Қавлаи таъолӣ :у إзи қоли إброҳим . . . Алоиаҳ . . . Ин он вақт буд ки иброҳӣми кӯдаки худро Исмоилу модари вайро ҳоҷари бараду бФрмони ҳақи эшонро дар он водӣ безаръ бинишонад , онҷо ки акнӯн хона каъбааст , пас азишон бози гашт то онҷо ки хост ки аз дидори чашми эшон ғоӣб гардад , худоиро ъз ва ҷл хонд ва гуфт раби аҷъли ҳозои блдо омно ҳамонаст ки дар он сӯра дигар гуфт рбнои إнии أскнти ман зритии бўоди ғайри зӣ заръ ъанд битки алмҳрми худованди мо бншондми фарзанди худро бҳомўнӣ бе бар наздики хонаи ту , хона бо озарм бо шиква ва бузург дошта , худовандо то намоз бпоӣ доранд , ва он хонаи намозро қибла гиранд . Он гуҳи эшонро рӯзии фаровони хосту ҳамсоягони хост ки водӣ безаръ ва бенабот буд , ва биёбоне беаҳл ва бекасон буд , гуфт Фоҷъли أФӣдаҳи ман анноси тҳўии إлиҳм худовандо дили қавмиро аз мардумон чунон кун ки май шитобади бойени хона ва боишону арзқҳми ман алсмрот ва эшонро аз миваҳои он ҷаҳон рӯзӣ кун . Худои ъзу ҷли дъоءи вай иҷобат кард Фмои мусаллами алоу иҳби алҳҷи ҳеҷ мусулмон набӯд ки на дӯст дорад ҳаҷ кардану зиёрати хона , ва дар ҳеҷ диёри чунон мива ки онҷо баранд ба некуӣу латифӣ ва бисёре нест . Қоли аллоҳи таъолии иҷбии إлиаҳи самароти кули шайъи ءи рзқои ман лдноу иброҳӣм дар ончии хост аз рӯзии мؤмнонро аз дигарон ҷудо карду мустасно , ва гуфт ман омн манеҳам биллоҳу алиўми алохр аз баҳри онк дар боби ҳидояти фарзандонро бар умум дуо карда буд , ва гуфта ки : ва ман зритӣ ва ӯро аз таъмим бо тахсӣс овараданд ва гуфтанд лои иноли аҳдии алзолмини пас чун ин дуо кард тахсӣс нигаҳ дошт ,у мؤмнонро аз кофарон ҷудо кард , раби Алъоламин он тахсӣси вай бо таъмими бараду кофаронро низ дар оварад , гуфт ва ман куфри неъмати дунё аз кас дареғ нест ошноу бегонаи ҳамаро аз он насибаст , арзи ҳозири ёклаҳи албру алФоҷр куллан намад ҳؤлоءу ҳؤлоءи ман ътоءи рбк ва мо кони ътоءи рбки мҳзўрои пас дар охири ояти кофар аз муъмин боз бурид бнўохти дунёу ътоءи он ҷаҳонӣ гуфт Фأмтъаҳи қлилои сами أзтраҳи إлии азоби алнор ӯро бар хурдор кунам замонии андак ки ин гетӣ анд каст брсиднӣ . Ва брсиднии андак буд ва омадании наздик ,у бъоқбт ӯро ночораи бъзоби расонем ,у бӣси алмсиру бади ҷойгоҳӣ ки дӯзахаст , шудани гоҳи кофарон . Шомӣ Фأмтъаҳ хонд биҷузам мему тахфиф то , боқӣ бФтҳ мему ташдид то ва ҳар ду қроءт бмънӣ яксонанд .

Он гуҳи қиссаи банно ниҳодани каъба дар гирифт гуфт :у إзи ирФъи إброҳими алоиаҳ . . .

Ва қисса онаст ки абди аллоҳи бен Амри бен алъос алсҳмӣ гуяд каъбаи пеш аз офариниши дигари замин бар об буд , кафии хокомез , сурхи ранг бар рӯй оби гардон . Ду ҳазор сол , то он гуҳ ки раби Алъоламин заминро аз он берун оварад ва боз густаронед , азинҷост ки каъбароам алқрӣ хонанд ва гӯйанд мо дар замин ки заминро аз он офарӣдаанд , пас чун аллоҳи таъолии заминро рост кард мавзеи каъба дар замини пайдо буд , болои яке рикомез сурхи ранг , пас чун раби Алъоламин одамро базмин фиристод одам болоӣ дошт бмқдори ҳўоءи дунёи фарқи ваии босмони расида буд ,у одами боўози Фриштгони миниўшидӣ , ва аз ваҳшат дунё меосудӣу инси мигрФтӣ , аммо ҷонварони ҷаҳон аз вай май бтрсиднд ва мебигурехтанд .

Ва дар баъзе ахбор омадааст ки Фриштаҳ буи омад кориро ва аз вай битарсед , пас аллоҳи субҳонау таъолӣ ӯро фурӯ оварад беди санъати хеш то болои ваии бшсти газ боз оварад ,у одам ъ аз шунидани овози Фриштгон боз монад ва мстўҳш шуд ,у бхдоўнди ъз ва ҷл нолид , Ҷабраил омад ва гуфт аллоҳ мегуяд ки маро дар замини хонаи ист , рӯ кард он тавоф кун , чунонк Фриштгонро дар осмон дидӣ ки гирди байти алмъмўр тавоф мекарданд . Одам бархест аз замини Ҳиндӯстон ки манзили ваии онҷо буду бдрёии Аммон бар омад бҳҷ , ва ин далеласт ки он газ ки болои ваии шаст газ буд на ин гази мо буд , пас чун ба Макка расед , Фариштагони бостқбол вай омаданд ва гуфтанд ё одам бар ҳҷки тФи Фқди тФнои қблки болФии ом . эй одами неки бод ӯ пазируфтаи бодои ҳаҷи ту ! эй одам тавоф кун ки мо пеш аз ту тавоф кардем бадви ҳазор сол . Ва гуфтаанд ки одами панҷоҳ ва чанд ҳаҷ кард . Ва ҳамаи пиёда ки дар рӯй замин боргирӣ набӯд ки одамро бар тавонистӣ дошт . Ва гуфтаанд миёни ду гоми ваии се рӯзаи роҳ буд , ҳар ҷо ки пой бар замин май ниҳоди онҷо шаҳрӣаст ободон , ва ҳар чаҳ миёни ду гоми вай буд даштасту биёбон , чун ба Макка омад Фриштгон аз баҳри ваии хайма аз нур овараданд аз биҳишти бадв дар , ва онро бар мавзе каъба заданд , як дарози сӯии машриқ ва яке аз сӯии мағриб ,у қандил дар овехтанд , ва курсӣ овараданд аз биҳишт аз як донаи ёқӯти сипед ва дар миён хайма биниҳоданд , то одам бар он менишаст . Пас чун одам ъ аз дунё берун шуд он хаймаро босмони бурданд ки ёқӯти ҳам чунон ниҳода буд дурахшону равшан , ҷаҳонёни буи табаррук мекарданд ,у буи аз офатҳоу ъоҳтҳо ва дардҳо шифо май ҷустанд , аз бас ки дасти кофарону ҳоизону ношстгон буи расед сиёҳ шуд . Пас чун оби кушоди тӯфони Нӯҳро худованди ъзу ҷли Нӯҳро фармуд то бар гирифт ва бар кӯҳи бӯи қбис пинҳон карда ҳамонҷо май буд то рӯзгори иброҳӣм ъ . Пас аллоҳи таъолии хост ки каъбаро бар дасти вай ободон кунаду иброҳӣмро бон гиромӣ кунад ,у ойини он мؤмнонро тоза кунад , фармуд вайро ки марои хонаи ист дар замини рӯи онро банно кун , иброҳӣм рафт бар барроқу сакина бо вайу Ҷабраил бо вай , ба Макка омад , Исмоилро даст боз гирифт ,у Ҷабраили кори фармой буд ,у сакина дар ҳавои бози истода буд чун пораи меғ , чаҳор сӯй ва овоз медод ки « ибни алӣ » банно бар ман на иброҳӣм бар сояи ваии асоси ниҳоду бунёди сохт . Исмоил санг ме оварад

Ва бадаст падар медод ,у Ҷабраил ишорат мекарду иброҳӣм бар ҷомии ниҳод .

Инаст ки аллоҳ гуфт ҷли ҷалола :у إзи ирФъи إброҳими алқўоъди ман албиту إсмоъили иброҳӣм девор мебароварду Исмоили сохт дар даст май ниҳод , чун биҷой рукн расед онҷо ки ҳаҷари асвад ниҳодааст , гуфт ё Исмоили азҳби Фобғи лии ҳҷрои азъаҳи ҳоҳнои ликўни уламои ллнос . Рӯи марои сангии ҷӯй ки бринҷои нуҳум то ҷаҳонёнро илмӣ бошад .

Исмоил шуд то санг ҷӯяд Ҷабраил омад бкўаҳи бӯи қбис ва он санги сиёҳ , ки онҷо пинҳон карда буду ёқӯти рахшон буд аз аввал биоварад , ва дар дасти иброҳӣми ниҳод . Иброҳӣм бар он мавзеи ниҳод , чун Исмоил боз омад ва санг дид гуфт ин аз куҷо омад эй падар ?

Гуфт ҷоء ба ман лами иклнии илои ҳҷрки ин он кас оварад ки маро бо санг ту нагузошт .

Пас чун фориғ шуданд худоиро ъзу ҷли хонданди иброҳӣму Исмоил ва гуфтанд рбнои тақаббули мнои إнки أнти алсмиъи алълими рбноу аҷълнои мусалламин лаки худованди мо моро ду бандаи гардан ниҳода кун мусулмон , мусулмони кор , мусулмони хуй , мусулмони ниҳон , ва ман зритнои أмаҳи мусалламаи лак ва аз фарзандони мо умматии беруни ор , гардани ниҳодаи туро ва фармон бурдор , ва эшон муъминон арабанд , ман алмҳоҷрину алонсору алтобъини ?лаами боҳсон . Иқоли лами икни набии алои қасри бдъоӣаҳи лнФсаҳу ломтаҳу дунаи аломм ,у ани иброҳӣми дуои лнФсаҳу ломтаҳу лмни баъдаи ман ҳзаҳи аломаҳ . Агар касе гуяд чаҳ ҳикматаст ки иброҳӣми қавмиро аз фарзандони бдъо махсӯс кард ва гуфт ва ман зритнои أмаҳи мусалламаи лак ва бар умум дуо нагуфт ? ҷавоб онаст ки ҳикмати илоҳии ақтзоء он кунад ки дар ҳар рӯзгорӣ ва дар ҳар қарнӣ қавмӣ бошанд ки иштиғоли эшон дар кори дайну таҳсили илм ва амал бошад ,у қавмӣ ки иштиғоли эшон бъморти дунё , ва агар на чунин будӣ олами хароби гаштӣ , азинҷо гуфтанд луи лои алҳмқии лхрбти алднё ҳмқӣ эшонанд ки бъморти дунё машғӯл бошанд :у худои ъзу ҷли эшонро бар он дошта ва гуфта :у астъмркми фӣҳо ва ин иморати дунё ба чизаст яке зироату ғарс , дигари ҳимояту ҳарб , сдигр бор кашӣдану корвон рондан аз шаҳри бшҳр . Ва маълумаст ки пайғомбарони худоу авлиёъи ин корро ншоинд ки эшон бакории дигари азин шарифтар ва азимтар машғӯланд пас халил ки дар дъоء таъмим накард азин ҷиҳат буд ,у аллоҳи аълам .

Ва أрнои мноскнои бксри роҳу ихтилоси ону искони он ҳар се хондаанд : сукӯни қроءти ?маккей ва ёқӯбаст ,у ихтилоси қроءти абӯи Амр ,у касри роءи қроءти боқӣ , ва маънӣ онаст ки бо мо намой ва дар мо омӯз маносики ҳаҷи моу мъолми он ки чун кунем ,у турои бон чун парастем , маносик ҷамъаст ва яке аз он мнск гӯйанд ва мнск гӯйанд бФтҳи сину касри син , чун бФтҳи гӯйии айн наскаст эҳром гирифтану вуқуф кардану саъйу тавоф кардану ҷмор андохтану баданаи гаштан . « мнск » бксри сини ҷойгоҳ наскаст эҳромро миқот ,у вуқуфро Арафот , ва наҳурро мноу саъйро сафоу Марвау тавофро хона ,у Ромии ҷморро се ҷои басаи ақаба , чун эшон дуо карданд аллоҳи таъолӣ иҷобат кард дуои эшон ,у Ҷабраилро фиристод то маносики ҳаҷи эшонро дар омухт . Он гуҳи раби Алъоламин ҷли ҷалолаи иброҳӣмро фармуд ки ҷаҳонёнро бар зиёрати хона ман хон . Фзлки қавлаи таъолӣу أзни фии анноси болҳҷ . . . Иброҳӣм гуфт худовандо ҷаҳонёни овози ман чигуна шунаванд ? ва эшон аз ман давранду овози ман заъиф . Аллоҳ гуфт алейк алндоءу алии алосмоъу алإблоғ ё иброҳӣм бар ту онаст ки бар хуоне ва бар ман онаст ки бирасонаму бшнўонм . Феълан иброҳӣми ҷабали абии қбису нодаии аиҳо аннос , алои ани рбкми қад банӣ битои Фҳҷўаҳи Фосмъи аллоҳи таъолии злки фии аслоби алрҷолу арҳоми алнсоء , ва мо байни алмшрқу алмғрбу албру албҳр , ммни сабақи фии илми аллоҳи субҳонаи анаи иҳҷи илои явми алқимаҳ , Фоҷобаҳи лаббайк , аллоҳам лаббайк гуфтаанд кас буд ки як бор иҷобат кард ҳукм аллоҳ чунонаст ки як бор ҳаҷ кунад дар умри хешу кас буд ки ду бор иҷобат кард , ду бор ҳаҷ кунад ,у кас буд ки се бору кас буд ки бештар , пас бақадр иҷобату тлбиаҳи хеш ҳар кас ҳаҷ кунад то бқёмт ,у кас буд ки онро бтлбиаҳ иҷобат накард ҳукми худои ъз ва ҷл чунонаст ки вай дар ъмрхўиш ҳаҷ накунад .

Ва гуфтаанд аввали хона ки дарин ҷаҳон банно ниҳоданд хона каъбааст , ва дар моҳи зии алҳҷаҳ банно ниҳоданд ,у маносик аз Ҷабраили ҳам дарин моҳ омухтанд ,у бози хондани иброҳӣми ҳоҷро аз аслоби падарони ҳам дарин моҳ буд , ва дар қиссаи биоранд ки он банноу ҳиأт ки иброҳӣми сохт фарохтар аз он буд ки имрӯзаст , ки шодравону ҳаҷар дар хона буд ва ду дар дошт як дар аз сӯии шарқу дигар дар аз сӯии ғарб , пас брўзгори боди онро мезаду офтоби онро май сӯхту санг аз он май рехт , то замони ҷрҳм , ҷрҳми онро боз гирифтанду нав банно сохтанд ва иморат карданд , ҳам бар асосу ҳиأти бноءи иброҳӣм . Ва ҳам чунон мебуд то замони ъмолқаҳ . Малики эшон бози онро нав кард ,у табаъи онро боз иморат кард , ва парда пӯшонед пас брўзгори дарози боди онро мезаду офтоби онро месӯхт , то замони Қурайш . Қурайш чун диданди шарафи хеши вари сари ҳамаи оламу ъзи хеши бсбби он хона ,у хона аз куҳнагӣ май рехт , мушовират карданд иморати онро ,у бози нав кардан онро , қавмии савоби диданду қавмӣ аз он метарсиданд ва эҳтироз мекарданд . Бист ва панҷ соли дарин муддати мушовират ва қасд шуд , то Мустафо ъ бист ва панҷ солаи гашт , охир иттифоқ афтод миёни эшон то хона боз карданду бчўб ҳоҷат афтод кори онро , киштии ҷуҳудӣ бозаргон бишикаст дар дарёии ҷадда , чӯби он аз он ҷуҳуд хостанд чӯби кӯтоҳ буд хонаро танг карданд , ҳаҷару шодравони берун ӯ канданду хона бо икдр овараданд , биноз доштанро , то гузаргоҳ набошад дар он ,у дарав банд сохтанд то онро дар гузоранд ки худ хоҳанд , чун бар кун расед хилоф афтод миёни эшон ки ҳаҷари асвад ки бар ҷой наад ? ҳар қабӣла мегуфт мо бунаем ,у бони сабаби ҷангӣ бар сохтанд ва шамшерҳо кашиданд охири миёни эшон вифоқ афтод бар он ки аввал касе ки аз дар масҷид дар ояд , санг ӯ бар онҷо наад . Бнгрстнд , аввал касе ки даромад Мустафо буд . Гуфтанд Муҳамад аломин омад , ваии радо фурӯ карду ҳаҷар бар миёни радои ниҳод ва аз ҳар қабӣлаи мардиро гуфт ки азин радои каронаи гир , бардоштанд ва май бурданд то онҷо ки акнӯнаст . Пас Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?алау силами даст фаро карду ҳаҷарро барграфт , ва бар ҷои ниҳод бар каромати хешу рзоءи Қурайш . Ҳам чунон май буд бар он банно то брўзгори абди аллоҳи бен алзбири бен алъўом . Абди аллоҳи онро боз карду нав банно кард бар расму бноءи иброҳӣм ъ фароху баланду бадв дар , то рӯзгори абди алмалики Марвон , ҳуҷҷоҷи Юсуфи онро боз кард ва бо расму бноءи Қурайши баради бик дару шодравони ҳаҷари берун ӯ кунад ,у ончӣ аз хона басар омад дар зер хона кард , ва онро боло дод .

Акнӯн бар он банност . Ва аббосиён қасд карданд ки онро боз кунанд ва нав кунанд , уламо гуфтанд савоб нест ки пас ҳар ки ояд онро мебоз кунад ва май Фрокнд . Даст аз он боздоштанд .

Ва пеш аз қиёмати ҳабашии сиёҳи бузурги ашками борӣки соқ аз гӯша барояд ва бистад вари каъба то онро ба табар боз кунад , санги санги бтмомӣ , ки ҳаргизи пас он рӯз Фроҷоӣ накунанду баъд аз он бар рӯй замин хайр набӯд , ва на дар зиндагонӣ шуд ,у злки Фимо

Рӯй абӯи ҳрираҳу ибни аббоси ан алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?алау силами қоли ихрби алкъбаҳи зўи алсўиқини ман алҳбшаҳи конӣ ба асвади аФҳҷи иқлъҳои ҳҷрои ҳҷро .

Қавлаи таъолӣ : рбноу абъси Фиҳми алоиаҳ . . . Тамомии дъоءи иброҳӣм ва Исмоиласт баъд аз бноءи каъба , гуфтанд худованди мо ! дар миёни ин уммати мусаллама аз фарзандони моу хосса аз миёни араби суккони ҳарами ту , пайғомбарӣ фирист ҳам аз нажоди эшон , аз фарзандони Исмоил , яъне Муҳамади слии аллоҳи алайҳу ?алау силам . Аллоҳи таъолии дъоءи эшон иҷобат кард ,у Мустафоро бхлқ фиристод ва баришон миннати ниҳод ва гуфт ҳўи алзии баъси фии алأмиин рсўло манеҳам ӯ худовандӣаст ки пайғомбарӣ умматӣ фиристод , нодабиру нохонандаи бқўими араби нодбирону нохонандагон , то баришон хонд суханони худованди хеш ва дар эшон омӯзад қуръону биму суннати хеш .

Ва Мустафо баён кард ки иброҳӣми бдъо ӯро хост гуфт : « анои дъўаҳи абии иброҳӣму Башшораи ахии исо ,у рأти уммии фии мномҳои нурои азоءи лҳои аъноқи алإбли ббсрӣ .

Яъне бдъўаҳи иброҳӣм .

Қавл : рбноу абъси Фиҳми рсўлои алоиаҳ . . . Ва китоби дарин оят қуръонаст ,у ҳикмати фаҳми қуръону мавоъизи ону баёни аҳкоми ҳалолу ҳаром дар он , ва ҳар сухани рости дуруст ки шунавандаро аз зиштӣ боз дорад ва бар некӣ дорад онро ҳикмат гӯйанд ,у гӯяндаи он ҳаким . Ва ин ҳикмат бар дилу забон касе равад ки худро Фои дунёи надиҳад ,у олӯда ълоӣқ нашавад , чунонк Мустафо ъ гуфт : « ман зуҳди фии алднёи искани аллоҳи алҳкмаҳи қалбау антқи баҳои лисона . »

Ва қоли алии бен абии толиб ъ . « рўҳўои ҳзаҳи улқулубу атлбўои лҳои троиФи алҳкмаҳ , ?фонҳо тмли комаи тмли алأбдон »

Ва қоли алҳусайн бен Мансур : « алҳкмаҳи саҳҳом ,у қулӯби алмؤмнини аҳдофҳо ,у алромии аллоҳ ,у алхтоءи маъдӯм » ,у қили лҳотми алосм : « Бами асбти алҳкмаҳ ? Фқоли бқлаҳи алоклу қуллаи алнўму қуллаи алклом ,у кули мо рзқнии аллоҳи лами акни аҳбсаҳ . Ва қил « алҳкмаҳи колърўси ттлби албити холё ,у ҳаии алнўри алмФрқи байни алолҳому алўсўос . Фзлки қавлаи таъолии إни ттқўои аллоҳи иҷъли лаками Фрқоноу ҳаии алхири алксири алии алҷмлаҳ , қоли аллоҳи таъолӣ ва ман иؤти алҳкмаҳи Фқди أўтии хирои ксироу изкиҳм эй итҳрҳми ман алшрку алзнўб ,у қили иأхзи зкоаҳи амўолҳм .

Эшонро пок гирданд аз наҷосати куфру маосӣ , ва пок кунад аз аўзори бухл бона зкоаҳи мол азишон фаросатанд . Қоли аллоҳи таъолии хзи ман أмўолҳми садақаи ттҳрҳму тазкияами баҳои фаросатони зкоаҳи моли эшон то аз авсофи бухлу ахлоқи накӯҳида пок шаванд , ки ин зкоаҳи таҳур ботинаст чунонк оби мутлақи таҳур зоҳираст , азинҷост ки сарфи зкоаҳи боҳилли байти набувват раво нест дар шаръ , ?фонҳо аўсохи аннос . Ва қади қоли таъолии إнмои ириди аллоҳи лизҳби ънкми алрҷси أҳли албиту итҳркми ттҳиро . Қоли ибни кисону изкиҳм эйу ишҳди ?лаами явми алқимаҳи болъдолаҳи азои шҳдўои ллонбёءи болблоғ , ин чунонаст ки дар маҷлиси қазоату ҳуккоми адолат , гувоҳони бтзкиаҳи удӯлу муътамадон дуруст кунанд , фардои бқёмти уммати Муҳамад гувоҳӣ диҳанд пайғомбаронро бобалоғу Мустафо ъ тазкия эшон кунаду бъдолти эшон гувоҳӣ диҳад ,у злки фии қавлаи таъолии лткўнўои шуҳадоъи алии анносу икўн алрасул алайкуми шҳидо .

إнки أнти алъзизи алҳкими ҳўи алъзизи фӣ нафсау алмъзи лғираҳ , фалаи алъзаҳи кулҳо аммо маликоу хлқо ва аммо всФоу нъто , Фъзи халқаи малакау ъз нафсау сафа . Фзлки қавлаи ман кони ириди алъзаҳи Фллаҳи алъзаҳи ҷмиъои Фсбҳонаҳи ман азизи злти алъқўли фии баҳори азимата ,у ҳорти алолбоби дуни идроки наъта ,у колти алолсни ани астиФоءи мадҳи ҷалолау васфи ҷамола ,у кули ман ағрқи фии наътаи асбҳи мнсўбои илои алъӣ .

Қавлаи таъолӣ ва ман ирғби ани млаҳи إброҳими алоиаҳ . . . Сабаби нузули ин ояти он буд ки абди аллоҳи саломи ду бародар зода дошт номи эшон слмаҳу муҳоҷир . Абди аллоҳи эшонро босалом даъват кард гуфт : нек донистаед шумо ва хондаед дар тӯрӣа ки худои ъз ва ҷл гуфт ании боиси ман валад Исмоил набиё исмаи Аҳмад , Фмни омн ба Фқди аҳтдӣу рушд , ва ман лами иؤмн ба Фҳўи малъун . Гуфт ман ки худовандам аз нажоди Исмоил пайғомбарӣ фиристам бхлқи номи ваии Аҳмад , ҳар ки пайғоми ваии бниўшд ва ӯро дар он устувор гираду бгрўд дар рост роҳ шуд , ва ҳидоят ёфт , ва ҳар ки негроад рондааст аз даргоҳи мо нобоистаҳ . Пас слмаҳ мусулмон шуд ва дар дайн ҳақ омад . Ва муҳоҷири сари возду баргашт ва бар куфри худ бпоӣид . Аллоҳи таъолӣ дар шаъни вай оят фиристод ки ва ман ирғби ани млаҳи إброҳим эй лои ирғби анҳоу лои итркҳо . إлои ман сФаҳ . . . Аз кеши иброҳӣму дайну суннати вай рӯй нигараданд магари сафеҳии ҷоҳил , нодонии хештани ношинос , ки на андешад ва тафаккур накунад дар худ , ки ӯро аз баҳр чаҳ офарӣдаанд ва чаҳ корро дар вуҷӯд овардаанд ,у қади қоли таъолӣу фии أнФскми أи Флои тбсрўн .

Ва лақади астФиноаҳи фии алднёи ахтрноаҳи ллнбўаҳу алрсолаҳу алзриаҳи алтибаҳ ӯро баргузедем ва пок кардему ҳунарӣ , дарин ҷаҳони набуввату рисолатро ва то фарзандони пок аз пушт ӯ беруни орем , ва дар пайвандем зуррияи баъзҳо ман баъзу إнаҳи фии алохраҳи лмни алсолҳин эй маъаи Ободаи алмрслини фии алҷнаҳ ва дар он ҷаҳон бо падарони хеш аз пайғомбарону фиристодагони мо дар биҳишт шавад ин ҳамчунонаст ки Юсуфи садиқи бдъои хости тўФнӣ мусалламану أлҳқнӣ болсолҳин гуфт худовандо марои мусулмони мейрон ва ба падарони хеш аз пайғомбарону навохтагони ту дар расон . Ва қили фӣаи тақдиму таъхири тақдирау лақади астФиноаҳи фии алднёу алохраҳу анаи лмни алсолҳин ӯро баргузедем ва навохт худ бирав ниҳодем ҳам дар дунё ва ҳам дар охират ,у пайғомбарони мо ҳама худ баргузидагонанду навохтагон . Қоли аллоҳи таъолӣу إнҳми ънднои лмни алмстФини алأхёри ӣнҷо дар умуми иброҳӣмро бстўд ва дар ояти вирд бар хусӯси ҳам чунон чун бсФт салоҳ ситуд , дар ин оят гуфту إнаҳи фии алохраҳи лмни алсолҳини ҷой дигар гуфт бар умум куллан ҷълнои солеҳин .