Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои тбтлўои сдқоткми болмну алأзии қоли ибни аббоси лои тбтлўои сдқоткми болмни алии аллоҳ . Худои ъз ва ҷл мегуяд эй шумо ки имони овардеду дасти бҳлқаҳи бандагӣ мо задед ,у бҳбли исмати мо дар овехтед , роҳи бандагӣ на онаст ки бигард худ нигаред , ва дар тоъати миннат бар мо наед , ки ҳар чаҳ шумо кунед бтўФиқу иродати мост : дилат . Ки кушода шуд мо кушодем , тавфиқ ки ёфтӣ мо додем , мўосоаҳ ки кардӣ бо дарвеш мо хостем , ва мо ронадем , пас ҳамаи миннати морост , ки сохтани ҳама аз мосту пардохтан бар мо . Броءи бен ъозб гуфт расӯли худоро дидам рӯзи хандақ ки ин калимоти ибн равоҳа мегуфт « аллоҳами луи лои анати мо аҳтдиноу лои тсдқноу лои слинои Фонзли сакинаи ълиноу сабти алоқдоми ани лоқино » мегуяд бори худоё агар на анояти ту будӣ , моро дар кӯии тавҳид чаҳ роҳ будӣ ?у ренеи тавфиқи ту будӣ , моро ба кори хайр чаҳ тавон будӣ ?

Он бечора ки дар тоъати миннат бар аллоҳ май наад аз онаст ки роҳи бандагӣ гум карда , тоъати худро вазн май наад ва онро бузург мебинаду назари дилу дида аз он май бнгрдонд , ва дар роҳи ҷавонмардии худро дар тоъат дидан гбркӣаст , ва аз он нгрстни айни дугонагӣ !

Ва гуфтаанд лои тбтлўои сдқоткми болмну алأзӣ яъне болмни алӣ алсоӣл мегуяд садақаҳои хеш табоҳ макунед бонки миннат бар дарвеш наед , марди тавонгар ки миннат бар дарвеши минҳди бончаҳ буи медиҳад , аз онаст ки шарафи дарвешӣу ртбти даравишони нашинохта ва надониста ки эшон имрӯз мулӯк ҷаҳонанд , чунонк дар хабараст

« мулӯки таҳти атмор »

Ва фардои бпонсди соли пеш аз тавонгарон дар биҳишт шаванд , кадоми шарафи азин бузургвортар ! кадоми неъмати азин тамомтар ! қоли абӯи алдрдоءи аҳби алФқри тўозъои лрбӣу аҳби аламути аштёқои илои рабӣу аҳби алмрзи ткФирои лхтиӣтӣ ва рӯй ан алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силами қоли лаълӣ ё алии анки фақири аллоҳи Флои тнҳри алФқроءу қрбҳми тқрбои ман аллоҳи ъзу ҷл , расӯли худои алиро гуфт эй алӣ , ту дарвеши худоӣ , нигар то даравишонро боз назанӣ ва боишон тақарруб кунӣу наздикии ҷӯӣ , то биллоҳи наздики шӯй . Пас сазоӣ тавонгар онаст ки миннат бар дарвеш наниҳад бал ки аз дарвеши миннати пазирад , ва ӯро тӯҳфаи ҳақи бнздик худ донад , ки дар хабараст : « ҳадяи аллоҳи илои алмؤмни алсоӣли алӣ боба »

Ва чаро миннат бояд ниҳод бар дарвеш ки на ӯ бдрўиш медиҳад ё дарвеш аз вай месетанд , лои бал ки вай бхдоӣ медиҳаду худоӣ бдрўиш месипорад . Кзои қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « ани алсдқаҳи лтқъи фии яди аллоҳ қабл ани тқъи фии яди алсоӣл »

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои أнФқўои ман таййиботи мо ксбтм бар забони ишорати ин хитоб бо ҷавонмардон тариқатаст , эшон ки чун дигарон таҳсил мол карданд , эшон тсФити ҳоли ҷустанд , дигарон бхрҷи моли бнъиму нози биҳишти расиданд , ва эшон бонифоқи ҳоли насими висол ҳақ ёфтанд , агар ҷӯяндаи биҳишт то таййиботи касби хеш инфоқ накунад ббҳшт намерасад , пас ҷӯяндаи ҳақи аввалитар , ки то касби аҳволу таййиботи аъмол дар набозад баҳақ нарасад . Ва бохтани аҳволу аъмол на онаст ки наёрад , бал ки биораду бгзорд , агар амали сиқлин дар орад дар он нанигараду оромгоҳу такяи гоҳ хеш насозад , ва бар тоъати хеш беш аз он тарсад ки осӣ бар маъсияти хеш , то ғуруру пиндор дар роҳ вай наёяду роҳ бар вай назанад .

Султони тариқати бӯи язиди бастомии қудси аллоҳ рӯҳа гуфт вақте нишаста будам бахотирам дар омад ки ман имрӯзи пери вақтаму ваҳиди асри хеш , пас бо худ афтодам , донистам ки он ғурурасту пиндор ки бар ман роҳ мезанад , бархестам бароаи хуросон фурӯ рафтам , дар миёни биёбони савганд ёд кардам ки аз ӣнҷо нарӯм , то мар ӯ амн нанамоянд , се шбонрўз онҷо бимонадам , рӯзи чаҳоруми мардӣ аъўр дидам бар роҳила нишаста ва меомад ва бар ваии нишони ошноёни пайдо , дасти беруни барадаму бошутур ишорат кардам ки бош , ҳам дар соъати ду пои уштури базмин фурӯ рафт , он марди аъўр дар ман нигараст , гуфт ҳони ҳон эй бо язид ! бидон май оре ки чашм фароз карда боз кунам , ва дар баста бигушоему бастомро бо аҳли бастом ва бо язидро ғарқа кунам , гуфтои ҳайбатӣ аз вай бар ман афтод , он гуҳ гуфтам аз куҷо май ое ? гуфт аз он ки боз ки ту он аҳд кардӣу паймони бастӣ , се ҳазор фарсанг омадаам , пас гуфт зинҳор эй боязид ки фирефта нашӯй ва бо пиндор наМонӣ ки он гуҳ аз ҷода ҳақиқат беафтӣ ! ин бигуфт ва рӯй аз ман бгрдонид ва рафт . Бӯ язид гуфт он гоҳ аз рӯй илҳоми басарам фурӯ гуфтанд ки эй боязид дар хазинаи фазли мо басии тоъат мутӣъонасту хизмати хидматкорон ,гар зонк моро хоҳии сӯзу ниёз бояд ва дар ду гудоз , шикастагии тану забону ғорати дилу ҷон !

Алшитони иъдкми алФқри лФқраҳ ,у аллоҳи ъзу ҷли иъдкми алмғФраҳи лкрмаҳ .

Шайтон ки худ аз ҳақ дарвешаст , май ваъда дарвешӣ диҳад , ки ҳамон дорад ва дасташ бидон мерасад , худ хирман сӯхтааст , дигаронро хирман сӯхта хоҳад раби Алъоламин ки омрзгорсту бандаи навози ваъдаи мағфират ва карам медиҳад . Оре ҳар кас он кунад ки , сазоӣ ӯст , вази кӯзаи ҳамон бурун таровад ки дараваст . Кули иъмли алии шоклтаҳи даъвати худованди ъз ҷалола онаст ки гуфт идъўкми лиғФри лаками ман знўбкму даъвати шайтон , онаст ки гуфт إнмои идъўои ҳизбаи ликўнўои ман أсҳоби алсъири шайтон бар ҳирсу рағбат дунё мехонд ва ин бҳқиқт дарвешӣаст ,у аллоҳ бар қаноату талаб уқбо мехонд ва ин айн тавонгарӣаст . Дар дайни ваҷҳи тавонгарӣ ма , аз он ки дар дунёи қонеъ буд , аз халқ бениёз ,у бадал бо ҳақҳоам роз ,у фардо дар бустони фазлу карам дар баҳри аёни ғарқаи нури аъзам .

Шайхи алислом Ансорӣ гуфт қудси аллоҳи рӯҳаи тавонгарӣ се чизаст : тавонгарӣ мол , ва тавонгарӣ хуй , ва тавонгарӣ дил . Тавонгарӣ моли се чизаст : ончӣ ҳалоласт меҳнатаст ,у ончӣ ҳаромаст лаънатаст ,у ончӣ афзӯнӣаст уқубатаст .

Ва тавонгарӣ хуи се чизаст : хурсандӣу хушнӯдӣу ҷавонмардӣ . Ва тавонгарӣ дили се чизаст : ҳимматии ма аз дунё , Муродӣ ба аз уқбо , иштиёқии Фои дидори мавло .

Иؤтии алҳкмаҳи ман ишоءи алоиаҳ . . . Гуфтаанд ки ҳикматро ҳақиқатӣасту смртӣ , аммо ҳақиқати ҳикмат шинохтан корӣаст сазои он кор ,у бнҳодн чизеаст бар ҷои он чиз ,у шинохт ҳар кас дар қолаби он кас ,у бдидни охир ҳар суханӣ бо аввали он , ва шинохтани ботин ҳар суханӣ дар зоҳири он ,у самараи ҳикмату зани мъомлт бо халқи нигаҳ доштанаст миёни шафқату мдоҳнт ,у вазни мъомлт бо худ нигаҳ доштанаст миёни биму умед ,у вазни мъомлт бо ҳақи нигаҳ доштанаст миёни ҳайбату инс , ҳикмати он нураст ки чун шуъоъи он бар ту зад , забони бсўоб зикр биорояд ,у дили бсўоб фикр биорояд ,у арқони бсўоб ҳаракат биорояд . Сухан ки гуяд бҳкмт гуяд , дилҳо рибоед , ҷонҳоро сайд кунад , фикрат ки кунад бҳкмт кунад , бозуввор парвоз кунад , дар малакӯти аъло ҷавлон кунад ,у ҷуз дар ҳазрати ъндит ошён насозад .

Оре !у ҳаракат ки кунад бҳкмт кунад , дар ҳзираҳи рзоءи маҳбӯб ҷамъ карда ,у муроди худро дар он Фдоءи мурод аллоҳ карда ,у инси худ дар зикри ваии дида ,у назари худ табаъи назар вай дошта , ва бо ёди ваии баҳр чаҳ расад биёсуда , гуҳ дар майдони ҷалол бар мақоми ниёз аз ишқ ӯ сӯхта , гуҳ дар равзаи висол бар тахти ноз бо лутф ӯ орамида .