Қавлаи таъолӣ :у إзои сأлк ва чун пурсанади турои ибодии ании рҳикони ман аз ман Фإнии қариби ман наздикам , أҷиб посух мекунам дъўаҳи алдоъи хондани хонандаро . « азои дъонӣ » ҳар гуҳ ки маро хонд , Флистҷибўои лӣ айдун бодо ки посух кунанд рҳикони ман чун эшонро фармоем ,у лиؤмнўо беу бмни бгрўнд чун эшонро хонам . Лълҳми иршдўн ( 186 ) то бар ростӣу роҳ рост бимонанд .

أҳли лакам . . . Ҳалол карда омад шуморо лайлаи алсём дар он шаб ки дигари рӯзи он рӯза хоҳед дошт алрФси إлии нсоӣкм расӣдан бизанон хеши ҳни либоси лаками эшон ором шумоанду أнтми либоси лҳн ва шумо ором эшонед илм аллоҳ бидид худо ва бидонаст ва худ дониста буд أнкми кантами тхтонўни أнФскм ки шумо каж рафтед дар хештани Фтоби алайкум тавба дод шуморо бар онч кардеду ъФои ънкм ва афв кард шуморо , Фолон аз акнӯн бошрўҳн мерасед боишон ,у абтғўо ва май ҷўӣиди мо кутуби аллоҳи лаками ончи худои шуморо рӯзии набшат ,у клўоу ашрбўоу михўрид ва меошомед ҳатто итбини лакам то он гуҳ ки пайдо шавад шуморо алхити алأбизи теғи рӯзи ман алхити алأсўд аз домани шаби ман алФҷр аз бом ки шикофад аз шаб , сами أтмўои алсёми إлии аллили пас он гуҳи рӯзаи хеш тамом кунед то шаб ,у лои тбошрўҳн ва бизанон худ мераседу أнтми ъокФўни фии алмсоҷд то мӯътакиф бошед дар масҷидҳо , тлки ҳудӯди аллоҳи ин андозҳост ки худои ниҳод дар дайни хеши Флои тқрбўҳои гирди он мгрдиди бадари гузоштани кзлки ибини аллоҳи чунин пайдо мекунад аллоҳи оётаи ллноси нишонҳои писанди хеши мардумонро лълҳми итқўн ( 187 ) то аз хашму нописандии вай боз парҳезанд .