Қавлаи таъолӣ : ва ман иъмли сўءои алоиаҳи раби Алъоламин , худованди ҷаҳонён ,у дорандаи ҳамагон , бахшояндаи меҳрбон , дарин оят бар рҳигони тўбт арза мекунад , ва дар афв умед медиҳад , ва ташдидҳо ки гуфтааст ҳамаро дармон месозад , ҳам бегонаро аз бегонагӣ мебоз хонд , ҳам осиро аз маъсият ,у ҳамаро бикрами худ умед медиҳад : бегонаро мегуяд : إни интҳўои иғФри ?лаами мо қади салаф агар аз куфр боз оянд ,у исломи бҷону дили дрпзирнд , дар гузашта бо эшон ҳеҷ хитоб накунам , ?фони алисломи иҳдми мо қибла ,у осиро мегуяд : сами истғФри аллоҳи иҷди аллоҳи ғФўро

Чандон дорад ки узрӣ бар забони орад ,у пушаймонӣ дар дили орад , пас биҷой ҳар бадӣ некӣ бинивисам : Фأўлӣки ибдли аллоҳи сиӣотҳми ҳасанот . Каримаст он худовандӣ ки пайвастаи бандагонро бо худ мехонд , ва худро бар эшон арза мекунад , ва лутф менамояд ,у айби мипўшд ,у атои миборонд , ва аз бори микоҳд , ва дар бар мефазояд . ӣнҳама бон мекунад то магар озарм доранд , ва иҷобат кунанд ,у баҳра вар шаванд ,у неки худоӣ вай дарёбанд , ва аз неки худоӣ вай онаст ки бандаро тавфиқ диҳад , то дарёбад , ва бинмоед то бибинад , ва бар хонд то бияёд .

Чунон ки бо саъд маоз кард : чун худои таъолии хост ки вайро бъз ислом биорояд ,у бхлъти тавҳид бузург гирданд , Мустафо ( с )ро бар он дошт ки мсъби ъмирро ба Мадина фиристод пеш аз ҳиҷрат ,у мсъби бсрои асъади бен зрораҳ фурӯ омад , ва он гуҳ дар саройҳои ансорён ва гӯшҳо мегашт ,у ислом бар якон якон арза мекард ,у қуръон бар эшон мехонд , бад-ӣни ислом дар меоварад . Охири рӯзии хабар ба саъд маоз расед ки мсъб омадааст ,у бтқўиту пуштӣ додани асъади зрораҳ , чунин корӣ аз пеш мебарад ,у мардумонро аз дайни хеши брмигрдонд . Саъди маоз хашм гирифту асиди ҳзирро фармуд ки рӯи ин мардро аз қавми хеши бози дор , ва бигӯ агар на ҳурмати асъади зрораҳ будӣ ки аз хуишон моаст , агар чун ту ҳазор будӣ , ҳамаро аз рӯй замини бргрФтмӣ , ва бок надоштамӣ ,у бадасти ман осон будӣ . Асид омад , ва эшонро дар боғӣ ёфт аз боғҳои банӣ алнҷор ,у ҷамоатии мусулмонони гирди омада . Асиди сухан дурушт даргирифт ,у мсъб хомӯш нишаст , он гуҳ гуфт : ё асиди ин чаҳ дуруштӣаст ?

Як лаҳза биншин , то бо ту ду сухан бигӯям , агар пазируфтанӣ аст бипазир , ва агар на бмрод худ мерӯ . Асид ҳарба дошт базмин фурӯ зад , ва онҷо бинишаст ,у мсъби сухан дар гирифт ,у ислом бар вай арза мекард ,у қуръон бар вай мехонд , асид чун он калом шунид , ҷамоли он сухан дар дили вай асар намӯд ,у дил ӯро зер ва зибр кард , ва гуфт : некӯи суханӣ ки инаст !у хуши каломӣ ки инаст ! каломӣ ки ошноиро сабабаст .

Ва равшаноиро мададаст , каломӣ ки аз қтиът амонаст , ва беқарорро дармонаст . Чаҳ бояд кард моро эй мсъб то аз аҳли ин сухан шавем ?у муҳаррами ин сухан гирдем ?

Мсъб гуфт : роҳ онаст ки ғуслӣ бар оре ,у ҷомаи намозӣ дар пӯшӣ ,у калима шаҳодат бигӯе , ва ду ракаат намоз бикунӣ . Асиди ҳам чунон кард ,у бозгашт . Чун бо саъд маоз расед , саъд дар рӯй вай нигараст , бидонаст ки вайро корӣ афтодаст , вази он ҳоли бгштаҳ . Гуфт : чаҳ дорӣ ? ва чаҳ кардӣ ё асид ? гуфт : аиҳо саъд ! маро рӯй сухан набӯд ,у ҷой ҷанг набӯд ,у ваҷҳ хилоф набӯд , агар мепазирӣ ва агар на , худ яке бар озмоӣ то чаҳ бинӣ ва чаҳ оре ? саъди ҳам чунон хашмгин рафт , то бони боғ ки эшон дар онҷо буданд . Асъади бен зрораҳ бо мсъб мегуяд : май бинии ин мардро ки омад , Сайиди қабӣлау меҳтари қавм ва сарвар эшонаст , агар вай мусулмон шавад пас аз он ду кас Зуҳра надоранд ки бо якдигар хилоф кунанд . Мсъб бо саъди ҳамон сухан гуфт ки бо асид гуфта буд ,у саъди ҳазор бор аз асиди ошиқтару вола тар шуд , ҳам бар ҷой бимонад ки : ё мсъб беафзой ин суханро ки дилро оромаст ,у ҷонро пайғом ! беафзой ин сухан ки танро зиндагӣаст ,у рӯҳро пайвастагӣ ! саъдро дарахти умед бабр омад ,у ашхоси фазл бадар омад , офтоби маърифат бар омад ,у моҳрӯӣ давлат даромад .

Саъд ғуслӣ баровард ,у ҷома намозӣ кард ,у калима шаҳодат бигуфт , ва ду ракаат намоз кард , ва аз онҷо берун омад бъзи исломи афрӯхта ,у бҳлити имони ороста . Бқўми худ бозгашт , ва ҳам бнўи абди алошҳли эшон ҳамаи гирди вай бар омаданд то чаҳ фармоед , гуфт : ё қавм ! Киеви тълмўни раъйии Фикм ? қолўо : анати хирнои рأё , қол : ?фони каломи рҷолкми нсоӣкми алии ҳаром ҳатто тؤмнўои биллоҳи вҳдаҳу тшҳдўои ани мҳмдои расӯли аллоҳу тдхлўои фии дайна , Фмои амсии злки алиўми фии давр банӣ абди алошҳли раҷулу лои амрأаҳи алои аслм .

Ва ман иксби إсмои Фإнмои иксбаҳи алӣ нафса

Алоиаҳ ишоратаст ки ҳақи ҷли ҷалола бениёзаст аз тоъати мутӣъон , ва покаст аз маъсияти осӣон , ва на худовандии вайро пайвандӣ май дрбоид аз тоъати мутӣъон , ва на малики вайро газандӣ расад аз маъсияти осӣон . Банда агар некӣ кунад ,у тоъати орад , тоҷ кароматаст ки бар фарқи рӯзгори хеши минҳд , ва агар маъсияти орад , қайди мзлтист ки бар пои хеши минҳд : ман амали солҳои ФлнФсаҳ ва ман أсоءи феълӣҳо .

Ва ман иксби хтиӣаҳи أўи إсмо

Алоиаҳ ҳар ки айбу ори худ бар дайгарии бандад , раби алъзаҳ ӯро алии рؤси алأшҳод Фзиҳт гирданд , ва дар дараҷаи ин каси биафзояд .

Ва ин айбу ҳунар на дар тавону феъл одамӣаст , ки он аз даргоҳ қадам равад , касе ки бнзоФти имону тоъати поки гашт , аз онаст каш дар азал пок карданд : « анмои итҳркми ттҳиро » , ва ӯ ки бнҷости ширку маъсияти олӯдаи гашт , ҳам дар азали олӯдаи гашт , ва ин ҳукм бар ваии ронданд ки : أўлӣки аллазӣнаи лами ирди аллоҳи أни итҳри қлўбҳм .

Ва луи лои фазли аллоҳи алейку раҳмата

Миннатаст ки раби алъзаҳ бар Мустафо ( с ) минҳд ,у фазли худ бар вай изҳор мекунад , ва ӯро дар парда исмат медорад ,у дасти душман аз вай кӯтоҳ мекунад ,у бхсоӣсу фазоъили азалӣ ӯро миороид ,у бълм хусусият меситояд ки :у ълмки мо лами ткни тааллум , қоли бъзҳм : ҳўи алълми биллоҳу бҷлолаҳ ,у алълми бъбўдиаҳ нафсау миқдори ҳолаи фии истеҳқоқи ъзаҳу камола ,у иқол : ълмтки ман макнуни асрории мо лами ткни тааллуми ало бе лои хайри фии касӣри ман нҷўоҳми إлои ман أмри бсдқаҳи алоиаҳи беҳинаи аъмоли бандагони ин се чизаст ки дарин ояти қарин якдигараст : садақа ,у маърӯф ,у ислоҳи байни аннос . Ва хайряти дарин оят онаст ки бики шахс танҳо махсӯс нест , балки нафъи он бадӣгарӣ мерасад ,у аҷаб на онаст ки худро дарӣ бар гушойӣ , аҷаб онаст ва ҷавонмардӣ чунонаст ки дайгариро дарӣ бар худ гушойӣ .

Пери бӯи алии сиёҳи қудси аллоҳ рӯҳа гуфт : чаҳ ояд аз онкии ту худ хуши шӯй ?

Кор он дорад ки касе бтў хуш шавад ,у Мустафо ( с ) бойен ишорат карда ки : « шари анноси ман акли вҳдаҳ » .

Аммо садақа бар се қисмаст : яке бимол , ва яке бетон , ва яке бадал . Садақа бимол мувосот даравишонаст бонифоқи неъмат . Садақаи бетон қиём карданаст аз баҳри эшон баҳақи хизмат . Садақаи бадал вафодорӣаст бҳсни нияту тўкиди ҳиммат . Инаст садақа кардан бар даравишон . Ва садақа дигараст бар тавонгарон , ва он онаст ки бар эшон ҷӯади намоеу ниёзи худ бар эшон арза накунӣ ,у умед аз мабарат эшон бозгирӣ ,у тамаъ дар эшон набандӣ . Чун ин садақа , ва он маърӯф , ва он ислоҳ дар яке муҷтамаъ шавад , сар то пои ваии айн ҳурмат гардад , садафи асрори рубубият ,у мақбули шавоҳид илоҳят шавад . Номаши бсдиқӣ берун диҳанд ,у фардо бо садиқонаш ҳашар кунанд . Инаст музди бузургвор ки раби алъзаҳ ваъда дод : ФсўФи нؤтиаҳи أҷрои ъзимо .