Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои омнўои биллоҳу расӯлаи алоиаҳи имони ду қисмаст : яке аз рӯй бурҳон , яке аз рӯй аён . Бурҳонӣ аз роҳ истидлоласт , аёнӣ ёфт рӯз висоласт . Бурҳонии истеъмоли длоӣл уқуласт , аёнӣ расӣдани бдрҷот вусӯласт . Мегуяд аз рӯй ишорат : эй шумо ки имони бурҳонӣ бадаст доред ! бакӯшед то боямон аёнӣ расед . Имон аёнӣ чист ? бичишам иҷобати фарои мҷиби нгрстн , бичишам анФроди фарои фарди нгрстн , бичишам ҳузури фарои ҳозири нгрстн , бадӯрӣ аз худ наздикии ҳақро наздик бӯдан ,у бғибт аз худ ҳузури вайро бикрами ҳозир бӯдан . Ваии ҷли ҷалола на аз қосидон давраст , на аз мурӣдони ғоӣб : мегуяд ъзи ҷалола :у нҳни أқрби إлиаҳи ман ҳабли алўрид .
Пер тариқат гуфт : худовандо мавҷӯди нафасҳои ҷавонмардоне ! ҳозири дилҳои зокироне ! аз наздик нишонат медиҳанду бартар аз онӣ ! ва аз даврати мипндорнд ва наздиктар аз ҷонӣ !
Гуфтам снмои магар ки ҷонони манӣ
Акнӯн ки ҳаме нигаҳ кунам ҷони манӣ
Ва қили фии маънии алоиаҳ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои тсдиқои омнўои тҳқиқо . Мегуяд : эй шумо ки аз рӯй тасдиқи имони овардед аз рӯй таҳқиқ имон оред . Шариъат пазируфтед , ҳақиқат бипазиред . Шариъат чист ? ҳақиқат чист ? шариъат чароғаст , ҳақиқат доғаст . Шариъат бандаст , ҳақиқат пандаст . Шариъат ниёзаст , ҳақиқат нозаст . Шариъати арқон зоҳираст , ҳақиқат арқон ботинаст . Шариъат бе бадӣаст , ҳақиқат бе худӣаст . Шариъат хизматаст бар шритт , ҳақиқат ғурбатаст бар мшоҳдт . Шариъат бавоситааст , ҳақиқат бмкошФаҳаст . Аҳли шариъати тоъат дорасту маъсияти гудоз , аҳли ҳақиқат аз хештан гурезонасту бикии нозон . Аҳли шариъат дар орзӯии хулду Наим боқӣаст , аҳли ҳақиқати густоху машғӯл бсоқӣаст . Абтдоءи ҳақиқат дар вайаст ки падед ояд ,у ҳасратӣ ки туро фурӯ гирад , ҷаҳони фарох бар ту танг кунад , андаруни пероҳан бар ту зиндон кунад . Оташӣ дар ҷонат занад , аташӣ дар дили афканд . Сӯзи бинӣ ва сӯзанда на , шӯри бинӣу шўронндаҳ на . Мусоидӣ на ки бо вай чизе бигӯе ,ҳоам дардӣ на ки бо вай тарафӣ биншинӣ .
Фариди ман алхлони фии кули балада
Азои азми алмтлўби қул алмсоъд
Ин ҷавонмарди охир аз он тҳсру таҳайюри нафасӣ бар орад ки : илоҳӣ ! ин дарахт мо бсухт аз тишнагӣ ! охири бчндини дайри кории бикборгӣ . Кримо ! раҳеи зорндаҳ дар ту охир на кам аз ҷавобӣ , як бори барин кишти моризи обӣ ! илоҳӣ ! чун онро ки тамаъ медорам наярзам , пас бадалии пуркандаи меҳр чун варзам ? чун дасти ниёзи бшох умедам нарасад , бар пой чун хезам ? ва агар марои бахуд роҳ надиҳӣ , вои ту чун гурезам ?
Кримо ! боРоми даҳ то бар даргоҳи ту мизорм , ва дар умеди бимомез минозм , вопзирми лтиФо ! то вои ту пардозам , як назар дар ман нигар то ду гетӣ боб андозам !у ҷалоли рубубияти бнъти карами раҳеро минўозд ки : матарс ки на дар ҳар гузиданӣ заҳраст , гузидани модари фарзандро аз меҳраст ! إни аллазӣнаи омнўои сами кФрўои сами омнўои сами кФрўои алоиаҳи нобоистгон азаланд ,у хастагони абад . Фарои рафтанд , пас биравӣ дар омаданд , пас бархестанд , бози биФтоднд , ва он гуҳи доғи ҷудои шан бар ниҳоданд , ва дар ҳизб шайтон шуданд . Аллоҳ бар он нест ки эшонро биёмурзад , аз онкӣ мешан нахоҳад .
أи ибтғўни ъндҳми алъзаҳ ва аҷаб онаст ки аз чун худии ъзи митлбнд ,у ҳамаи асир зланд ,у боздоштагони қаҳр . Ва дар хабараст ки : ман аътзи болъбди азлаҳи аллоҳ , Фобтғи алъзи ман раби алъбиди иъзки аллоҳи фии алднёу алохраҳ .
إни алмноФқини иходъўни аллоҳи алоиаҳи васфи улҳол мунофиқонаст ,у зикри сирату муътақиди эшон , боз дар охир вирд гуфт : إни алмноФқини фии алдрки алأсФли ман алнор .
Сифати азоб ва уқубат эшонаст ,у зикри саранҷоми бади эшон , ва аҷаб нест касе ки муътақиди вай он бошад агар саранҷоми ваии ин буд . Овардаанд ки он мунофиқонро бдўзх фиристанд . Дар дараки аввал молик гуяд : ё нори хзиҳм , эй оташи гири эшонро . Оташ гуяд : вилояти мо бар забонаст , ва бар забони вай ҳар чанд ки муҷоз буд , калимаи тавҳиди рафта ,у роҳи бмои фурӯи гирифта . Бдрк дувум расад , ҳамин гуяд , то ба ҳафтуми дарак . Чун ба ҳафтум расад гуяд : моро вилоят бар диласт на бар забон , биор то аз дил чаҳ нишони дорӣ ?
Ва дар дили ваии ҷузи нишони куфр ва ширк набошад . Оташ дар вай гирад , ва он азоби саъб бадв расад , инаст ки раб алъзаҳ гуфт : إни алмноФқини фии алдрки алأсФли ман алнори алоиаҳ .
إлои аллазӣнаи тобўои ман алнФоқ ,у أслҳўои аъмолҳми болохлоси фии алоътқод ,у аътсмўои биллоҳ . Бостдъоءи алтўФиқу أхлсўои динҳми ллаҳи фии ани нҷотҳми бФзли аллоҳу лутфаи лои бإтёнҳми бҳзаҳи алأшёءи фии алтҳқиқ .