Қавлаи таъолӣ :у алўолдоти алоиаҳ . . . Занони мутлақотро мегуяд ки фурқат уфтад миёни эшону шавҳарону Тифл дар миён , агар баъд аз талоқ зойанд вагар пеш аз он , бар модаронаст ки шер диҳанд он фарзандро , чунонк аллоҳ гуфт : ирзъни أўлодҳн ҳар чанд блФз хабар гуфт , маънӣ амраст амри истиҳбоб на амри эҷоб .

Мегуяд то шер диҳанд модарони фарзандони худро , ки эшон бони сазовортару ҳақтар . Он гуҳи ҳақи рзоъу муддати он падед кард ва гуфт : ҳавлин комилин ду соли тамоми шер ки дарин ду сол диҳанд , ҳукми рзоъ аз таҳриму муҳаррамят воҷиб кунад , ва агар баъди азин ду соли шердиҳанда шер диҳад ҳукми рзоъи бон собит нашавад , ибн аббос гуфт « лои рзоъи алои мо кони фии алҳўлин » ва рӯй яҳёи бен Саид : ани рҷлои қоли лобии Мӯсои алошърӣ : ании мссти ман сдии амрأтии лбнои Фзҳби фии батнии Фқоли абӯи Мӯсо : лои ?ераҳо алои қади ҳурмати алейк Фқоли абди аллоҳи бен масъӯд : анзри мо иФтӣ ба алрҷл . Фқоли абӯи Мӯсои Фмои тқўли анат ? қоли абди аллоҳ « лои рзоъи алои мо кони фии алҳўлин » қоли абӯи Мӯсои лои тсӣлўои ани шайъи ءи мо доми ҳозои алҳбри байни азҳркм » ҳар чанд ки муддати ду сол муқайяд кард , аммо фариза нест , агар бифзоианд дар он ё бакоҳанд равост . Локини сар ин тақӣед онаст то маълум шавад ки шер додан дар ҷумлаи ин муддати ҳукми таҳриму муҳаррамятро воҷиб кунад ,у баъд аз ду сол накунаду бмзҳби молик то ду сол ва як моҳ бугзарад муддати рзоъу субут таҳрим барҷост ,у бмзҳби бӯи Ҳанифа то ду сол ва шаш моҳ .

Ва алии алмўлўди ?лаи алоиаҳ . . . . Нагуфт « алии алأб » аз баҳри онки сари ояту алўолдот буд на ИМАот , чун алўолдот буд алмўлўди ?лаи некӯтару латифтар буд . Мегуяд доягӣ бар мо дурусти нафақа бар падар , яъне нафақаи ин зан ки фарзанди зод , ҳамонаст ки Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт дар баъзе ахбор :у лҳни алайкуми рзқҳну ксўтҳни болмърўФ маърӯф онаст ки бонсоФ бошаду бчм , дар хури мард ва бар тавон вай , алии алмўсъи қадарау алии алмқтри қадара ҳар касро чандон бар ниҳанд ки бартобад .

Чунонк гуфт : лои такаллуфи нафаси إлои вусъҳо бар марди тавонгари ду мад аз таом ва як дасти либоси нафис дар хури вай , ва бар дарвеши як мад ва як дасти либос кам қимат , чунонк лоиқи ҳол вай бошад . Ва бар миёнаи як мад ва ниму дастии либоси миёна . Ин ҳамчунонаст ки онҷо гуфт : линФқи зўи саъаи ман сътаҳ ва ман қадари алайҳи ризқаи ФлинФқи ммои отоаҳи аллоҳ .

Лои тзори волидаи бўлдҳои лои тзори бФтҳи роءи қроءт нофеъасту шомӣу кӯфӣ , аз зрорасту зрори ситез буд . Мегуяд мабодо ки ситез кунод ва бар фарзанди хеши газанди оради ҳеҷ модари бон ки вайро бо падари дҳод дар хусумати фироқ , то бар фарзанди ранҷи ниҳод , лои тзори бзми роءи қроءт ?маккейаст ,у қроءти Басрау қтибаҳ аз ксоиӣ дар лафз мстқбласт . Бмънӣ наҳй , мегуяд ситез накунад ва газанд накунад ҳеҷ модари бФрзнди хеш , ки вайро шери хора бо падар диҳад ,у лои мавлуди ?лаи бўлдаҳу мабодо ки ситез куноду ранҷи ниҳоди ҳеҷ падар бар Тифли хеш , бонк дар вақти хусумат ӯро аз модар боз гираду фаро доя диҳад , бстиз бо модар бар фарзанди газанди афканд . Ва алии алўорс мисли злк мегуяд бар қайи ҳамонаст дар кори Тифл ки бар падару модар , вориси номи баради биҷои қайи , аз баҳри онки варасау аҳли байт қайиӣ кунанд , ё қайиӣ фаро кунанд , ё аз султон қайи хоҳанд . Мегуяд агар чунонаст ки падар Тифл бамурдааст , ин қайи бо модари Тифли ситеза ва бдроиӣ накунад , ва доя гирад , бар Тифл ситам накунад ,у шафқати модар аз вай дареғ надорад .

Қоли ибни сайрин ?утии абди аллоҳи бен Утбаи фии рзоъи сбии ятем ,у маъаа валеа Фҷъли рзоъаҳи фии молау қоли лўорсаҳ : луи лами икни ?лаи моли лҷълнои рзоъаҳи фии молик , أи лотарӣ аллоҳи ъзу ҷли иқўл . Ва алии алўорс мисли злки қоли алзҳок : ани моти абӯи алсбӣ ,у ллсбии моли ахзи рзоъаҳи ман молау ани лами икни ?лаи моли ахзи ман алъсбаҳи ?фони лами ткни ллъсбаҳи мол , аҷбрти ИМАи алайҳ .

Фإни أродои Фсолои ани трози мнҳмоу тшоўри Флои ҷиноҳи ъалиҳумо Фсолу фасл аз шери боз карданаст : фасли иФсли Фсло ва Фсоло мегуяд : агар падар ва модар хоҳанд ки он Тифлро пеш аз тамомии ду сол аз шер боз кунанд , ва ҳар ду бидон ризо диҳанд , ва ба сўобдиду мушовират якдигар кунанд , эшонро расад ки чунин кунанд , ва бар эшон танагӣ нест .

Ибн аббос гуфт агар фарзанди шаш моҳа дар вуҷӯд ояд ду соли тамом ки бист ва чаҳор моҳ бошад вайро шер диҳанд , ва агар ҳафт моҳ буд бист ва се моҳ шер диҳанд , ва агар на моҳа буд бист ва як моҳ то ҳамлу Фсоли сӣ моҳ бошад : чунонк раб Алъоламин гуфту ҳамлау Фсолаҳи слосўни шҳро .

Ва إни أрдтми أни тстрзъўои أўлодкми алоиаҳ . . . . إн أрдтм гуфту ан аҳтҷтм нагуфт то ҷоӣз бошад доя гирифтан беҳоҷату зарурат . Мегуяд агар модари шери надиҳад ки узрӣ дорад ё узрӣ надорад ,у фароғати вайро доя гиранд , баҳри ҳол бар шумо танге нест ки доя гиред . إзои слмтми мо отитми болмърўФ ки музд доя бидиҳед ва некӯ дошт вай биҷой оред чндонк дар хури тавон фарзанд буд ва бар ҳади манзалат ӯу аллазӣнаи итўФўни мнкму изрўни أзўоҷои итрбсни бأнФсҳни أрбъаҳи أшҳру ъшрои алоиаҳ . . . Мегуяд эшон ки бимиранд аз шумо ва занон гузоранд , бар занонаст ки дар хонаи шавҳари чаҳор моҳ ва даҳ рӯз диранг кунанд ъдтро , чунонк дар хабар аст

Қоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силами ломрأаҳи моти завҷҳо : « аътдии фии албити алзии атоки фӣаи вафоаи зўҷк ҳатто иблғи алкитоби аҷала , арбаъаи ашҳру ъшро »

Ва дар он ъдти беруни нёинди магари заруратро ва зинатҳо бигузоранд , ҷомаи рангин ва пероя напушанд ,у буии хуш бакор надоранд , ва хизоб накунанду серума дар чашм накашанд .

Қоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : « алмтўФии анҳо завҷҳо лои тлбси алмъсФри ман алсёб ,у лои алммшқ ,у лои алҳлӣ ,у лои тхтзб ,у лои тктҳл »

Алсўби алммшқи алзии исбғи болмшқ ,у ҳўи тини аҳмар . Ва рӯатам ҳабибаи ани расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силами қол : « лои иҳли ломрأаҳи тؤмни биллоҳу алиўми алохри ани тҳд алӣ мет фавқи слоси алои алии завҷи арбаъаи ашҳру ъшро » .

Қоли Саиди бен алмсиб « алҳкмаҳи фии ҳзаҳи алмдаҳи ани фӣҳо инФхи алрўҳи фии алўлд . » гуфтаанд : чун фарзанд писар бошад баъд аз се моҳи рӯҳ дар вай шавад ва дар ҳаракат ояд , ва чун духтар буд бчҳори моҳ дар ҳаракат ояд , пас даҳ рӯзи дигар дар ъдт бар сар гирифтанд астзҳорро .

Ва лои ҷиноҳи алайкуми Фимои ързтм ба ман хутбаи алнсоءи таъриз дар сухан он бошад ки сари бастаи гӯйӣ ,у ниўшндаҳро бетасреҳ бар сари кори дорӣ , ва тафҳим кунӣ . Ва хутбаи бксри хоءи зан хостанаст ,у бзми хоء суханӣ бошад ки онро аввалу охир буд ки дар пеш мурод наҳй , ҳар мурод ки бошад ва ҳар ҳоҷат ки уфтад , ва акнон онаст ки дар дили чизеи пинҳони мидорӣ , мо ткни сдўрҳм аз онаст , иқол : акннти фии қалбӣу канти фии алъибаҳу алўъоءу алкм , ва мо шабаҳҳо Фҳўи макнун , мегуяд танге нест бар шумо ки мардонед занонро дар ҳоли ъдти бсхни сари баста хўозоӣӣ кунед , чунонк гўӣиди ту аз шӯй дар наМонӣ , дайгарии ёбӣ , худои ъзу ҷли кор ту бисозад , ту шоистау писандида чун ъдт басар ояд маро хабар кун , марои бтў ҳоҷатаст , маро дар зан хостан рағбатаст ,у ончӣ бад-ӣн монад .

Илми аллоҳи أнкми стзкрўнҳн эй болтзўиҷи болмшоФҳаҳу локини лои тўоъдўҳни сарои қоли алклбии маъноаи лои тсФўои анФскми лҳни бксраҳи алҷмоъ ,у алсри алии ҳозои алқўли нафаси алҷмоъ , ва ба иқўли алоъшӣ .

Алои заъмати бсбосаҳи алиўми аннӣ - - - - - - - - - - - - кибрату ани лои ишҳди алсри амсолӣ

Ва қоли зайди бен аслм « лои тўоъдўҳни саро » эй , лои тнкҳўҳни сами тамассукҳо ҳатто азои ҳалати азҳарати злку адхлтҳо , бойени қавли сар никоҳаст , мегуяд никоҳ эшон макунед бпўшидгӣ дар ҳоли ъдт , то баъд аз ъдти изҳор он кунед , пас истисно кард гуфт : « إлои أни тқўлўои қўлои мърўФо » эй търизои болхтбаҳи дуни алтсриҳу лои тъзмўои уқдае лои тъзмўои алии ақди алнкоҳи иқўли лои тнкҳўҳн ҳатто тнқзӣ ъдтҳн мегуяд то дар ъдт бошанд , эшонро бизанӣ махоҳед , чун ъдт басар омад эшонро бизанӣ бихоҳеду бева фурӯ магузоред . Дар хайраст ки зани беваро чун кФў падед омад бишӯй диҳед ва дар он тақсир макунеду кори вай дар таъхир Маяфканед . Ҳамонаст ки раб Алъоламин гуфт Флои тъзлўҳни أни инкҳни أзўоҷҳн . Ҷой дигар гуфту أнкҳўои алأёмии мнкм .

Фасли фии алтрғиби фии алнкоҳ

Абӯи ҳрираҳи рзи қоли қоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « азои тзўҷи аҳдкми аҷи шайтона ё ?вила , ъсми ибни одами манӣ бслсии дайна »

Расӯл гуфт слии аллоҳи алайҳу ?алау силам : чун яке аз шумо зан хоҳад , шайтони вай бФрёд ояд , гуяд эй вой бар ман ки писари одамро аз васвасаи ман нигоҳ доштанду бойени зан ки хости ду сики дайн ӯро мусаллам шуд . Ҳамонаст ки дар хабарӣ дигар гуфт « ман тзўҷ , Фқди ҳсни сулсии дайна , Флитқи аллоҳи фии алслси албоқӣ » ва чунонк саломату исмати дайн дар никоҳи баст , рӯзӣ ва бениёзӣ аз халқ дар дунёи ҳам дар никоҳи баст , бони хабар ки Мустафо ъ гуфт : « алтмсўои алрзқи болнкоҳ » .

Ва яке пеши расӯл худо шуд ва аз дарвешӣ ва бекомӣ бинолед , расӯл ӯро бар никоҳ дошт , яъне ки аллоҳ таъолӣ мегуяд эшонро ки зан хоҳанд إни икўнўои Фқроءи иғнҳми аллоҳи ман фазлау қоли абӯи ҳрираҳи рзи луи лами ибқи ман алднёи алои явми воҳид , ллқити аллоҳи бзўҷаҳ , самъат алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силами бқўл : « шроркми ъзобкм »

Абӯ ҳрираҳ гуфт агар аз дунё намонад магари як рӯз , ман занӣ бихоҳам , то ъзб бхдоӣ нарасм , ки шунидам аз расӯли худо ки гуфт бадтарӣни шумо ъзбон шумоанд маози рзи ду зан дошт ва ҳар ду дар тоъӯн фурӯ шуданд , пас гуфт маро зан диҳед пеш аз онки бимирам , ки ман нахоҳам ки ъзб меРому ъзби бхдои расм . Ва якеро май оранд аз бузургони дайн ки вай фармон ёфт ва ҳар чанд ки занонро бар вай арза карданд бҳич рағбат накард , гуфт дар танҳои дилро ҳозиртару ҳимматро ҷамътар май байнам . То шабӣ дар хоб дид ки дарҳои осмони кушода буду гуруҳеи мардумони паёпай фурӯ меомаданд ва дар ҳаво мерафтанд , чун бар ваии расиданди аввали мардӣ азишон гуфт ин он мард шавамаст , дайгарӣ гуфт оре , ва тарсид аз ҳайбати эшон ки пурседӣ , охир чун ҳама бар гузаштанд , бози пасини эшонро гуфт ки эшон крои мигўинд ? гуфт туро , ки пеши азин ибодати ту дар ҷумлаи аъмоли муҷоҳидон босмон меовараданд , акнӯн як ҳафтааст ки туро аз ҷумлаи муҷоҳидон берун кардаанд , надонам ки чаҳ карда пас аз хоб даромад бо худ андеша кард ки аз онаст ки тан аз никоҳ боз додаам то аз манзалати муҷоҳидон биФтодаҳам , пас зани бхўосту худои ъзу ҷлро бидон шукр кард .

Ани ътиаҳи бен башари алмознии қоли ?утии ъкоФаҳи бен видоъаи алҳилолии расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силами Фқол : ё ъкоФаҳи أи лаки завҷа ? қоли ло ё расӯли аллоҳ , қолу лои ҷорӣа ? қоли ло ? қолу анати саҳеҳи мўср ? қоли нъми алҳмди аллоҳ , қоли Фонки азои ман ихвони алшётин , аммо ани ткўни ман рҳбони алнсорӣ ва аммо ани ткўни мؤмно , Фоснъ кома насунъ ?фони ман снтнои алнкоҳ .

Ва қоли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « алнкоҳи суннатии Фмни рғби ани суннатии Флиси манӣ ман аҳби фитратии Флистни бснтӣ , алоу ҳаии алнкоҳ » .

Қавлаи таъолӣ : лои ҷиноҳи алайкуми إни тлқтми алнсоءи алоиаҳ . . . Асли ҷиноҳ аз ҷнўҳаст , маънии ҷнўҳ майласт . Ҷнҳ эй молу ҷнҳи номи пораи ист аз шаб , ва ҳар ҷо ки ло ҷиноҳ гуфт маънӣ онаст ки бар он кас аз номи кажӣ чизе нест ва бар ваии буза мандӣ нест . Муфассирон гуфтанд ин оят бидон омад ки чун Мустафо таҳдид дод ва битарсонед эшонро ки талоқ бисёр гӯйанду зан бисёр хоҳанд , бончаҳ гуфт : « ани аллоҳи ибғзи кули мтлоқи зўоқ »

Ва гуфт : « абғзи алҳлоли илои аллоҳи алтлоқ »

Ва гуфт « мо боли қавми илъбўни бҳдўди аллоҳи иқўлўни тлқтки роҷътк »

Мусулмонон чун ин таҳдид шуниданд , гумони бурданд ки ҳар он кас ки зани худро талоқ диҳад буза кор шаваду тангеи азим бар дил эшон омад .

Бад-ӣни маънии раб Алъоламин гуфт : лои ҷиноҳи алайкуми إни тлқтми алнсоء на чунонаст ки шумо гумон мебурид ки баҳри ҳол ки талоқ диҳед , буза кор шавед , нест бар шумо тангеу бузаи корае , чун эшонро талоқ диҳед буқати ҳоҷат ва бар ваҷҳи мндўб . Ва бошад ки худ фироқ ба буд аз имсок , чун созгорӣ ва меҳрбонӣ набӯд ,у злки фии қавлаи Фإмсоки бмърўФи أўи тсриҳи бإҳсон пас гуфт : мо лами тмсўҳн маънӣ онаст ки то он гуҳ ки занро нпосидаҳ бошед , « мо лами тмосўҳн » то он вақт ки бо он занҳоам пӯст набӯда бошед . « тмосўҳн » болФ бар бноءи мФоълаҳи қроءаҳи Ҳамза ва ксоиӣаст , боқии қроءи сабъаи тмсўҳн беалиф хонанд . Ва мсиси ӣнҷо маҷомеъат аст мегуяд баҳри вақт ки хоҳед ки эшонро бар шумо танге нест , чун боишон нарасида бошед , аз баҳри онки пеш аз мсис дар талоқи суннат ва бидъат нест , чунонк баъд мсисаст . На бинӣ ки баъди мсису духул суннат онаст ки чун талоқ диҳанд пас аз он диҳанд ки аз ҳайз пок шавад ,у мард буи нарасида , то ъдт бар вай дароз нагардад . Ва шарҳ ин онҷост ки гуфт Фтлқўҳни лъдтҳну أҳсўои алъдаҳи он гуҳ гуфт :у мтъўҳни алии алмўсъи қадарау алии алмқтри қадараи бФтҳи доли қроءти шомӣу Ҳамзау ксоиӣ ва ҳФсаст ,у ихтиёри бӯи убайд . Ва дигарон бскўн дол хонанд , ва ҳар ду луғат қуръонаст . Қоли аллоҳи таъолии Фсолти أўдиаҳи бақадрҳоу қол ва мо қдрўои аллоҳи ҳақи қадарау порсӣ ҳар ду андозааст , ин оят дар шаъни мардӣ Ансорӣ омад , ки зании хост , аз банӣ Ҳанифа , ва ӯро дар ақди никоҳи Меҳрӣ мсмӣ накард , пас вайро талоқ дод , пеш аз онк буи расед , раби Алъоламин ин оят фиристод ,у Мустафо ъ он мардро гуфт « мтъҳоу луи бқлнсўаҳ » .

Мазҳаб шофиӣ онаст ки ҳар ки занӣ хоҳад , ва дар ақди никоҳи меҳри вай мсмӣ накунад , агар ӯро талоқ диҳад , пеш аз духули меҳр воҷиб нашавад , аммо мтът воҷиб шавад ,у қадари воҷиб барои эмом мФўзаст , то бар ҳар каси он наад ки лоиқи ҳоли вай буд алии алмўсъи қадарау алии алмқтри қадараи ибн аббос гуфт аксари алмтъаҳи ходим ва ақалҳо миқнаа . Ибн умр гуфт имтъҳои сулсин дрҳмо инаст ки аллоҳ гуфт .

Мтоъои болмърўФи ҳқои алии алмҳснин .

Ва إни тлқтмўҳни ман қабл أни тмсўҳни пеш аз нузули ин оят касе ки занро талоқ додӣ пеш аз мсис , аз он меҳр ки вайро мсмӣ будӣ , ҳеҷ чиз бар мард лозим наомадӣ , балки мтъти воҷиб будӣ , бҳкми ин оят ки дар сӯра алоҳзобаст : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои إзои нкҳтми алмؤмнот . . . То онҷо ки гуфт Фмтъўҳну срҳўҳни сроҳои ҷмилои пас чун ин оят омад , он ҳукми мтът мансӯх шуд ,у нимаи меҳри мсмии воҷиби гашт .

Фзлки қавла :у қади Фрзтми лҳни фаризаи ФнсФи мо Фрзтми ин он гуҳ бошад ки талоқ диҳад пеш аз духул , бар мардаст нимаи меҳри мсмӣ , ва бар зани ъдт на , аммо агар марди бимиради пеш аз духул , меҳри мсмии тамом бар мард воҷиб ояд , ва бар зани ъдти вафот лозим ояд .

Он гуҳ гуфт إлои أни иъФўни магар ки он занони аҳлят афв доранд бсёбту булӯғу ақлу рушд , афв кунанд , ва он як нимаи меҳр ки аишонрост бшўҳрон бигузоранд , ва нахоҳанд . أўи иъФўои алзии бедаи уқдаи алнкоҳ ё зани бикр ва но бошаду ҷоиз аламр набӯд , вале дорад , падар ё ҷад , ин вале агар афв кунаду бигузорад , он нимаи меҳр раво бошад , ва ин мазҳаби ҷамоатӣ муфассиронаст , аммо дуруст тар онаст ки أўи иъФўои алзии бедаи уқдаи алнкоҳ афв шавҳараст ,у إлои أни иъФўни афви зан ва вале , мегуяд магари он зан ва вале ваии он нима ки аишонрост фаро гузоранд , ва бшўҳр бахшанд , ва ҳеҷ чиз аз вай нахоҳанд أўи иъФўои алзии бедаи уқдаи алнкоҳ ё ин шавҳари боз гирифтани нимаи меҳр фаро гузорад ,у меҳр тамом бидиҳад .

Он гуҳ гуфт :у أни тъФўои أқрби ллтқўӣ ва агар фаро гузоред шумо ки шавҳаронед наздик тар аст бипарҳез аз бедод , ки аз он зан ва вале он нимаи дигар фаро гузоранд ва чизе нахоҳанд , то ин шӯии боз гирифтани нима фаро гузорад ва ковин тамом бидиҳад .

Ва лои тнсўои алФзли бинкм эй ,у лои тносўо дар миёни хеши фазлу афзӯнии якдигари бшнохтн фурӯ магузоред , ва то тавонед бъФў кушед : إни аллоҳи бмои тъмлўни басир ки аллоҳи таъолии ончӣ шумо мекунед аз афв мебинад ва бидон подош диҳад .