Қавлаи таъолӣ :у абтлўои алитомӣ ҳатто إзои блғўои алнкоҳи Фإн онстм манеҳам ршдои ФодФъўои إлиҳми أмўолҳми аиноси рушд аз рӯй шариъат , прҳизкорӣу порсоеу хештан дорӣаст , иқтисод дар маишати нигоҳи доштан , ва аз роҳи исрофу табзири бархестанам , ва аз рӯй ҳақиқати роҳи баҳақ бурданаст ва дар ҳар чаҳ пеш ояд аз аҳволу қӯти хеши тбро кардан , ва аз тадбиру ихтиёри хеши берун омадан , ва корҳо яксар баҳақи супурдан .

Ва илайҳи алошораҳи бқўлаҳи ъзу ҷл :у أФўзи أмрии إлии аллоҳ .

Ин рушд ки дар банда падед ояд , аз ҳидояту иршоди ҳақ буд ки длгшоӣу раҳнамоӣ бандагонаст , чунон ки гуфт ъзи ҷалола :у иҳдии ман ишоءи إлии сироти мустақӣм .

Ороиндаҳи ҳақ бар дилҳои дӯстон ,у нигорандаи имон бар сарҳои эшонаст . Чунон ки гуфт : ҳбби إликми алإимону зинаи фии қлўбкм . Рости дорандаи дилҳои доноён ,у илҳомдиҳанда дар шинохти неку бад эшонаст . Чунон ки гуфт : Фأлҳмҳои фуҷурҳо ва тақвоҳо .

Ва нишони ин рушд дар ҳақ банда онаст ки бар даргоҳ , тан бар хизмат дорад ,у дил бар маърифат ,у сар бар муҳаббат , ва он гуҳи дарин мақомот бар тариқи мулозимат ва истиқомат равад . Ақдӣ ки бо ҳақи баст фасх накунад ,у азмӣ ки кард нақз накунад ва андарин маънии ҳикояти иброҳӣм адҳамаст қудси аллоҳи рӯҳа , ки бо яке ҳам суҳбат буд дар роҳи Макка , бшрти онкии ҷузи худоиро бксӣ нанигаранд ,у ҷузи ҳақ бар дили худ роҳ ндиҳанд . Гуфто : дар тавофи кӯдакиро диданд ки халқ аз ҷамоли ваии бФтнаҳ афтода буданд ,у иброҳӣм дар он кӯдаки некӯ назар кард . Ин дарвеш гуфт : эй иброҳӣми аҳди шикастӣ ,у ақдӣ ки бастӣ дар он хилоф ва нақс оварадӣ ки дарин ғуломи зебо рӯй чандин назар кардӣ . Гуфт : эй дарвеши хабари надорӣ ки ин кӯдак писар манаст . Дарвеш гуфт : пас чаро овоз нагӯйӣ , ва дил бидон шод накунӣ ? гуфт : шайъи ءи трктаҳи ллаҳи лои أъўди илайҳи сами қол : мари أнту силами алайҳ ,у лои тхбраҳи бшأнӣ ,у лои тдлаҳи алии маконе . Қол : Фмррту слмти алайҳ , Фқлти ?ла : ман أнт ?

Фқол : ибни иброҳӣми бен адҳам , қили лии ани абоки иҳҷи кули санаи Фҷӣти лаълии ?ераа . Қол : сами раҷъати илои иброҳӣми Фсмътаҳи иншд :

Ллрҷоли насиби ммои тарки алўолдону алأқрбўни алоиаҳ . . . Ҳукми мироси бъибу ҳунару бтоът ва маъсият нагардад . Агар ду писар бошанд яке солеҳ ва яке фоҷир , ё яке неки аҳд ва яке бади аҳд , дар мироси модару падар ҳар ду яксонанд , аз онкии мирос ътоӣӣаст абтдоءи он аз қабл ҳақ , неъматӣ аз хазонаи ҳақ бе касби банда ва дар шариъати карам раво нест ки ббди аҳдии бандаи неки аҳдии худ бозгирд , ҳаминаст ҳукми имон ки мавҳибат илоҳӣасту ътоءи ройгонии бикрами худ муъминонро дод , бесабаб ва беиллат , лои ҷурми золиму собиқро дар он аз ҳам боз накард , лои бал ки ибтидои худ бзолм кард Фмнҳми золими лнФсаҳи алоиаҳ .

Ва إзои ҳзри алқсмаҳи أўлўои алқрбии алоиаҳ . . . Мегуяд : чун мустаҳаққони мироси буқати қисмат ҳозир шаванд , ва ҳар каси баҳра хеш бардорад , агар даравишону ятемон ки эшонро дар он мирос насиб набӯд ҳозир оянд , нигар то эшонро маҳрӯм нагузоред , ва аз он мироси чизеи ризқ эшон созед . Пас гуфт :у қўлўои ?лаами қўлои мърўФо агар ҳамаи сухани хуш буд нигар то аз эшон дареғ надоред ва агар мустаҳаққи мирос , кӯдак бошад , нокасро нест ки тасарруф кунад дар моли вай , аммо вале кӯдак то он дарвешро ваъда некӯ диҳад , гуяд ки : чун кӯдак болиғ шаваду тасарруф дар мол хеш тавонад ӯро гўӣим то туро чизе диҳад , ва бо ту мувосот кунад .

Латифаи исти дарин ояти сахти некӯ , гунаҳи корони ин умматро , яъне фардо дар он арсаи азмӣу анҷумани кубро ( ! ) ки мутӣъони бсўоби аъмол хеш расанд , умедаст ки осӣони мؤмнонро низ аз раҳмату мағфирати хеш маҳрӯм накунанд .

Қавла :у лихши аллазӣнаи луи тркўои алоиаҳи ишорат оят онаст ки марди мусулмони саодату беҳрузии фарзанду аёли худ бтқўӣу сдоди хеш ҳосил кунад на бҷмъи мол , аз баҳр онкӣ нагуфт : Флиҷмъўои алмолу ликсрўои ?лаами алъқору алأсбоб , балки гуфт : Флитқўои аллоҳу лиқўлўои қўлои сдидо ва иқрб манеҳ қавла ( с ) : ҳоҷрўои тўрсўои абноءкми мҷдо .