Қавлаи таъолӣ : исӣлўнки ани алхмру алмисри алоиаҳ . . . Шароби аҳли ғифлатроу сари анҷом ва сифат инаст ки гуфтем , бори худоиро ъзу ҷл бар рӯй замин бандагонӣанд ки ошомндаҳи шароб маърифатанд ,у маст аз ҷоми муҳаббат . Ҳар чанд ки аз ҳақиқати он шароб дар дунёи ҷузи бӯе на , ва аз ҳақиқати он мастии ҷузи намойишӣ на , зонк дунё зиндонаст , зиндон чанд бар тобад ? имрӯз чандонаст , бош то фардо ки маҷмаъи рӯҳу райҳон буд ,у маъракаи висоли ҷонон ,у раҳе дар ҳақи нигарон .

Шӯридаи бклбаҳ хумор шуд , дар медошт буи дод . Гуфт : бойени як дирами марои шароби даҳ ! хумор гуфт : маро шароб намонад . Он шӯрида гуфт : ман худ мардӣ шӯридаам , тоқати ҳақиқат шароб надорам ! қатра бинмоӣ то аз он бӯе бмн расад , бинӣ ки аз он чанд мастӣ кунам ! ва чаҳ шӯри ангезам ! субҳони аллоҳ ! ин чаҳ барқӣаст ки аз азал тобед , ду гетӣ бсухт . Ва ҳеҷ нпоӣид ? якеро шароби ҳайрат аз кос ҳайбат дод , маст ҳайрат шуд гуфт .

Якеро шароби маърифат аз хмхонаҳ раҷо дод бар сари кӯии шавқ бар умеди васл ҳаме гуяд :

Якеро шароби васлат аз ҷом муҳаббат дод бар бисоти инбисоташ роҳ дод , бар такяи гоҳи инсаш ҷой дод , аз сари ноз ва даллол гуфт :

Якеро худ аз дидори соқии чандон шуғл афтод , ки бо шароб напардохт !

Онони занони Миср ки роъилро маломат мекарданд дар ишқи Юсуф , чун бмшоҳдаҳи Юсуфи расиданди чунон бихўд шуданд ки даст бибареданд ва ҷома дариданд , ва он мастии мушоҳидаи Юсуф бар эшон чандон ғалаба дошт ки на аз даст баридан хабар доштанд на аз ҷома даридан . Ҳамин буд ҳоли ёқӯби ғлботи шавқи дидори Юсуфи вайро бар он дошт ки баҳр чаҳ нигараст Юсуф дид , ва ҳар чаҳ гуфт аз Юсуф гуфт .

То рӯзӣ ки Ҷабраил омад ва гуфт : низ номи Юсуф бар забони марон , ки фармон чунинаст ! пас ёқӯби баҳр ки раседӣ гуфтӣ ном ту чист ? будӣ ки дар миёнаи Юсуфи номии баромадӣ ,у вайро бидон тасаллӣ будӣ !

Ва исӣлўнки мо зои инФқўни алоиаҳ . . . Арбоб маъонӣ гуфтанд савол бар се зарбаст : яке саволи тақриру таъриф , чунонк , раб алъзаҳ гуфт : Фўи рбки лнсӣлнҳми أҷмъини ъмои конўои иъмлўну ҳўи алмшори илайҳ

Бқўл алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силами лои изўли қудамои абди явми алқимаҳ ҳатто исӣли ани арбъ : ани шабобаи Фимои аблоаҳ ,у ани умраи Фимои аФноаҳ ,у ани молаи ман ин ҷумъа ,у Фимои зои анФқаҳ , ва мо зои амали бмои илм . »

Дигари савол тънтаст , чунон ки бегонагон аз Мустафо пурседанд ки қиёмат кӣ хоҳад буд ?у бқёмти худ имон надоштанд , ва ба тънт мепурседанд ,у злки қавла : исӣлўнки ани алсоъаҳи أёни мрсоҳо ,у кзлки қавла :у исӣлўнки ани алҷболи алоиаҳ . Сдигри савол истифҳомасту талаби иршод , чунонк дарин оёт гуфт ! исӣлўнки ани алхмру алмиср ,у исӣлўнки мо зои инФқўн ,у исӣлўнки ани алитомӣ ,у исӣлўнки ани алмҳизи ин ҳамаи савол астар шоданду мардуми дарин савол мухталифанд . Яке аз аҳвол мепурсед , бзбони восита ҷавоб мешунид ва ӯ ки аз муҳаввал аҳвол мепурсед бевосита аз ҳазрати иззати бнъти карами ҷавоб май шунӯд ки « ании қариб » ! пер тариқат гуфт : хоҳандагони азу бар дар ӯ бисёранд ,у хоҳандагон ӯ кам ! гӯяндагон аз дард бедард ӯ бисёранд ,у соҳиби дард кам . Ва дар тафсир овардаанд ки раб Алъоламин гуфт : мнкми ман ириди алднёу мнкми ман ириди алохраҳ , Фأини ман ириднӣ ?

Ва исӣлўнки ани алитомии алоиаҳ . . . Чандон ки туоне ятемонро бинавоз ва ва дар мурооту мўосоаҳ эшон бакӯш , ки эшон дармондагон ва андўҳгнон халқанд , навохтагон ва наздикон ҳақанд . Ани аллоҳи иҳби кули қалби ҳазин , фармон дар омад ки эй меҳтари оламён !у чароғи ҷаҳонён ! ятемонро вопноаҳи худ гир , ки саропардаи ҳасрати ҷузи бФноءи дил эшон назаданд ,у ҳасратёнро бнздики мо миқдораст . эй меҳтар ! туро ки ятем кардем аз он кардем то дарди дили эшон бадоне , эшонро никўдорӣ .

Инс молик гуфт : рӯзии Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?алау силам дар шоҳроҳ Мадина мерафт , ятемиро дид ки кӯдакон бар ваии ҷамъ омада буданд ва ӯро хор ва хаҷал карда , ва ҳар яке биравӣ татовулии ҷуста , он яке мегуфт падари ман ба аз падари ту . Дайгарӣ мегуфт : модари ман ба аз модари ту , сдигрӣ мегуфт : касону пайвастагони мо ба аз касону пайвастагони ту , ва он ятем мегирист , ва дар хок меғалтид . Расӯли худо чун он кӯдакро чунон дид , бар ваии ббхшўд , ва бар ваии бистод , гуфт : эй ғулом кистӣ ту ? ва чаҳ расед туро ки чунин дармонда ? гуфт : ман писари рФоъаҳ Ансорӣам , падарами рӯзи аҳад кушта шуд ,у хоҳарии доштам фармон ёфт ,у модарами шавҳар боз кард , ва маро баранд , акнӯн манам дармонда , бекас ! ва бенаво ! ва азин саъбтар марои сарзаниши ин кӯдаконаст ! Мустафо аз он сухани вай дар гирифт , ва он дард дар дили ваии бадв кор кард , ва бигирист ! пас гуфт эй ғуломи андӯҳи мадор , ва сокин бош , ки агар падаратро бикуштанд ман ки Муҳамадами падари туам ,у Фотимаи хоҳари ту ,у Оишаи модари ту . Кӯдак шод шуд ва бархест , ва овоз баровард ки эй кӯдакон , акнӯн маро сарзаниш макунеду ҷавоб худ шунавед « ани абии хайри ман обоӣкм !у уммии хайри ман амҳоткм !у ахтии хайри ман ахўоткм ? » он гуҳи Мустафои даст вай гирифт ,у бахонаи Фотимаи барад , гуфт ё Фотима ! ин фарзанд моасту бародари ту , Фотима бархест , ва ӯро бнўохту хурмои пеш вай биниҳод ,у равған дар сар вай молида ,у ҷома дар ваии пӯшед , ва ҳамчунин вайро бҳҷраҳҳои модарони муъминони бгрдонид . Факони иъиши байни азўоҷаҳ ҳатто қабз алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам , Фўзъи алтроби алии раъса ,у нодай « вои абтоаҳ ! алиўми бақиятаи итимо » Фобкии ъиўни алмҳоҷрину алонсор , Фохзаҳи абӯи бикр . Ва ҳўи иқўл ё банӣ мсибаҳи дахлати алии алмуслимӣни азои ахтлси Муҳамади ман байни азҳрҳм , анои Абук ё банӣ ! факони маъаи абии бикр ҳатто қабзаи аллоҳи ъзу ҷл