Қавлаи таъолӣ : явми иҷмъи аллоҳи алрсли алоиаҳи сифати рӯз растохезаст ,у нишони фазаъи Акбар , он рӯз ки субҳ қиёмат бидамад ,у саропардаи иззати бсҳроءи қаҳҳории беруни оранд ,у бисоти азимату ҷалоли бгстроннд . Ин ҳафт осмони алавӣ ки бар ҳўоءи латиф беимодӣ бар якдигари бдоштаҳ , ва бақадрат нигаҳ дошта , таркиби он фурӯ гушойанд , ҳама бар ҳам зананд , ва бар ҳам шикананд , ки мегуяд ҷли ҷалола : إзои алсмоءи аншқт . Ва ин ҳафт фарши мтбқро тўқиъи тбдли алأрзи ғайр алأрз баркашанд ,у зарраи зарра аз якдигари брФшоннд ,у ббод бениёзӣ бардаанд , ки мегуяд : дкти алأрзи дкои дко . Ва ин хуршеди равон ки чароғ ҷаҳонаст ,у далели замон ва маконаст , басони маҳҷӯрони ҳазрати рӯйиш сиёҳ кунанд , дар печанду бктми адам боз баранд , ки мегуяд : إзои алшмси кӯрат , ва ин нуҷуми савоқиброу кавокиби Заҳроро ҳамеи бики бор бар сӯрати барги дарахти буқати хриФ фурӯ боронанд , ва дар хоки мазаллати бғлтоннд , ки мегуяд :у إзои алнҷўми анкдрт .

Фармон ояд ки эй дӯзахи ошуфта ! бргстўони сиёсат бар афкан , бърсоти ҳозири шӯ , ки дайраст то ин ваъда додаем ки :у брзти алҷҳими лмни ирӣ . эй Фродиси аъло ! тилсон неъмат барафкан , ва дар мавқифи камари инқиёд бар миёни банд , ки дӯстон мунтазиранд , аз роҳи даври дароз омадаанд , мехоҳем ки роҳ боишон кӯтоҳ кунем : أзлФти алҷнаҳи ллмтқини ғайри баъӣд . эй Ҷабраили ту ҳоҷиб бош . эй Микоили ту човуш ҳазрат бош .

эй забонӣаи сарои уқубати слослу ағлол бар сар дӯш наед . эй ғулмону валадони ҳамаи тоҷи хулд бар сар наед . эй Каррӯбӣону муқаррабони даргоҳ дар ҳуҷби ҳайбати камари сиёсат бар миён бандед , ва сафҳо баркашид . Нахусти модару падари Сайидро бқър дӯзах андозед . Писари Нӯҳро ғули шақоват бар гардан наед , ва бдўзх бурид . Падари иброҳӣми халилро бнъти дунболи бурӣдае бдрк андозед . Балъами боъўроро биёред , ва он намозу ибодати вай ба бод бардаед ,у ғошияи сегӣ дар сари сӯрат ӯ кашид ,у босФл алсофлин андозед ,у саги асҳоб алкҳФ биёред ,у брдобрд аз пеш ӯ бизанед ,у қаллодаи миннат бар гардан вай наед ,у бзнҷир лутф бабандед , ва дар кавкабаи навохтагон ӯро бдрҷоти расонид . Ин чунинаст агар хоҳем бидорем , врхўоҳим бардорем : иФъли аллоҳи мо ишоءу иҳкми мо ирид .

Сад ҳазор ва бист ва чаҳор ҳазор нуқтаи набуввату исмату сиёдати он соъат бзонў даройанд , ва илмҳои худ аз он фазаъу ҳайбат фаромӯш кунанд , ва гӯйанд : лои илми лно . Ҳазорон ҳазор муқаррабони даргоҳу қудсёни малаъи аъло ҳамаи забони тазаррӯъу тзлли кушода ки : мо ъбдноки ҳақи ъбодтк . Он соъати теғи сиёсат аз ғилофи қаҳри беруни кашанд , ҳамаи насабҳо бурӣда гардонанд магари насаби расӯл ( с ) . Ҳамаи хешу пайванд аз ҳам ҷудо кунанд , ҳамаи рухсорҳои арғавонӣ заъфаронӣ гардад . Басои модар ки бефарзанд шавад , басои фарзанд ки бемодар монад : иФри алмрءи ман أхиаҳу أмаҳу أбиаҳу соҳбтаҳу буния .

Одами сафии он соъати фаро пеш ояд , гуяд : бори худоё ! одамро бигзор , ва бо фарзандони ту доне ки чаҳ кунӣ . Нӯҳ гуяд : худовандо ! дарин фазаъу сиёсат тоқатам барисед . Ҳеҷ рӯй он дорад ки бар заъифии мо раҳмат кунӣ , ки мо бахуд дармондаем , пурвой дигарон нест ,у Мӯсоу исои бФрёди омада ки : бори худоё ! бар бечорагии мо раҳмат кун , оё ки дар он соъати ҳоли осӣону муфлисон чун буд ,у кори эшон чун ояд .

Ҳаме дар он вақт ва он ҳангоми меҳтари оламу Сайиди валади одам дар миён ҷамъ гуяд : худовандо ! подшоҳо ! муштӣ осӣонанд ин уммати ман , гуруҳе заъифонанд , лухтии бечорагон ва муфлисонанд . Худовандо ! агар дар амалашон тақсираст , шаҳодаташон биҷойаст .

Агар дар хизматашон фатратаст ақида суннаташон барҷост . Агар кори эшон табоҳаст фазли ту ошкораст . Худовандо ! бФзли худ ҷурм эшон бапуш , блтФи худ кор эшон бисоз .

Брҳмти худ эшонро бинавоз , ки худ гуфтае : лои тқнтўои ман раҳмаи аллоҳ .

إзи қоли алҳўориўн ё исои ибни Марями ҳилли исттиъи рбки أни инзли ълинои моидаи алоиаҳи савол ҳар кас бар ҳасби ҳол ӯ ,у мурод ҳар кас бар андозаи ҳиммат ӯ ! шатони байни ИМАу ИМА ! чанд ки фарқаст миёни ёрони исоу ёрони Мустафо ! ёрони исо чун гурусна шуданд бар исо ақтроҳ карданд , дили исои бахуд машғӯл доштанд , ва аз ҳаззи худ бо мурооти ваии напардохтанад . Ҳама овоз бароварданд ки : « ҳилли исттиъи рбки أни инзли ълинои моидаи ман алсмоء » . Бози уммати Муҳамади ёрони Мустафо ( с ) чунон буданд бо вай ки абӯи бикри садиқ чун тишнагӣу гуруснагӣ бар вай зӯр кард , ва дар ғори мори вайро дргзид , бар худ ҳамеи печид ,у сабр ҳаме кард , ва бо худ ҳаме гуфт . Оё агар расӯли худои ҳоли ман бидонад ва ранҷ бишносад ки пас дилаши бмн машғӯл шавад , ва аз баҳри ман андўҳгн гардад , ва ман ранҷ худ хоҳам ,у андӯҳи дил вай нахоҳам . Бар гуруснагӣу тишнагӣ сабр кунаму шуғли дил вай нахоҳам ,у ниФзоим . Лои ҷурми фардо дар анҷумани растохезу арсаи кубро Нидо ояд ки абӯи бикри садиқро даст гиред , ва дар сарои пардаи занбӯрӣу қудс илоҳӣ бурид , то лутфи ҷамоли мо дидаи иштиёқ ӯро ин тўтё кашад ки : « итҷлии арраҳмони ллноси ъомоу лобии бикри хосо » . Ин давлату ртбт ӯро бидон додем ки дар дунёи як қадам бар тариқи ҳиҷрат бо Мустафо дар мувофиқати ғори баргирифта .

Исо аз уммати хеши ёрии хост , эшон аз вай моида хостанд . Бози Мустафо ( с ) аз уммати худ ёрии хост ки : « кўнўои أнсори аллоҳ » . Ёрони ҳамаи тану ҷону мол фидо карданд . Раби алъзаҳи он аз эшон қабул кард ва бипасандед , ва боз гуфт :у аллазӣнаи тбўؤои ?илдору алإимони ман қиблаами алоиаҳ ,у қоли таъолӣ : иҷоҳдўни фии сиблати аллоҳу лои ихоФўни лўмаҳи лоӣм .

Қоли исои бен Марям : аллоҳами рбнои أнзли ълинои моидаи ман алсмоءи алоиаҳ чун исо дуо кард ,у моидаи хости раби Алъоламин дъоءи вай иҷобат кард ,у муроди вай дар уммат вай бидод , гуфт : إнии манзилҳо алайкум ё исо ! дареғ нест ки моида мехоҳанд ,у неъмат ки металабанд ,у неъмати худ ҳама барои хӯрандагон додам , аммо моро дӯстонеанд аз уммати Муҳамад ки аз мо ҷузи моро нахоҳанд ,у ҷузи биёади мо нёсоинд , вар ҳадис кунанд ҷузи ҳадис мо накунанд , вар шароб хуранд ҷузи биёад мо нахуранд , аз меҳри мо бо худ напардозанд , ва аз ишқи мо бо дайгарӣ нанигаранд :

Чун ишқи маҷнӯн рӯй дар харобии ниҳод , падар вай гуфт : ё маҷнӯн ! турои хасмон бисёр бархестаанд , рӯзӣ чанд ғоӣби шӯ , то магари мардуми туро фаромӯш кунанд , ва ин сўдоءи Лайлӣ аз ту лухтӣ камтар шавад . Вай бирафт , рӯз сеюм меомад , гуфт : эй падар ! маъзӯрами дор , ки ишқи Лайлии ороми мо барда ,у ҳамаи роҳҳо бмои фурӯ гирифтааст . Роҳи бароаи салоҳи худ наме барам , ҳар чанд ки ҳамеи рӯми ҷузи басари кӯии Лайлӣ ором намеёбам :

Қавла : ткўни лнои ъидои лأўлноу охрнои саммии алъиди ъидои лони аллоҳи таъолии иъўди болрҳмаҳи илои алъбд ,у алъбди иъўди болтоъаҳи илои алрб . Иқўли аллоҳи ъзу ҷл :у إни ъдтми ъдно . Ва қили маъноа : анаи аъиди аламри илои абтдоӣаҳ , эй комаи кони абтдоءи алмؤмни алии алтҳораҳи ҳайни валади ман ИМА , ФФии ҳозои алиўми аъиди илои тлки улҳолаи ман алтҳораҳ ,у лами ибқи алайҳи мъсиаҳ . Рӯй ани алҳсни анаи қол : « ахбрти ани алмؤмнини азои хрҷўои явми алъиди илои мслоҳму изъўни ҷбоҳҳми алии алрмзоءи назари аллоҳи таъолии илайҳами болрҳмаҳ ,у иқўл : астأнФўои алъамали ?фонаи қади аъиди илои алобтдоء » .