Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои анноси клўои ммои фии алأрз . . . ё ҳарф Нидоаст вае мунодӣ ваҳо танбеҳ , мегуяд : бедор бошед эй мардумон ! чизе ки хуред ҳалол хуреду пок ,у гирди хиёнату муҳаррамоти мгрдид , то аз всоўси шайтону ҳўоҷс нафас барраед , ва гуфт ва кард шумо пок шавад ,у дили равшан ! Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : дили вай равшан гирданд , ва чашмҳои ҳикмат азу бигушоед ,у дӯстии дунё аз дили ваии бабрад , ҳар офат кӣ дар роҳ дайнаст ва ҳар фитна ки хост аз дӯстӣ дунё хост , ҳуби алднёи раъси кули хтиӣаҳ

Ва ин дӯстии дунё аз ҳаром хӯрдан падед ояд , пас ҳар ки парҳезгор шавад ва дар муҳаррамот бар худ бибандади ин дӯстии дунё аз дил вай бакоҳад ,у гуфтору кирдори вай пок шавад ,у дъоءи ваии боҷобт мақрун гардад .

Мустафои слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам гуфт : бисёр касаст ки ғизоу таому ҷомаи вай ки бакор дорад ҳаромаст ва дар он эҳтиёт накунад , он гуҳ даст бардошта ва дуо мекунад , ин чунин дуо кӣ мустаҷоб буд ?

Ва яке аз бузургон тариқат гуфт : гуфтори пок ки бхдоўнд пок расад онаст кӣ аз ҳалқ пок барояд ,у ҳалқ пок онаст ки ҷузи ғзоءи поки бахуди роҳи надиҳад ,у ғзоء пок онаст ки дар ҳоли иктисоб ё зикру ёддошти ҳақ дар он фурӯ нагузорад , ва фаромӯш накунад ,у шукр вале неъмати бҳкми фармон дар он биҷои орад .

Чунонк худоӣ таъолӣ гуфт : клўои ман таййиботи мо рзқнокму ашкрўои ллаҳу ҳақиқат шукр онаст ки то қӯти неъмат дар ботин меёбад худро бар тоъат вале неъмат бзоҳр медорад .

Сиррии сиқтӣ , ҷунайдро пурсед вақте ки шукр чист ? Фқол « ани лои истъони бшии ءи ман нъми аллоҳи алии маосӣа » гуфт шукр онаст ки неъмати худованд бар маосии вай бакор надорад , ки он гуҳи ҳамон неъмати сабаби ҳалок вай бошад , чунонк подшоҳии ғуломиро бинавозад ва бар кашад ва ӯро камари шамшер зар диҳад , пас он ғулом бар вай осӣ шавад . Подшоҳ бифармоед то ҳам бони шамшер кӣ халъати вай буд сар вай бурдоранд гуяд ин ҷзоء онаст кӣ неъмати худовандгори худ дар маъсияти ваии бакори барад , ва гӯйанд сабаби онки Идрӣси пайғомбарро босмони бурданди он буд ки Фриштаҳ биёмаду вайро бишорат дод бмғФрт ,у Идрӣс дар он ҳоли даст бдъо бардошта ки бори худоё дар зиндагонии Идрӣси зин пас беафзой ! гуфтанд то чаҳ кунӣ ?

Гуфт то худоиро шукру сипос дорӣ кунам , ки ончии гузашт дар талаб мағфират будам , ва аз ин пас шукрро бошам : қоли Фбсти алмалики ҷиноҳау ҳамлаи илои алсмоء . Ва қили алтзми алҳсни бен алӣ ъ алркни Фқоли илоҳии анъмтнии Флми тҷднии шокроу абтлитнии Флми тҷднии собро , Флои анати салбати алнъмаҳи бтрки алшкр ,у лои адмти алшдаҳи бтрки алсбр , илоҳии мо икўни ман алкрими алои алкрм .

Агар касе гуяд ё أиҳои анноси клўои ммои фии алأрз . . . Аз рӯй зоҳири ин хитоби ҳамон Фоӣдаҳ дод ки ё أиҳои аллазӣнаи омнўои клўои ман таййиботи мо рзқнокми пас Фоӣдаҳ аъодт чист ? ҷавоб онаст : ки аҳл таҳқиқ гуфтанд : ё أиҳои анноси ндоء омаст , ва бар қадари равиши оммаи ин хитоб бо эшон рафт , набинӣ ки ҷумлаи мубоҳоти фарои пеши эшон ниҳод ,у ҷуз аз ҳароми маҳзи эшонро боз назд , ва ин манзалат авомаст кӣ аз ҳаром бҳлол гурезанд , ва аз мҳзўрот бо мубоҳот карданд , он гуҳ бар ақаби он аз атбоъ шайтон наҳй кард ки эшон бар шараф фармон бурдорӣ шайтонанд . Бози ояти дигар ё أиҳои аллазӣнаи омнўои хитоб аҳл хусӯсаст эшонро фармуд то дар тановули мубоҳот ва бакор дошт маҳаллот тўсъ накунанд , балки аз мубоҳоти ҳалол маҳз гузинанд , ва аз ҳалоли маҳзи таййибот ризқ гузинанд , ин ҳамонаст ки ривоят кунанд аз баъзе саҳоба ки гуфт : мо аз даҳ боби ҳалол на боби бгзоштим , ва яке бар кори гирифтем аз бими шабаҳат . , он гуҳи биҷои онкии авомро аз атбоъи шайтон эҳтироз фармуд ӣнҷои бшкр худоӣ фармуд , он кас ки худованд завқ аст донад ки миёни ин ду хитоб чаҳ фарқаст он абтдоءи равиш мусулмононаст , ва ин ғояти кашиши орифон , ин ҳамон адл ва эҳсонаст ки гуфт : إни аллоҳи иأмри болъдлу алإҳсон ҳар кас ки аз ҳароми маҳзи парҳезад , вайро одил гӯйанд , ва ҳар ки аз айни ҳалоли парҳезад ӯро Муҳсин гӯйанд , адолати зоҳир мусулмонӣаст , ва эҳсон онаст ки Мустафо гуфт : « алоҳсони ани тааббуди аллоҳи конки туроа »

Ва ҳўи ибораи ани мукошифаи алъорФину нҳоиаҳи рутбаи алсдиқин .