Қавлаи таъолӣ :у إзои смъўои мо أнзли إлӣ алрасул алоиаҳи дарин оят ишоратаст ки имон шуниданӣасту дӣданӣ ва шинохтанӣу гуфтанӣ ва карданӣ . Смъўо далеласт ки шуниданӣаст ,тарӣ أъинҳми тФизи ман алдмъ далеласт ки дӣданӣаст , ммои ърФўо далеласт ки шинохтанӣаст , иқўлўн далеласт ки гуфтанӣаст . Он гуҳ дар охир оят гуфт :у злки ҷзоءи алмҳснини ин Муҳсинин далеласт ки амал дар он карданӣаст аммо ибтидо бсмоъ кард ки нахуст самоъаст , банда ҳақ башнавад , ӯро хуш ояд , дрпзирд ,у бакори даройад ва амал кунад . Раби Алъоламин қавмиро май писандад ки ҷумлаи ин хисол дар эшон мавҷӯдаст . Гуфтаанд ки : се чиз нишон маърифатаст , ва ҳар се эшонро бкмол буд : бкоу дуоу ризо . Бко бар ҷафоу дуо бар атоу ризои бқзо . Ҳар он кас ки даъвӣ маърифат кунад , ва ин се хислат дар вай нест , вай дар даъвӣ содиқ нест , ва дар шумор орифон нест , ва дар миёни ҷавонмардону диндорон ӯро навое нест .

Пер тариқат гуфт : « маърифат дуаст : маърифати ому маърифати хос . Маърифати ом самъӣасту маърифати хоси аёнӣ . Маърифати ом аз айн ҷӯадаст ,у маърифати хоси маҳзи мавҷӯд . Маърифати омро гуфт : «у إзои смъўои мо أнзли إлӣ алрасул » . Маърифати хосро гуфт : « сирикми оётаи ФтърФўнҳо » . «у إзои смъўо » аҳли шариъатро мадҳатаст , « сирикми оёта » аҳли ҳақиқатро таҳниятаст . Ҳар ки аз шариъат гуяд ,гар ҳеҷ бо пас нигарад мулҳид гардад . Ҳар ки аз ҳақиқат гуяд ,гар ҳеҷ бо худ нигарад мушрик гардад .

Ва мо лнои лои нؤмни биллоҳ ва мо ҷоءнои ман алҳақ ин ҷавонмардонеро биёмад ки ҷонҳои эшон маҳмил андӯҳаст ,у дилҳошони манзили дард . Сарири асрори иззати дайн дар азал дар пардаи атвори тинат эшон ниҳоданд ,у офтоби маърифат аз шарафоти маҷди давлат эшон битофт .

Гуфтанд : пас аз онкии ҷамоли иззати қуръон бар дилҳои мо таҷаллӣ намӯд , чун ки ннозим ! ва дар роҳи ишқ ӯ ҷон чаро набозем ! аҷаб доне чист ? аҷаб онаст ки ҳар ки гирифтори ин ҳадисаст шод бидонаст ки рӯзӣ дар саро нест :

Дар ҳар даврӣ ва дар ҳар қарнии ин бори дарду андӯҳи дайнро ҳмолӣ бархест , ва дар ҳеҷ даври андари табақаи авлиёи турфатар аз он ҷавони хроботии брнхост ки дар рӯзгори ҷунайду шблӣ буд . Пери заниро фарзандӣ буд ва ӯро нохалаф мешимурданд ва аз аъҷўбҳои тақдири худ хабар надоштанд , надонистанд ки ин халафу нохалаф нақдӣаст ки бадасти тақдир дар дори алзрб азал задаанд ,у касро бар он итилоъ надодаанд . Он писарро ҳамаи рӯз дар харобот май диданди доми даридау ошуфтаи рӯзгор , ва он модари ваии шабу рӯзи даст бдъо бардошта , ва дар худоӣ май зорад ва менолад ки : бори худоё ! ҳеҷ рӯй он дорад ки ин ҷигари гӯшаи моро азин гирдоби маъсияти беруни оре , ва аз ҷоми бедорӣ ӯро шарбатии диҳӣ ! то дили мо фориғ гардад .

Гуфто : ҳотифӣ овоз дод ки : эй пери зан хуш бош , ки мо ин писарро дар кори дили пурдард ту кардем , ва он гуҳи донаи шавқ бар доми муҳаббат барои сайд ӯ бастем . То пери зани дарин андеша буд , ҷавон аз хоб даромад ошуфтау саргардони наъра ҳаме кашид ва ҳаме гуфт : ин рабии ин рабӣ ? каҷот ҷӯям эй моҳи длстон , аз куҷо хонам эй дилрабои дӯстон . Ин рабии ин рабӣ ? эй модари худои ман кӯ ? длгшоӣу раҳнамои ман кӯ ? марҳами хастагии ман кӯ ? доруии дармондагии ман кӯ ? оҳ ! куҷо бадаст ояд имрӯзи ин чунин хроботӣ , то бғбори наъли қадам ӯ табаррук гирем , ва онро кӯҳли дида хеш созем ! некӯ гуфт он ҷавонмард ки гуфт :

Ҳам чунон ҳаме буд то дигари рӯз , ҳар соъатии сӯхтатару волатар . Дигари рӯзи модар ӯро пеши машойихи шаҳри барад , гуфт : ин писарамро дармон бисозед , ва ин дардро дору падед кунед . Эшон дармонданд , гуфтанд : ин дардии бас муҳкамасту ҷойгир , тадбир онаст ки ӯро ба Бағдоди барии пеши перони тариқати ҷунайду шблӣ , ки аўтод ҷаҳон эшонанд . Он пери зан ба баси ранҷу тъб ӯро дар пеш гирифт , ва ба Бағдоди баради пеши машойихи тариқат . Ҷунайд дарав нигараст , қобили назар рубубият дид , бботни он ҷавон назарӣ кард , хуршед давлат дид ки аз зери абри башарият вай метофт . Гуфт : ё заъифа ӯро бимика бояд шуд пеши бӯи алъбоси атоу абӯи бикри каттонӣ ки перони ҷаҳони имрӯз эшонанд ,у дармони ин дарди ҳам эшон донанд . Он пери зан ӯро фирор роҳ кард ,у сари ббодиаҳи дрнҳоди бҳзорони машаққат ба Маккаи расиданди пеши он шоҳони тариқат . Эшон чун ӯро диданд , гуфтанд : аҷаб ҷавонӣаст ин ҷавон ! ки насими сбоءи давлати фақр аз сари зулфи вай май дамад ! ӯро бкўаҳи Лубнон бояд барад ки қавом даҳр онҷоанд . Модар гуфт : хези ҷони модар ! чизеаст ҳар оинаи дарин зери гилӣм ! пои бараҳнау сари бараҳнау шиками гурусна рӯй дар биёбон ниҳоданд то расиданди бкўаҳи Лубнон :

Як чанд дар он саҳрои ҳамеи гаштанд , то бкнораҳи чашмаи расиданд . Шаш касро диданди истода , ва яке дар пеши ниҳода . Чун он ҷавонро диданд истиқбол карданд , гуфтанд : дайр омадӣ , намоз кун барин мард ки ваии ғўси ҷаҳон буд , ва чун аз дунё берун мешуд васият кард ки Халифаи ман дар роҳаст , ҳамин соъат расад , ӯро гўӣид то бар ман намоз кунад ,у мураққаъи ман дарушад ,у биҷой ман биншинад . Он ҷавон рафт , ва ғуслӣ кард ,у мураққаъи шайх дар пӯшед ,у анвори худоӣ бар нуқтаи дили вай таҷаллӣ кард ,у мушкилоти шариъату асрори тариқати нҳмор бар дили ваии кашфи гашт , фароз омад , ва он шайхро ғуслӣ бидод бар вай намоз кард , ва ӯро дар хоки ниҳод ,у биҷой вай нишаст . Пери зан чун вайро чунон дид оҳӣ кард , ва ҷон бидод :

Ореи ҷону ҷаҳони кашиши ин кор кунад ,у ҷазбаи алтофи ин ранг дорад . Ҷазбаи ман алҳақ тавозии амали алсқлин .

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои тҳрмўои таййиботи мо أҳли аллоҳи лаками нишони саодат банда онаст ки бар ҳад фармон боистад , ва аз андозаи шаръ дар нагзарад . Агар мубоҳӣ бинад бхзўъу хушўъ пеш шавад ,у бҷону дил дар пазирад , вагар мҳзўрӣ бинад боистад ва дар он тасарруф накунад , ва ҷҳўд наёрад . Ҳавоӣу дили хости хеш дар боқӣ кунад , ва худро бадасти зимом шариъат диҳад :

Ва клўои ммои рзқкми аллоҳи ҳлолои тибои ҳалол таййиб онаст ки беталаб аз ғайби даройад , ва ҳар чаҳ аз ғайб ояд беайб ояд . Бҷону дили қабул бояд кард ,у розиқро дар он нҳмори шукр бояд кард . Хабар дурустаст ки расӯли худо ( с ) умри хитобро ато дод .

Ърм гуфт : аътаҳи аФқри илайҳи манӣ , Фқол ( с ) : « хзаҳи Фтмўлаҳ ,у тсдқ ба , Фмои ҷоءки ман ҳозои алмолу анати ғайри мушаррафу лои соил , Фхзаҳ ,у молои Флои татаббуъаи нФск » ,у қоли нофеъи кони алмхтори ибъси илои ибни умри болмоли Фиқблаҳ ,у иқўл : лои асأли аҳдои шиӣо ,у ло арад мо рзқнии аллоҳ . Ва гуфтаанд : ҳалол таййиб онаст ки ончӣ хӯрд бар шуҳуд розиқ хӯрд , агар бад-ӣн ртбт нарасад бар зикр вай хӯрд , ки Мустафо ( с ) гуфт : « сами аллоҳу кули биминку кули ммои илик » .

Ва зинҳор ки бғФлт нахурӣ ки хӯрдани бғФлт дар шариъати иродат ҳаромаст ва тухм туғёнаст ,у аҳли ғифлатро мегуяд ъзи ҷалола : итмтъўну иأклўни комаи тأкли алأнъому алнори мсўии ?лаам .

Лои иؤохзкми аллоҳи боллғўи фии أимонкми ҷавонмардони тариқат дар ғлботи ваҷди хеши таҷдиди аҳду таъкиди ақдро гуҳи гуҳи савгандӣ ёд кунанд ки :у ҳқки лои ?назарети илои сўоку лои қиллати лғирку лои хулати ани ъҳдк . Ин савгандҳо бҳкми тавҳид лағваст , ва аз шуҳуди аҳадяти саҳв , ки бандаро чаҳ ҷой онаст ки худро вазнӣ наад , ё касе пиндорад ! ё гуфт худро маҳаллӣ донад ! то бирав савганд наад ! балки сазоӣ банда онаст ки аҳкоми вайро бҳсни ризо истиқбол кунад , агар хонанд ё ронад дар он эътироз наёрад , ва аз он эъроз накунад , ва дар ҳақоиқ , васлат ва ҳиҷрат нагӯяд . Ончӣ диҳад гирад , ва ончӣ ояд пазирад , ва бҳқиқт донад ки меҳрбон бар камол ӯст ,у муқаддару мудаббири баҳама ҳол ӯст .

Пер тариқат гуфт : « эй наздиктар бмо аз мо !у меҳрбонтар бмо аз мо ! навозандаи мо бе мо , бикрами хеш на бсзоءи мо , на кори бмо , на бори бтоқти мо , на мъомлт дар хури мо , на миннат битавон мо , ҳар чаҳ кардем товон бар мо , ҳар чаҳ ту кардӣ боқӣ бар мо . Ҳар чаҳ кардӣ биҷои мо бахуд кардӣ на барои мо » .

Ва чунон ки куффорат дар шариъати бзбон илм маърӯфаст аммо алътқ ва аммо алотъом ва аммо алксўаҳи ?фони лами исттъи Фсёми салосаи айём , ҳам чунон куффорати тариқати бзбони ишорати се қисмаст : базли алрўҳи бҳкми алўҷд , ӯ базли алқлби бсҳаҳи алқсд , ӯ базли алнФси бдўоми алҷҳд , ?фони аҷзати Фомсоку сиёми ани алмноҳӣу алмзоҷр .