Қавлаи таъолӣ : أи Флои итдбрўни алқуръони алоиаҳи изҳори иззат қуръонаст ,у нашри бисоти тўқири калом худоӣ ҷаҳонаст , каломӣ ки дилҳои орифонро шифоаст , асрори ошноёнро зёаст , ҷонҳои дӯстонро ғизоаст , дарди дармондагонро дармон ва давост , каломӣ ки сноءи илоҳяти матлаъ қадам ӯст , қуръонӣ ки бтисири рубубият таназзул ӯст , ёдгорӣ ки қуббаи ҳифзи ҳақ мأмн ӯст , каломӣ ки ҷонҳоро тазаккуратаст , ва дилҳоро ъдтст , имрӯзи всилт ,у фардоро зхиртст . Мустафо ( с ) гуфт : « луи кони алқуръони фии аҳоби мо мисаи алнор » , агар чунон будӣ ки ин қуръон дар пӯстии ниҳода будӣ , онро фардои бнсўхтндӣ . Пас чун дар дили банда муъмин ёбанд бо маърифати имон , ҳам аввалитар ки насӯзанд . Аммо касе бояд ки бқрон роҳ ҷӯяд , то қуръон ӯро бар роҳ дорад , ки қуръони роҳи ҷӯёнро роҳаст ,у ёри хоҳонро ёраст , муъмин ки роҳ меҷӯяд , ӯро меронад бзмоми ҳақ , дар роҳи сидқ ,у расани савоб , бар чароғи ҳудо ,у бадарғаи Мустафо , рӯй бнҷот , водии бўодӣ , манзили бмнзл , то фурӯди орад ӯро дар мақъад сидқ ъанд млики муқтадир ,у бегона ки роҳи ҷӯй ва борхўоаҳ нест , лои ҷурми қуръон ӯро равшаноӣ ва роҳ нест ,у лои язиди алзолмини إлои хсоро .

Муҳамади бен исҳоқ гуфт : дар хоб намуданд маро ки қиёмати бархеста буд ,у ҳақро дидам дар хоби ҷли ҷалола ки маро гуфтӣ : мо тқўли фии алқуръон ? гуфтам : кломк ё раби Алъоламин . Гуфт : туро ки гуфт ки калом манаст ? гуфтам : ки Аҳмади бен ҳанбал .

Раб алъзаҳ гуфт ки : алҳмди ллаҳ . Пас Аҳмадро бихонад ва бо вай гуфт : мо тқўли фии алқуръон ? Аҳмад гуфт : кломк ё раби Алъоламин . Гуфт : аз куҷо донистӣ ки калом манаст ? Аҳмади дуу рқ аз ҳам боз кард , дар яку рқи набишта буд : шуъба , ва дар яку рқи атои ани ибни аббос , шуъбаро хонд , ва бо вай ҳамон гуфт , ва ҳамон ҷавоб дод , ва гуфт : шунидам аз атои бен абии рбоҳ аз ибни аббос , гуфт : аторо нахонданд аммо ибни аббосро хонданд ,у ҳақ бо вай гуфт : мо тқўли фии алқуръон ? Фқол : кломк ё раби Алъоламин . Гуфт : аз куҷо май гӯйӣ ? гуфт : ахбрнои Муҳамади расӯли аллоҳ , расӯли худои Муҳамади моро хабар кард . Расӯлро бхўонднд ,у раби алъзаҳ бо вай гуфт : мо тқўли фии алқуръон ?

Гуфт : ахбрнои Ҷабраили ънк . Он гуҳ гуфт раби алъзаҳ : « сидқату сдқўо » .

أи Флои итдбрўни алқуръони абӯи Усмон мағрибӣ гуфт : тадаббури се қисмаст : яке андеша кардан дар нафаси худу ҳоли худ , онро тадаббур мавъиза гӯйанд . Дувуми андеша кардан дар . . . , онро тадаббур . . . Гӯйанд . Се дигари андеша кардан дар қуръон , онро тадаббури ҳақиқат ва мукошифа гӯйанд . Аввали сифати омма мусулмононаст , дувуми сифат зоҳидӣаст , сеюм сифат орифонаст . Эшонро дида мукошифа диҳанд , то ҳар ҳиҷоб ки буд миёни дили эшону миён ҳақ бардошта шавад . Ҳамаи орзӯҳошон нақд шавад . Оби мшоҳдти шан дар ҷӯии мулотафат равон шавад . Дил аз зикри пар ,у забони хомӯш ! сар аз назари пар , ва худро фаромӯш ! виқори Фриштгони дида ,у сабот раббонӣон ёфта ,у бскинаҳи садиқон дар расидау мард то ӣнҷо нарасад нишоед ӯро дар баҳри ҷалоли қуръон шудан ,у истинботи ҷавоҳири макнуни он кардан , лои бал ки ҳар соъатӣ ва ҳар лаҳза Эй буридӣ аз ҳайбат ва бе ниёзии қуръони дасти ради бсинаҳи ваии боз наад , ки ин илм сар ҳақаст , ва ин мардони соҳиби асрор . Посбонро бо рози малик чаҳ кор ! агар аз эшонӣ , дӯстро вафодорӣ бар дилнигор , ва агар на аз эшонӣ , туро бо рафтан бо дӯстон чаҳ кор ? !

Ва агар бтъриФи азалӣу тавфиқи раббонии бандаи бон мақом расад ки ҷалоли иззати қуръон ӯро бахуд роҳ диҳад ,у асрори лълмаҳи аллазӣнаи истнбтўнаҳи пардаи ғмўз аз рӯй ашколи фурӯи кушояд , пас агар истинбот кунад ӯро расад ки Мустафо ( с ) ӯро дастурӣ дода , ва фатво карда ки : « ани ман алълми кҳиӣаҳи алмкнўн , лои иърФаҳи алои алълмоءи биллоҳ , Фозои нтқўо ба лами инкраҳи алои аҳли алъзаҳи биллоҳ » .