Қавлаи таъолӣ :у إзои сأлки ибодии анӣ . . . Мегуяд чун бандагони ман маро аз ту пурсанад , он бандагонӣ ки бҳлқаҳи ҳурмати мо дар овехтанд . Ва дар кӯй мо гурехтанд , ҳар чаҳ дун мост гузоштанд ,у хизмат мо бардоштанд , бо мо гаравиданд ва аз асбоб бибареданд , ъамомаи бало бар сар печиданду меҳри мо бҷон ва дил хариданд , ошиқ дар вуҷӯд омаданд ва бо ишқ берун шуданд .
Бо ишқ равон шуд аз адами мураккаби мо
Равшани зи шароби васли доими шаби мо
Зон май ки ҳаром нест дар мазҳаби мо
То бози адам хушк наёбӣ лаби мо
Ин чунин бандагон , ва ин чунин дӯстон чун маро аз ту пурсанад ,у нишони мо аз ту талабанд , бдонки ман боишон наздиками нохондау ноҷуста , наздикам то пиўсидаҳу нодарёфтаи наздикам , боўлити худ , дар сифати худ қиўму қарибам , на сазои бандаро ки ман бнъти худ наздикам ! ин ҳамонаст ки кулем худро гуфт Мӯсо ъ , он шаби диҷўр дар он поёни тавр , « навадӣ ман шотии алўодии алоимн » Мӯсоро овоз доданд аз карони водии муборак аз сӯии рост .
Бзргўорои Мӯсо ! ки аз пас омад кас бигӯаш сари хеши сухан ҳақ нашунида буд магари Мӯсо , худо Нидо дод ӯро ки ё Мӯсои Мӯсо биқрор шуд тоқаташ бариседу сабраши бармеади сабр бо меҳр кӣ барояд , ҷовиди дасти меҳр сабр рибоед , Мӯсо аз сари сӯз ва вела ва бетоқатӣ гуфт хонандаро шнўонидии أини атлбк ? каҷот ҷӯям ? Нидо омад ки эй Мӯсо чунонк хоҳӣ май ҷӯй , ки ман бо туам , наздики терми бтў аз ҷони ту дар колбуди ту , ва аз раги ҷони ту бтў ,у зи сухани ту бдҳни ту , алкломи каломӣ ,у алнўри нурӣ ,у анои раби Алъоламин . Аз рӯй ишорати чнонстӣ ки раб алъзаҳ гуфтӣ ё Мӯсои бълми турои наздикам , ва зу ҳиммати давр ! эй Мӯсои баҳраи муҳибони худаму баҳраи расони муздур , ёди ман айшасту меҳри ман сур , шинохти ман маликаст ва ёфт ман сарвар , суҳбати ман рӯҳ рӯҳасту қурби ман нур , дӯстонро биҷои ҷонаму орифонро растохез бесувар .
Гуфтам снмои магар ки ҷонони манӣ
Акнӯн ки ҳаме нигаҳ кунам ҷони манӣ
Бе ҷони гирдам агар зи ман бар гардӣ
эй ҷони ҷаҳони ту куфру имони манӣ
Фإнии қариби أҷиби дъўаҳи алдоъ . . . Мегуяд ман ба бандагони наздиками наздиконро дӯст дорам , хонандагонро посух кунам , ҷуиндагонро бахуди роҳи даҳум , мтқрбонро бипасандам . Бандаи ман ! бмни наздики шӯ то бтў наздик шавам , ман тақарруби илои шброи тақаррубати илайҳи зроъои бандаи ман ! ту марои михўонии ман иҷобат мекунам , ман низ туро бар нусрати дайни худ михўонм , ва бар пазируфтани рисолати расӯли худ михўонм , иҷобат кун . Бандаи ман ! дарӣ бар гушой то дарӣ бар гушойам , дар дуо бар гушой то дар иҷобати бргшоими адъўнии أстҷби лакам дар инобат бар гушой то дар бишорат бар гушойаму أнобўои إлии аллоҳи ?лаами албшрӣ дар ҳазина бар гушой то дар халаф бар гушойам ва мо أнФқтми ман шайъи ءи Фҳўи ихлФаҳ дар муҷоҳидат бар гушой то дар ҳидоят бар гушойаму аллазӣнаи ҷоҳдўои Финои лнҳдинҳми сблно дар таваккул бар гушой то дар кифоят бар гушойам ва ман итўкли алии аллоҳи Фҳўи ҳасба , дар истиғфор бар гушой то дар мағфират бар гушойами сами истғФри аллоҳи иҷди аллоҳи ғФўрои рҳимо
Он гуҳ гуфт : лълҳми иршдўни ин бори ҳукм ки бар ту ниҳодами маслиҳати туроу сохтани кори турои ниҳодам , то бар роҳи рости Бамонеу бнъими ҷовдонаи рисӣ , ва аз мо бар суд бошӣ ки мо халқро на бидон офаридем то баришон суд кунем балки то эшон бар мо суд кунанд
« мо хилқати алхлқи лорбҳи алайҳиму анмои хлқтҳми лирбҳўои алӣ » .
أҳли лаками лайлаи алсём . . . . Алоиаҳи ҳам пайғомаст ва ҳам тафзил ва ҳам тахфиф , пайғоми рост ,у тафзили некӯ ,у тахфифи бсзо , пайғоми худованди брҳикон ,у тафзили рӯзаи моҳи рамазон бар дигари аъмоли бандагон ,у тахфифи эшон дар абоҳти ъушрат бо ҳам ҷеффатон .
Гуфт : лайлаи алсёми шабро дар рӯзаи пайваст ,у шаби таомро буд на рӯзаро , локин чун аз аввали шаб ният кунад дар ъдоди рӯза доронаст ,у савоби рӯза аз вақти ният ӯро дар девонаст , бойени ваҷҳи рӯза бар ҳамаи ибодот фазл дорад , ки дар ҳамаи ибодот то ният дар амал на пайвандии савоби амал ҳосил нашавад , ва дар рӯза чун шаб дар омаду ният дар дил омад , ақди рӯза баста шуд , ҳар чанд ки то вақти боми таом ва шароб хӯрд ва ъушрат кунад ӯро аз ҷумлаи рӯза дорон шимуранд ,у савоби ваии ҳичизи бнкоҳнд .
Кримо ! худовандо ! мҳрбоно ! ки бандаи таом ва шароб мехӯрд , ва бо аҳли худ ъушрат мекунад ва ӯро дар он савоби рӯза дорон медиҳад , азин аҷабтар ки ӯро таом хӯрдан фармоед дар вақти саҳар , он гуҳи бандаро аз он сҳўр хӯрдани таъбияҳои латиф аз ғайби беруни орад ,у рақам дӯстӣ кашад . Ореи мақсӯд на нон хӯрданаст , мақсӯд онаст то банда дар каманд дӯстӣ уфтад , пас таом хӯрдан баҳонаасту сҳўри доми дӯстиро донааст . Ин ҳамчунонаст ки Мӯсоро лайлаи алнор оташ намуданд , оташи баҳона буду каманди лутф дар миён , он таъбия буд , абри сиёҳ бар омад ,у шаби торик дар омад ,у боди ъосФ дар ҷустан омад , бонг гург бархесту гила дар рафтан омад ,у аҳли Мӯсо дар нолидан омад , ҷаҳони ҳамаи торик шудау зулмати фурӯи гирифта , Мӯсои битоқт шудау зи ҷони хеши бФрёди омада ки :
Вақтаст кунун агар бихоҳӣ бхшўд
Чун кушта шавам дареғ кӣ дорад суд
Мӯсои отшзнаҳи бардошт , санг зад бар он ва оташ надид , он гуҳ аз давр оташӣ бидид ва он ҳамаи ошӯбу шӯри баҳона буд ,у мақсӯд дар миёни он таъбия буд . Ҳамчунин бандаро дар миёнаи шаби бтъом хӯрдан фармоед , бзбон шаръ гуяд тсҳрўои ?фони фии алсҳўри бирка ва гуяд салавоти аллоҳи алии алмтсҳрин ва гуяд аллоҳами боруки ломтии фии сҳўрҳм , мо анъми аллоҳи алии абд ман наамма алоу ҳўи соилаи анҳо явми алқимаҳи алои алсҳўр , астъинўои бокаллаи алсҳри алии сиёми алнҳори ин ҳамаи тарғибу тҳриз ки шаръ Мустафо бидон нотиқаст на айн хӯрдани рост , балки кории дигар ва навохтӣ дигари рости чнонстӣ ки худоӣ гуфтӣ бандаи ман ! ин сҳўр хӯрдани дом васлатаст ки ман ниҳодам , то ту бар хезӣ ва дар доми дӯстии мо уфтӣ ! Фриштгонро гўӣим дар нигаред бандаи ман аз шаб хайр анаст , бисмии аллоҳ бар забон ту баронам гӯям банависед ки бандаи ман аз зокронст , атса бар ту гуморам то гӯйии алҳмд ллаҳ гӯям ба байнед бандаи ман аз шокронст , сӯзӣ дар дилати падеди орм то аз сари он сӯзи гӯйии оҳ ! гӯям бандаи ман бмҳр мо сӯзонаст . Банда май сӯзад ва май зорад ,у худоӣ ӯро май навозад ,у аллоҳ дар дилаши нур маърифат мефазояд , вҳқиқти карами бзбони лутф бо банда мегуяд .
Ман он туами ту он ман бош зи дил
Бстохӣ кун чаро нишинии ту хаҷал
Гар ҷурми ҳама халқ кунам поки бҳл
Дар мамлакатам чаҳ кам шавад ? муштии гул !