« ?илам » алтхотби болҳрўФи алмФрдаҳи санаи алоҳбоби фии сунани алмҳорби Фҳўи сари алҳбиби маъаи алҳбиб , бҳиси лои итлъи алайҳи алрқиб .

Дар саҳифаи дӯстии нақш хаттӣаст ки ҷузи ошиқони тарҷума он нахонанд , дар хилвати хонаи дӯстии миёни дӯстон розӣаст ки ҷузи орифони днднаҳ он ндонанд , дар нигорхонаи дӯстӣ рангӣаст аз берангӣ ки ҷузи волҳон аз бечашмӣ на бенанд :

То бо Мӯсои ҳазорон калимаи бҳзорон луғат бирафт бо Муҳамади слии аллоҳи алайҳу ?алау силам дар хилват ӯ аднӣ бар бисоти инбисоти ин роз бирафт . Ки алифи қиллати лҳои қФии Фқолти қофи он ҳазорон калима бо Мӯсо бирафту ҳиҷоб дар миён , ва ин роз бо Муҳамад мебирафт дар вақти аён . Мӯсо сухан шунид гӯянда надид , Муҳамади слии аллоҳи алайҳу ?алау силам роз шунид ва дар рози дори мингрид . Мӯсо баталаб нозед ки дар талаб буд , Муҳамад бадваст нозед ки дар ҳазрат буд . Мӯсои лиззат мшоҳдт наёфта буд завқ он надониста буд , аз самъу зикри фаротар нашуда буд , ҳамаи рӯҳи вай дар шунидан буд аз он бо вай фаровон гуфт , бози Муҳамади слии аллоҳи алайҳу ?алау силам аз ҳади самъи бнқтаҳи ҷамъи рафта буд , ғайрати мазкӯр ӯро бо зикр нагузошта буд , мавҷи нур ӯро аз меҳр бар гузошта буд , то зикр дар сар мазкӯр шуду меҳр дар сари нур , ҷон дар сар аён шуд ,у аён аз баёни давр , пас дил ки дар қабза нозад ғарқаи аёни хабарро Чехияанд ? ҷон ки дар кнФ осоед бо зикри фаровон чаҳ пардозад ?

Гуфтаанд ?илам навохтӣаст бзбони ишорат ки бо меҳтар олам рафт , яъне аФрди сараки лӣ ,у лини ҷўорҳки лхдмтӣ ,у ақми маъаии имҳўри сўмки тақарруби манӣ , эй Сайид аз пардаи воситаи ҷбрили як замон дар гузар то сифати ишқи ниқоби тъззи фурӯи кушояд ва он ъҷоӣби алзхоӣру дрри алғиб ки туро сохтааст бо ту намояд .

эй муҳимтар , як қадам аз хоки берун на то чун аён бор диҳад сохта бошӣ ва аз ағёри пардохта , эй меҳтар , ончии он ҷавонмардони бсисд ва на сол дар хоб нӯш карданд ту дар як нафас дар бедорӣ нӯш кун ки хона холӣаст ва дӯст турост .

Ва гуфтаанд алифи ишорат ки أно , лоами лӣ , мем манӣ أнои манам ки худовандам , раҳеро меҳри пайвандам , нури ному нури пайғомами дилҳоро рӯҳу райҳонам , ҷонҳоро инсу оромам .

Лӣ ҳар чаҳ буд ва ҳаст ва хоҳад буд ҳамаи малику малики ман , маҳкӯми таклифу мақҳури тсриФи ман . Ғолиб дар ани амри ман , нофиз дар он машйати ман , буд он бдошти ман , ҳифзи он бъўни ман . Манӣ ҳар чаҳ омад аз қудрат ман омад , ҳар чаҳ рафт аз илм ман рафт , ҳар чаҳ буд аз ҳукми ман буд . Ин танбеҳаст бандагонро ки шумо ақлу дониши хеш маъзул кунед то брхўрид . Кор бо ман гузоред то баҳра бурид , хизмат софӣ доред то бор ёбед , ҳурмат рафиқ гиред то пешгоҳро бшоӣид , бар мураккаб меҳр нишинед то зуд бҳзрт расед , ҳиммат ягона доред то аввали дида дар дӯст байнед .

Пери тариқату ҷамоли аҳли ҳақиқати шайхи алисломи Ансории суханӣ нағз гуфта дар кашфи асрори алифу пардаи ғмўз аз он баргирифта . Гуфт : « алифи эмом ҳуруфаст , дар миёни ҳуруф маърӯфаст , алифи бадӣгари ҳуруф пайванд надорад , дигари ҳуруфи болФ пайванд дорад алиф аз ҳамаи ҳуруф бениёзаст , ҳамаи ҳуруфро болФ ниёзаст . Алиф ростаст , аввали якеу охири яке , як ранг , ва суханҳо рангоранг . Алифи иллати шинохт аз ростӣ иллат напазируфт , то онҷо ки ӯ ҷой гирифт ҳеҷ ҳарф ҷой нагирифт . Мақом ҳар ҳарфӣ дар лавҳ пайдост , дар ҳақиқати ҷамъ дар назора ҷудост . Дар ҳар мақомӣ аз мақомоти яке нозил , ҳама якеанд дугонагии ботил . »

Ва гуфтаанд ҳар ҳарфӣ чароғӣаст аз нури аъзами афрӯхта , офтобӣаст аз машриқи ҳақиқат толеъ гашта ,у босмони ғайрати тараққии гирифта , ҳар чаҳ сифот халқасту кдўроти башари ҳиҷоби он нураст ва то ҳиҷоб барҷост ёфтан онро тамаъи доштан хатоаст .

Злк алкитоб гуфтаанд ин китоб ишоратаст бонки аллоҳи таъолӣ бар худ набшат аз баҳри уммати Муҳамад ( ъ ) ки ани раҳматии сабқати ғазабӣ

Ва злки фии қавлаи ъзу ҷли кутуби рбкми алӣ нафса алрҳмаҳ . Ва гуфтаанд ишорат бонаст ки аллоҳ бар дили муъминони набшат аз имону маърифату злки қавла « кутуби фии қлўбҳми алإимон » чнонстӣ ки аллоҳ гуфт бандаи ман ? нақши имон дар дилати ман нбштм , атри дӯстии ман сириштам , фирдавс аз баҳри ту ман нигоштам , дилати бнўри маърифат ман оростам , шамъи васл ман афрӯхтам , меҳри меҳр бар он дили ман ниҳодам , рақами ишқ дар замират ман задам , кутуби фии қлўбҳми алоямони лавҳи нбштми локини ҳамаи васфи ту нбштм , дилати нбштми ҳамаи васфи худ нбштм , васфи ту ки дар лавҳи нбштм бҷбрӣил нанамудам , васфи худ ки дар дилати нбштми бдшмн кӣ намоям , дар лавҳи нбштми ҷафоу вФоءи ту , дар дилати нбштми сано вау маърифат . набиштаи ту аз ончии нбштми бнгшт , набиштаи худ аз ончии нбштм кӣ бигардад ?

Мӯсои таҳта аз кӯҳ кунад , чун бар ваии тӯрӣаи нбштми забарҷади гашт , дили ориф аз санги ҷФўт буд чун бар ваии номи худ нбштми дафтари иззати гашт .

Ҳудои ллмтқини ҷой дигар гуфт : ҳўи ллзини омнўои ҳудоу шФоء , гуфт ин қуръони муттақеонро ҳудоаст , мؤмнонро шифост , ошноиро сабабаст , равшаноиро мададаст , калиди гӯшҳо , оинаи чашмҳо , чароғи дилҳо , шФоءи дардҳо , нури дидаи ошноён , баҳори ҷони дӯстон , мавъизати хоӣФон , раҳмати муъминон . Қуръонӣ ки сноءи ?алаяти матлаъ қадам ӯст , нома ки ба тисири рубубият таназзул ӯст , китобӣ ки ъзаҳи аҳадяти бҳкми ғайрати ҳофиз ва ҳорс ӯст , дар сарои ҳукми мавҷӯд ва дар пардаи ҳифзи ҳақи маҳфӯз , иқўли аллоҳи ъзу ҷли إнои нҳни нзлнои аззикру إнои ?лаи лҳоФзўн .

Чун доне ки қуръони муттақеонро ҳудоаст пас насаби тақво дуруст кун то туро дар пардаи исмат хеш гирад мегуяд ҷли ҷалолаи إн أкрмкм ъанд аллоҳи أтқокм . Фардои брстохизи ҳамаи насабҳо бурӣда шавад магари насаби тақво . Ҳар ки имрӯзи бпноаҳ тақво шавад фардои бҷўор мавло расад . Хабар чунинаст ки « иҳшри анноси явми алқимаҳи сами иқўли аллоҳи ъзу ҷли ?лаами толмои кантами тклмўну анои сокити Фосктўои алиўм ҳатто атклм , анӣ рифъат насабоу абитми алои ансобкм , қиллати ан أкрмкм ъанд аллоҳи أтқокму абитми антм , Фқлтми фалони бен фалони ФрФътми ансобкму взътми нисбии Фолиўми арФъи нисбӣу вазъати ансобкм , сиълми аҳли алҷмъи ман асҳоби алкрм ва ин алмтқўн . » .

Умри хитоби каъби алоҳборро гуфт ки аз тақво бо ман сухании гӯй . Гуфт ё умри бхорстони ҳеҷ бор гузар кардӣ ? гуфт кардам . Гуфто чаҳ кардӣ ва чун рафтӣ дар он хорстон ? гуфтои мтшмри фароҳами омадаму ҷома бо худ гирифтаму хештанро аз хор бпрҳизидм гуфт ё умр онаст тақвоу фии маъноаи аншдўо :

Лои тҳқрни сағираи ани алҷболи ман алҳсии он гуҳи сифати муттақеону ҳаляти эшон дар гирифт гуфт : аллазӣнаи иؤмнўни болғиби худоиро нодида дӯст доранду бегонагии вай иқрор диҳанду биктоиии вай дар зоту сифоти бгрўнду пайғомбари вайро нодида устувор гиранду рисолати вай қабул кунанду бароаи суннати ваии рости раванд ва пас аз панҷсад соли сиёҳӣ бар сипедии бенанди бҷону дил қабул кунанд . Ва пайғом ки гузораду хабар ки дод аз олами малакӯту сидраи мунтаҳӣу ҷиноти мأўӣу арши мавлоу оқибати ин дунё , бдрстии он гувоҳӣ диҳанд . Ва баҳамаи бгрўнд . Эшонанд ки Мустафо ( ъ ) эшонро бародарон хонд ва гуфт : вошўқоаҳи илои лқоءи ихвонӣ !

Ва иқимўни алслоаҳ намоз кунанд ки гӯйӣ дар аллоҳ менигаранд ва бо вай роз мекунанд , тсдиқо

Лқўлаҳи алайҳи ассалом : аъбди аллоҳи конки туроаи ?фони лами ткни туроаи ?фонаи ирок

Ва қоли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам « ани алъбду ақоми фии алслоаҳи Фонмои ҳаии байни Айнии арраҳмони ҷлу ъз , Фозои алтФти иқўли аллоҳи ъзу ҷл : ибни одами илои ман тлтФти илои хайри лаки манӣ тлтФти ибни одам , ақбли алии Фонои хайри лаки ммни тлтФти илайҳ . »

Кӯш то он соъаҳ ки бнмоз дар оеи андеша бо намози дорӣу дил бо рози пардозӣ ва бодб бошӣу дил аз неъмати баргардонеу қадари роз вале неъмати бадоне , ки дуни ҳиммату мухтасар касе бошад ки роз вале неъмат ёфту дили бнъмт машғӯл дошт .

Ва ммои рзқноҳми инФқўн дар сифати муттақеон биФрўзд гуфт навохтӣ ки барояшон ниҳодему неъматӣ ки эшонро додеми бшкри он неъмат қиём кунанд , бФрмони шаръи даравишонро навозанд ва бо эшон мўосоаҳ кунанд ,у нойибон ҳақ донанд дар ФрогрФтни сидқот , ва ин худ роҳи умуми мслмононст ки фариза гузоранд ё андакӣ ба тбръ бифзоианд . Аммо роҳи аҳли ҳақиқати дарин боб дигараст ки эшон ҳар чаҳ доранд базл кунанд ва низ худро муқассир донанд . Яке пеш шблӣ омад гуфт дар дивист дирам чанд зкоаҳ воҷиб шавад ? гуфт аз он худ мерисӣ ё аз он ман ? гуфт то ин ғоят надонистам ки зкоаҳ ман дигарасту зкоаҳи шумо дигар ?

Инро баён кун . Гуфт агар ту диҳии панҷ дирам воҷиб шавад ва агар ман даҳуми ҷумлаи дивист дирам ва панҷ дирами шукрона бар сари оммаи уммат ки фариза зкоаҳ гузоранд . Ҳосили кор эшон онаст ки гӯйанд бори худоёи бончаҳи додем аз мо розӣ ва хушнӯд ҳастӣу аҳли хусӯс ки ҷумлаи мол базл кунанд самараи амал эшон онаст ки аллоҳ гуяд бандаи ман бончаҳ кардӣ аз ман розӣ ва хушнӯд ҳастӣу шатони мо бинҳмои васфи улҳоли садиқи Акбар гувоҳӣ медиҳанд ки чунинаст пас аз онкии ҷумлаи моли хеш базл кард рӯзӣ биёмад бҳзрти набуввати гилӣмии сипед дар пӯшидау хилолӣ аз хурмои пеши гилӣм берун зада , қоли Фнзли ҷбрилу қол ё Муҳамади ани аллоҳи иқрӣки ассалому иқўли мо лобии бикри фии ъбоӣаҳи қади хулҳо бхлол ? Фқол ё ҷбрили анФқи алайҳи мола қабл алФтҳ . Қоли ?фони аллоҳи ъзу ҷли иқўли ақрӣаҳи ассалом ва қул ?лаи ани аллоҳи ъзу ҷли иқўли أи рози анати ании фии Фқрк ҳозоам сохт ? Фқоли أсхти алии рабӣ ? анои ани рабии роз .

Ва гуфтаанд қавоми бандау истиқомати аҳволи ваии баса чизаст яке дил , дигари тану дигари мол . То имони бғиби надиҳади дили вай дар роҳи дайн мустақӣм нашаваду равшанои ошноӣ дар вай падед наёяд , ва то фароизи намози нгзорди саломату истиқомати тани вай бар давом рост нашавад , ва то зкоаҳ аз мол ҷудо накунад он мол бо вай қарор нагирад .

Ва аллазӣнаи иؤмнўни бмои أнзли إлик ва мо أнзли ман қблк . Ин ояти ҳам сифат муттақеонасту исботи имони эшон бқрону ғайри он ҳар чаҳ фурӯ омад аз осмон аз пайғому нишони бзбони пайғомбарон , раби Алъоламин эшонро дар он бстўд ва ба писандиду имони эшон қабул кард , ва ҳар шарафӣу кароматӣ киаматон гузаштаро буд ӣнонро дод ва бар он биФзўд ва ҳар гарони борӣу сахтӣ ки баришон буд азинони фурӯи ниҳод . Эшонро рӯзгори амали дарозтар буд ва ин умматро савоби тоъати бештар , эшонро навбат вақте буду уқубати соъатӣ ,у гуноҳони ин умматро маҷоли навбат то вақти назъу уқубат дар машйат . Ва ангаи раби Алъоламин миннати ниҳод бар Мустафо ( ъ ) ва гуфт « ва мо канти бҷонби алтўри ази нодино »

эй меҳтари ту онҷо набӯдӣ ҳозир бар он гӯшаи тавр ки мо бо Мӯсои сухани ту гуфтему сухани уммати ту ?

Мӯсо гуфт бори худоёи ман дар тӯрӣаи зикри умматии михўонми сахти оростау перостау писандида , сиратҳо некӯ доранду сриртҳои ободон , ки андоишон ? Фқоли аллоҳи таъолии Фтлки ИМАи Муҳамад . Мӯсои муштоқи ин уммат шуд гуфт бори худоё рӯй он дорад ки эшонро бо ман намое ? гуфт на ки эшонро вақти берун омадан нест . Агар хоҳии овоз эшон бигӯаш ту расонам . Пас аллоҳи бахудии худ Нидо дар олам дод ки « ё ИМАи Аҳмад »

Ҳар чаҳ то қиёми алсоъаҳи уммат вай хоҳанд буд ҳама гуфтанд лаббайки рбноу съдик чун эшонро брхўондаҳ буд бе тӯҳфаи бознгрдонид , гуфт : аътиткм қабл ани тсأлўнӣу ғФрти лакам қабл ани тстғФрўнӣ .

Аҷаб нест ки Мӯсо кулем си пас аз онк дар вуҷӯди омада буду шарафи набувват ва рисолат ёфтау муноҷоти ҳақро бпоёни кӯҳи тавр шудаи аллоҳ ӯро бндо бархонад . Аҷабтар инаст ки қавмии бечорагону муштии олӯдагони ноофарӣда ҳануз дар ктми адами бълми аллоҳи мавҷӯд , эшонро бндо мехонду ббндгӣ май навозад .

Ва болохраҳи ҳам иўқнўну брстохизу аҳволи ғайбии чунон бегумон бошанд ки ҳорисаи он гуҳ ки Мустафо пурсед аз вай ки : Киеви асбҳт ё ҳориса ? қоли асбҳти мؤмнои биллоҳи ҳқоу конии боҳилли алҷнаҳи итзоўрўну конии боҳилли алнори итъоўўни кأнии анзри илои арши рабии борзои Мустафои с ӯро гуфт урфати Фолзм . Ҳозои омири бен абди алқиси иқўли луи кашфи алғтоءи мо азддт яқинан .

أўлӣки алии ҳудои ман рбҳм . Инат пирӯзии бузургвору мадҳи бсзо , инат давлат бениҳояту каромат беғоят , дар фаросат баришон кушодау назари анояти бадали эшон равон дошта ,у чароғи ҳудо дар дили эшон афрӯхта то ончии дигаронро ғайбаст эшонро ошкоро ,у ончии дигаронро хабараст эшонро аён , инси молик дар пеши Усмон ъФон шуд қолу канти раъйати фии алтриқи амрأаҳи Фомлти маҳосинҳо Фқоли Усмони идхли алии аҳдкму осори алзноءи зоҳираи алии Айнӣаи Фқлти аўҳии баъди расӯли аллоҳи Фқоли лоу локини табсирау бурҳону Фросаҳи содиқа . Ва қади қоли слии аллоҳи алайҳу ?алау силами атқўои Фросаҳи алмؤмни ?фонаи инзри бўри аллоҳ

Периро пурседанд ки ин Фросаҳ чист ? ҷавоб дод ки арвоҳи ттқлби болмлкўти ФтшрФи алии маъонии алғиўб , Фтнтқи ани асрор алҳақ нутқи мушоҳидаи лои нутқи занну ҳасбон . Ва фии маъноаи аншдўо .

Сиррии сиқтии устоди ҷунайд буд рҳмҳмои аллоҳ , рӯзии фаро ҷунайд гуфт ки мардумонро сухани гӯй ва эшонро панди даҳ ки туро вақтаст ки сухани гӯйӣ ҷунайд гуфт худро бойени мсобти нмидонстму истеҳқоқи он дар худ нмидидми охири шабии Мустафоро бихоб дидаму кони лайлаи ҷумъаи Фқоли лии такаллуми алии анноси Мустафои вайро гуфт ки сухани гӯии мардумонро ҷунайд гуфт ман ҳамон шаб бархестам пеш аз субҳу бадари сарой сиррӣ рафтам Фдққти алайҳи албоби Фқоли алсрии лами тсдқно ҳатто қили лак . Рӯзи дигар бҷомъ бинишасту хабар дар шаҳр афтод ки ҷунайд сухан мегуяд . Ғуломӣ насронӣ биёмад мтнкрўо гуфт ё шайхи мо маънии қавли расӯли аллоҳи атқўои Фросаҳи алмؤмни ?фонаи инзри бнўри аллоҳ ?

Фотрқи алҷниди сами рафъи илайҳи раъсаи Фқоли أслми Фқди ҳони вақти асломк . Фослми алғлом . Нигар то эътироз наёрӣ бар аҳволи эшон ва мункир нашӯй Фросаҳи эшонро ки ин гавҳари одамӣ бар мисоли ойинаи исти занги гирифта то он занг бар рӯй дорад ҳеҷ сӯрат дар вай падед наёяд чун сайқал додӣ ҳамаи сӯратҳо дар он пайдо шавад , ин дили бандаи муъмин то кдўроти маъсият бар онаст ҳеҷ чиз дар он пайдо нашавад аз асрори малакӯт , чун занги маосӣ аз он боз шавад асрори малакӯту аҳволи ғайбӣ дар он намӯдан гирад , ин худ мукошифа диласт , ва чунонк дилро мукошифааст ҷонро муъоинааст . Мукошифаи бархестан ъўоиқаст миёни дилу миёни ҳақ ,у муъоинаҳоам дидорист то бо диласт ҳануз бо хабараст чун бҷон расед бъён расед .

Олами тариқату пешвои аҳли ҳақиқати шайхи алисломи Ансории қудси аллоҳи рӯҳа бар забони кашфи ин рамз бурун додау меҳри ғайрат аз он баргирифта , гуфт « рӯзи аввал дар аҳди азал қисса рафт миёни ҷону дил , на одаму ҳавво буд на обу гул , ҳақ буд ҳозиру ҳақиқати ҳосил ,у кнои лҳкмҳми шоҳидин . Қисса ки кас нишнид бони шигифтӣ , дили соил буду ҷони муфтӣ , дилро восита дар миён буду ҷонро хабари аён буд ҳазор масаъла пурсед дил аз ҷони ҳамаи муталошӣ , дар як ҳарфи ҷони ҳамаро ҷавоб дод . Дар як тараф на дил аз савол сайр омад на ҷон аз ҷавоб на савол аз амал буд на ҷавоб аз савоб , ҳар чаҳ дил аз хабар пурсед ҷон аз аён ҷавоб дод то дили боаёни бозгашту хабари фаро об дод .Гар тоқат ниюшидани дории миниўш ва гарна ба инкори мштобу хомӯш , дил аз ҷон пурсед ки вафо чист ? ва фано чист ? ва бақо чист ? ҷон ҷавоб дод ки вафои аҳди дӯстиро миён дар бастанасту фано аз худии худ брстнасту бақои бҳқиқти ҳақ пайвастанаст . Дил аз ҷон пурсед ки бегона кист ? ва муздур кист ? ва ошно кист ?

Ҷон ҷавоб дод ки бегона рондааст ,у муздур бар роҳи монда ,у ошнои хонда . Дил аз ҷон пурсед ки аён чист ? ва меҳр чист ? ва ноз чист ? ҷон ҷавоб дод ки аён растохезасту меҳри оташи хӯн омезаст , нози ниёзро даст овезаст . Дил гуфт беафзой , ҷон ҷавоб дод ки аён бо баён бдсозаст ,у меҳр бо ғайрат анбозаст ,у онҷо ки нозаст қисса дарозаст . Дил гуфт беафзой , ҷон ҷавоб дод ки аён шарҳ напазирад ,у меҳри хуфтаро броз гирад , ва нозинда бадваст ҳаргиз намирад . Дил аз ҷон пурсед ки каси бахуди бойен рӯз расед ?

Ҷон ҷавоб дод ки ман ин аз ҳақи пурсидам ҳақ гуфт ёфт ман бъноитаст , ва пиндоштан ки бахуди бмн тавон расед ҷиноятаст . Дил гуфт дастурӣ ҳаст як назар , ки бимонадам аз тарҷумону хабар ? ҷон ҷавоб дод ки эдар хуфтаро об раваду ангушт дар гӯши овози кавсари шунӯд ? ин қиссаи миёни ҷону дил мунқатиъ шуд , ҳақи сухан дар гирифту ҷону дил мустамеъ шуд қисса мерафт то сухан олӣ шуду макон аз ниўшндаҳ холӣ шуд , акнӯн на дил аз ноз мебиёсоед на ҷон аз лутф . Дил дар қабза карамасту ҷон дар кнФи ҳарам , на аз дили нишони пайдо на аз ҷони асар , дар ҳаст нест кари маст ва дар аёни хабар , сартосари қиссаи тавҳид ҳаминаст , канти ?лаи смъои исмъи ?ла . Гувоҳӣ бидод ки чунинаст » .