Қавлаи таъолӣ : лӣси алейк ҳдоҳми ҷли аллоҳи алъзим ,у таъолии алвоҳади алсмди алқдим , лои илоҳи алои ҳўи раби алърши алкрим . Бузургасту бузургвор , худованди кирдигор , ҷаббори комгор , рсндаҳи баҳри чизу донои баҳри кор , пок аз анбоз ва бениёз аз ёр , худ беёру ҳамаи оламро ёр , доранда ҳар каси созанда ҳар чиз ,кунанда ҳар ҳаст чунон ки сазовор , на дар подшоҳӣ ӯро вазир , на дар кордонӣ ӯро мушир , на дар кирдигорӣ ӯро назир , худ подшоҳаст ва худ довар , гушоянда ҳар дар , оғозкунанда ҳар сар , дил ки кушояди худ кушояд , бчшмҳои ҳақ худ ороед , роҳ ки намояди худ намояд . Хитоб омад бони меҳтари коинот , нуқтаи доираи ҳодисот , зини замину самовот , ки эй меҳтар ! кулоҳи давлат бар фарқи набувват ту ниҳодем ,у оламёнро мтобът ту фармудем , ва корҳо ҳама дар пай ту бастем ,у ойин ҳар ду сарой дар кӯй ту пайвастем , мақоми Маҳмӯди ҷои ту , лўоءи мъқўди нишони шарафи ту , ҳавзи мўрўди ваъда гоҳ навохт ту , ин ҳамаи турои додем ва дареғ надоштем , аммо ҳидояти бандагону таърифи эшон на кор туаст , аз ту бардоштем . Лӣси алейк ҳдоҳми ту эшонро хонандае ва ман раҳи намоянда , ту эшонро бимдиҳандае ва ман сазои эшон боишон расонанда ! ин ҳидояту залолати бандагон , ва ин саодату шақовати эшон , кори илоҳяти мост , касро бо мо дар он мушорикат на , ва моро дар он ҳоҷати бмшоўрт на , агар бмроди ту будӣ то аз ъам қршӣ писар наомадӣ ба балол ҳабашӣ нараседӣ , ин балоли навохтаи мо ,у дарвешӣ ва бе ҳасбии вайро зиён на , ва ин дигари рондаи моу ҳасбу насаби Қурайш ӯро суд на , он меҳтари оламу Сайиди валади одами слии аллоҳи алайҳу ?алау силам бар болин ъам худ нишаста буд ва мегуфт ё ъам чаҳ бошад агар калима ӣ бигӯе баҳақ , то фардои марои ҳуҷҷатӣ буд бнздики аллоҳ ва ъам мегуфт бо Муҳамади ман сидқ ту медонам , локин дар дили худ азин ҳадиси нафратӣ май байнам чаҳ суд дорад ки бзбон бигӯяму дил аз он бехабар буд . Оре , арӯси маърифат на ҳар ҷои ниқоби тъззи фурӯи кушояд , ки на ҳар касро кФўи хўдшносд , на ҳар ҷои сарой ва маскан ӯст , на ҳар кӯеи мхим ҷалол ӯст , на ҳар сиррии шоиста висол ӯст ,

ЛлФқроءи аллазӣнаи أҳсрўои фии сиблати аллоҳи алоиаҳ . . . Васфи улҳоли даравишон саҳобаасту баёни сирати эшон , ва то бқёмти марҳами дили сӯхтагону шикастагон , аввали сифат эшон инаст ки , أҳсрўои фии сиблати аллоҳ эй вқФўои алии ҳукми аллоҳ , Фоҳсрўои нФўсҳми алии тоъата ,у қлўбҳми алии маърифата ,у арўоҳҳми алии муҳаббата ,у асрорҳми алии руята .

Бҳкми аллоҳ фурӯ омаданд ва бидон ризо доданду истиқбол фармон карданд , нафасро бар тоъат дошта ,у дил бо маърифати пардохта ,у рӯҳ бо муҳаббати ороми гирифта ,у сар дар интизори рӯяти монда , бҳкми он ки раб алъзаҳ гуфт лои исттиъўни зрбои фии алأрзи чандон шуғл афтод эшонро баҳақ ки на бо халқ пардохтанд ва на бо худ , на дар талаби рӯзӣ гом заданд , на дил бар касб ва тиҷорат ниҳоданд , ҳамонаст ки гуфт ҷли ҷалолаи лои тлҳиҳми туҷҷорау лои байъи ани зикри аллоҳи ҷавонмардоне ки ёди аллоҳи эшонро шиору меҳри аллоҳи эшонро дсор , бар даргоҳи хизмати эшонро орому қарор , ҳиммати шани муназзаҳ аз ағёр , ҷамол фирдавсанду зини дори алқрор , лухтии муҳоҷир , лухтии ансори иҳсбҳми алҷоҳли أғнёءи ман алтъФФи гӯйӣ бенёзоннд ва дар шумори тўонгроннд , ки бо ихтилоли ҳолу зарурати аФтқор ки доранд ҳаргиз савол накунанд , на аз халқ ва на аз ҳақ , савол нокардан аз халқи айн таваккуласт ,у таваккули мартабати дори эшон ,у савол нокардан аз ҳақ ҳақиқат ризост ,у майдони ризои манзилгоҳи эшон , ҳамин буд ҳоли халил , ки ӯро гуфтанд аз ҳақ савол кун , гуфт ҳасбии ман саволии илмаи баҳолӣу абди аллоҳи муборакро диданд ки мегирист , гуфтанд чаҳ расед меҳтари дайнро ? гуфт имрӯз аз худои ъзу ҷли омурзиши хостам , пас бо худ афтодам ки ин чаҳ фузулӣаст ки ман кардам ! ӯ худовандаст ва ман банда , ҳар чаҳ хоҳад кунад бо банда ,у ончӣ бояд диҳад , на дар хост то бедораш кунанд , ё аз кори ғофил то огоҳӣ диҳанд .

Ҷунайди қудси аллоҳ рӯҳа гуфт вақте бар забонам бирафт ки аллоҳами асқнӣ , наДоӣ шунидам ки тдхли бинӣу бинк ё ҷунайд ? ин сифат қавмӣаст ки бъолми таҳқиқ расидаанд ва аз ҷоми висол шарбатӣ чашида ва аз машғалаи халқу нафаси бози руста . Аммо он кас ки вайро ин ҳол нест ,у бойен мақом нарасида , роҳ вай онаст ки даст дар дуо занаду растгории худ аз ҳақ бихоҳад , ки савол ӯро мубоҳаст ,у дуо дар ҳақи ваии айни ибодат .

Тарофаами бсимоҳм на ҳар дидаи эшонро бинад , на ҳар сиррии эшонро шиносад , касе эшонро бинаду шиносад ки ҳам басар набувват дорад , ва ҳам басирати ҳақиқат . Басари набувват аз нур аҳадятаст ,у басирати ҳақиқат аз барқи азалят . Муртаиш гуфт симоءи эшон ғайрат эшонаст бар фақри худ ,у мулозимати эшон бо изтирору инкисори худ , гавҳари дарвешӣ бҳқиқт бишнохтанду сари он бдонстнду бҷону дил боз гирифтанд , ва як зарра аз он бадунёу уқбои бнФрўхтнд .

Устоди бӯи алии дарвеширо дид лоинӣ дар дӯши гирифта , пораи пора бар ҳам ниҳода ва бар ҳам баста , бар сиблат мтоибт гуфт эй дарвеши ин бчнди харидӣ ? дарвеш гуфт ин бакули дунёи харидам ва як ришта аз он бнъим уқбо мехоҳанд ва наме даҳум . Ореи равшанои гавҳари фақри ҷузи бнўри набуввату равшаноӣ вилоят натавон дид . Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?алау силами бнўри набуввати ҷамол фақр бидиду сар он бишнохт , фақрро бар дунёу уқбо ихтиёр кард , дунёро гуфт : « арзи алии рабии ани иҷъли лии бтҳоءи Маккаи зҳбо , Фқлти ло ё рабу локини ашбъи иўмоу аҷўъи иўмо »

Ва аз Наими уқбои дили бардошту чашм бар он на гумошт , то раби алъзаҳи вайро дар он бстўд , гуфт « мо зоғи албср ва мо тғӣ » ва агар шарафи фақри худ он будӣ ки Мустафоро суҳбат Фқроء фармуданд гуфтанд ,у лои тъди ъиноки анҳуам , худ тамом будӣ . Ва ӣнҷои таъбияи ист ки онро сар алосрор гӯйанд , ҷузи хотир садиқон бидон роҳи набард ,у ҳақиқати он сари азин хабар маълум шавад ки : « ман сираи ани иҷлси маъаи аллоҳи Флиҷлси маъаи аҳли алтсўФ » .

Шайхи алисломи Ансории қудси аллоҳ рӯҳа гуфт дар ҳар кас чизе пайдост , дар олам дайн пайдост , дар орифи нур мавло пайдост , дар муҳиби Фноء кун пайдост , дар сӯфӣ пайдост ончӣ пайдост , бойени забони нишон додан аз он ноед рост .

Ва мо тнФқўои ман хайри Фإни аллоҳ ба алӣами ӣнҷо чунин гуфт ва дар охири оят аввал гуфт ва мо тнФқўои ман хайри иўФи إликму أнтми лои тзлмўни арбоби ҳқоӣқи миёни ду ояти латифаи некӯ дида анд гуфтанд банда ки дар роҳи худо ҳазина кунад , он инфоқи вайро ду ваҷҳаст : яке онки назари бмқсўд худ дорад , ва дар таҳсили савоб худ кӯшад , аз дӯзахи тарсаду тамаъ ббҳшт медорад , инфоқи вайу савоб вай онаст ки аллоҳ гуфт : ва мо тнФқўои ман хайри иўФи إликму أнтми лои тзлмўни ваҷҳ дигар онаст ки дар он инфоқи назар бдрўиш дораду осоиш вай ҷӯяду баҳақ вай кӯшаду ҳаззи худ дар он набинад , ин ҳол орифаст , чун заҳмати савоби хеши дарин инфоқ аз миён барграфт , лои ҷурми раби алъзаҳ низ таъарруз савоб накард ва бойен навохт азим ӯро гиромӣ кард ва гуфт ва мо тнФқўои ман хайри Фإни аллоҳ ба алӣами ман ки худовандам худ донам ки ин бандаро чаҳ бояд дод ва чаҳ бояд сохт ,у илайҳи алошораҳ

Бқўлаҳ « аъддти лъбодии алсолҳин , молои айни рأту лои изни самъат ,у лои хатари алии қалби башар » .

Аллазӣнаи инФқўни أмўолҳми боллилу алнҳори алоиаҳ . . . Мо доми ?лаами моли лами иФтрўои соъаҳи ман инфоқаи Лайлоу нҳоро , Фозои нФзи алмоли лами иФтрўои ман шуҳудаи лаҳзаи Лайлоу нҳоро , ин чунонаст ки гӯйанд .

Мол дар роҳи дайн бар вифқи шариъати харҷ кардани кори мؤмнонст , ҷон дар мушоҳидаи ҷалолу ҷамоли мавло аз рӯй ҳақиқати базл кардани кори ҷўонмрдонст , ҷаҳди бандагӣ аз бандагон инаст ! сазои худоу карами илоҳӣ дар ҳақ бандагон чист ! إни аллазӣнаи омнўоу ъмлўои алсолҳоти илои қавлаи ?лаам أҷрҳм ъанд рбҳму лои хавфи алайҳиму лои ҳам иҳзнўн эй ани аллазӣнаи конўои лнои икФиҳми мо иҷдўни мно , Фонои лои нзиъи аҷри ман аҳсан амалан , ман алтҷأи илои садаи крмнои оўиноаҳи илои зилли нъмно , ман вақъи алайҳи ғбраҳи триқнои лами тқъи алайҳи қтраҳи Фроқно , ман хатои хтўаҳи алинои ваҷди мнҳаҳи лдино .

эй ҳар ки бмои пайваст , аз шабихуни қтиъти бозрасат , эй ҳар ки дил дар карами мо басти рахт аз ҳуҷра ғамон барбаст , эй ҳар ки моро дид , ҷонаш бихандед , бмо расед ӯ ки дар худ барисед , ва ӯ ки дар худ барисед , чаҳ гӯям ки чаҳ дид ва чаҳ шунид .

Пер тариқат гуфт илоҳии ин ҳама навохт аз ту баҳраи мост , ки дар ҳар нафасии чандини сӯзу нури аноят ту пайдост , чун ту мавлои крост , ва чун ту дӯст куҷосту бони сифат ки туе худ ҷузи зин на равост , ин ҳама нишонаст , ойин фардаст , ин худ пайғомаст ва халъат барҷост , халъат онаст ки гуфт ?лаам أҷрҳм ъанд рбҳму лои хавфи алайҳиму лои ҳам иҳзнўн бош то фардо ки он аҷри Карим ва навохт азим ки аз баҳри ту наздик худ дорад берун диҳад , онат неъмати бекарону пирӯзии ҷовидон , дар маҷмаъи рӯҳу райҳону миқоти васли ҷонон .

Аҷаб корӣаст кори ин дарвеш ! Ҷабраил бо шашсад пар тоўсӣ натавонист ки як қадам бо он меҳтари олами слии аллоҳи алайҳу ?алау силам аз варои сидра бар дорад ва ин дарвеши гадои даст аз домани ваии бндорд то бо ваии пой бар арш Маҷид наниҳад . Аммо майдон ки ин бстохӣ на имрӯзӣнааст , ки ин деринааст , дар аҳди азал ки бунёди дӯстӣ май ниҳод , арвоҳи даравишон дар маҷлиси инс бар бисоти инбисоти як ҷуръаи шароби иҳбҳму иҳбўнаҳ нӯш карданд ва бидон бстох шуданд , муқаррабони малаъ аъло гуфтанд инат олии ҳиммати қавмӣ ки эшонанд ! мо бории азин шароби ҳаргизи ҷуръаи нчшидим ва на шама ёфтем ! ваҳоиу ҳўии арвоҳи ин гадоён дар Айюқи афтода ки :