Қавлаи таъолӣ : аллоҳи лои إлаҳи إлои ҳўи алоиаҳ . . . Аллоҳи ман ?лаи алолҳиаҳу алрбўбиаҳ , аллоҳи ман ?лаи алоҳдиаҳу алсмдиаҳ , субутаи аҳадӣ ,у кунаи самадӣ , бқоؤаҳи азалӣу сноؤаҳи сармадӣ . Аллоҳи номи худовандӣ ки зот ӯ самадӣу сифот ӯ сармадӣ , бқоء ӯ азалӣу бҳоء ӯ абадӣ , ҷамол ӯ қиўмӣ ,у ҷалол ӯ димўмӣ , номадории бузургвор , дар қадари бузург ва дар кирдор , дар номи бузург ва дар гуфтор , бартар аз хираду пеш аз кӣ ,у ма аз миқдор , ҷлилои худоё ки кард корасту хубнигор , оламро офаридагору халқро нигаҳдор , душманро дорандау дӯстро ёр , умедҳоро нақду змонҳоро басанда ,у кор ҳар хасмро пазирнда ва ҳар ҷурмро омрзгор , мурӣдро қиблау дили орифро ёдгор .

Аллоҳи ёдгор дил дӯстонаст , аллоҳи шоҳиди ҷони ъорФонст , аллоҳи сури сари волҳонст , аллоҳи шФоء дил беморонаст , аллоҳи чароғи синаи мўҳдонст , аллоҳи нури дили ошноёнсту марҳам дард сӯхтагонаст .

Пери тариқати ҷунайди қудси аллоҳ рӯҳа гуфт ман қоли блсонаҳ , аллоҳу фии қалбаи ғайри аллоҳ , Фхсмаҳи фии алдорини аллоҳ . Касе ки бар забони ёд аллоҳ дораду баном вай нозад , он гуҳи дили хеш бо меҳр ғайриӣ брдозди бҷлолу ъзи бори худо ки фардо дар мақоми сиёсати тозӣонаи итоб бадв расаду хасм ӯ аллоҳ буд . Шаби миъроҷ бо Сайид гуфт « ё Муҳамад аҷабо лмни омн бе Киеви иткли алӣ ғайриӣ ?

Бо Муҳамади луи анҳми нзрўои илои лтоӣФи барӣу ъҷоӣби сунъии мо ъбдўо ғайриӣ »

ё аҷабо касе ки маро ёфт дайгариро чаҳ ҷӯяд , ва ӯро ки маро бишнохт бғири мо чун пардозад !

Пер тариқат гуфт : « эй сазои караму навозандаи олам , на бо васл ту андӯҳаст на бо ёди ту ғам , хасмӣу шафиъӣу гувоҳӣу ҳукм , ҳаргизи бинмои нафасӣ бо меҳри ту баҳам , озод шуда аз банди вуҷӯду адам , дар маҷлиси инси қадаҳи шодӣ бар дасти ниҳодаи дамодам » .

Лои إлаҳи إлои ҳўи худоӣ ки нест маъбуди бсзои ҷуз ӯ , дар ҳар ду ҷаҳони сазоӣ худовандӣ кист магар ӯ ? дасти гир хастагон нест ҷузи тўқиъи ҷамолу лутф ӯ , навозанда ятемон нест ҷузи маншури карам ӯ . Бори худоӣ ки дилҳои дӯстони бастаи банди вФоء ӯ , ҷонҳои муштоқон дар орзӯии лқоء ӯ , арвоҳи ошиқони масти меҳр аз ҷоми блоء ӯ , ороми хастагон аз ному нишон ӯ , сарвари орифон аз зикру пайғом ӯ . Накӯ гуфт он шӯридаи рӯзгор ки гуфт :

Алҳии алқиўми худовандии зиндаи пояндаи доранда навозанда бахшанда пўшндаҳ , баҳри суст ва бӯдании донанда , битавону бдрёФт ҳар чизи рсндаҳ , ҳар касро худованд ва ҳар бӯданиро пеши барандау ошноёни меҳри пайванди нури ному нури пайғом , дилҳоро рӯҳу райҳон ва сарҳоро ором , офарини бод бар он ҷавонмардон ки аз ин ҳадис бӯе доранду басари ин хўончаҳи лутф расидаанд , то чунон дигарон бтъому шароб зиндаанд , эшон баному нишони он дӯст зиндаанду биёади ваии осӯда .

Шблиро гуфтанд таому шаробат аз куҷост ? гуфт зикри рабии таоми нафасӣу сноء бе либоси нафасӣу алҳёءи ман рабии шароби нафасӣ . Нафасии Фдоءи қалбии Фдоءи рӯҳӣ , рӯҳӣ .

Лои тأхзаҳи санау лои навами тақдису тнзиаҳ зотаст , ки ваии ҷли ҷалолаи барӣ аз ълотаст ,у муқаддас аз офотаст . Хоби ҳол гаштанасту аллоҳи таъолии пок аз ҳоли гаштану ҳоли гардидан , давр аз костан ва афзудан , хоб айбасту худоӣ аз айбҳо барӣ , хоб ғифлатасту худоӣ аз офоту ғФлоти мутаъолӣ , хоби гардидан ҳоласту худоӣ на ҳоли гарданаи гардишпазир , хоби шабаҳ маргасту худои зиндаи пояндаи боқӣ .

Худовандӣ ки дар зот бешарикаст ва дар сифот бешабиҳ ва дар қадар бе назир

?лаи мо фии алсмоўот ва мо фии алأрзи мкўноту муҳаддисот дар замин ва дар самовоти ҳамаи сунъи вайу ҳамаи малики вай , на касе мнозъ бо вай , на дайгарии ғолиб бар вай , ғолиб бар он амри вай , нофиз дар он дониши вай , тавон он бъўни вай , дошт он бҳФзи вай . Аз ибни аббос ривоятаст ки гуфт « алорзўни алии алсўру алсўри фии силсилау алслслаҳи фии изни алҳўту алҳўти беди арраҳмони ъзу ҷл » .

Ман зои алзии ишФъи ъндаҳи إлои бإзнаҳ он кист ки пиндорад ки бехост ӯ худро корӣ бар созад , ё бедониш ӯ нафасӣ бар орад , ё бе ӯ бова расад , Фқди хоби заннау зли саъйа .

Пер тариқат гуфт : илоҳии писандидагони турои бтўи ҷустанди бпиўстнд , нопсндидгони турои бахуд ҷустанд бигусастанд , на ӯ ки пайваст бшкр расед , на ӯ ки гусаст бъзр расед ! Эй бирасонанда дар худу расонандаи бахуд ! бирасонам ки кас нарасед бахуд .

Иълми мо байни أидиҳм ва мо хлФҳм ҳар чаҳ дар осмон ва замин касасту чизи ҳамаи онам ки ҳаракату сукӯни эшон андешау хотири эшон холиқ медонад , равишу ҷунбиш эшон мебинаду бҳқиқт он мерасад , ки ҳама аз қудрати вай май даройад ва бо ҳукм вай мегардад вай медонад ки вай меронад , вай мебинад ки вай мекунад , вай май бандад ки вай мекушояд .

Пас ӯ худоиро шояд ки на воманд , на дармонд , на форуманд . Пӯшида ҳо донаду кор бар вай дар ншўрд , ҳамаи чизи пардохтау ҳамаи кори сохта , ҷуз зонк одамӣ андохта , хирадҳо дар кор вай кунад , ваҳмҳо аз ваии дарбанд , илмҳо ва ақлҳо дар қадари ваии гум .

Лои иҳитўни бшии ءи ман илмаи إлои бмои шоءи вусъи курсӣаи алсмоўоту алأрзи нас қуръонаст ,у ишорати бҷҳт ва маконаст , курсӣ на илмаст ки он роҳ бироҳонаст , таъвили ҷоҳлонст , курсии қадам гоҳ донем ва ин мазҳаб синёнаст , ва бетаъвилу тасарруфи бҷони бози гирифтау пазируфта эшонаст . Он гуҳи ояти меҳр бар ниҳод , бзкри ҷалолу бузургворӣу азимату бартарӣ худ гуфт :у ҳўи алълии алъзим

Рӯй ан алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « фии тасбеҳи алмлоӣкаҳ , сбҳти алсмоўоти алълии ман зии алмҳобаҳу зии алълӣ , субҳони алълии алоълӣ , субҳонау таъолӣ »

Улуввау бартарии аллоҳи ду рӯй дорад : яке улуввау бартарии сифат , яке улуввау бартарии феъл , ончӣ сифатаст аз листи лами изли кони ъорёи улё , ҳамеша ҳаст ва бӯданӣ , аз ҳамаи чизҳо бартари бкбрёءи худ , вази ҳамаи нишонҳо бартар бақадр худ , вази ҳамаи андозаҳо бартари бъзи худ ,у ончӣ феъласт бартарӣ зотаст ва улувва маконаст , худ кард ва аз худ нишон дод , баъд аз офариниши осмону замин , бородти худ на бҳоҷт , ки аллоҳи кор ки кунад бхўост кунад на бҳоҷт , ки ӯро бксу бчизи ҳоҷату ниёз на , ва ӯро шарику анбоз на . Худовандо дилҳои мо аз бидъату залолати маъсӯми дор ! ва аз шӯру ҳайрати рустаи дор ! бмнку Фзлк .