Қавлаи таъолӣ :у аллотии иأтини алФоҳшаҳи ман нсоӣкми алоиаҳи кирдигори ниҳони дон , худованди меҳрбон ,у бахшоянда бар ҳамгинон , дарин оят хабар дод аз раҳмату фазли худ бар бандагон ,у асболи стар хеш бар айби эшон , то ҳама худ донад феъли бади эшон ,у оби рӯишони набарди наздики халқон . Ҳар чанд раҳеи шӯхтар , ваии ҷли ҷалолаи Каримтар , ҳар чанд раҳеи гӣрандатар , аллоҳ ӯро бози хонандатар .

Рӯй фии баъзи алктби алмнзлаҳ : « абдӣ ! анати алъўоди илои алзнўб ,у анои алъўоди илои алмғФраҳ , лтълми أнои أноу анати анат » . Довӯд ( ъ ) збўр хондӣ , ҳар гуҳ ки боитӣ раседӣ ки дар он зикри гуноҳкорон будӣ гуфтӣ : аллоҳами лои тғФри ллхтоӣин ! малико бар гунаҳи корон раҳмат макун ,у тақдири ангушти таҳдид дар вай мегузид ки : эй Довӯд ! бош то туро кор уфтад , он гуҳ азин гуфта истиғфор кунӣ ! пас чун он воқеаи биФтод , ва он тири тақдир дар ҳалқ ӯ нишаст дар хок надам меғалатед ва мегуфт : « раби ағФри лӣ » , ва тақдир мегуфт : эй Довӯд на ту мигФтӣ ки гунаҳи коронро мёмрз ? гуфт : бор худоё надониста будам . Ҳануз бикр будам . Мқръи саҳҳом қадар нагашта будам . Бори худоё ! аз он гуфт тавба мекунам . Ту он кун ки сазои онӣ . Ту аҳволи бандагон ба доне . Матлаъ бар сари эшонӣ . Азизу султонӣ .

Кариму меҳрбонӣ .

Аз меҳрбонии ваии нукта Эй бишинав , бингар дарин оят , ва таъаммул кун дарин ҳолат , ки шаҳодати чаҳор гувоҳи удӯл дар субути фоҳиша муътабар кард , бар ваҷҳеу таҳқиқӣ ки иқомати байнат бар он сифати дшхўори сӯрати бандад . Ин ҳама аз он кард то он фоҳиша бар банда дуруст нашавад , ва ӯро Фзиҳт нарасад . Мустафо ( с ) ин халқи карам аз даргоҳ иззат гирифт , ва ин адаб биёмухт , то чун моъзи бен молик бар вай омад , ва иқрор дод бФоҳшаҳ , расӯли худои баҳонаҳо фаро пеш меоварад , ва ӯро аз сари он фаро медошт . Ва дар хабараст ки аввал моъз гуфт : ё расӯли аллоҳи тҳрнӣ , марои поки гардон . Расӯл гуфт : бирав эй моъзи истиғфор ва тавба кун . Моъз соъатӣ рафт , боз омад , ва ҳамон сухан гуфт . Расӯли ҳамон ҷавоб дод . То се бор бирафт . Чаҳоруми бор ки боз омад , расӯл худо гуфт : туро аз чаҳ пок кунам ? моъз гуфт : аз зино . Дигари бори расӯл ( с ) воср баҳона шуд , гуфт : магар девонааст ин мард ? гуфтанд : ё расӯли аллоҳ девона нест . Гуфт : магари хамр хӯрдааст ,у маст шуда ? якеро гуфт : бингар то худ аз ваии буи хамр ояд ё на ? гуфтанд : на .

Он гуҳ расӯл гуфт : ё моъз зино кардӣ ? моъз гуфт : оре . Расӯл гуфт : бингар магар ки назарӣ кардӣ , ё бадасти посидаҳ эй , ё даҳан додае ? гуфт : на , ё расӯли аллоҳ .

Пас дигари бори бзно иқрор дод . Пас расӯл худо бифармуд то вайро рҷм карданд . Он гуҳи ёронро гуфт : астғФрўои лмоъзи бен молики лақади тоби тавбаи луи қисмати байни ИМАи лўсътҳм .

Бо ӣнҳама овардаанд ки : бори худои олами он сӯхтаро дар сари бшнўонид ки ё моъз ! надониста будӣ ки мо расӯл , танфизи аҳкоми шаръро фиристодем ,у ҳоким мамлакат кардем , чун наздик вай шудӣ ваии андари ҳукм кардану ҳад рондан тақсир накунад , ки қалами шаръ бадв додаем . Он гуҳи бадаргоҳ ӯ шудӣ туро рҷм кард , чаро бадаргоҳ ман наомадӣ то тўбти ту пзирФтмӣ ,у гуноҳат дар гузоштамӣ ? ! фонии أнои алғФўри алрءўФ ! إнмои алтўбаҳи алии аллоҳи ллзини иъмлўни алсўءи бҷҳолаҳи алоиаҳи тўбти нишон роҳаст ,у солори бор ,у калиди ганҷ ,у шафиъи висол ,у сари ҳамаи шодӣ ,у мояи озодӣ .

Аввали пушаймонӣ дар диласт , пас узр бар забон , пас баридан аз бадӣ ва бидон ! дар хабар меояд ки раҳ ки тавба кунаду рафиқони бади бнгзорд , тоӣб нест . Ҳар ки тавба кунад втъому шароби бнгзорд тоӣб нест . Ҳар ки тавба кунаду ҷомаи хоби бнгзорд ,у хоб аз дида берун накунад , тоӣб нест . Ҳар ки тавба кунад ва аз моли ваии ончӣ аз қӯт басар ояд инфоқ накунад тоӣб нест . Шарт тавба онаст ки аз ҳамаи мавҷӯдоти дил бар гирад , ва рӯй дар ҳақи орад . Ҳар хӯну гӯшт ки бар ҳафт андом дорад брёзт фурӯ гузорад .

Тавбаи муқаддама оташаст ки аз қаъри дӯзахи омада , то ончии фардои оташ бо ту хоҳад кард , ту имрӯзи боби дида бо худ бикунӣ ! тавбаи ашхос ҳазратаст , бар ту фиристоданд ки : эй ҷавонмарди ин ҷанг то кӣ ? ва ин бади аҳдӣ то чанд ? ва аз ой ва сулҳӣ бикун !

эй озоди мард ! чанд гуҳ дар хобӣ ? бедори шӯ ки вақт сабоҳаст ! ва дар сари шӯри шароби шавқи дорӣ ? ҳамин ки ҳангом сабӯҳаст ! то кӣ шикастаи дилу аҳдӣ ? биё ки вақти қабули насиҳату тавба насӯҳаст .

Ва листи алтўбаҳи ллзини иъмлўни алсиӣоти алоиаҳи бзбони илми тавбаи пеш аз марг бояд , вагар ҳамаи як лаҳза буду бзбони мъомлти пеш аз одати нафас бояд дар хештан дидан , ва худ парастидан , ҳар ки хештанро писандиду бъодт дар худ нигаред , дар тавба бар ваии фурӯи бастанд ,у оби фалоҳ аз вай боз гирифтанд .

На ҳар ки дар роҳи шариъат тавба кард бъФў ва мағфират расед , аз рӯй ҳақиқати бсдқ муҳаббат расед ! рӯзгории Довӯди пайғомбар ( ъ ) мегирист ва тазаррӯъ мекард . Охир ӯро гуфтанд : ё Довӯди лами тбкӣу қади ғФрти лак ,у أрзити хсмк , ва қаблат тўбтк ? ! чаро майгареу турои омрзидм ,у хасмат хушнӯд кардам ,у тўбти ту қабул кардам ,у узрати бпзирФтм ? ! гуфт : бори худоё ! медонам , локини он вақти хуш ки доштам дар суҳбат , ва он нафас ки маро бо ту буд дар хилват , бози даҳ . Гуфт : ё Довӯд ! ҳайҳот ! зок ваад қади мзӣ .