Қавлаи таъолии إни аллазӣнаи кФрўои алоиаҳ . Аз аввали сӯра то ӣнҷо ишоратаст бФзлу лутфи худованди ъзу ҷл бо ошноёну дӯстон ва ин оят ишоратаст бқҳру адл ӯ бо бегонагону душманон . Ва худоиро ъзу ҷли ҳам фазласт ва ҳам адл , агар адл кунад равост вар фазл кунад аз вай сазост , ва на ҳар чаҳ дар адл равост аз фазл сазост ки ҳар чаҳ аз фазл сазост дар адл равост . Якеро бФзл бихонаду ҳукм ӯ рост , якеро бъдл баранду хост ӯ рост . Нек онаст ки фазл бар адл солорасту адл дар даст фазл гирифтораст , адли пеши фазли хомӯшу фазлро ҳалқаи висол дар гӯш .

На бинӣ ки адл ӯроҳоам роҳасту шоди он кас ки фазл ӯро паноҳаст . Самараи фазли саодат ва пирӯзӣаст ,у натиҷаи адли шақовату бегонагӣ . Ҳар ду корӣаст рафта ва бӯда ҷеффи алқлми бмои ҳўи коӣни илои явми алқимаҳ . Ҳукмӣаст азалӣ ва корӣ андохта ва аз он пардохтаи ман қъд ба ҷаддаи лами инҳз ба ҷадда .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ аз ончӣ нахостӣ чаҳ ояд ? ва онро ки нхўондӣ кӣ ояд ? то куштаро аз об чист ?у нобоистаҳро ҷавоб чист ? талхро чаҳ судгараш оби хуш дар ҷавораст ?у хорро чаҳ ҳосил аз он каши буии гул дар канораст ? қисмии рафтаи нФзўдаҳ ва накоста тавон кард , қозии Акбари чунин хоста , шайтон дар уфуқи аъло зиста , ва ҳазорон ибодати брзидаҳ чаҳ суд дошт ки набӯд боиста . Азои кони алрзоу алғзби сафаи азлиаҳи Фмои тнФъи алокмоми алмқсраҳу алоқдоми алмؤдиаҳ . Умри хитоби рӯзӣ бар Иблис расед гиребон вай бигирифт гуфт дайраст то ман дар талаби туами турои бахона барам то кӯдакон бар ту бозӣ кунанд . Иблис гуфт эй умри пиронрои ҳурмати дор дар ҳафт осмони худоиро ибодат кардаам баҳри осмони сад ҳазор соли ҳаме боло гирифтам пиндоштам ки он боло гирифтан ман кароматӣаст ва навохтӣ чун нек нигаҳ кардам маънии он буд ки то ҳар чанд боло беш чун беафтам сахттару саъбтар уфтам , эй умри ту ҳФсди ҳазор солаи ибодати ман надида ва ман турои пеши бути бсҷўд дидаам . Умри даст аз ваии бдошту забони ҳоли Иблис аз сар маҳҷӯрӣ мегуяд :

Хатми аллоҳи алии қлўбҳми якеро меҳри бегонагӣ бар дил ниҳоданд то дар куфр бимонад , якеро меҳри саргардонӣ бар дил ниҳоданд то дар фатрат бимонад , он бегонааст рондау сари роҳ гум карда , ва ин бечора дар роҳ бимонадау бғири дӯст аз дӯсти бози монда .

На ҳар ки аз куфр бараст ӯ баҳақи пайваст ки вай аз худ бараст , ӯ ки аз куфр бараст бошноиӣ расед ва ӯ ки аз худ бараст бдўстӣ расед , ва аз ошноӣ то дӯстии ҳазор манзиласт ва аз дӯстӣ то бадваст ҳазор водӣ .

Ва ман анноси ман иқўли омнои биллоҳи ин қиссаи мноФқонсту сари нифоқи мунофиқони бшрФи Мустафо боз мегардад аз ду ваҷҳи яке аз рӯй ғайрати дигар аз рӯй раҳмат . Чун Мустафои маҳбӯби ҳақ буду ҷамолу камол аз ҳудӯди аФҳому авҳом ӯ дар гузаштаи аллоҳи таъолӣ ӯро бҳкми ғайрат дар пардаи исмат хеш гирифт ,у нифоқи мунофиқони ниқоби ҷамоли ваии сохт , вази оламён дар ҳиҷоб шуд то кас ӯро бҳқиқти бншнохт ва чунонк буд ӯро бкс нанамуд ,у троҳми инзрўни إлик ва ҳам лои ибсрўн агар на нифоқи мунофиқони ниқоби он талъат будӣ хилоиқи ҳамаи хок дар нури ғайби андохтндӣ . Он чунон офтобӣу нурӣу зёӣиро чунин нифоқӣ ки нифоқи абди аллоҳи абии селлул ва монанди ӯ буд бакор бояд , ва агар на шуъоъи он ҷамоли бодмён беш аз он кардӣ ки ҷамол исо кард то гуфтанд алмсиҳи ибни аллоҳ .

Ва инро бмсолӣ битавон гуфт : ин қурси офтоб ки шуъоъи вай аз осмони чаҳоруми митобд рӯй дар осмон панҷум дораду аллоҳи таъолии Фриштгони офарӣда ва бар вай муваккил карда ва дар пеши он Фриштгони биёбонҳои пари барф май офаринад , ва эшон аз он барфи чндонки кӯҳи кӯҳ бар медоранд ва дар қурси офтоби мизннд то ҳарорати он шикаста мешавад ва агар на аз табашу ҳарорати вай олам бсухтӣ ҳам чунон нифоқи мунофиқон дар ҳазрати он офтоб давлат андохтанд ва гарна хилоиқи ҳамаи зуннори ширки бастандӣ . Ва локини он меҳтари олами ҳамаи лутфу раҳмат буд чунонк гуфт слии аллоҳи алайҳу ?алау силам

« анои раҳмаи мҳдоаҳ »

Ва қоли таъолӣ ва мо أрслноки إлои раҳмаи ллъолмини иходъўни аллоҳу аллазӣнаи омнўо . Худ карданду хӯни худ бадаст худ рехтанду доғи ҳасрат бар ҷон худ ниҳоданд , ки қасди Фрҳиб ҳақ доштанд . Ва саранҷоми он кор нашнохтанд . Шухӣ омадиро чаҳ поёнаст , ва бе шармии вайро чаҳ кронст . Тақсирро рӯй буду шухиро рӯй на , тақсир аз заъфасту заъф дар хилқати одамӣ , ва шухӣ ситезасту ситези нишони бегонагӣ .

Фии қлўбҳми марази Фзодҳми аллоҳи мрзои инат беморӣ ки онро карон на , ва инат дардӣ ки онро дармон на , ва инат шабӣ ки онро бом на , бзортр аз рӯзи мунофиқ рӯз кист ? ки аз азал то абад дар бегонагӣ зист , имрӯз дар азоб наоне ,у фардо дар ҳасрати ҷовдонӣ . Ва ?лаами азоби أлими азои роўои ашколҳми аллазӣнаи сдқўои Киеву слўо ,у роўои анФсҳми Киеви хсрўо .