Қавлаи таъолӣ :у алўолдоти ирзъни أўлодҳни алоиаҳ . . . . Бузургаст он худованд ки дар меҳрбонӣ яктост , ва дар бандаи навозӣ бе ҳамтост , дар озмоиш бо атост , ва дар змонҳо бо вафост . Агар хўонимш шунавост , ва рене хонем доност .

Кариму вдўд ва меҳр намой ва меҳр афзост , латифу айби пӯшу узри нюаш ва нек худост , фазлаши зибри ҳамаи фазлҳо , карамаши зибри ҳамаи карамҳо , раҳматаши ма аз ҳамаи раҳматҳо , меҳраш на чун меҳрҳо . Ғояти раҳмат ки бидон мисл зананд , раҳмати модронсту раҳмати худо бар банда беш аз онаст ,у меҳри вай на чун меҳр эшонаст . На бинӣ , ки модаронро бшир додани фарзандони тамомии ду сол мефармоед ва бар парвариш медорад ,у бдошти эшон васият мекунад , ва бар меҳри модарон ақтсор накунаду бон фурӯ нагузорад ? то бадоне ки аллоҳ бар банда меҳрбонтараст аз модар бар фарзанд ! Мустафо ъ вақте бизанӣ бигузашт ва он зани кӯдакии Тифл дар бардошту нон май пухт , ва ӯро гуфта буданд ки расӯл худост ки мегузарад . Фароз омад ва гуфт ё расӯли аллоҳи бмо чунин расед аз ту ки худои оламён бар бандаи меҳрбон тараст аз модар бар фарзанд . Мустафо ъ гуфт оре чунинаст . Он зан шодмон шуд , ва гуфт ё расӯли аллоҳи ани алоами лои талаққии валадҳо фии ҳозои алтнўр модар нахоҳад ки фарзанди худро дар ин танури гарми афканд , то бисӯзад . Мустафо ( ъ ) бигирист ва гуфт ани аллоҳи лои иъзби болнори алои ман أнФи ани иқўли лои илоҳи алои аллоҳ .

Каъб ъҷраҳ гуфт расӯли худои рӯзии ёронро гуфт : « мо тқўлўни фии раҷули қатли фии сиблати аллоҳ ? » чаҳ гўӣид бамурдӣ ки дар роҳи худо кушта шавад ? ёрон гуфтанд аллоҳу расӯлаи аълами худоу расӯл ӯ донотар , расӯл гуфт : « злки фии алҷнаҳ » он мард дар биҳиштаст , дигар бора гуфт : чаҳ гўӣид бамурдӣ ки бимирад ва ду мард адл гӯйанд ло наилм манеҳ ало хиро нашносем ва ндонем азин марди ҷузи порсоеу неки мардӣ ? ёрон гуфтанд аллоҳи донотар баҳоли вайу расӯл ӯ , гуфт : « зоки фии алҷнаҳ » дар биҳиштаст , сдигр бор гуфт , чаҳ гўӣид дар мардӣ ки бимирад ва ду гувоҳ адл гӯйанд ки дар ваии ҳеҷ хайр набӯд ? ёрон ҳама гуфтанд зоки фии алнор дар дӯзах бошад расӯл гуфт : « бӣсмои қиллатами абди мзнбу раби ғафур »

Бади суханӣ ки гуфтед дар ҳақи вай ,у бади андеша ки кардеду бади гумоне ки барадед , бандаи гунаҳи кору худои омрзгор , бандаи ҷафои кору худои вафодор , « қул кули иъмли алии шоклтаҳ » ва аз камоли раҳмату карам ӯ бо бандагон яке онаст ки фардои брстохизи қавмиро баронанд , ва ба тарозуи гоҳу сироту ҷсри дӯзахи осон боз гузаронанд , то бадар биҳишт расанд , эшонро вақфат фармойанд , то нома дар расад аз ҳазрати иззати нома ки меҳри қадим бар ваии унвон ,у сартосари он ҳамаи итобу ҷнки дӯстон , лоиқи ҳол бандааст ки вайро итоб кунад ва гуяд бандаи ман на турои ройгони бёФридму сӯрати зеботи бнгоштм ,у қаду болот бар кашидам ? кӯдак будӣ роҳ ба пистони модар на барадии миннат роҳ намудем , ва аз миёни хӯни шери софӣ аз баҳри ғзоءи ту ман берун оварадам , модару падар бар ту ман меҳрбон кардам , ва эшонро бар тарбияти ту ман доштам , ва аз обу боду оташи ман нигаҳи доштам , аз кӯдакӣ биҷӯоне расонидам ва аз ҷавонӣ ба перии барадам , бафаҳм ва фарҳанг биёростам ,у бълму маърифати бпиростм , бсмъу басари бнгоштм , бтоъту хизмати худати бдоштм , бадари марги номи ман бар забону маърифат дар ҷони миннати нигоҳи доштам , ва он гуҳи сари биболин амнати бози ниҳодам , ман ки лами излу изолм бо ту ин ҳама никўӣиҳо кардам ту барои мо чаҳ кардӣ ? ҳаргиз дар роҳи мо дарме бгдоиӣ додӣ ? ҳаргизи сегӣ ташнаро аз баҳри мо об додӣ ? ҳаргизи мӯрчаро бнъти раҳмат аз роҳ барграфтӣ ? бандаи ман феълати мо феълату лақади астҳиити أни аъзбк , кардӣ ончӣ кардӣ ,у марои шарм карам ояд ки бо ту он кунам , ту сазои онӣ . Ман он кунам ки худ сазои онам . Азҳби Фқди ғФрти лаки лтълми анои аноу анати анат ! рӯ ки турои омрзидм , то бадоне ки ман манам ва ту туе , оре ! гадоӣ бар подшоҳӣ шавад бо ваии нгўинд ки чаҳ оварадӣ ? бо вай гӯйанд ки чаҳ хоҳӣ ? илоҳӣ аз гадо чаҳ ояд ки туро шояд ? ! магар ки туро шояд ончӣ аз гадо ояд .

Яке аз перон тариқат гуфта : чун ки ннўозду акрам алокрмин ӯст , чун ки нёмрзду арҳм алроҳмин ӯст , чун ки афв накунаду чандини ҷойгаҳ дар қуръони афв кардан аз фармон ӯст : ФоъФи анҳуам ,у лиъФўоу лисФҳўо , хзи алъФў ва ҳам азин бобаст ончӣ дар охир оварад гуфт :у أни тъФўои أқрби ллтқўии тақво дар афви басту биҳишт дар тақвои баст , онҷо ки гуфт ва алохраҳ ъанд рбки ллмтқини аҳл таҳқиқ гуфтанд : тақворо бдоитӣ ва ниҳоятӣаст : бдоит онаст ки гуфту أни тъФўои أқрби ллтқўӣ , ва ниҳоят онаст ки гуфту лои тнсўои алФзли бинкм . Бдоит онаст ки ҳақи худ бар бародари шиносӣ , он гуҳ афв кунӣ , ва даргузорӣ . Ин манзил исломаст ,у равиши обидон . Ва ниҳоят онаст ки ҳақи вай бар худ шиносӣ , ва ӯро бар худ фазл наҳй , ва ҳар чанд ки ҷФоءи ҷурм аз ваии бинӣ , ту аз ваии узри хоҳӣ . Ин мақом тавҳидаст ,у васфи улҳоли садиқон ,у фии маъноаи аншд :

Ва илайҳи алошораҳи бқўл алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « أи лои адлкми бихири ахлоқи аҳли алднёу алохраҳ ? ман васли ман қитъау ъФои ъмни зулмау аътии ман ҳарама » .