Қавла : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои ттхзўои алиҳўду алнсории أўлёءи ҷалилу ҷаббор , худованди бузургвор , доноӣ бар камол , азизу зўи алҷлол , ба ндоءи каромати бандагонро мехонд , ва аз рӯй латофати эшонро минўозд ,у бнъти рأФту раҳмат рӯй дили эшон аз ағёр бо худ мигрдонд , ва мегуяд : бегонаро бадваст мгирид ,у душманро бсҳбт худ мапасндед . Дӯст ки гиред ,у ёр ки гиред худоиро писандид , дар кори худо дӯст гиред , ва дар дайни худо ёр писандид . Ҳқоӣқи имон ки ҷӯйед аз мўолоти авлиёъ аллоҳ ҷӯйеду маъодоти аъдоءи дайн . Мустафо ( с ) гуфт : « аўсқи ърии алоямони алҳби фии аллоҳу албғзи фии аллоҳ » .

Ва душманони дайн ки маъодоти эшон фарзаст яке шайтонасту дигари нафаси аммора ,у нафас аз шайтони саъбтар , ки шайтон дар муъмини тамаъ имон накунад , аз ваии тамаъ маъсият дорад , бози нафаси вай ӯро бкФр кашад , ва аз ваии тамаъ куфр дорад . Шайтони бало ҳавл бигурезад ,у нафаси нгризд . Юсуфи садиқи он ҳамаи балоҳо буи расед аз чоҳ афкандан ,у ббндгии фурӯхтан , ва дар зиндони солҳо мондан , ва аз он ҳеҷ бФрёд наомад , чунон ки аз нафас аммора омад , гуфт : « إни алнФси лأмораҳи болсўء » ,у Мустафо ( с ) гуфт : « аъдии ъдўки нФски алтии байни ҷнбик » .

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои ман иртди мнкми ани дайнаи дарин оят ишоратӣаст доноёнро , ва бишоратӣаст мؤмнонро . Ишорат онаст ки ин миллати ислому дайни ҳанифӣу шаръи Маҳмадии агўшўон ва нигаҳбон худост ,у пайваста бар ҷоаст , чаҳ зиён дорад ин дайнро агар қавмӣ баргарданд ва муртад шаванд . Агар қавмӣ муртад шаванд раби алъзаҳи дигаронеи орад ки онро бҷону дил боз гиранд , ва биноз парваранд , мъолми амр ва қавоид наҳй боишон маҳфӯз дорад ,у бисот шаръ бимикон эшон музайян дорад , рақами муҳаббат барояшон кашида ки иҳбҳму иҳбўнаҳ , бхти илоҳии сафҳаи дилашони бнгоштаҳ ки кутуби фии қлўбҳми алإимон , чароғи маърифат дар сари эшон афрӯхта ки Фҳўи алии нури ман раба . Илоҳяти мураббии эшон ,у ҳаҷари набуввати маҳди эшон , азалу абад дар вафои эшон , майдони лутфи муставдиъи назари эшон , бисоти ҳайбати мустақари ҳиммати эшон . Ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт : « Фإни икФри баҳои ҳؤлоءи Фқди вклнои баҳои қўмои лисўои баҳои бкоФрин » . Ва Мустафо ( с ) гуфт : « лои тзоли тоӣФаҳи ман умматии алӣ алҳақ зоҳирин , лои изрҳми ман холФҳм ҳатто ётии амри аллоҳ » .

Ва бишорат онаст ки ҳар ки муртад нест вай дар шумор дӯстонаст ,у аҳли муҳаббат ва имонаст . Ҳар ки дар вҳдаҳ радат науфтод , ӯро бишоратаст ки исми муҳаббат бар вай афтод .

Иқўли аллоҳи таъолӣ : ман иртди мнкми ани дайнаи ФсўФи иأтии аллоҳи бқўми иҳбҳму иҳбўнаҳ .

Нахусти муҳаббати худ исбот кард ва он гуҳи муҳаббати бандагон , то бадоне ки то аллоҳи бандаро бадваст нагирад , банда бадваст набӯд .

Воситӣ гуфт : « бтли ҷаҳаннами бзкри ҳубаи ?лаами бқўлаҳ : иҳбҳму иҳбўнаҳ ,у أнии тқъи алсФоти алмълўлаҳи ман алсФоти алозлиаҳи алأбдиаҳ » ! ибни ътоءро пурседанд ки муҳаббат чист ? гуфт : ағсони тғрси фии алқлби Фтсмри алии қадари алъқўл . Дарахтӣаст дар сўидоءи дили бандаи нишонда , шох бар авҷ меҳр кашида , мивае бондозаҳи ақл берун дода .

Пер тариқат гуфт : « нишон ёфт иҷобат дӯстӣ ризост . Афзояндаи об дӯстӣ вафост . Мояи ганҷи дӯстии ҳама нураст . Бори дарахти дӯстии ҳама сарвараст . Ҳар ки аз ду гетӣ ҷудо монад , дар дӯстӣ маъзӯраст . Ҳар ки аз дӯсти ҷзоء дӯст ҷӯяд насипосаст , дӯстии дӯстӣ ҳақаст ,у дигари ҳама васвосаст . Иҳбҳму иҳбўнаҳи азими корӣу шигарфи бозорӣ ки обу хокро баромад , ки қиблаи дӯстии ҳақи гашт ,у нишонаи саҳҳоми васл , чун ки ннозди раҳе ! ва наздиктар манзилии бмўлӣ дӯстӣаст ! он дарахтӣ ки ҳамаи бори сарвари орад дӯстӣаст . Он турбат ки азуи ҳамаи наргиси инси равед дӯстӣаст . Он абр ки ҳамаи нури борад дӯстӣаст . Он шароб ки заҳри он ҳама шаҳдаст дӯстӣаст он роҳ ки хоки он ҳамаи машк ва абираст дӯстӣаст . Рақами дӯстӣ азалӣаст ,у доғи дӯстӣ абадӣаст » .

Бингар давлати дӯстӣ ки то куҷоаст ! бишинав қиссаи дӯстон ки чаҳ зебоаст ! майдони дӯстии як дилро фарохаст . Малики фирдавс бар дарахти дӯстии як шохаст .

Ошомндаҳи шароби дӯстӣ аз дидор бар меодаст . Бирасад ҳар ки содиқи рӯзӣ бончаҳ муродаст .

Бдоўд ваҳй омад ки : ё Довӯд ҳар ки маро биҷӯед баҳақ маро ёбад , ва он кас ки дайгарӣ ҷӯяд маро чун ёбад . ё Довӯди заминёнро гӯй : рӯй бсҳбту мؤонст ман оред ,у бзкри ман инс гиред , то инси дил шумо бошам . Ман тинати дӯстони худ аз тинати халили худ офаридам , ва аз тинат Мӯсо кулем худ ва аз тинати Муҳамади ҳабиби худ . ё Довӯди ман дили муштоқони худро аз нури худ офаридаму бҷлоли худ прўрдм . Маро бандагонӣанд ки ман эшонро дӯст дорам , ва эшон маро дӯст доранд : иҳбҳму иҳбўнаҳ . Эшон маро ёд кунанд ва ман эшонро ёд кунам : Фозкрўнии أзкркм . Эшон аз ман хушнӯд ва ман аз эшон хушнӯд : разии аллоҳи анҳуаму рзўои анҳу . Эшон дар вФоءи аҳди ман ва ман дар вФоءи аҳди эшон : أўФўои бъҳдии أўФи бъҳдкм . Эшон муштоқи ман ва ман муштоқи эшон : « алои толи шавқи алأброри илои лақое ,у أнои илои лқоӣҳми лошди шўқо » .

إнмо валекам аллоҳу расӯлаи қоли абӯи Саиди алхрози раҳмаи аллоҳ : азои ?ераади аллоҳи ани иўолии ъбдои ман убайдаи фатҳи алайҳи бобои ман зикра , Фозои астлзи аззикри фатҳи алайҳи боби алқрб , сами рафъаи илои маҷлиси алонс , сами аҷлсаҳи алии курсии алтўҳид , сами рафъи анҳу алҳҷб ,у أдхлаҳи дори алФрдониаҳ ,у кашфи анҳу алҷлолу алъзмаҳ , Фозои вақъи Басраи алии алҷлолу алъзмаҳ , бқии балои ҳў , Фҳинӣзи сори алъбди Фонё , Фўқъи фии ҳифзаи субҳона ,у барии ءи ман даъовӣ нафса » .

Бӯи Саид хроз гуфт : чун худоӣ таъолӣ хоҳад ки банда Эй баргузинад , ва аз миёни бандагон ӯро вале худ гирданд , аввал навохтӣ ки бар вай наад он бошад ки вайро бар зикр худ дорад , то аз кори худ бо кори ҳақи пардозад , ва аз ёди худ бо ёди ҳақи пардозад , ва аз меҳри худ бо меҳр ҳақ ояд . Чун бо зикру меҳри ҳақ ором гирифт , ӯро бахуд наздик гирданд . Нишони наздикии ҳаловати тоъат буд ,у кроҳити маъсият ,у азлат аз халқ ,у лиззати хилват .

Пас ӯро дар маҷлиси хилват бар бисоти инс бар курсии тавҳиди нишонд . Озод аз халқ ,у шоди баҳақ , ва беқарор дар ишқ , ҳиҷобҳо бардошта , ва дар майдони Фрдонит фурӯ оварда ,у мкошФи ҷалол ва азимат гашта , аз худ бегона , ва бо ҳақи ягона , дар худ брсидаҳ ,у бмўлии расида , ҳаме гуяд бзбони бихўдӣ : бар хабар ҳаме рафтам ҷӯёни яқини тарс ё на ,у аўмиди барин мақсӯд аз ман ниҳон , ва ман кӯшндаи дайн , ногоҳ барқ таҷаллӣ тофт аз камӣн , аз занни чунон рӯзи бенанд , ва аз дӯсти чунин бҷон . Шинави сухани он пери тариқат ки некӯ гуфт : эй мҳимни акрам ! эй мФзли арҳм ! эй мҳтҷби бҷлолу мутаҷаллии бикрам ! қисоми пеш аз лавҳу қалам , намояндаи сури ҳудои пас аз ҳазорон мотам ! бодо ки бози раҳами рӯзӣ аз заҳмати ҳаввоу одам ! озод шавам аз банди вуҷӯду адам . Аз дил берун кунам ин ҳасрат ва надам . Бо дӯст бар осоем як дам . Дар маҷлиси инси қадаҳи шодӣ бар дасти ниҳодаи дамодам .