Қавлаи таъолӣ :у лои тأклўои أмўолкми бинкми болботли ишорат оят онаст ки кирдигори қадиму довари ҳаким матлаъаст бар асрори бандагон ,у олами баҳоли эшон , ҳар чанд ки довари замину ҳокими махлуқи бзоҳр ҳукм кунад , довари осмон бботн нигарад , ва нҳониҳо донад . Нигар то ростӣ дар ботини бакори дорӣ ,у сидқ дар мъомлти пешагирӣ ва аз худованди ниҳони дони шарми дорӣ , ки ҷузи ҳақи худ талаб кунӣ , ки имрӯзи оби рӯяти наздики халқи бабрад ,у фардои бтозёнаҳи итоби адаб талаб кунад . Ва гуяд эй бе шарми фарзанди одам ! أи лами тааллуми ании анои алрби алзии аълами ғайби алсмоўоту аларз , ва мо анои бғоФли ъмои иъмли алзолмўн ?

Бдоўд ъ ваҳй омад ё Довӯди тҳри сёбки алботнаҳ , ?фони аззоҳираи лои тнФъки ъндӣ ,у анои бакули шайъи ءи муҳӣт , ё Довӯди мар банӣ Исроили алои иҷмъи алмоли манулҳаром , Фтؤзиҳми алнору лои арФъи салоаи локлаҳулҳаром ,у лои ақбли бўҷҳии алии аклаҳулҳаром , аҳҷри аёки ани аклулҳаром ,у лои тўоли ахоки ани аклулҳаром .

Исӣлўнки ани алأҳлаҳ . . . Зиёдату нуқсони қамар ва афзудан ва костан он ишоратаст бқбзу басти орифон ,у ҳайбату инси муҳибон . Ва қабзу басти мари хавосро чунонаст ки хавфу раҷои мари авоми рост . Чандон ки қабзу баст аз хавфу раҷо бартар омад ҳайбату инс аз қабзу баст бартар омад . Хавфу раҷои авоми росту қабзу басти хавосро , ҳайбату инси хоси алхосро . Аввали мақом золимонаст , дигари мақоми муқтасидон , сдигри мақоми собиқон ,у ғояти ҳамаи инс муҳибонаст . Ва мард дар ҳолати инс бғоитӣ расад ки агар дар миён оташ шавад аз оташ хабар надорад ,у ҳарорати оташи рӯҳи инс ӯро ҳеҷ асар накунад . Чунонк бӯи ҳФси ҳаддоди раҳмаи аллоҳи оҳангар буду оташии бғоити тезӣ бар афрӯхтау оҳан дар он ниҳода , чунонк одат оҳангарон бошад , касе бигузашту оятӣ аз қуръон бар хонд , шайхро бони ояти вақти хуши гашт ,у ҳолати инс бар вай ғолиб шуд даст дар кӯраи бараду оҳани гарми бадаст берун оварад , ва ҳам чунон медошт то шогирд дар вай нигараст ва гуфт ё шайх ин чист ки оҳани гарм бар дасти ниҳода ? шайх аз сар он бархест ,у ҳарфи бгзошт , гуфт чандини бори мо ҳарфати бгзоштими бози дигари бораи басари он бози шудем то ин бор ки ҳарфати моро бгзошт .

Ва қотлўои фии сиблати аллоҳи алоиаҳ . . . Бзбони орифону тариқи ҷавонмардони ин қатлу қаттол манзилӣ дигараст раҳи равонроу ҳолатӣ дигараст муҳибонро , аммо то бшмшири муҷоҳидат дар роҳи шариъат кушта нашӯй ,у ботши муҳаббат сӯхта нагардӣ , мусаллам нест ки дарин боб шурӯ кунӣ . Ва нигар то эътиқод накунӣ ки оташ ҳамин чароғаст ки ту донеу бас , ё куштани худ ин ҳолат ки ту шиносӣ , ки куштагон ҳақ дигаронанду куштагони ҳалқи дигар , ва сӯхтани ботши уқубат дигараст , ва сӯхтани ботши муҳаббати дигар . Чунонк он пер бузургвор гуфт : ман чаҳ донистам ки ин дӯди оташ доғаст ! ман пиндоштам ки ҳар ҷо ки оташӣаст чароғаст ! ман чаҳ донистам ки дар дӯстии куштаро гуноҳаст !у қозии хасмро паноҳаст ! ман чаҳ донистам ки ҳайрати бўсоли ту тариқаст !у туро ӯ беш ҷӯяд ки дар ту ғариқаст ! шблии раҳмаи аллоҳи рӯзии бсҳро берун шуд , чиҳил касро дид аз волҳону ошиқон , ки дарди ин ҳадиси эшонро фурӯи гирифта буд , ва дар он саҳрои ҳамаи афтода ҳар яке хиштӣ дар зери сари ниҳода ,у ҷони бчнбри гардани расида , риққати ҷинсият дар синаи вай падед омад гуфт илоҳӣ азишон чаҳ мехоҳӣ ! бори дард бар дилашон наҳодӣ , оташи ишқ дар хирман шан задӣ , бъоқбти эшонро бтиғ ғайрат мебикашӣ ? хитоб омад басари шблӣ ки эшонро бикашам , чун кушта бошам дят шан бидиҳам ! шблӣ гуфт дяти эшон чаҳ бошад ?

Хитоб омад ки ман кони қтили сайфи ҷлолнои Фдитаҳи лқёи ҷмолно ҳар ки куштаи теғи ҷалол мо бошад дят ӯ дидори ҷамол мо бошад .

Ва қотлўҳм ҳатто лои ткўни фитна . . . Алоиаҳ . . . Қаттол кунед эй мусулмонон дар роҳи дайн , ки аллоҳи ҷангёну ғозёнро дӯст дорад إни аллоҳи иҳби аллазӣнаи иқотлўни фии сиблатаи сафо дӯст дорад худои он мардони муборизони хӯни резон , дар мақоми ҷиҳоду қаттол , ва дар мъорки ибтоли истода , ҷон базл карда ,у тани сиблат ,у дили фидо , аз баҳри эъзози дайну аълоъи калимаи ҳақ ,у ҳифзи байзаи ҷамоат ,у зб аз ҳарими шаръи муқаддас , рӯй бмъондон дайн оварда , ва рӯй азизи нишона тир карда ,у синаи мунаввари бнўри исломи сипари сохта .

Ва أнФқўои фии сиблати аллоҳ . . . Тавонгарон мол аз кӣса берун кунанду даравишони тавонгарон аз дил берун кунанд ,у муваҳҳидони ҷумлаи хилоиқ аз сар берун кунанд ,у илайҳи алошораҳи бқўлаҳи ъзу ҷли қул аллоҳи сами зарраам . . . Кӣса аз мол во пардозанд , савоби он ҷаҳониро дил аз тавонгарон во пардозанд дайни раббониро , сар аз халқ во пардозанд дидори субҳониро , тавонгарон аз мол ҳазина кунанд бзкоаҳу сидқот то аз дӯзах барраанд , обидон аз нафас ҳазина кунанд бўзоӣФи ибодот то ба биҳишт расанд , орифон аз ҷону дил ҳазина кунанд бҳқоӣқи шуҳуд то бўсол ҳақ расанд .

Ва أҳснўои إни аллоҳи иҳби алмҳснини Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт « алоҳсони ани тааббуди аллоҳи конки туроаи ?фони лами ткни туроаи ?фонаи ирок »

Эҳсон онаст ки худоиро дар бедорӣу ҳушёрии парастӣ , чунонк гӯйӣ дар вай майнигарӣ ,у хизмат ки кунӣ чунон кунӣ ки вайро май бинӣ . Ин ҳадис ишоратаст бмлоқоти дил бо ҳақ ,у муъоризаи сар бо ғайб ,у мушоҳидаи ҷон бо мавло ,у ҳс кардан бар ихлоси амал ,у кӯтоҳии амл ,у вафо кардан ба пазируфтаи рӯзи аввал , пазируфтаи рӯз аввал чист ? шунидани أи лсти брбкму гуфтани балӣ ! вФоءи он пазируфта чист ? хизмати мавло ! кӯтоҳии амл дар чист ? дар « конки туроа , » ихлоси амал дар чист ? дар « ?фонаи ирок » ! он дида ки ӯро дид бмлоҳзаҳи ағёр кӣ пардозад ? ва он ҷон ки бо вай суҳбат ёфт бо обу хок чанд созад ? аз онаст ки хитоби арҷъӣ бо рӯҳ покаст . Ки манзил ӯ дар қолаби об ва хокаст , ху карда дар он ҳазрати мазаллати ҳиҷоб чанд бартобад , волӣ бар шаҳри хеш дар ғурбати умр чун басари орад ?

Ҷон дар сифат бақост ,у обу хоки фонӣ , ӯ ки баҳақи зинда на чун зиндаи ин ҷаҳонӣ .

Аз сари ҳақ муҳаққиқ огоҳаст , ҳақ дӣданӣасту конки туроа дар хабари барин гувоҳ аст