Қавлаи таъолии إни аллоҳи лои истҳиии أни изрби Маслан алоиаҳи бдонки худоиро ъзу ҷли номҳои бузургвораст . Ва сифатҳои пок , номҳои некӯ ва сифатҳои писандида , номҳои азалӣ ва сифатҳои сармадӣ , худро бони сифатҳо бстўд ва дар пайғому номаи хеши он сифатҳо ва ахлқ намӯд . Аз онҳо яке ҳаёст аллоҳи таъолии бони мавсуфу исботи он дар оят ва дар хабари маълум . Оят онаст ки гуфт ҷли ҷалола : إни аллоҳи лои истҳиии أни изрби Маслан ҷой дигар гуфту аллоҳи лои истҳиии ман алҳақу хабар дурустаст аз Мустафои слъ ки рӯзӣ нишаста буд бо ёрон сухан мерафт дар миёни эшон се мард аз давр меомаданд рӯй буи дода , яке аз он се бикрони онҷоигаҳи наздик мардумон расед . Ҳам онҷо бинишаст , расӯл худо гуфт « астҳиии Фостҳиӣ аллоҳ манеҳ » ва ҳам дар хабараст ки « ани аллоҳи ҳеи Карим , истҳиии ман абдаи азои мади яда » алҳдиси ин сифати ҳаёу амсоли ин ҳар чаҳ дуруст шавад бнсўси китобу суннат воҷибаст бар бандаи худо ки чун он шунӯд ё хонд бар ному сифати бистаду забону дил аз маънии он хомӯш дорад ва аз дарёфт чигунагии он навмед бошад ки хирадро фаро дарёфт он бтклФу таъвил роҳ нест , мегуяд ҷли ҷалола :у лои иҳитўн ба уламо маънӣ онаст ки халқи бахуду бъқли худ вайро дар наёбанд , магар ки вайро бони сифат ки худ кард худроу бони ном ки худро баради худро бишносад , шинохтанӣу тасдиқӣу таслимии гардани ниҳода , ва нодир ёфта пазируфта ,у тӯҳмат бар ақли худ ниҳода , ҳар ки ин роҳ раваду биҷузи ин тариқи худро напасандад суннӣ ъқидтаст покизаи сирати писандидаи тариқат аз ӣнҷои кушояди чашмаи ҳикмату сидқи фаросату нури маърифат , ва ин манзалат касеро буд ки чун дигарон аз халқ шарм доранду қабул халқ талабанд вай аз ҳақ шарм дорад ,у қабули ҳақи талабад , ва аз ҳақ касе шарм дорад ки дар дил бенаӣ дорад ва дар сари ошноӣ , ва донад баҳри ҳол ки бошад ки аллоҳ буи нигаронаст ва бар кирдори ваии дидаи вару нигаҳи бон . Иқўли таъолии أи лами иълми бأни аллоҳи ирӣ

Фии алхбр « аъбди аллоҳи конки туроаи ?фони лами ткни туроаи ?фонаи ирок »

Бечораи одамӣ ки кушта ғифлатасту гирифтаи ҷаҳолат , аз халқ мешарм дорад ва аз аллоҳ шарм менадорад ,у раби Алъоламин бикраму ҳалами худ ин Фохўост мекунад ва мегуяд киу тхшии анносу аллоҳи أҳқи أн тхшоаҳ мегуяд аз мардуми шарми дорӣу аллоҳи сазовортар бон ки аз ваии шарми дорӣ .

Иқўли аллоҳи ҷли ҷалола « мо ансФнии абдии идъўнии Фостҳиии ани ардау иъсинӣу лои истҳиии манӣ » .

Дар хабараст ки фардо дар қиёмат чун бандаи бсрот боз гузарад нома дар даст вай ниҳанд меҳр бар он ниҳода , чун сари он боз кунад дар он навишта бинад бандаи ман феълати мо феълату лақади астҳиити ани азҳари алейк , Фозҳби фонии қади ғФрти лак . Қоли яҳёи бен маози фии ҳозои алхбри субҳони ман изнби алъбди Фистҳиии ҳў . »

Пер тариқат гуфт : « шарми ҳисор дайнасту мояи имону нишони карам . Ва халқи дарин мақом бар се гуруҳанд : ғофилону оқилону орифон . Ғофилон аз халқ шарм доранд эшон золимонанд , оқилон аз фиришта шарм доранд эшон мқтсдоннд , орифон аз ҳақ шарм доранд эшон собиқонанд » . Ва гуфтаанд ҳаё бар ҳафт ваҷҳаст : ҳёءи ҷиноят чунонк ҳёءи одам ( ъ ) , он гуҳ ки дар зулат афтоду тоҷу ҳала аз ваии брбўднд , чун мутаворӣони азин гӯша бидон гӯша мешуд . Хитоб омад ки « ё одами أи Фророи мнои Фқоли ло , бали ҳёءи мнк » дувуми ҳёءи тақсир чунонк ҳёءи Фариштагони он гуҳ гӯйанд сбҳонки мо ъбдноки ҳақи ъбодтк . Сеюм ҳёءи иҷлоли чунон ки ҳёءи исрофили тсри бали бҷноҳиаҳи ҳёءи ман аллоҳи ъзу ҷл . Чаҳоруми ҳёءи карам чунонк ҳёءи Мустафо ( ъ ) кони истҳиии ман алсҳобаҳи азои дхлўои байтаи ани иқўли ?лаами ахрҷўо , Фқоли аллоҳи ъзу ҷл «у локини إзои дъитми Фодхлўои Фإзои тъмтми Фонтшрўоу лои мстأнсини лҳдис » панҷуми ҳёءи ҳишмат чунонк

Ҳёءи алии алайҳи ассаломи ҳайни сأли алмқдод ҳатто сأли расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силами ани ҳукми алмзии лмкони Фотима .

Шашуми ҳёءи астҳқор чунонк ҳёءи Мӯсо ( ъ ) ҳайни қоли анаи лтързи лии алҳоҷаҳи ман алднёи Фостҳиии ани асأлк ё раб , Фқоли аллоҳи слнӣ ҳатто млҳи ъҷинку алафи шотк .

Ҳафтуми ҳёء ҳақаст ҷли ҷалолау тақаддусати асмоؤаҳу тъолти сифотау қади мзии зикра .

Киеви ткФрўни биллоҳ аз рӯй ишорат мегуяд эй гум карда сари риштаи хеш эй афтода дар чоҳи башарияти хеш , роҳи азин равшантар хоҳӣ чунк менарӯй ?

Майдон азин кашидатар хоҳӣ чунк саворӣ накунӣ ? шамъи азин афрӯхтатар хоҳӣ чунк аз ҷода мебеафтӣ ? эй солҳо бар ту гузашта ва ҳануз бӯе ноёфта , эй бар ҳазор хон нишаста ва ҳануз гурусна ! эй ҳазорон либоси пӯшида ва ҳануз бараҳна . Мусулмонон ! майдон фарохаст саворон куҷоанд ? девон фурӯ ниҳоданд мтзлмон куҷоанд ? табиб ҳозираст беморон куҷоанд ? ҷамол дар кашфаст ошиқон куҷоанд ?

Ва кантами أмўото Фأҳёкм мегуяд агар мурда будед зинда кардам чун ки нанигаред ? агар ҷоҳил будед доноатон кардам чун ки дар наёбед ? роҳатон намудем чаро менаравед ?

Пер тариқат гуфт « илоҳии банда бо ҳукми азал чун барояд ва ончӣ надорад чаҳ бояд ҷаҳд банда чист ? кори хост ту дорад банда биҷаҳад хеши наҷоти хеш кӣ тавонад ?

Сами имиткми сам иҳиикм гуфтаанд марг бар се қисмаст :у зиндагонӣ бар се қисм , марги лаънат ,у марги ҳасрат ,у марги каромат . Марги лаънати коФронросту марги ҳасрати ъосёнросту марги каромати мтқёнрост . Ва зиндагонии се қисмаст : яке зиндагонии бим , дигари зиндагонии умед , сеюм зиндагонии меҳри зиндагонии бим дар бар пайдо , зиндагонии умед дар хизмати пайдо , зиндагонии меҳр дар ёди пайдо . Зиндаи бими рӯзи марг ӯро эмин кунанд ки : أлои тхоФўоу лои тҳзнўо , зиндаи умедро рӯзи пасин Фо навозанд ки أбшрўои болҷнаҳи алтии кантами тўъдўн , зиндаи меҳрро аз дӯст бар бисоти карам дар маҷлиси инси ин каромат ояд ки арҷъии إлии рбки розӣаи Марзия .

Пер тариқат гуфт « илоҳӣ эй сазои карам вае навозандаи олам ! на бо ҷуз ту шодӣаст на бо ёди ту ғам , хасмӣу шафиъӣу гувоҳӣу ҳукм . Ҳаргизи бинмои нафасӣ бо меҳри ту баҳам , озод шуда аз банди вуҷӯду адам , бози руста аз заҳмати лавҳу қалам , дар маҷлиси инси қадаҳи шодӣ бар дасти ниҳодаи дамодам » .

Ҳўи алзии халқи лаками мо фии алأрзи ҷмиъои ҷой дигар гуфту схри лаками мо фии алсмоўот ва мо фии алأрз ҷмиъо манеҳ мегуяд ҳар чаҳ мамлакат заминаст ҳама барои шумо офарӣдааму мусаххар шумо кардам , ътоءи мо мухтасар набӯд , каромати мо дар ҳақи сӯхтагони мо срсрӣ набӯд , навохт моро дар ҳақи шумо ҳаргиз троҷъ набӯд , ва чунон нест ки бар мамлакати замин ақтсор кардам ки осмонҳоро ҳам аз баҳри назари шумоу нузҳати басари шумоу хазинаи рӯзии шумо рост кардам , бандаи ман ! чун қадам дар кӯии аҳд мо наҳй ту ндонӣ ки осмонёнроу заминёнро чаҳ бишорат расаду якдигарро чаҳ таҳният кунанд , он ман донам ки ман ҳар чизро донандааму баҳри каси рсндаҳу ҳўи бакули шайъи ءи алӣам .

Дар ин ояти латифаи ист , нагуфт ( хлқкми лмои фии аларзи ҷмиъо ) ки гуфт халқи лаками мо фии алأрз яъне ки ҳар чаҳ мамлакати замин ва осмонаст аз баҳри ту офаридами бандаи ман !у туро аз баҳри худ офаридам , на бинӣ ки алӣ алхусус Мӯсоро гуфт . «у астнътки лнФсӣ »у алии алъмўми халқро гуфт ва мо хилқати алҷну алإнси إлои лиъбдўни қадари ин хитоб Мустафо донисту шукри ин неъмати ваии гузорад , ки он шаби қурбу каромат ки ки вайро босмони бурданд ҳар чаҳ оФрис буду мамолики кунин ҳамаи нисори қадами сидқ вай карданд , ва он меҳтари бгўшаҳи чашми бҳич боз нанигараст ва гуфт моро барои ин наёфаридаанд мо зоғи албср ва мо тғии нӯшаши бод ! бӯи язиди бастомӣ ки дар роҳи суннати Мустафо некӯ рафту адаби ҳазрати некӯ биҷой оварад гуфт : « лами азали ақтъи алмҳолк ҳатто ваҷдати алмамолик , сами таркати алмамолик ҳатто васлати илои шавоҳиди алмамолик , Фқлти алҷоӣзаҳи Фқоли қади вҳбти лаки клмои раъйат , қиллати анати алмроди қоли Фонои лаки комаи анати лӣ . »

Пер тариқат гуфт : « илоҳӣ ! насимӣ дамид аз боғи дӯстии дилро фидо кардем бӯе ёфтем аз хазинаи дӯстии бподшоҳӣ бар сари олам Нидо кардем , барқӣ тофт аз машриқи ҳақиқати обу гул кам ингоштем ва ду гетии бгзоштим , як назар кардӣ дар он назар бсухтему бгдохтим , беафзой назарӣ ва ин сӯхтаро марҳами созу ғарқ шударо дарёб ки « мезадаро ҳам бамии доруу марҳам буд »у фии маъноаи аншд :