Қавлаи таъолӣ : лкли виҷҳаи ҳўи мавлоҳо . . .

Алоиаҳ . . . Қиблаҳои халқ панҷаст : яке арш , дувуми курсӣ , сеюм байти алмъмўр , чаҳоруми байти алмуқаддаси панҷуми каъба , арши қибла ҳомилонаст , курсии қибла Каррӯбӣонаст , байти алмъмўри қиблаи рўҳонёнст , байти алмуқаддаси қибла пайғомбаронаст , каъбаи қиблаи мؤмнонст . Арш аз нураст , курсӣ аз зрост , байти алмъмўр аз ёқӯт , байти алмуқаддас аз мармар , каъба аз санг .

Ишоратаст ба бандаи муъмин ки агар натавонӣ ки бърши ое ва тавоф кунӣ , ё бкрсии шӯй ва зиёрат кунӣ , ё байти алмъмўри шӯй ва ибодат кунӣ , ё байти алмуқаддаси рисӣ ва хизмат кунӣ , борӣ битавонӣ ки андари шбонрўзии панҷ бор рӯй бад-ӣни санги оре ки қибла муъминонаст то савоби он ҳама биёбӣ .

Лкли виҷҳа . . .

Қоли бъзҳми алошораҳи фӣаи ани кули қавми аштғлўои ънои бшии ءи ҳоли бинҳму бинно , Фкўнўои антми аиҳо алмؤмнўни лноу банно аз рӯй ишорат мегуяд ҳар қавмӣ аз мо рӯй бар тофтанд ва бидӯни мо бо ғайриӣ алиф гирифтанд ,у фурӯд аз мо худро длоромӣ сохтанд , ва бдўстӣ писандиданд . Шумо ки ҷавонмардон тариқатед ,у даъвии дӯстӣ мо кардаед , дидаи худ фурӯ гиред аз ҳар чаҳ дуни мост , вари ҳамаи фирдавс барин бошад то дар мтобъти суннату сирати Мустафо рост бошед ,у ҳақи иқтидои бони меҳтари олам бтмомӣ бигзоред , ки сирати ваии меҳтари анбиёи он буд ки чашми азизи худ аз ҳамаи коинот фурӯ гирифт ,у ҷузи кнФи аҳадяти худро паноҳӣ надиду такя гоҳе напасандед .

Ҳар ки дарин мтобът дуруст ояд шамъи дӯстии ҳақ дар роҳи вай бар афрӯзанд , то ҳаргиз аз ҷода дӯстӣ науфтад ,у илайҳи алошораҳи бқўлаҳи Фотбъўнии иҳббкми аллоҳ ва ҳар равишӣ ки бар ҷодаи дӯстии мустақӣми гашт аз он сӯйҳо ки қибла матарсмонаст эмин шуд , яке шӯрида аз сари ҳол хеш гуяд :

Ҳусайни Мансури қудси аллоҳи рӯҳа ишоратӣ кард бони қибла ҳои матарсмон , ва гуфт силами алмридўни илои кули мо иридўнаҳи мурӣдонро бмродҳои эшон дар расониданд , ва ҳар касро бо маъшӯқи худ бншонднд . Ва ҳақиқати ин кор онаст ки ҳамаи хилоиқи даъвии дӯстӣ ҳақ карданд ва ҳеҷ кас набӯд ки нахост ки бадаргоҳ ӯ касе бошад .

Пас чун ҳамаи даъвии дӯстӣ ҳақ карданд эшонро бар маҳак ибтило зад то эшонро бо эшон намояд , бидӯни худ , чизе даришон андохт ва онро қибла эшон кард то рӯй бон овараданд , дар яке молӣ , дар яке ҷоҳӣ , дар яке ҷуфтӣ , дар яке шоҳидӣ , дар яке тафохурӣ , дар яке илмӣ , дар яке зуҳдӣ , дар яке ибодатӣ , дар яке пиндорӣ . Ин ҳама дар эшон андохт то халқи бон машғӯл шуданд , ва ҳануз каси ҳадис ӯ накарду роҳи талаб ӯ аз халқ холӣ бимонад .

Азинҷо гуфт султони тариқати бӯи язиди бастомии қудси аллоҳи рӯҳаи мррти ило боба Флм ар сами зҳомо , лони аҳли алднёи ҳҷбўои болднё ,у аҳли алохраҳи ҳҷбўои болохраҳ ,у алмдъини ман алсўФиаҳи ҳҷбўои болоклу алшрбу алкдиаҳ , ва ман Фўқҳм манеҳам ҳҷбўои болсмоъу алшўоҳд . Ва аъиммаи алсўФиаҳи лои иҳҷбҳми шайъи ءи ман ҳзаҳи алошёء , Фрأити ҳؤлоءи ҳёрии скорӣ » бар завқи ин калимоти пер тариқат гуфт : машраб мешиносам аммо Фохўрдн наме ёрам , дили ташна ва дар орзӯии қатра май зорам , сқоиаҳи маро сирӣ накунад ки ман дар талаб дарёбам , бҳзори чашмау ҷӯй гузар кардам то бӯ ки дарё дарёбам , дар оташ ғариқӣ дидӣ ман чунонам , дар дарё ташна дидӣ ман ҳамонам , рост монандаи мутаҳайирӣ дар биёбонам , ҳаме гӯям фарёди рас ки аз дасти бедилии бФғонм !