Қавлаи таъолӣ : қул أи рأиткми إни أтокми азоби аллоҳи алоиаҳи азои мскми алзри Фммни трўмўни кашфа ? ӯ нобкми амри Фмни алзии тؤмлўни латма ? мискини фарзанди одам ки қадари ин лутфи нмидонд !у хатари ин иззат наме шиносад ! дарин ояти ҳам изҳори иззат ва ҷалоласт ва бе ниёзии худ аз бандагон , ҳам таъбияи лутф ва аФзоласту нисори раҳмат бар эшон . Мегуяд : агар бхдоўндии худ аз рӯй адли бтшии намоями барин халқон , он кист ки он бтш аз эшон боз дорад , ва эшонро фарёд расад ? ва агар аз камӣни гоҳи ғайб ногоҳ илми растохези беруни орем , ин бандагон куҷо гурезанд ?у даст дар ки зананд ? ва кро хонанд ? он гуҳи бикрами худ ҳам худ ҷавоб дод ки : бали إёҳи тдъўни ҳам маро хонед , ва маро донед ,у кашфи бало аз ман хоҳед , ки қодир бар камоли манам . МФзл бо навол манам . Дӯсту ёри некӯкори никўхўоаҳи манам .

Дар ахбор Довӯдаст ки : ё Довӯд ! заминёнро бигӯӣ чаро на ман дӯстӣ гиред , ки сазои дӯстии манам ! ман он худовандам ки бо ҷўдми бухл на , бо илмами ҷаҳл на , бо сабрами аҷз на , дар сифатами тағайюр на , дар гуфтам табдил на . Раҳеро бахшояндау фарохи раҳматам . Ҳаргиз аз фазлу карами бнгштм . Дар азали раҳмати вай бар худ нбштм , авди муҳаббати сӯхтам . Дили ваии бнўр маърифат афрӯхтам . Забони ҳол банда гуяд бнғмти шукр :

ё Довӯд ! луи иълми алмдбрўни ании Киеви интизории ?лаам ,у шавқии илои тарки мъосиҳм , лмотўои шўқои ило ,у анқтъти аўсолҳми ман муҳаббатӣ . ё Довӯд ! ҳозои иродатии фии алмдбрини анӣ , ФкиФи иродатии фии алмқлбини алӣ !

ё Довӯд ! неъмат аз моаст шукр аз дайгарӣ мекунанд . Дафъи бало аз моаст аз дайгарӣ май бенанд . Паноҳашони ҳазрат моаст , паноҳ бо дигарон мебаранд ! оре бираванд бигурезанду бохри ҳам боз оянд :

ё Довӯд ! ман дӯсти онам кӯи маро дӯстаст . Ман рафиқи онам кӯи маро рафиқаст .

Ҳоам нишин онам ки дар хилвати зикр бо ман нишинад . Ман мӯниси онам ки биёади ман инс гирад .

ё Довӯд ! ҳар ки маро ҷӯяд маро ёбад , ва ӯ ки ёбад сазад ки набозад .

Пер тариқат гуфт : « эй ҳуҷҷатро ёд ,у инсро ёдгор , худ ҳозирии моро ҷустан чаҳ бакор ! илоҳӣ ! ҳар касро умедӣу умеди раҳеи дидор . Раҳеро бедидор на бмзд ҳоҷатаст на бо биҳишти кор » :

Бали إёҳи тдъўн ҷрирӣ гуфт : андари румузи ин оят : марҷаъи алъорФини фии авоили албдоёти ило алҳақ ,у марҷаъи алъўоми илайҳи баъди алоёси ман алхлқ . Орифон дар аввали кор дар бдоити аҳвол бо ҳақ гурезанд ,у дил дар халқ набанданд ,у асбоб на бенанд ,у оммаи халқ дар асбоб печанд ,у дил дар халқи бннднд , бъоқбт чун аз халқ навмед шаванд баҳақ боз гирданд .

Ҷунайд гуфт : ман дуои алхлқи Фбоёҳи идъўо , ази иқўли аллоҳи таъолӣ : бали إёҳи тдъўни замири ҳақи ҷли ҷалолаи фаро пеш дошт ,у даъвати халқи Фо пас дошт , ишоратаст ки боҷобти ҳақи банда бдъо расед , на бдъоءи худ боҷобт ҳақ расед . Ин ҳам чунонаст ки гӯйанд ки : орифи талаб аз ёфтан ёфт , на ёфтан аз талаб . Ва ин масаъларо бастӣ ,у шарҳи он дар сӯра фотиҳа рафт .

Ва лақади أрслнои إлии أмми ман қблки Фأхзноҳми болбأсоءу алзроءи ибн ато гуфт ахзнои алайҳими алтрқи кулҳо лирҷъўои алино . Роҳҳо фурӯ бастем бар эшон ё якборагӣ аз кули кун эъроз карданд , ва бо суҳбат мо пардохтанд ,у меҳри дил бар мо ниҳоданд , ва бар вифқи ин ҳикоят маҷнӯнаст : ӯро диданд дар тавофи каъба бихўд гашта , ва беором шуда ,у дарёии ишқ дар сина ӯ мавҷ бар авҷ зада ,у даст бар дошта ки : аллоҳами заданеи ҳуби Лайлӣ . Бори худоё ! ишқи Лайлӣ дар дилам беафзой ,у блоءи меҳри ваии яке ҳазор кун . Он падари ваии амири вақт буд , гуфт : ё маҷнӯн ! турои хасмон бисёр бар хостаҳанд . Рӯзӣ чанд ғоӣби шӯ , магари туро фаромӯш кунанд ва ин савдо бар Лайлӣ камтар шавад . Маҷнӯн бирафт , рӯзи сеюм боз омад , гуфт : ё падар ! маъзӯрами дор ки ишқи Лайлии ҳамаи роҳҳо бмои фурӯи гирифта ,у ҷузи басари кӯии Лайлии ҳеҷ роҳ наме барам :

Қул أи рأитми إни أхзи аллоҳи самъаками қоли алтрмзӣ : ахзи самъаками ани фаҳми хитоба ,у абсоркми ани алоътбори бсноӣъи қудрата . Ва хатми алии қлўбкми слбкми маърифатаи ҳилли иқдри аҳади фатҳи боби ман ҳзаҳи алأбўоби сўоء ? куллан бали ҳўи албдии болнъмаҳи тФзлоу фии алонтҳоءи крмо .