Қавлаи таъолӣу إзи қлнои ллмлоӣкаҳи асҷдўои лодм . . . Алоиаҳ ҷалиласту ҷаббори худои ҷаҳону ҷаҳонён , кирдигори номдори ниҳони дон , қадими алоҳсону азими ?илашон , на бар донистаи худ мункир на аз бахшидаи худ пушаймон , на бар карда худ бтоўон . Худовандӣ ки нописандидаи худ бар яке миороиду писандида худ бичишам дайгарии зишт май намояд . Иблиси навмедро аз он оташ биёфрианад ва дар сидраи алмнтҳии вайро ҷой диҳаду муқаррабони ҳазратро бтолби илмии пеш вай фиристад , бо ин ҳамаи манқибату мартабати рақами шақоват бар вай кашаду зуннори лаънат бар миёни ваии бандад ,у одамро аз хоки тира бар кашад ,у муллои аълоро ҳмолони пояи тахт ӯ кунад ,у кисвати иззату рӯи пӯшад ,у тоҷи каромат бар фарқ ӯ наад . Ва муқаррабони ҳазратро гуяд ки асҷдўои лодм дар осори биоранд ки омадро бар Тахтӣ нишонданд ки онро ҳафтсад поя буд аз поя то пояи ҳафтсад солаи роҳ . Фармон омад ки ё Ҷабраил ва ё Микоили шумо ки раисон Фриштгонед ин тахти одам бар гиреду босмонҳои бгрдонид то шарафу манзалат вай бидонанд , эшон ки гуфтанд أи тҷъли фӣҳо ман иФсди фӣҳо он гуҳи он тахти одамро баробари арш Маҷид биниҳоданд ва фармон омад малоикаро ки шумо ҳамаи сӯии тахти одами раведу одамро суҷуд кунед .

Фариштагон омаданд ва дар одам нагиристанд ҳамаи масти он ҷамоли гаштанд ,

Ҷамолии диданд бениҳоят , тоҷ « халқи аллоҳи алии сӯрата » бар сар , ҳалау нафхати фӣаи ман рӯҳӣ дар бар , тарози анояти иҳбҳму иҳбўнаҳ бар остини исмат ,

Вҳб мнбаҳ гуфт дар сифати хилқати одам : қоли лмои халқи аллоҳи таъолии одами халқаи фии аҳсани суварау албасаи ҳиллии алҷнаҳ ,у хатмаи фии ъушраи асобъ ,у хлхлаҳи фии соқа ,у албасаи алосоўри фии соъдиаҳ ,у тавваҷуҳи болтоҷу алоклили алии раъсау ҷабина ,у кноаҳи боҳуби асмоӣаҳи илайҳу қоли ?ла ё أбои Муҳамад дар фии алҷнаҳу анзри ҳиллтарӣ лаки шабҳо , ӯ хилқати аҳсани мнки хлқо ? ФтоФи одами фии алҷнаҳ ва зҳоу хатари фии алҷнаҳи Фостҳсн аллоҳ манеҳ злки Фнодоаҳи ман фавқи арша аза ё одам , Фмслки ман зҳо , аҳббти шиӣои Фхлқтаҳи фардои лФрди Фнқли аллоҳи злки алзҳўи фии зритаҳи Фҳўи фии алҷҳоли нхўаҳ ,у фии алмулуки алкбр ,у фии алоўлёءи алўҷд .

Ҷону ҷаҳон бо давлат бозӣ несту саодат баҳоӣ нест , ранҷи рӯзгору коди кор Иблис диду ббҳшт одам расед . Тоъат бе фатрати Иблисро буду хитоби искани أнту зўҷки алҷнаҳ одам ёфт овардаанд ки Иблис вақте бар одам расед гуфт бдонки туро рӯй сипед доданд ва моро рӯй сиёҳ . Ғарра машав ки мисол мо ҳамчунонаст ки боғбонии дарахти бодоми нишонд дар боғ ,у бодом бабр ояд он бодоми бдкон баққол баранд ва бифурӯшанд , якеро муштарии худованд шодӣ бошад ва якеро муштарии худованди мусӣбати он мард мусӣбат зада он бодомҳоро рӯй сиёҳ кунад ва бар тобути он мурдаи хеш май пошад ,у худованди шодии онро бо шукр баромезад ва ҳам чунон сипед рӯй бар шодии худ нисор кунад . ё одами он бодоми сиёҳ ки бар сар тобут мерезанд мо أим ,у ончӣ бар сари он шодӣ нисор мекунанд кори давлати тест , аммо доне ки боғбон якеасту об аз як ҷӯй хӯрдаем , агар касеро кор бо гул уфтад гул бӯед ва агар касеро бухор боғбон уфтад хор дар дида занад .

Зўи алнўн мисрӣ гуфт дар бодия будам Иблисро дидам ки чиҳил рӯзи сар аз суҷуд бар надошт . Гуфтам ё мискини баъд аз безорӣу лаънати ин ҳама ибодат чист ? гуфт ё зои алнўн агар ман аз бандагии маъзулам ӯ аз худовандӣ маъзул нест .

Саҳли абди аллоҳ тстрӣ гуфт рӯзӣ бар Иблис расидам гуфтам аъўзи биллоҳи мнк , гуфт ё саҳли ани канти тъўзи биллоҳи манӣ фонии аъўзи биллоҳи ман аллоҳ ё саҳл агар ту май гӯйии фарёд аз дасти шайтон , ман мегӯям фарёд аз дасти раҳмон , гуфтам ё Иблис чаро суҷуд накардӣ одамро ? гуфт ё саҳл бигзор маро аз ин суханони беҳуда , агар бҳзрт роҳӣ бошад бигӯӣ ки ин бечораро нмихўоҳӣ баҳона биравӣ чаҳ наҳй ? ё саҳли ҳамин соъат бар сари хок одам будам ҳазор бори онҷои суҷуди барадаму хоки турбати вай бар дидаи ниҳодам , бъоқбти ин Нидо шунидам лои ттъби Флснои нридк .

Саҳл гуфт он гуҳи набишта бмн дод ки ин бархон ва ман бхўондни он машғӯл шудам ва аз ман ғоиби гашт дар он набиштаи ин байт буд :

Бӯи язид бастомӣ гуфт ки аз аллоҳи дархостам то Иблисро бмни намояд , вайро дар ҳарам ёфтам ӯро дар сухан оварадам . Суханӣ зиракона мегуфт , гуфтам ё мискин бо ин зиракӣ чаро амри ҳақро дасти бдоштӣ ? гуфт ё бо язид , он амри ибтило буд на амри иродат , агар амри иродат будӣ ҳаргизи дасти бндоштим . Гуфтам ё мискини мухолифат ҳақаст ки турои бойен рӯз оварад ? гуфт ма ё абои язид , алмхолФаҳи ткўни ман алзди алии алзду лӣси аллоҳи зид ,у алмўоФқаҳи ман алмисли ллмслу лӣси ллаҳ мисли , аФтрии ани алмўоФқаҳи лмои воФқтаҳи канти манӣу алмхолФаҳи ҳайни холФтаҳи канти манӣ , клоҳмо манеҳ ,у лӣси лоҳди алайҳи қадара ,у анои маъаи мо кони арҷўои алрҳмаҳи ?фонаи қолу раҳматии вусъати кули шайъи ءу анои шайъи ء , Фқлти итбъаҳи шарти алтқўии Фқоли маи алшрти иқъи ммни лои иълми бъўоқби аломўру ҳўи раби лои ихФии алайҳи шайъи ءи сами ғоби анӣ .

Фأзлҳмои алшитони анҳо ин аҷаби нигар ки зи аввали раҳеро бинавозад шғлкҳош бар созад бохр ғавғо фиристаду сохта бар андозад ва дар хами чавгони итоби орад .

Пер тариқат гуфт « илоҳии ту дӯстонро бхсмон май намое , даравишонро бағам ва андӯҳон медиҳӣ , бемор кунӣ ва худ бемористон кунӣ , дармонда кунӣ ва худ дармон кунӣ , аз хок одам кунӣ ва бо ваии чандон эҳсон кунӣ , саодаташ бар сар девон кунӣу бФрдўс ӯро меҳмон кунӣ , маҷлисаши равза ризвон кунӣ , нохӯрдани гандум бо вай паймон кунӣ , ва хӯрдан он дар илми ғайб пинҳон кунӣ , он гуҳ ӯро бзндон кунӣ , ва солҳо гирён кунӣ , ҷаббории ту кор ҷабборон кунӣ , худовандии кор худовандон кунӣ , ту итобу ҷанги ҳама бо дӯстон кунӣ » пери тариқатро пурседанд ки дар одами чгўиӣ дар дунёи тамомтар буд ё дар биҳишт ?

Гуфт « дар дунёи тамомтар буд аз баҳри онк дар биҳишт дар тӯҳмати худ буд ва дар дунё дар тӯҳмати ишқ » он гуҳ гуфт « нигар то занни табарӣ ки аз хории одам буд ки ӯро аз биҳишт берун карданд , набӯд ки он аз улувва ҳиммати одам буд , мутақозии ишқи бадари сина одам омад ки ё одами ҷамоли маънӣ кашф карданд ва ту ба неъмати дор ассалом бимонадӣ одам ҷамолӣ дид бениҳоят , ки ҷамоли ҳашт биҳишт дар ҷанби он ночиз буд ҳиммати бузурги ваии доман вай гирифт ки агар ҳаргизи ишқи хоҳии бохт бар ин дарга бояд бохт .

Фармон омад ки ё одам акнӯн ки қадам дар кӯй ишқ наҳодӣ аз биҳишти беруни шӯ , ки ин сарой роҳатасту ошиқони дардро бо саломати дори ассалом чаҳ кор ? ҳамвора ҳалқи ошиқон дар ҳалқаи доми балои бод !

Одам на худ шуд ки ӯро бурданд , одам на худ хост ки ӯро хостанд , фармон омад ки мухаддираи маърифатро кФўӣ бояд то ном зад вай шавад . Ҳаждаҳи ҳазор олами бғрбол фурӯ карданд кФўӣ бадаст наомад ки қуръони Маҷид хабар дода буд лӣси кмслаҳи шайъи ءи Каррӯбӣону муқаррабони даргоҳи иззати сар бар овараданд то магари ин тоҷ бар фарқ эшон ниҳанду мухаддираи маърифатро номзад эшон кунанд , Нидо дар омад ки шумо маъсӯмону покон ҳазратед ,у мсбҳони даргоҳи иззат , агар номзад шумо кунем гўӣиди ин аз баҳр онаст ки моро бо ваии кФоитист аз рӯй қудсу таҳорат . Ва ҳошо ки аҳадятро кФўӣ ё шабаҳӣ буд лами яладу лами иўлду лами икни ?лаи кФўои أҳди арш бо азимату биҳишт бо зинату осмон бо рифъат ҳар яке дар тамаъии афтоданд ва ҳеҷ бмқсўд нарасиданд . Нидо дар омад ки чун кФўии падед на омад мухаддираи маърифатро , мо бФзли худ хок афканда бардорему номзад вай кунему алзмҳми калимаи алтқўӣу конўои аҳқи баҳо ва аҳлҳо .

Мисоли ин подшоҳӣаст ки духтарӣ дорад ва дар мамлакати худ ӯро кФўӣ май наёбад , он подшоҳи ғуломӣ аз он хеш бар кашад ва ӯро мамлакату ҷоҳ ва иззат созад , ва бар лашкари амӣрӣ ва солорӣ диҳад . Он гуҳи духтари хеш буи диҳад то ҳам карами вай дар он пайдо шавад ва ҳам шоиста васлат гардад ,у мисоли одами хокӣ ҳаминаст ҳам зоўл ӯро нишонаи тири худ сохт , як тири шараф буд ки аз камони тахсӣси беди сифати бондохт , ниҳоди одами ҳадафи он тир омад .

Пас чун тир бинишона расед хабар дод Мустафо ( ъ ) дар олами ҳукм ки « халқи аллоҳи одами алии сӯратау тӯлаи сутуни зроъо »

Ва хабар дурустаст ки раби Алъоламин қабзаи хоки бардошту одамро аз он бнгошт , пас аз пстохӣу наздикӣ баҷое расед ки чун вайро аз биҳишт сафар фармуд то базмин , гуфт худовандо мусофирон безод набошанд зоди мо дарин роҳ чаҳ хоҳӣ дод ? раби Алъоламин суханони хеш ӯро бшнўониду калимотӣ чанд ӯро талқин кард , гуфт ё одам ёд кард мо туро дар он ғрибстон зодаст вази пас он рӯзи маъодатро дидор мо меодаст . Ки раб Алъоламин гуфт Фтлқии одами ман рабаи калимоти он гуҳи сар баста гуфту тафсили беруни надод то асрори дӯстӣ берун науфтаду қиссаи дӯстӣ пӯшида бимонад . « қади қиллати лҳои қФии Фқолти қофи лами иқли вақфати строи алии алрқибу лами иқли лои ақФи мроъоаҳи лқлби алҳбиб .

Аҳл ишорат гуфтаанд . Ҳар чанд ки забони тафсири бойен нотиқ нест аммо эҳтимол кунад ки дӯстони буқат видоъ гӯйанд « азои харҷати ман ъндии Флои тнси аҳдӣ ,у ани тқозўои ънки иўмои хабарии Фоёки ани тؤсри ълино ғайриӣ » ё одами нигар то аҳди мо фаромӯш накунӣ ,у дайгарӣ бар мо нагузинӣ . Ва забони ҳол ҷавоб медиҳад .