Қавлаи таъолӣ : исӣлўнки ани алхмру алмисри алоиаҳ . . . Ин аввал оятаст ки дар кор меомад , ки ҳануз дар таҳрими он аз осмон пайғом наёмада буду қавмӣ аз мусулмонон кроҳит медоштанд май хӯрдан , аз ончӣ дар он медиданд аз ҳатки ҳурмат ,у хрқи мурувват ,у айби заволи ақлу зиёни молу адовату арбада ки дар он май диданд . Ҳамвора аз расӯл худо мепурседанд ки дар кор май ҳеҷ чиз наомад ? ва он прсндаҳи умри хитоб буд , ҷавоб омад , ин оят : қул Фиҳмои إсми кабӣру манофеи ллноси манфиат дар он он буд , ки дар маҷлис мешутурон мекиштанд ,у даравишонро дар ҷанби он май рФқ буд . Раб Алъоламин гуфт : бузаи корӣу бузаи мандии он мааст аз манфиати он . Мардумон чун ин бишуниданд , қавмӣ аз мебоз истоданду қавмӣ на . То он рӯз ки абди арраҳмони ъўФ мизбонӣ кард ҷамоатиро аз ёрони расӯли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам , ва дар миёни эшон хамр буд , мехӯрданд то маст шуданд , вақти намози шом дар омад , яке фаро пеш шуд бомомӣ ,у сӯраи қул ё аиҳо алкоФрўн дар гирифт ва на бар ваҷҳ бархонад , ки бар ҷой « лои аъбди мо тъбдўн » аъбд гуфт то бохри сӯра , гуфт : лаками динкми алшрк вале динии алисломи пас раби Алъоламин ин оят фиристод : ки ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои тқрбўои алслоаҳу أнтми скорӣ ҳатто тълмўои мо тқўлўни гирди масҷиди мгрдид ки маст бошед , то он гуҳ ки бҳўши бози оӣид ва донед ки мечаҳ хонед ва чаҳ мегуед . Қавмии боз аз мусулмонон гуфтанд ки хайр нест дар чизе ки аз масҷид боз дорад ва аз май хӯрдан боз истоданд ,у қавмии ҳам чунон михўрднду авқоти намоз дар он нигаҳ медоштанд , то он гуҳ ки қавмӣ аз ансор дар хонаи яке азишон меҳмон буданд ва бо эшон май буд . Ва Ҳамзаи бен абди алмтлби ҳозир буд . Ҳамза берун омаду шароб дар вай кор карда , ва ду шутур дид аз он бародари зодаи худ алии бен абии толиб . Ки бар он азхри миоўрнд , шамшер бар кашиду қасд шутурон кард вайро гуфтанд ки ин он алӣанд . Вай гуфт « ҳилли антми алои убайди лобӣ » ҷавоб дод ки шумо киед магари бандагони падари ман абди алмтлб ? ва эшонро ҳар ду пай зад ва шикам бшикофт ,у ҷигар берун кашид , ва бар оташи афканд . Алӣ , дар расед , ва он ҳол дид гиристан бар вай афтод , бар расӯл худо шуд , ва он қисса боз гуфт . Ҷабраил омад ва оят оварад .

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои إнмои алхмру алмиср то онҷо ки гуфт Фҳли أнтми мнтҳўн ? расӯли худо бар минбар шуд , ва ин оят бар хонд , ва меҳаром кард . Мусулмонони бархестанд , ва бо хонҳои худ шуданд , ва меҳо мерехтанд . То май дар кӯйҳои Мадина бирафт ва ҷойҳои он май кас буд ки май шикаст ,у кас буд ки бобу гул май шасти баъзе муфассирон гуфтанд ки мавзе таҳрим онаст ки гуфт : Фоҷтнбўаҳ эй Фотркўаҳ . Ва қавмӣ гуфтанд .

Фҳли أнтми мнтҳўн ? эй антҳўои комаи қоли фии сӯраи алФрқон : أи тсбрўну алмънии асбрўоу лиҳозои қол умр ъанд нузули алоиаҳ : а « нтҳино ё раб ! »

фасл

Мазҳаб шофиӣ онаст : ки ҳар шаробӣ ки ҷинси он мастии орад , агар хамр буд ва агар нбизи мтбўх ё хом , аз хурмо , ё аз мавиз , ё аз гандум , ё аз гоўрс , ё аз асал , андак ва бисёр он ҳаромаст ,у ошомндаҳи он мустуҷиби ҳад , агар маст шавад ва агар на Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : « кули мускири хамр ,у кули хамри ҳароми ани ман алтмри хмроу ани ман албри хмроу ани ман алшъири хмроу ани ман алъсли хмро »

Ва рӯй анаи қол : « анҳокми ани қалили мо аскри касӣра »

Ва ани абди аллоҳи бен умри қоли қоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « ман шурби алхмри лами иқбли аллоҳи ?лаи салоаи арбаъӣни сбоҳо , ?фони тоби тоби аллоҳи алайҳ , ?фони оди лами иқбли аллоҳи ?лаи салоаи арбаъӣни сбоҳо , ?фони тоби тоби аллоҳи алайҳи ?фони оди лами иқбли аллоҳи ?лаи салоаи арбаъӣни сбоҳои ?фони тоби тоби аллоҳи алайҳи ?фони оди алробъаҳи лами иқбли аллоҳи ?лаи салоаи арбаъӣни сбоҳои ?фони тоби лами итби аллоҳи алайҳу саққоаи ман наҳри алхбол . Қол ва ман кони иؤмни биллоҳу алиўми алохри Флои иҷлси алии моидаи ӣдори алайҳои алхмр , қол :у алзии бъснии болҳқ , ани шорби алхмри иҷии ءи явми алқимаҳи мсўдои виҷҳаи исили луобаи алии қадама , иқзраҳи кули ман роаҳ . Қол : ва ман кони фии қалбаи ояи ман китоби аллоҳу исби алайҳи алхмри иҷии ءи кули ҳарфи ман тлки алоиаҳи иأхзи бноситаҳ ҳатто иқимаҳ ъанд алрб , Фихосмаҳ , ва ман хосмаҳи алқуръони хасм »

Гуфтаанд ки ин хамри маъҷун лаънатаст , он ҷӯши овози даст шайтонаст , чун даст дарав кунад баҷушад , пас оби даҳан дарав андозад то талх гардад , пас бўл дарав кунад то бгндд . Он мискин ки хамр мехӯрд бўл шайтон мехӯрд ,у маъҷун лаънатаст ки бакор медорад , ин хамри заҳр дайнаст , чунонк танро бо заҳр бақо нест ? дайнро бо хамр бақо нест . Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : « шорби алхмри къобди алўсн »

Ин бмънии хавф оқибат гуфт , яъне ки бисёр уфтад май хораро ки бъоқбт аз имони дармонд ,у бъбодт всн кашад . Чунонк яке май хораро буқат марг гуфтанд бигӯ « лои илоҳи алои аллоҳ » вай мегуфт шод бошу нӯши хур . Буқати марг бар бандаи он ғолиб шавад , ки ҷумлаи рӯзгори хеши бони басар барда бошад . Ва ба қол алнабӣ имўти алрҷли алии мо ъоши алайҳ .

Оиша гуфт : агар қатра май дар чоҳӣ уфтад ва он чоҳ анбошта шавад , пас аз онҷо гиёҳ барояд , ва гўспнд бихӯрад ман кроҳит дорам ки гӯшти он гўспнд хӯрдам . Май хораро ҳам суқӯт адолатаст , ва ҳам заволи вилоят , ва ҳам вуҷуби лаънат , ва ҳам фасоди оқибат , ва ҳам хавфи хотамат . Аммо суқӯт адолат онаст ки боҷимоъи уммати шаҳодати вай мақбул нест ,у бқўли баъзе уламои вайро вилоят бар духтар нест ,у вуҷуб лаънат онаст ки Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : « ани аллоҳи лаъни алхмру ъосрҳоу мътсрҳоу шорбҳоу соқиҳо ва ҳомилҳоу алмҳмўлаҳи илайҳу боиъҳо ва муштарӣҳоу окли саманҳо . »

Ва хавф хотамат онаст ки дар осори биоранд ки панҷ чизи нишон бадбахтонаст , ва дар вақти марги бими заволи имон дар онаст : тарки алслоаҳ ,у акли алрбўо ,у алосрори алии алзно ,у ъқўқи алўолдин ,у алодмони алии шурби алхмр . Ва фасод оқибат онаст ки май хораи фардои қиёмати ночор бдўзх расад ,у ҳмим ҷаҳаннам хӯрд , чунонк дар хабараст :у алзии бъснии болҳқи ман шурби ман мускири сулси шурботи кони ҳқои алии аллоҳи ани исқиаҳи ман тинаҳи алхбол , иқоли тинаҳи алхболи мо зоби ман ҳроқаҳи аҷсоди аҳли алнор

Дарин хабари се шарбат гуфт , ва дар хабари дигари як ҷуръа гуфту злки фӣ

Қавлаи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « ани аллоҳи бъснии раҳмау ҳудои ллъолмину ақсми рабии бъзтаҳи лои ишрби абди ман убайдии ҷуръаи ман хамри алои сқитаҳи маконаи ман ҳмими ҷаҳаннам , мъзбои кон ӯ мғФўрои ?ла ,у лои исқиҳои сбёи сғирои алои сқитаҳи маконаи ман ҳмими ҷаҳаннам , мъзбои кон ӯ мғФўрои ?ла . Ва лои идъҳои абди ман убайдии ман мхоФтии алои сқитҳо Аёа фии ҳзираҳи алқудс .

Аммо ҳад май хора агар озод бошаду оқилу болиғу мухтор на макра , чиҳил тозӣонааст ва агар банда бошад бист тозӣона , ва агар рои эмоми чунон буд ки озодро ҳаштод занаду бандаро чиҳил раво бошад , ки дар аҳди расӯли худоу рӯзгори хулафои ин ихтилоф бӯдааст ,у ҳама нақл кардаанд , ва агар биҷои тозӣона даст зананд ва наълину чӯбу ҷома то бидода равост ки бӯ ҳрираҳ гуфт якеро ҳозир карданд ки май хӯрда буд , расӯл худо гуфт : бизанед ӯро , кас буд ки тпончаҳ мезад ,у кас буд ки наълин ,у кас буд ки чӯб ,у кас буд ки гӯшаи ҷома яъне ҷома то бидода сахт карда , гуфтои бъоқбт касе ӯро гуфт : ахзоки аллоҳ , расӯл худо гуфт лои тқўлўо ҳоказо ,у лои тъинўои алайҳи алшитону локини қўлўои аллоҳами ағФри ?лаи аллоҳами арҳмаҳ .

Ва касеро ки ҳад шаръӣ заданд , дар кабӣра ки аз вай дар вуҷӯд ояд , он ҳади куффорати гуноҳ вай бошад . Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : ман асоби знбои Фоқими алайҳи ҳади злки алзнби Фҳўи кФортаҳ .

Ва қоли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : ман асоби ҳдои Фъҷли уқубатаи фии алднёи Фоллаҳи аъдли ман ани иснии алии абдаи алъқўбаҳи фии алохраҳ , ва ман асоби ҳдои Фстраҳи аллоҳи алайҳу ъФои анҳу , Фоллаҳи акрами ман ани иъўди фии шайъи ءи қади ъФои анҳу .

Исӣлўнки ани алхмру алмисри алоиаҳ . . . Майро хамр ном кард лонҳои тхомри алъқл , аз баҳри онк дар хирадомезад ва онро бипушад . Ва муяссар қимораст ва аз касби араб буд ,у қавмӣ аз аҷам . Раби Алъоламин онро бо меҳаром кард . Ва муфассирон гуфтанд кули шайъи ءи фӣаи қимори Фҳўи ман алмиср ҳатто лаъиби алсбёни болҷўзу алкъобу қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « аёкму ҳотини алкъбтини алмшؤмтини Фонҳмои ман муяссари алъҷму қоли алқосми бен Муҳамади кули шайъи ءи илоҳии ани зикри аллоҳу ани алслоаҳи Фҳўи муяссар .

Қул Фиҳмои إсми кабӣри баннои қроءти Ҳамза ва алӣаст дигарон ббо хонанду бмънӣ мутақорибанд , ки дар хамру қимори ҳам азимӣ гуноҳаст ва ҳам бисёре гуноҳ чунонк дар ояти дигар бар шимурд : إнмои ириди алшитони أни иўқъи бинкми алъдоўаҳу албғзоءи илои охири алоиаҳ . . .

Ва исӣлўнки мо зои инФқўни қул алъФўи алоиаҳ . . . БрФъ ва ӯ қроءти бӯ умраст эй алзии тнФқўнаҳи алъФўи дигарон бнсб ва ӯ хонанд . Алии маънии тнФқўни алъФў эй мо ъФӣ , яъне мо фазли ман амўолкм , иқоли самими молии лФлону афваи лФлон эй фазла .

Ин ҳам ҷавоби саволи умр ва ҷмўҳаст ки гуфт : ё расӯл аллоҳ донистем ки сидқот ба ки мебояд дод яъне фии қавлаи мо أнФқтми ман хайри Фллўолдини алоиаҳ , акнӯн хоҳем то бидонем ки чанд диҳем ва чаҳ диҳем ? оят омад қул алъФў бигӯӣ ончӣ басар ояд яъне аз нафақаи худу аёли худ .

Қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « афзали алсдқаҳи мо кони ани зуҳри ғанӣу абдأи бмни тъўл »

Ва рӯй абӯи ҳрираҳи ани рҷлои қол ё расӯли аллоҳи ъндии динор . Қоли анФқаҳи алии нФски Фқоли ъндии охир . Фқоли анФқаҳи алии влдк , қоли ъндии охир , қоли анФқаҳи алии аҳлк , қоли ъндии охир , қоли анФқаҳи алии ходмк , қоли ъндии охири қоли анати аълам .

Пас ҳар ки худованди молу зёъу амлок буд як солаи нафақаи худу аёл дар ксўаҳ ва дар таом ва дар шароб биниҳодӣ ,у боқӣ бсдқаҳ додӣ ва ҳар киро нафақаи худу аёл аз музду кору касби нақдӣ будӣ як рӯза биниҳодӣу боқӣ садақа додӣ , пас кор душвор шуд бар эшон , то худои таъолии ин оят фиристод : хзи ман أмўолҳми садақаи ттҳрҳму тазкияами баҳои қолўо ё расӯли аллоҳ кам наахз ? Фбинти алснаҳи аъёни алзкоаҳи ман алўрқу алзҳбу алмошиаҳу алзръ .

Фсорти ҳзаҳи алоиаҳи аънии қавлаи таъолӣ : хзи ман أмўолҳми носихаи лқўлаҳи таъолии қул алъФў .

Қавлаи кзлки ибини аллоҳи лаками алоёт . . . . Чунонк аҳком майу қимору инфоқ баён карду равшан , худои шуморо баён мекунад ва падед меорад нишонҳои кирдигорӣу меҳрбонии хеш . Лълкми ттФкрўни фии алднёу алохраҳ то шумо тафаккур кунед дар кори дунёу охират ва бидонед ки ин дунёи сарои бало ва фаноаст ,у охирати сарои ҷазоу бақо .

Рӯй инси бен молики қоли қоли расӯли аллоҳ : « аиҳо анноси атқўои аллоҳи ҳақи тқотаҳу асъўои фии мрзотаҳ ,у аиқнўои ман алднёи болФноء , ва ман алохраҳи болбқоء ,у аъмлўои лмои баъди аламут , Фконкми болднёи лами ткн ,у болохраҳи лами тзл . Аиҳо аннос ! ани ман фии алднёи заиф ва мо фии ядаи орӣа ,у ани алзиФи мртҳл ,у алъориаҳи мардӯда , أло !у ани алднёи арзи ҳозири ёкли минҳои албру алФоҷр ,у алохри въди содиқи иҳкми фӣҳо малики қодир , фараҳами аллоҳи амрأи назари лнФсаҳу маҳди лрмсаҳи мо доми расанаи мрхӣу ҳаблаи алии ғорбаҳи млқӣ , қабл ани инФди أҷлаҳу инқтъи амала

Ва исӣлўнки ани алитомӣ . . . . Ин оят дар шаън қавмӣ омад ки қайион ятемон буданд дар моли эшон , ва шуниданд ки худои таъолӣ дар қуръон дар садри сувараи алнсоء чаҳ ташдид кард дар хӯрдани моли ятемон , бтрсиднд ва қасд карданд ки гурезанд аз қиём кардани бомари ятемон ,у моли ятемон май зойеъ хост монад , ин оят омад : қул إслоҳи ?лаам хайр бигӯӣ ин қайиони ятемонро , агар дар моли ятемон тиҷорат кунед , ва бе музди эшонро нигаҳ доред , он беҳтараст ва некӯтар .

Қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « ман вале итимои ?лаи моли Флитҷри фӣау лои итркаҳ ҳатто иأклаҳи алсдқаҳ »

Ва إни тхолтўҳми алоиаҳ . . . Ва агар бо эшон дар омезед ,у моли эшон бо моли худ дарҳам наед , ва омехта доред , он гуҳи муздии маърӯф бар гиред бчм , беисроф ва бештт , ва бигзоред эшонро то дар ҷой шумо нишинанд , ва шумо дар ҷой эшон нишинед эшон бар фарш шумо нишинанд , ва шумо бар фарш эшон нишинед , эшон бо шумо михўрнд аз он шумо , ва шумо бо эшон михўрид аз он эшон , агар чунин кунед Фإхўонкми алии ҳоли эшон бародарон шумоанд дар дайн ,у бародарон дар дайн бо якдигари чунин бояд ки зиндагонӣ кунанд . Ва илайҳи алошораҳ

Бқўлаҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « лои тҳосдўоу лои тбоғзўоу лои тдобрўоу лои тқотъўоу кўнўои ибоди аллоҳи ахўоно » .

Ва аллоҳи иълми алмФсди ман алмслҳи алоиаҳ . . . Ва аллоҳ боз донад муфсидро аз муслеҳ , он кас ки даромезад пӯшидани мол хеш бимол эшон , аз он кас ки даромезад ва аз эшон дареғ надорад моли хеш азишон , Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : « хайри байти алмуслимӣни байти фӣаи ятеми макрам »

Ва лои тнкҳўои алмшркоти алоиаҳ . . . Ин дар шаъни мрсди бен абии мрсд алғнўӣ омад , мардӣ буд қавии диловар , расӯли худои вайро бимика фиристод , то қавмӣ аз мусулмонон ки онҷо буданд ниҳон аз кофарони беруни орад . Чун бимика расед , занӣ мушрика омад номи он зани ъноқ ва дар ҷоҳилияти он зан бо мрсди сарв корӣ дошт . Мрсдро бахуд даъват кард , мрсди сар возд гуфт : виҳк ё ъноқ ! ани алисломи ҳоли бинноу байни злк » гуфт : маро бизанӣ кун мрсд ҷавоб дод ки то аз расӯли худои пурсам , пас он зан овоз баровард ,у фарёди хост то қавмӣ омаданд ,у мрсдро бзднд . Чун бо Мадина омад ин қисса бо расӯл худо бигуфту дастурии хост то вайро бизанӣ кунад . Раби Алъоламин оят фиристоду лои тнкҳўои алмшркоти алоиаҳ . . . Занони мушрикотро бизанӣ макунед ,у гирди эшон мгрдид , то мушрик бошанд , акнӯн ҳаромаст бар мусулмонон ки занон бут прессатону габрону ҳама тавоғит прессатон бизанӣ хоҳанд . Магари ҳроири аҳли китобин ки қуръони эшонро мустасно кард : Фқоли таъолӣу алмҳсноти ман аллазӣнаи أўтўои алкитоби ман қблкм . Агар касе гуяд ки ҳроири аҳли китобин ҳам аз кофаронанду никоҳи сабаби маваддат , лқўлаҳи таъолӣу ҷаъли бинкми мўдаҳу раҳма ,у маваддат бо кофарон манеҳӣаст бойени оят ки аллоҳ гуфт лои тҷди қўмои иؤмнўни биллоҳу алиўми алохри иўодўни ман ҳоди аллоҳу расӯла . . . ? ҷавоб онаст ки ани маваддат ки манеҳӣаст маваддат динӣаст ,у маваддати никоҳи маваддати нафъӣ ва шаҳвонӣаст пас дар таҳт он наҳй нашавад .

Ва лأмаҳи муъминаи алоиаҳ . . . Ин дар шаъни абди аллоҳ равоҳа омад , ки канизакӣ сиёҳ дошт , рӯзӣ бар вай хашм гирифту тпончаҳ бар вай зад . Он гуҳи брсўл худо шуд ва он ҳол боз гуфт , расӯл гуфт « ва мо ҳай ? » ?

Чист он канизак ? қоли ҳаии ташаҳҳуди أни лои илоҳи алои аллоҳ ,у анки расӯла ,у тсўми шаҳри рамазон ,у тҳсни алўзўء ,у тслӣ . Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?алау силам чун васф вай шунид гуфт : « ҳзаҳи муъмина » .

Ин канизак муъминааст . Абд аллоҳ гуфт бони худоӣ ки турои баростӣ бхлқ фиристод ки вайро озод кунам , пас ӯро бизанӣ хоҳам , чунон кард . Пас мардумони вайро таън карданд ки канизакӣ сиёҳ бизанӣ хост ,у озоди зании мушрика бо молу ҷамол бо вай арза мекарданд ва нахост ! раб Алъоламин гуфт : он канизаки сиёҳи муъмина ба аз он озоди зани мушрика , бо молу ҷамол . Ва гуфтаанд ин дар шаъни хнсоء фурӯ омад , канизакӣ буд аз он ҳзиФаҳ ӣмон , ҳзиФаҳ ӯро гуфт : ё хнсоءи қади зикрати фии алмлأи алоълии маъаи сўодку дмомтки пас вайро озод кард ва бизанӣ хост .

Ва лои тнкҳўои алмшркин ҳатто иؤмнўоу лаъибади муъмини хайри ман мушрику луи أъҷбкми алоиаҳ . . . . Мегуяд зани мусулмонро бамурд мушрики мдҳид , на равост бҳичи ҳол ки марди кофари зан мусулмон хоҳад , ки ин никоҳ истидлоласт , ва навъе ақтҳор ,у раб алъзт нахост ки зани мусулмони зердасту мақҳури мард кофар гардад ,у лни иҷъли аллоҳи ллкоФрини алии алмؤмнини сбило , أўлӣки идъўни إлии алнору аллоҳи идъўои إлии алҷнаҳу алмғФраҳи бإзнаҳ ин ҳамчунонаст ки гуфт : идъўкми лиғФри лаками ман знўбкми ҷой дигар гуфт :у аллоҳи идъўои إлии дори ассалом чун халқро бар равиши роҳи дайн ,у ранҷи бурдан ва бор кашӣдан дар мусулмонӣ мехонд , бавосита боз гузошт гуфт : адъи إлии сиблати рбки болҳкмаҳу алмўъзаҳи алҳасанаи боз чун даъвати дори ассалому мағфирату раҳмат будӣ воситаи эшонро худ хонд гуфту аллоҳи идъўои إлии алҷнаҳу аллоҳи аълам