Қавлаи таъолӣ : إнои أнзлнои алтўроаҳи фӣҳо ҳудоу нури ҳам мадҳаст ва ҳам ташриф ва ҳам таъзим . Мадҳи бсзо ,у таъзими некӯ ,у ташрифи тамом . Мадҳи ҷалоли алуҳият , таъзими каломи аҳадят , ташрифи бандагон дар роҳи хизмат . Мадҳ бо зот мегардад ,у таъзим бо сифот , ташриф бо афъол . Ҷалоли худро худ ситуд ,у таъзими сифоти худ худ ниҳод . Донист бълми қадим ки ниҳоди башарияту аҷзи убудийяти ҳаргизи мабодии ҷалоли алуҳият дар наёбад , ва бишнохт камол аҳадят нарасад ,у иззати қуръони бойени аҷз гувоҳӣ медиҳад ки : ва мо қдрўои аллоҳи ҳақи қадара ,у Мустафо ( с ) ки Сайиди хоФқину ҷамол сиқлинаст чун бар бисоти қурбати бмқом мъоинт расед , гуфт : « лои аҳсии сноءи алейк , анати комаи аснити алии нФск » :

Обӣу хокиро набӯд , пас будиро чаҳ Зуҳраи он буд ки ҳадиси лами излу ло изол кунад ! сифати ҳдсони бсзои мадҳи қадам чун расад ? ! пери тариқат аз ӣнҷо гуфт : « худоё на шинохти турои тавон , на сноءи турои забон , на дарёии ҷалолу кбрёءи турои карон , пас турои мадҳу сано чун тавон ! » إнои أнзлнои алтўроаҳи фӣҳо ҳудоу нур дар таврот роҳнмўнӣ ҳаст , аммо роҳбаронро , ва дар таврот равшаноӣ ҳаст аммо бинандагонро . Ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт :у зиёу зкрои ллмтқин , аллазӣнаи ихшўни рбҳми болғиб . Борхўоҳонро борасту роҳи ҷӯёнро роҳаст . Иҳдӣ ба аллоҳи ман атбъи ризвонаи сбли ассаломи хонандагони таврот басӣ буданд локини равшанои он бар дили абди аллоҳи салому асҳоб вай тофт . Се чизро ки дар эшон буд хизмат бар суннат , маърифат бар мшоҳдт , сано дар ҳақиқат , ва бар сари он ҳамаи анояти азалят , ва дигаронро ки ин набӯд ҷузи залолаташони ниФзўд ,у лои язиди алзолмини إлои хсоро .

Ва алрбониўну алأҳбори бмои астҳФзўои ман китоби аллоҳи тавротро ба банӣ Исроил супурданд ,у ҳифзи он боишон бозгзоштнд , лои ҷурми ҳақи он зойеъ карданд , ва дар он таҳриф ва табдил овараданд , чунон ки гуфт ъзи ҷалола : иҳрФўни алкулами ман баъди мавозиъа .

Бози уммати Аҳмадро тахсӣс доданд бқрони Маҷид , ва эшонро бидон гиромӣ карданд ,у раби алъзаҳи бҷлолу ъзи худ ,у ташрифу тахфифи эшонро ,у изҳори иззати китоби хешро , ҳифзи он дар худ гирифт , ва боишон бознгзошт , чунон ки гуфт : إнои нҳни нзлнои аззикру إнои ?лаи лҳоФзўн ,у қоли таъолӣ :у إнаҳи лктоби азизи лои иأтиаҳи алботли ман байни идиаҳу лои ман халафа . Лои ҷурми панҷсад соли гузашт то ин қуръон дар замини миён халқаст бо чандон хасмони дайн ки дар ҳар асрӣ буданд , ҳаргизи каси Зуҳра он надошт , ва қӯт наёфт ,у роҳи набарди бҳрФӣ аз он бгрдонидн , ё бўҷҳии тағйиру табдил дар он овардан . Назираш онаст ки Мӯсо ( ъ ) он гуҳ ки ба тавр мешуд бмиъоди ҳақ , ҳорӯнро бар банӣ Исроил Халифа кард ,у злки фии қавла : « ахлФнии фии қавмӣ » . Чун бозомад , Мӯсои эшонро гӯсола параст дид . Бози Мустафо ( с ) дар охири аҳд ки мерафт , яке аз ёрон гуфт : ё расӯли аллоҳ чаҳ бошад ки агар хлиФтии гуморӣ бар сари ин қавм , то дайни худо бар эшон тоза дорад ,у низоми ин кор нигаҳ дорад . Расӯл худо гуфт : « аллоҳи хлиФтии алайкум »

ХлиФти ман бар шумо худост ки нигаҳбону меҳрбон ва яктост .

Ло ҷурм бингар пас аз панҷсад ваанд соли рукни давлати шаръи Маҳмадӣ ки чун омираст !у шохи нозр !у авди мусмир ! ҳар рӯз ки барояд дайни тобандатар ,у исломи қавитар ,у дайни дорони бартар .

Мустафо ( с ) гуфт : « ани аллоҳи ъзу ҷли ибъси лҳзаҳи аломаҳи алии раъси кули моӣаҳи санаи ман иҷдди лҳои дайнҳо » ,у қол ( с ) : « иҳмли ҳозои алълми ман кули халафи адуи ?лаи инФўни анҳу таҳрифи алғолин ,у антҳоли алмбтлин ,у таъвили алҷоҳлин » .

Он гуҳ дар охир оят гуфт : ва ман лами иҳкми бмои أнзли аллоҳи Фأўлӣки ҳам алкоФрўн , ва дар оят дигар гуфт : ва ман лами иҳкми бмои أнзли аллоҳи Фأўлӣки ҳам алФосқўн . Аммо фии алаввали Фқол :у лои тштрўои боётии смнои қлило , сами қол : « ва ман лами иҳкм » яъне лами икни ҷҳдо ,у алҷоҳди кофар , далелаи қавла :у лои тштрўои боётии смнои қлило , ва аммо фии ассонии Фқоли таъолӣ :у ктбнои алайҳими фӣҳо أни алнФси болнФс , сами қол : ва ман лами иҳкми бмои أнзли аллоҳ яъне ҷоўзи ҳади алқсосу эътибори алммослаҳ ,у таъаддии алии хасма , сами қол : Фأўлӣки ҳам алзолмўни лонаи зулми бъзҳми алии баъз ,у фии алсолси қоли таъолӣ :у лиҳкми أҳли алإнҷили бмои أнзли аллоҳи фӣа ва ман лами иҳкми бмои أнзли аллоҳи Фأўлӣки ҳам алФосқўни ?ераад ба мъсиаҳи дуни алкФру дуни алҷҳўд .

Қавлаи таъолӣ : лкли ҷълнои мнкми шаръау мнҳоҷои шаръат шариъатаст ,у минҳоҷи ҳақиқат .

Шаръат ойин шаръаст ,у минҳоҷи роҳи басӯии ҳақ . Шаръат онаст ки Мустафо оварад ,у минҳоҷ чароғӣаст ки ҳақи фаро дил дошт . Шаръат бар паии шариъат рафтанаст , минҳоҷи бнўри он чароғи роҳ бурданаст . Шаръати он пайғомаст ки аз расӯл шунидӣ , минҳоҷи он нураст ки дар сар ёфтӣ . Шариъат ҳар каси рост , ҳақиқати каси каси рост . Фостбқўои алхироти астбоқи алзоҳдини брФзи алднё ,у астбоқи алъобдин бқтъи алҳўӣ ,у астбоқи алъорФини бнФии алмнӣ ,у астбоқи алмуваҳидини бтрки алўдӣ ,у нисёни алднёу алъқбӣ .