Қавлаи таъолӣ : аллоҳи лои إлаҳи إлои ҳў худоӣ ӯст ки нест ҳеҷ худои магари ваии алҳии алқиўми зиндаи пояндаи лои тأхзаҳи санау ло навам нагирад вайро на ним хоб ва на хоби ?лаи мо фии алсмоўот ва мо фии алأрз ҳар чаҳ дар осмон ва замин чизаст верости ман зои алзии ишФъи ъндаҳи إло бإзнаҳ кист онк шФоъаҳ кунад бнздики ваии магари бадастӯрии ваии иълми мо байни أидиҳм ва мо хлФҳм медонад ончии пеши халқи Фост аз бӯданӣу ончии пас халқ вост аз бӯдау лои иҳитўни бшии ءи ман илма ва нарасанд халқи бчизӣ аз дониши худои إлои бмои шоءи магари бончаҳи хост ки донанд вусъи курсӣаи алсмоўоту алأрз ва расидааст курсии ваии бҳФти осмон ва ҳафт замин ,у лои иؤдаҳи ҳФзҳмо ва гарон намеояд бар худоӣ нигоҳ дошт осмону замин ,у ҳўи алълии алъзим ва ӯст бартару меҳтар .

Лои إкроаҳи фии аддӣни баннои ком дар дайн овардан нест қади табин алршди ман Улуғӣ пайдо шуд рости роҳӣ аз кажи роҳӣ ба пайғому расӯл , Фмни икФри болтоғўт ҳар ки кофар шавад баҳри маъбуди ҷузи худоӣу иؤмни биллоҳу бгрўди биллоҳ , Фқди астмски болърўаҳи алўсқӣ ӯ даст дар зад дар гӯшаи муҳками устувор , лои анФсоми лҳои онро шикастан несту аллоҳи самиъи алӣам ( 256 ) ва худоӣ шунавост доно , сухани ҳамагон май шунӯду замири дил ҳамагон донад .