Қавлаи таъолӣ : ва манеҳам ман истмъи إлики алоиаҳи самъи фаҳм дигарасту самъи хитоби дигар . Он биҳрмтону бегонагон чун аз самъи фаҳму қабул маҳрӯм буданд , самъи хитоби эшонро суд надошт . Самъ фаҳм онаст ки дар дил ҷой гирад ,у қабул дар он пайвандад ,у яқин дар он биафзояд . Агар солҳо ин тантанаи ҳуруфи бсмъ хитоб мерасад то қлқлаҳ ёфт бсмъ ҷон нарасад , судӣ надорад . Он бӯи ҷаҳли рондаи мақҳури ҳукм азал гашта рафтӣу сар бар остонаи масҷиди расӯли худо ( с ) наҳодӣ ,у қуръон аз расӯл ( с ) бсмъ зоҳир бишунидӣ , аммо дилаши як ҳарфи бахуди роҳи надодӣ , ки қуфли навмидӣ бар он зада буданд ,у меҳри шақоват бар он ниҳода , ва он дигари матруди маҳҷӯри валиди муғира чун қуръон шунид , гуфт : «у аллоҳи ани лқўлаҳи лҳлоўаҳ ,у ани алайҳи лтлоўаҳ ,у ани аслаи лмғдқ ,у ани аълоаи лмсмр » . Гуфт : ин сухан ки Муҳамад мехонд сухании ширину пар офаринаст , болоаш чун дарахти миваи дор ,у зер чун чашмаи оби ҳаёт . Бзоҳр чунин мегуфт , ва ботинӣ дошт хароб ки ҳарфӣ аз он бадали худ роҳ май надод , то бадоне ки эътибор бботнаст ,у ҳақиқати ин кор ёфтасту қабул . Агар ҳазорон каси бъморти зоҳир машғӯл шаванд , он иморати эшон харобии як дил ҷабр накунад , ва бакор наёяд , ва агар як дили ободон буд , посбон иқлӣмӣ бошад , ҳамаро дар ҳимояти ъз хеш гирад .

Ва ҳам инҳўни анҳуу инأўн аз рӯй ишорат хабар медиҳад аз қавмӣ ки дигаронро панд диҳанд , ва худ панд напазиранд . Аз рӯй зоҳири халқи худоӣ бар тоъати михўоннд , ва аз рӯй ботин бо ҳақ мухолифат мекунанд . Ҳамонаст ки гуфт ҷои дигар : лами тқўлўни мо лои тФълўн ?

أи тأмрўни анноси болбру тнсўни أнФскм ? !

Лои танаи ани халқу тأтӣ мисла

Ори алейк азои феълати азим !

Муҷоҳид гуфт : ва ҳам инҳўни анҳуу инأўни анҳу яъне инҳўни ани аззикр ,у итбоъдўни анҳу . Ишоратаст бқўмӣ ки бароа тақво нараванд ,у мардумро низ аз он боз доранд . Худ маъсият кунанд ,у сабаби маъсият дигарон шаванд . Худ бироаҳ шаванд , ва дигаронро бироаҳ кунанд .

« злўои ман қаблу أзлўои ксиро » . Лои ҷурми фардои ҳам визри худ ҳам визри дигарон бар гардан эшон ниҳанд . Инаст ки гуфт таъолӣу тақаддус :у лиҳмлни أсқолҳму أсқолои маъаи أсқолҳм .

Бали бдои ?лаами мо конўои ихФўни ман қабл ишоратаст бурузи растохез ки рӯзи кашф аҳволаст ,у изҳори асрор . Явми тблии алсроӣру тзҳри алзмоӣр . Басо ки дар дунё дар шумор зоҳидӣ буданд ,у ранги дӯстону либос ошноён пӯшеданд , ва он рӯзи доғи шақоват бар пешонии хеши бенанд , ва дар манзили бегонагони шани фурӯди оранд ,у басои ксо ки ту ӯро хлиъи алъзори шинохтӣ , раҳин алоғлол донистӣ , дар дунё бесар ва бесомон , бекас ва беном , ва он рӯз аз хзоӣни ғайби хлътҳои каромати оранди баноми вай . Қиддӣсони малаъи аълоу сокинони ҷиноти мأўии ду чашмӣ баранду фурӯ монанди дар кори вай . Ин чунонаст ки шоир гуяд :

Ва луи рдўои лъодўо лмо наҳаво анҳу луи ради аҳли алъқўбаҳи илои днёҳм , лъодўои илои ҷҳдҳму анкорҳм ,у луи ради аҳли алсФоءу алўФоءи илои днёҳми лъодўои илои ҳасани аъмолҳм . Ва лутарӣ إзи вқФўои алии рбҳм ё ҳсраҳи алайҳими ман мавқифи алхҷл !у маҳали мқосоаҳи алўҷл !у тазаккури тақсири алъамал , фаҳми воқФўни алии иқдоми алҳсраҳ , иқръўни боби алндм , ҳайни лои инФъҳми алндм ,у ҳайни иқўли ?лаам алҳақ : أи лӣси ҳозои болҳқ !