Қавлаи таъолӣ : ва мо أрслнои ман расӯли нФрстодими ҳеҷ фиристодаеро إлои литоъи магари онро ки то фармон баранд вайро , бإзни аллоҳи бФрмони худоӣ ,у луи أнҳми إзи злмўои أнФсҳм ва агар эшон ки бар тани худ ситам кунандед , ҷоؤк ояндед бтў , ФостғФрўои аллоҳ ва омурзиш хоҳандед аз худо ,у астғФри ?лаам алрасул , ва омурзиш хоҳед эшонро расӯл ӯ , лўҷдўо аллоҳ ёфтандед худоиро бар ҳақиқат , тўобои рҳимо ( 64 ) тавбаи пазирии меҳрбон .

Флоу рбк на бхдои ту на , ло иؤмнўн нагиравидаанд эшон бҳқиқт , ҳатто иҳкмўк то он гуҳ ки туро ҳукм кунанд ва ҳоким писандид , Фимои шаҷари бинҳм дар ончии миёни эшон ихтилоф уфтад , сами лои иҷдўои фии أнФсҳми ҳрҷо ва он гуҳ дар дилҳои хеши ҳараҷ ва танагӣ наёбанд , . Ммои қзит аз он ҳукм ки ту буридӣу бргзордӣ . Ва ислмўои тслимо ( 65 )у ботин он бисипоранд ва онро гардан ниҳанд гардан ниҳоданӣ .

Ва луи أнои ктбнои алайҳим ва агар мо бар эшон фаризаи нбштимӣ , أни ақтлўои أнФскм ки хештанро бикашед , أўи ахрҷўои ман дёркм ё аз хону мони худ берун шед , мо Фълўаҳ накардандед он , إло қалил манеҳам магари андаки кас аз эшон ,у луи أнҳми Фълўо ва агар эшон кунандед , мо иўъзўн ба бончаҳ май пнддҳнди эшонро , ?лаккони хирои ?лаам ба ояд эшонро ,у أшди тсбито ( 66 )у сахттар бар ҷой бимонед ,у муҳкамтар бпоӣид .

Ва إзои лотиноҳм ва агар чунон кунандед мо эшонро додемӣ , ман лдно аз наздики худ , أҷрои ъзимо ( 67 ) муздии бузургвор .

Ва лҳдиноҳм ва мо эшонро роҳи нмоӣим , срото мустақиман ( 68 ) бароаи рости дуруст .

Ва ман итъи аллоҳ ва алрасул ва ҳар ки фармони баради худоироу расӯли вайро , Фأўлӣк эшон онанд , маъаи аллазӣнаи أнъми аллоҳи алайҳим ки фардо бо навохтагон ҳақанд , ки худоӣ некуӣ кард бо эшон , ман алнабӣину алсдиқин аз пайғомбарону ростгӯён ,у алшҳдоءу алсолҳину шаҳидону некон ,у ҳасани أўлӣки рФиқо ( 69 )у неки рафиқон ва ҳоам нишинон ки ӣнонанд .

Злки алФзли ман аллоҳи он фазласт аз худоӣ ,у кафии биллоҳи ълимо ( 70 )у неки басандау доно ки аллоҳаст .