Қавлаи таъолӣ : явми иҷмъи аллоҳи алрсл эй азкри явми иҷмъи аллоҳи алрсл ,у ҳўи явми алқёмаҳ , Фиқўли аллоҳи мо зои аҷобкми қўмкми ҳайни дъўтмўҳми илои тоъатӣу тавҳидӣ . Ин савол тавбихаст , яъне ки аз пайғомбарон савол кунад то умматро бидон тавбих кунад , чунон ки ҷой дигар гуфт :у إзои алмўؤдаҳи сӣлти бأии занби қатлати анмои тсӣли лиўбхи қотлўҳо .

Қолўои лои илми лно дар маънии ин оят қавлҳоаст : яке онаст ки рӯзи қиёмати панҷоҳ мавқифаст , ҳар мавқифии ҳазор сол , злки фии қавла : фии явми кони миқдораи хумсин أлФи сана . Дар баъзе аз он мўоқФи ин савол ҳайбат равад ки вақти фазаъу изҳори сиёсату зФири дӯзах буд , пайғомбарони бзонўи даромада , ва ақлҳо мадҳуш гашта , ва ҷонҳо бчнбри гардани расида , чунон ки гуфт : إзи улқулуби лдии алҳноҷри козимин . Аз бими фазаъу сиёсати он соъати эшонро ҳеҷ ҷавоб наёяд , гӯйанд : « лои илми лно » , пас он соъат дар гузарад , ва ақлҳо биҷои хеш боз ояд ,у пайғомбарон бар қавми хеш гувоҳӣ диҳанд , ва аз тасдиқу такзиби уммати хеш хабар диҳанд ,у злки фии қавла : «у иқўли алأшҳоди ҳؤлоءи аллазӣнаи кзбўои алии рбҳм » ҷой дигар гуфт : сами إнкми явм алқёмаҳ ъанд рбкми тхтсмўни ириди ихосмҳм алрасул ,у иқўли рсўлно ( с ) Фимо рӯй ани баъзи алмФсрин : « ҳؤлоءи қавмӣу ъширтии Қумати Фиҳми арбаъӣни санаи лами исмъўои манӣ кзбо ,у лами иълмўои манӣ сҳро ва киона ,у конўои иҳбўннӣу исмўннии аломин , Флмои кони баъди арбаъӣни санаи ҷӣтҳми болбрҳони алсотъу алзёءи алломъ ,у дъўтҳми илои мо фӣаи ршдҳму шарфаами фии алднёу алохраҳ , Фкзбўнӣу ҳҷрўнӣу أбғзўнӣу ҳамвои бқтлӣу ахрҷўнӣ » .

Ва агар касе гуяд : пайғомбаронро фазаъ чун буд ?у раб алъзаҳ мегуяд : лои иҳзнҳми алФзъи алأкбр , ҷой дигар мегуяд : Флои хавфи алайҳиму лои ҳам иҳзнўн . Ҷавоб онаст ки фазаъи Акбари духул ҷаҳаннамаст ,у лои хавф алайҳим чунонаст ки гӯйанд беморро : лои хавфи алейку лои бأси алейк ммои идли алии алнҷоаҳи ман тлки улҳол . Ва қил : лои илми лно яъне лои илми лнои бботни амрҳм ,у бмои ғоби ънои ммни арслнои илайҳ , анати аллоҳи тааллуми ботнҳм , Флсно наилм ғибтҳм , أнти ъломи алғиўб .

Қоли ибни ҷриҳи фии қавлаи мо зои أҷбтм эй мо зои ъмлўои бъдкм ? яъне ҳилли ълмтми мо зои ъмлўоу أҳдсўои бъдкм ? қолўо : лои илми лно эй анати аллоҳи тааллуми алғиб ,у лои илми лнои маъаи ълмк . Қоли абӯи убайд :у ишбаҳи ҳозо

Ҳадис алнабӣ ( с ) анаи қол : « ирди алии қавми алҳўзи Фихтлҷўн , Фأқўл : умматӣ ! Фиқол : анки лои тдрии мо аҳдсўои бъдк » ?

إзи қоли аллоҳ ё исои ибни Марям яъне иқўли аллоҳи фии алохраҳ ё исои бен Марям , кқўлаҳ «у нодаии أсҳоби алأъроФ » эйу инодӣ ,у ҳозои лои иҷўзи алои фии ахбори аллоҳ , лонҳои ҳақ , Фолмстқбли минҳоу алҳозру алмозии воҳид , лонаи ҳақи лои шаки фӣа . Рӯзи қиёмати раби алъзаҳ бо исо гуяд : азкри неъматӣ эй миннатии алейку алии волдтк . Неъматҳои худ бо ёд вай медиҳад . Яке онаст ки : أидтки брўҳи алқудс . Дигар онаст ки : такаллуми анноси фии алмҳду кҳлои илои қавлау إзи тхрҷи аламутии бإзнии шарҳи он дар сӯраи ол умрон рафт .

Ва إзи кФФт банӣ إсроӣили ънк яъне ани қтлки ази нсбўои алхшбаҳи лислбўк .

Мегуяд ки : ёд кун он гуҳ ки банӣ Исроил аз ту боз кардам , ки туро бар осмони барадам ,у шабаҳи ту бар дайгарии афкандам , то биҷои ту дайгариро киштанд . إзи ҷӣтҳми болбинот яъне алъҷоӣби алтии кони иснъҳои ман амри алокмаҳу алأбрсу аламутӣу алтоӣр . Фқоли аллазӣна кФрўо манеҳам яъне алиҳўди إни ҳозои إлои саҳари мубин яъне мо ҳозои алзии иснъи исои бен Марями ман алъҷоӣби алои саҳари мубин . Ҳамзау ксоиии соҳир мубин хонанд , иқўл : мо ҳозо яъне исои алои соҳири мубин .

Муфассирон гуфтанд : ани исо ( ъ ) ихтби явми алқёмаҳи алии рؤси алхлоӣқи бҳؤлоءи алклмот ,у ихтби Иблиси алии аҳли алнори бҳзаҳи алклмот : إни аллоҳи въдкми въд алҳақу въдткми алоиаҳ . Ончӣ бар шимурди дарин ояти баён неъматаст ки худои таъолӣ бар исо кард , ва аммо навохт ки бар модар вай кард онаст ки : астФоҳоу ахторҳоу тҳрҳои ман алосм ,у ахторҳои алии нсоءи Алъоламин , ва ҷаълҳо завҷаи Муҳамад ( с ) .

Ва إзи أўҳити إлии алҳўориини ваҳии ӣнҷои бмънӣ илҳомаст , яъне : أлҳмтҳму қзФти фии қлўбҳми алтсдиқ , кқўлаҳи таъолӣ :у أўҳии рбки إлии алнҳл эй алҳмҳо , ва дар қуръон ваҳйаст бмънии китоб , чунон ки дар сӯра Марям гуфт закариёро : Фأўҳии إлиҳм эй кутуби илайҳами ктобои ани сбҳўо , ва ваҳйаст бмънии амр , чунон ки гуфт :у أўҳии фии кули смоءи أмрҳо эй амри фии кули смоءи амрҳо , ва дар сӯра анъом гуфт : иўҳии бъзҳми إлии баъз эй иأмри бъзҳм баъзан , «у إни алшётини лиўҳўни إлии أўлёӣҳм » яъне иأмрўнҳми болўсўсаҳу алтзиин , ва ваҳйаст бмънии қавл , чунон ки гуфт : бأни рбки أўҳии лҳо эй қоли лҳо , ва ваҳйаст бмънии эълом дар хоб , чунон ки гуфт : ва мо кони лбшри أни иклмаҳи аллоҳи إлои вҳё , ва ваҳйаст ончии Ҷабраил ( ъ ) фурӯ меоварад аз осмон , аз наздики худованди ҷли ҷалолаи бмстФӣ ( с ) , чунон ки гуфт : إнои أўҳинои إлики комаи أўҳинои إлии Нӯҳ ,у أўҳии إлии ҳозои алқуръону нзоӣри ин дар қуръон фаровонаст ,у асли алклмаҳи анаи кули шайъи ءи дллт ба ман калом ӯ китоб ӯ ишора ӯ рисолаи Фҳўи алўҳӣ .

Ва إзи أўҳити إлии алҳўориини ҳўории алрҷли хостаҳу хулласона , ва манеҳ

Қавл алнабӣ ( с ) ллзбир : « анаи ҳўорӣ » , яъне анаи алзии астхлсаҳи ман аннос , ва манеҳ алдқиқи алҳўории лонаи ахлси лабаи ман кули мо ишўбаҳ . Ва шарҳи ин калима дар сӯраи ол умрон рафт . Ва иқол : аўҳии аллоҳи илайҳами алии лисони рсўлҳми أни омнўо бе эй сдқўо бе , бأнии воҳиди лӣси маъаии шарик ,у брсўлии исои анаи набӣу расӯл , қолўо : омнои бмои ҷоء ман ъанд аллоҳ , ва нашаҳд ани аллоҳи воҳиди лои шарики ?ла ,у أнки расӯла ,у ашҳад ё исои бأннои мслмўн эй мхлсўни болтўҳид .

إзи қоли алҳўориўн ё исои ибни Марями ваҷҳи ин мсأлти ҳўорён аз исо ( ъ ) онаст ки эшон зиёдати яқину тасбит дар имон хостаанд , чунон ки иброҳӣм гуфт алайҳи ассалом : « раби أрнии Киеви тҳии аламутӣ » , ва раво бошад , ки ин мсأлти пеш аз он рафт ки аз исои оёту ъҷоӣби диданд ва шинохтанд аз аброءи акмаҳу абрсу аҳёءи мурдагон .

Ҳилли исттиъи рбки ин аз он ҷинсаст ки гӯянда Эй гуяд касеро ки : туоне ки марои пайғомии баҷоеи барӣ ? туоне ки марои мсأлти ҷавоби диҳӣ ? ин кас ки ин мегуяд донад ки ӯ забон ва пой дорад . Ин иститоат номӣаст эҷобро пайғом . Маънӣ онаст ки марои ин арзонии дорӣ ? воҷиби дорӣ ? ҳўорён аз он худои шинос тар буданд ки худоиро аз чизе оҷиз доштандӣ ,у қавмӣ аз ваҳшати зоҳири ин калима бар прҳизиднд , хонданд ки : « ҳилли тсттиъи рбк » ? ксоиӣ аз онаст , ва дар ихтиёри эшон ва дар калимае ки гузиданд кам шуғл нест аз онкӣ дар қроءти аввал , ки порсӣ онаст ки : аз худои тўъу тоъати туоне хост , бар таъвили иҷобати туоне хост , ин тоъати ӣнҷои бмънӣ иҷобатаст . Абӯ воӣл гуяд шқиқи бен слмаҳи алосдӣ : нъми алрби рбно ! луи أтъноаҳи мо ъсоно . Маънии мо ъсоно эй мо абии ълино . Ва аз саҳобаи мардироаст дар дуо : « аллоҳами аҳФзнии болосломи қоӣмо ,у аҳФзнии болосломи қоъдо ,у аҳФзнии болосломи роқдо ,у лои ттъи фии ъдўои ҳосдо » , эй лои тҷб . Ва иҷобат аз он тоъат хонанд ки дуо дар лафзи фармон буд .

أни инзли ълинои моидаи ман алсмоءи моида номӣаст таомро агар хон буд ва гарна , ва хон номӣаст перояи таомро агар бидон таом буд ё на . Иқол : мо ?дании имиднӣ , эй аътонӣ ,у ҳаии фоилаи бмънии мафъӯла . Қол : атқўои аллоҳи إни кантами муъминин яъне атқўои аллоҳу лои тқтрҳўои алоёт ,у лои тсӣлўои шиӣои лами тсӣлаҳи аломми қблкм ,у лои тқдмўои байни ядии аллоҳу расӯла .

Рӯй аммори ан алнабӣ ( с ) қол : « анзлти алмоӣдаҳи ман алсмоءи алайҳои хбзу лаҳм ,у أмрўои ани лои ихўнўо ,у лои идхрўо ,у лои ирФъўо , Фхонўо ,у адхрўо ,у рФъўо , Фмсхўои хнозир » .

Чун исо гуфт : аз хашм худо бипарҳезед , ва бар ӯ таҳаккум макунед ,у ақтроҳ оёт макунед , эшон гуфтанд : наред أни нأкли минҳо , мо мехоҳем ки аз он моида бихӯрем , ва моро бсдқи ту яқин афзоед . Ин ттмӣн маънӣ онаст ки : лтздоди тумаънина .

Ҳам чунон ки иброҳӣм гуфт : « литмӣни қалбӣ » ва « наилм » ин илми бмънӣ руятаст .

Яъне ки мо ба байнем сидқи ту бончаҳ гуфтӣ ки ман расӯли хдоом , ва накун алайҳои ман алшоҳдини ллаҳи болўҳдониаҳ ,у злки болнбўаҳ ,у қил : ва накун алайҳои ман алшоҳдин лак ъанд банӣ Исроили азои рҷънои илайҳам .

Ва қисса моида онаст ки ривоят кардаанд аз атои бен абии рбоҳи ани салмони алфорисӣ , гуфто : эшон ки моида хостанд ҳўорён буданд , ва панҷ ҳазор марди дигар аз қавми исо бо эшон . Исои эшонро рӯза фармуд сӣ рӯз рӯза доштанд , он гуҳи баъд аз он моида хостанд , гуфтанд : ё исо ! анои луи ъмлнои лоҳди Фқзинои амалаи лотъмнои тъомо ,у анои смноу ҷъно , Фодъи аллоҳи ани инзли ълинои моидаи ман алсмоء . Исои басони зоҳидии ҷбаҳ эй дар пӯшед аз мӯии гӯсфанди бофта ,у бмҳроб ибодат шуд даст бар ҳам ниҳодау сар дар пеши афканда , ва бар қадами тавозуъи боистодаҳ , ва гиристан дар гирифта , ҳаме гуяд : « аллоҳами рбнои أнзли ълинои моидаи ман алсмоءи ткўни лнои ъидои лأўлноу охрноу ояи мнку арзқноу أнти хайри алрозқин » .

Чун исо дуо кард суфрае сурхи ранг аз осмон фурӯ омад дар миёни меғ , болои он меғ , вазири он меғ , ҳамчун мурғии паранда аз ҳаво даромад , ҳама дар он менагиристанд , чашмҳо дар он ӯъҷуба хира бимонада ,у ҳўоءи олам аз он моида хушбӯӣ гашта ,у исои забони шукри бигушода ки : « аллоҳами аҷълнои лаки ман алшокрин . Аллоҳами аҷълҳои раҳма ,у лои тҷълҳои ъзобо .

Аллоҳами асӣлки ман алъҷоӣби Фтътинӣ . Аллоҳами аъўзи бки ани ткўни анзлтҳои ғзбоу зҷро . Аллоҳами рбнои аҷълҳои ъоФиаҳу сломо ,у лои тҷълҳо мислаи » . Ҳаме омад то пеши исо базмин расед .

Исоу ҳўорён бсҷўд дарафтоданд ,у ҷуҳудон дар он ъҷоӣб май нгрстнд , ва аз ҳасади мигдохтнд , ва инкор менамуданд . Исо дар он нигараст . Дастор хон дид бар сари он фурӯи гирифта . Исо гуфт : кист аз мо парҳезгортару поктар ва дар ибодати худои таъолии тамомтар ? ! шмъўни алсФоء ки меҳтари ҳўорён буд гуфт : анати аввалии бзлк ё рӯҳи аллоҳу клмтаҳ . Исои вузӯ тоза кард , ва ду ракаат намоз кард бо хузўъу хушўъ ва бо гиристан бисёр , онкӣ гуфт : бисмии аллоҳи хайри алрозқин ,у даст фаро кард , дастор хон аз сари он боз гирифт , моҳӣ бирён карда дид , моҳии фарбеҳи некӯи хушбӯӣ бехор ва беФлўс , моҳе ки таъми ҳамаи хӯрданӣҳо дар он мавҷӯд буд , дастаҳои тараи берун аз гнднои гирди он ниҳода ва дар сару пои он намаку сиркаи ниҳода . Дигари панҷ рғиФ дид ва панҷ анор бар он ниҳода , бар як рғиФи зайтӯнии ниҳода , ва бар дайгарии асал , ва бо сеюм равғани гов , ва бо чаҳоруми панир , ва бо панҷум қадед .

Шмъўн гуфт : ё рӯҳи аллоҳ ! амни таоми алднё ҳозоам ман таоми алохраҳ ? ин аз таом дунёаст ё аз таоми охират ? исо гуфт : на аз таоми дунё на аз таоми охират .

Таомӣаст ки раби алъзаҳи бкмоли қудрати хешу бҷлоли ъзи хеши нўоФрид , чунон ки хости онро ки хост ,у касро нест ва нарасад ки чун ва чаро кунад , ва аз вай вохўост кунад , беш азин мапурсед , ва бихӯред ончӣ хостед , то худои шуморо неъмати хешу фазли хеши биафзояд . Ҳўорён гуфтанд : ё рӯҳи аллоҳ ! агар аз ин ӯъҷуба ки пайдо омад оятӣ дигар бинмое имрӯзи некӯтар буд . Исо гуфт : « ё смкаҳи аҳии бозни аллоҳ » эй моҳии зиндаи шӯи бФрмони худоӣ . Моҳии зиндаи гашт , ва бар худ биҷунбед , ҳам бар он сифат ки дар миёни об буд . Қавм фароҳам омаданд , ва аз он ҳоли бтрсиднд , ва кроҳит намуданд .

Исо гуфт : шумо чаҳ қавмед ки оёт ва ъҷоӣб дархоҳед ! он гуҳ чун падед ояд аз он кроҳити нмоӣид ! мо ахўФнии алайкуми ани тъоқбўоу тъзбўо . Сахт май тарсам бар шумо аз азобу уқубат . ё смкаҳ ! авдии комаи канти бозни аллоҳ . Фъодти алсмкаҳи мшўиаҳи комаи кант . Гуфтанд : ё рӯҳи аллоҳи ту аўлитр ки ибтидо кунӣ , ва азин моида бихӯрӣ . Исо гуфт : маози аллоҳ ки ман хӯрам , балки он кас хӯрд ки талаб карду хост . Ҳўорёни бтрсиднд , гуфтанд : набояд ки фурӯ омадан ин моидаи уқубат ва мислатироасту схти аллоҳ . Ва ҳеҷ аз он бнхўрднд .

Пас исои даравишонроу оҷизону нобӣноёну беморону мҷзўмону девонагону балои расидагонро бихонад ва гуфт : « клўои ман рзқкми алзии рзқкми рбкм ,у адъўаҳи ани ишқикм , ?фонаи рбкм ,у аҳмдўаҳи Фикўни лаками алмҳнأу лғиркми алблоء » . Эшон дарафтоданд ҳазор ва сесад марду зани азин даравишону беморону балои расидагон , ва бихӯраданд .

Ҳама аз гуруснагии сайри гаштанд , ва аз беморӣ шифо ёфтанд , ва аз айбҳо ва балоҳо поки гаштанд .

Исои пас аз он дар он суфра нагирист , ҳам бар он сифат дид ки аз осмони фурӯи омада буд ҳеҷ нуқсон дар вай наёмада . Ва гӯйанд ҳар дарвеш ки он рӯз аз он моида бихӯрад тавонгари гашт , ки то зинда буд низ дарвеш нагашт , ва ҳар бемор ки аз он бихӯрад то зинда буд бемор нагашт , пас он суфра бирасон мурғӣ бар парид , ҳаво гирифту босмон боз шуд , ва эшон дар он мингрстнд , то аз чашми эшон ғоӣби гашт .

Ҳўорён чун он ҳоли диданди пушаймони гаштанд , ва тҳср хӯрданд , баъд аз он чиҳил рӯзи он моидаи пайвастаи гашт , ҳар рӯзи бомдод фурӯ омаду хосу ому дарвешу тавонгару бемор ва тундараст аз он михўрднд ,у бози дигари босмон боз мешуд , то раби алъзаҳи бъисӣ ваҳй фиристод ки : аҷъли моӣдтӣу ризқии ллФқроءи дуни алоғнёء . Ин моидаи ману рӯзӣ ки аз осмон фурӯ фиристодам то даравишон хуранд на тавонгарон . Пас ин ҳол бар тавонгарон саъб омад ,у фитнау шак дар дилҳои эшон афтод , ва дигаронро низ бшк афканданд ва гуфтанд : أи трўни алмоӣдаҳи ҳқои таназзули ман алсмоء ? исо гуфт : акнӯн ки фитна дар дили худ роҳ додед ва бшк афтодед , азобро сохта бошед ,у раби алъзаҳи бъисӣ ваҳй фиристод ки ман бо эшон шарт кардаам ки ҳар он кас ки кофар шавад баъд аз нузули моида , ӯро азоб кунам , Флзлки қавла : Фмни икФри баъди мнкми Фإнии أъзбаҳи ъзобои лои أъзбаҳи أҳдои ман Алъоламин .

Исо гуфт худовандо ! бандагон тавонад : « إни тъзбҳми Фإнҳми ъбодку إни тғФри ?лаами Фإнки أнти алъзизи алҳким » . Пас аз он раби Алъоламин азоби фурӯи кушод ва сесад ва сӣ ва се мардро аз эшон ммсўх кард , хнозири гаштанд , шаб дар хонаи хеш бо аҳлу аёли хуфтау бомдод хӯкон буданд . Дар мзблҳо мегаштанд ,у наҷосоту қозўроти михўрднд .

Исои эшонро дид , якон якон май шинохт , ва мегуфт : ту фулонӣ ,у номи ту фалон . Эшон мигристнду басар ишорат мекарданд , ва исо мегуфт : « қади канти аҳзркми азоби аллоҳ » .

Пас исо аз худои дархост то эшонро ҳалок кунад , баъд аз се рӯзи ҳалоки гаштанд ,у каси ҷиФаҳи эшон боз надид . Ин он мислотаст ки раби алъзаҳи уммати Муҳамад ( с )ро бидон метарсанд , мегуяд :у истъҷлўнки болсиӣаҳ қабл алҳасанау қади хулати ман қиблаами алмислот .

Қтодаҳ гуфт : моидаи қавми исоро чунон буд ки ману селои қавми Мӯсоро .

Бомдоду шабонгоҳ аз осмон фурӯ омадӣ ,у хўрдндӣ . Ҳасан гуфт :у аллоҳи мо нзлти алмоӣдаҳу луи нзлти ?лакконати илои явми алқёмаҳи лонаи қоли лоўлноу ахрно ва нҳн манеҳам . Ҳасан гуфт : эшон моида хостанд аммо чун ин шарт шуниданд ки : Фмни икФри баъди мнкми Фإнии أъзбаҳи алоиаҳ , истеъфо хостанд , гуфтанд : лои нридҳо . Ва қавл дуруст онаст ки моида фурӯ омад , ва бар он таом буд , чунон ки шарҳи додем . Қоли вҳби бен мнбаҳи канти моидаи иҷлси алайҳои арбаъаи олоФ , Фқоли ашрофи алқўми ман взъоӣҳми ҳؤлоءи илтхўни ълинои сёбои Флўи бнинои бноءи нрФъҳои Флои тсли аидиҳми алино , Фбнўои дконои Фҷълти алзъФоءи лои тсли илои шайъи ءи минҳо , Флмои холФўои амри аллоҳи рафъҳо анҳуам . Ва гуфтаанд . Он рӯз ки моида фурӯ омад рӯзи якшанбе буд , қавми исои онро идӣ сохтанд , инаст ки худоӣ таъолӣ гуфт : ткўни лнои ъидои лأўлноу охрно яъне нтхзи алиўми алзии таназзули фӣаи ъидои нъзмаҳи нҳн ва ман иأтии бъдно . Ва анмои саммии алъиди ъидои лонаи ъўоди интзри авда ,у иътоди маъода ,у қили маъноаи ъоӣдаҳи фазли ман аллоҳи ълино ва наамма манеҳ ҷли сноؤаҳи лно .

Ва ояи мнк эйу ткўни алмоӣдаҳи ояу даллолаи алии тўҳидк , ва сидқ набик .

Ва дар шўоз хондаанд :у анаи мнк , мегуяд : ва он аз ту буд на аз арзонии мо .

Ва арзқно дар ин ду қавл гуфтаанд : яке онаст ки :у аҷъли злки рзқои лно , дигар онаст ки :у арзқнои алшкри алайҳ . Пас раби Алъоламин дъоءи исо иҷобат кард , гуфт : إнии манзилҳо алайкум . Маданӣу шомӣу ъосм бтшдид хонанд , боқии бтхФиФ ,у ихтиёри бӯи убайду ҳотам тахфифаст , лқўлаҳ : « أнзли ълинои моидаи ман алсмоء » .

Фмни икФри баъди мнкм яъне баъди инзоли алмоӣдаҳ , Фإнии أъзбаҳи ъзобои лои أъзбаҳи أҳдои ман Алъоламин ҷоӣзаст ки ин азоб дар дунё буд ,у злки анҳми мсхўои хнозир , ҷоӣзаст ки дар охират бошад , лқўлаҳи таъолӣ : лои أъзбаҳи أҳдои ман Алъоламин .