Қавлаи таъолӣ : إни аллазӣнаи икФрўни боёти аллоҳи алоиаҳ . . . эй аллазӣнаи рбтноҳми болхзлону всмноҳми бўсФи алҳрмон , ахбрҳми анои сўФи ннқлҳми ани дори алҳўон ва ман алхзлону алҳрмони илои алъқўбаҳу алнирон , касе ки дар азали хастаи теғ шақоват шуд , дар абади каманди саодат ӯро нагирад , ва онро доғи хизлон бар ҷон ниҳоданд , не ! рӯзбеҳу давлати ёр ӯ набошад , онро ки навохтанд он рӯз навохтанд , ва онро ки ронданди он рӯзи ронданд .

Аббосро ки каманди саодат аз макнуни ғайб биндохтаҳ буданд , дар каъба шуду сари пеш бар суҷуди ниҳод ва мегуфт ё лоат ! ё ҳбл ! бори худоӣ олам мегуфт : лаббайки абдии лаббайк ! » ғулғул дар Фариштагон афтод ки бори худоё ! ӯ лоат ва ҳбл мехонд ва ту бъзти хеш ҷавоб медиҳӣ ! гуфт эй Фариштагон ! ором гиред , ки шуморо бар макнуноти ғайби мо итилоъ нест , агар ӯро дар бандагии саҳв ва ғалат афтод моро дар худовандии саҳв ва ғалат науфтод , ва шумо нзоргёни оӣид назора кунед , то тақдири мо дар ҳақи вайу фарзандони вай то бқёмт чаҳ ӯъҷуба берун диҳад !у онкии он мейри пайғомбарони Нӯҳи пешонӣ хеш бидон даргоҳ дар хок молида ва гуфт : бори худоё ! дар дили падарон дар ҳақи фарзандони ту ба доне , тавонад буд ки барин заъфу перии мо раҳмат кунӣ , ва ин писарро дайни ислом каромат кунӣ . Аз ҷаббори олам хитоб омад ки : إнаҳи лӣси ман أҳлк ё Нӯҳ ! ҳукми мо чунон рафт дар азал ки сари фарзанди ту кулоҳи тавҳидро нишоед ,у ҳукми моро мард на , ва бар он мазид на ! то бадоне ки ин корӣаст рафта ва бӯда ! онро ки хонданди он рӯзи хонданд ,у всилт на , ва онро ки ронданди он рӯзи ронданд ,у иллат дар миён на ! он куштаи қазои чандини соли бисоти ибодати паймӯд бар умеди васл , чун пиндошт ки дидаи амлш кушода шавад , ё нФҳаҳи висол дар дилаши вазад , аз смоءи смў бар хок мазаллат афтод ахлди илои аларз сиёҳ афтодаст .

Қавла : ФкиФи إзои ҷмъноҳми лиўми лои риби фӣа . Оё то чун буд ҳоли мо рӯзи растхез ? ки ҷаҳонёнро аз аввали мавҷӯдот то охири даври махлуқоти бики нафхаи исрофилӣ аз хок ҷаҳон барангезанд ,у бики лмҳаҳ дар ърсоти қиёмат ҳозир кунанд ,у ҳшрноҳми Флм нғодр манеҳам أҳдо

Бош то изҳори иззату раёсати кӯҳҳо фаро рафтан ояд , дасту пойу пушту паҳлуи фаро гирифтан ояд , ва он айбҳо пӯшида ва сарҳо олӯдаи фаро дидан ояд , ва бо ту гӯйанд .

ФкшФнои ънки ғтоءки Фбсрки алиўми ҳадид . Парда аз рӯй карт бар гирифтем , яъне ки худро чаҳ тўхтаҳ ва чаҳ сохта ? ҳамон бинӣ ки худ фиристода ! ҳамон хурӣ ки худ пухта , ҳамон даравӣ ки худ кушта ? инаст ки раб Алъоламин гуфт ҳнолки тблўои кули нафаси мо أслФт , ҳар чаҳ ту имрӯз ба паноҳ ӯ шӯии фардо аз ту баргардад ,у турои бигузорад , магари тақво ки дарин сарой ва дар он сарои туро зойеъ нагузорад . Ҳамаи ҳасбҳоро он рӯз доғ кунанд ,у ҳамаи насабҳоро пай кунанд , тақворо гӯйанд биё ки имрӯзи рӯзи бозори тест , ҳар кро аз ту насибӣ буд дар он сарои имрӯз дар сарои ҷазо ӯро бар қадари насиб ӯ бмнзлии фурӯди ор , ошноёни хешро дар мсокни тайибаи фии ҷиноти адани фурӯди ор : ошиқони хешро дар ҳазрати ризоу ризвони ман аллоҳи أкбри фурӯди ор , ошноён тақво дигаранду ошиқони тақвои дигар , ошноён ӯ касонеанд ки аз ҳаром ва шубаҳот бипарҳезанд ,у ҳаракоту саканоту ақволу афъоли эшон бадастӯрӣ тақво бошад ,у ошиқони тақво касонеанд ки аз тоъоту ҳасаноти хеш аз рӯй нодидан чунон бипарҳезанд ки дигарон аз маосӣ ва сиӣот бипарҳезанд . Абӯи алқосми насири ободии раҳмаи аллоҳ аз хавоси муттақеон буд , ӯро гуфтанд : тақво чист ? аз ҳолати хеш аз тақво хабар дод ва гуфт : ани итқии алъбди мо сӯии аллоҳ тақво онаст ки аз ҳар чаҳ ҷуз аллоҳаст парҳезӣ . Ҳар оинаи ин кас баробар набӯд бо он кас ки аз ҳаром танҳо бипарҳезад . Ишорати қуръон чунонаст ки إн أкрмкм ъанд аллоҳи أтқокми фардо ки рӯз растхез бошад , ва рӯз навохту сиёсат ҳар кас ки бмротби тақвои бартар , ӯ бҳзрти ?алаяти наздиктару гиромитар ! . Ҳамонаст ки раб Алъоламин гуфт :у вФити кули нафаси мо касбат ва ҳам лои излмўн .