Қавлаи таъолӣ :у أнзр ба аллазӣнаи ихоФўни алоиаҳи хавфи ӣнҷои бмънӣ илмаст ,у тарснда бҳқиқт ӯст ки илм тарс донад , тарс бе илми тарс хориҷиёнаст ,у илм бе тарси илми зиндиқон ,у тарс бо илми сифати муъминону садиқон . Инаст сифати даравишони саҳобау асҳоби сафа , ҳам тарс буд эшонро ва ҳам илм , ҳам ихлос буд эшонро ва ҳам сидқ . Расӯли худо ( с ) рӯзӣ боишон бргзшт . Эшонро дид ҳар яке кони ҳасрат шуда ,у андӯҳи дайни бҷону дили пазируфта , бо дарвешӣ ва бе комии бсохтаҳ , зоҳирии шӯрида ,у ботинии осӯда , қаллодаи маишату неъмати гусаста ,у роз вале неъмати бадали эшон пайваста , чашмҳошон чун абри баҳорон , ва рӯйҳо чун моҳи тобон . Ҳама дар он сафа саф кашида ,у нури дили эшон бҳФти табақаи осмони пайваста . Расӯли худои он сӯзу ниёз ва он розу ноз эшон дид , гуфт : « абшрўо ё асҳоби алсФаҳ ! Фмни иқии мнкми алии алнъти алзии антми алайҳи алиўм , розёи бмои фӣа , ?фонаи ман руфақоеи явми алқёмаҳ » .

Зиҳии давлату каромат ! зиҳии манқибату мартабат ! аз даври одам то мунтаҳии олами кро буд аз авлиёъу атқёи ин хосият ва ин манзалат ? қадари шариъати Мустафо эшон донистанд ,у ҳақи суннати вай эшон гузорданад . Рубубияти эшонро мутавории вор дар ҳифзи хеши бдошт ,у бнъти муҳаббат дар қбоби ғайрати бпрўрд . Ва эшонро низо алқбоӣл гӯйанд : балол аз ҳабашу сҳиб аз рӯму салмон аз порс . Низо алқбоӣл бидон маънӣанд ки аз қабӣлаҳоашон берун кунанд ё худ аз қабӣлаҳо ва ободонӣҳо бигурезанд , аз бими онкии халқ дар эшон овезанд , ва аз ҳақ машғӯл доранд , ки ҳар ки бхлқи машғӯли гашт , аз ҳақ боз монад .

Бӯ ҳрираҳ гуфт ҳафтод кас дидам аз асҳоби сафа ки бо ҳар яке аз эшон набӯд магари глимкии куҳнаи пораи пора бар ҳам ниҳодау абри гардани худ баста . Кас буд ки то нимаи соқи брсидаҳ ,у кас буд ки то бкъбтин , ва он гуҳи баҳри ду дасти хеш фароҳам мегирифтанд , ва бидон аврот мепӯшеданд ,у расӯли худо ҳар гуҳ ки фатҳӣ дар пеш будӣ гуфтӣ : худовандо ! баҳақи ин дилҳои афрӯхта ,у баҳақи ин шахсиятҳои фурӯи рехта , ки вилояти кофарон бар мо бигушое , ва моро бар кофарони нусрати диҳӣ . Ва гуфтӣ : маро ки ҷӯйед дар миён ӣнон ҷӯйед ,у рӯзӣ ки хоҳед бдъоء эшон хоҳед : « абғўнии фии зъФоӣкм . Ҳилли тнсрўну трзқўни алои бзъФоӣкм » , ва он гуҳи мувофиқати эшонро дарвешии бдъои хостӣ , гуфтӣ : « аллоҳами аҳинии мскино ,у أмтнии мскино ,у аҳшрнии фии зумраи алмсокин » .

Фқолти ъоӣшаҳ : лам ё расӯли аллоҳ ? қол : « анҳми идхлўни алҷнаҳ қабл ағнёӣҳми бأрбъини хриФо » .

Ва ҳам аз баҳр эшон гуфт : « ҳавзии мо байни адани илои Аммон , шаробаи абизи ман аллбну أҳлии ман алъсл . Ман шурб манеҳ шурбаи лои измأи баъдҳо абадан ,у аввали ман ирдаҳи съолики алмҳоҷрин » . Қлно : ва ман ҳам ё расӯли аллоҳ ? қол : « алднси алсёб , алшъси алрؤс , аллазӣнаи лои тФтҳи ?лаами абвоби Ассадад ,у лои изўҷўни алмнъмоти аллазӣнаи иътўни мо алайҳиму лои иътўни мо ?лаам » .

Ҳануз раби Алъоламин эшонро наёфарида , ва дар олам вуҷӯд наёварда , ки бҳзори соли пеш аз эшон бо пайғомбарон банӣ Исроил мегуяд , ва эшонро ҷилва мекунад ки : маро бандагонӣанд ки маро дӯст доранд , ва ман эшонро дӯст дорам , эшон муштоқ мананд , ва ман муштоқи эшон . Эшон маро ёд кунанд ва ман эшонро ёд кунам . Назари эшон бмнасту назари ман боишон . Аҷиб корӣаст кори дӯстон ! ва турфа бозорӣаст бозори эшон ! пеш аз онкӣ дар вуҷӯди оради эшонро ҷилва мекунад , ва чун дар вуҷӯд омаданд , дар хилвату ҳўи мъкм бар азуи нозашон май пурвирд . Он гуҳ беМуродӣ ва бе комии рӯзашони басар май орад ,у Осиёи бало бар фарқи сарашони мигрдонд .

Пер тариқат гуфт : дар бодия мешудам , дарвеширо дидам ки аз гуруснагӣу тишнагӣ чун хаёлӣ гашта , ва он шахси вай аз ранҷу балои бхлолии бози омада ,у сар то пои ваии хунобаи гирифта . Гуфто : бтъҷб дар вай май нгрстм ,у худоиро ёд мекардам . Чашми фарох боз кард ва гуфт : ин кист ки имрӯз дар хилвати мо раҳмат оварда ? гуфто : дарин будам ки ногоҳ аз сари ваҷд хеш бархест , ва худро бар замин мезад ,у мушоҳидаеро ки дар пеш дошт ҷони нисор ҳаме кард ва мегуфт :

Ва лои ттрди кофарон бар Мустафо ( с ) омаданд , гуфтанд : ё Муҳамад ! мо май хоҳем ки бтўи имони орем , локини моро ор бошад бо ин гадоёни нишастан , ва он буии нохуши халқон эшон кашӣдан . Эшонро аз хештан давр кун , то мо бтўи имони орем . Расӯли худои азими ҳарис буд бар имони эшон ,у лиҳозои иқўли аллоҳи таъолӣ : лълки бохъи нФски أлои икўнўои муъминин . Овардаанд бики ривоят ки расӯли худои умрро ба пайғом бдрўишон фиристод то рӯзӣ чанд камтар оянд магар ки эшон имони оранд . Умр ҳануз се гоми рафта буд ки Ҷабраил омад ва оят оварад ки :у лои ттрд ё Муҳамад ! марони эшонро ки ман нарондаам . Мнўози эшонро ки ман нахондаам . Ореи мақбулон ҳазрат дигаранд ,у матрудони қтиъти дигар ! ин даравишони хондагону аллоҳи идъўои إлии дор ассаломанд , ва он бегонагони рондагони ахсؤои фӣҳоу лои тклмўн . Расӯли худои умрро боз хонд . Кофарон низ боз омаданд , ва гуфтанд : агар май туоне бории як рӯзи моро навбат на , ва як рӯзи эшонро , то бтўи имони орем . Расӯли худо ҳиммат кард ки ин навбати чунон ки дар мехоҳанд бунаад . Ҷабраил омад ва оят оварад :у асбри нФски маъаи аллазӣнаи идъўни рбҳми алоиаҳ бо эшон бош ки ман бо эшонам . Эшонро хоҳ ки ман эшонро хоҳонам . Кофарон чун аз ин навбати рӯзи рӯз ниҳодани навмеди гаштанд боз омаданд ва гуфтанд : агар навбат наменаҳй раво дорем , ва бо эшон биншинем Андӣ ки ту бмонигарӣ на бо эшон ,у икроми моро рӯй сӯии мо дорӣ , то бтўи имони орем .

Мустафои умрро бихонад ва бдрўишон фиристод , то дили эшон хуш гирданд ,у рзоءи дили эшон бойен маънӣ биҷӯед , магари он кофарони имони оранд ,у мақсӯди кофарон дар ончӣ мехостанд на он буд то имони оранд , балки мехостанд то дили даравишони бёзорнд , магар аз Мустафо нафрат гиранд , ва аз дайн вай баргарданд . Чун умри фарои роҳ буд то ин пайғоми бабрад , Ҷабраил омад ва оят оварад :у лои тъди ъиноки анҳуам ё Муҳамад ! азин даравишон рӯй магардон ,у чашм аз эшон брмгир , ки ман бо эшон ҳаме нагарм . Расӯли худои якборагӣ рӯй бдрўишон оварад ва бо эшон бинишаст , ва пайваста гуфтӣ : « бобии ман всонӣ ба рабӣ » .

Иридўни виҷҳаи бӯи ёқӯби наҳри ҷӯриро пурседанд ки : сифат мурӣд чист .

Ин оят бархонад ки : идъўни рбҳми болғдоаҳу алъшии иридўни виҷҳа , асбҳўоу лои сؤли ?лаами ман днёҳм ,у лои мутолибаи ман ъқбоҳм ,у лои ҳамаи сӯии ҳадиси мўлоҳм . Флмои тҷрдўои ллаҳи тмҳзти ъноиаҳ алҳақ ?лаами Фтўлии ҳдисҳм , Фқол :у лои ттрдҳм ё Муҳамад .

Иридўни виҷҳаи маънии иродати хост муродаст дар роҳи бурдан , ва он се қисмаст : яке иродати дунёии маҳз , дигари иродати охирати маҳз , сдигри иродати ҳақи маҳз . Иродат дунё онаст ки гуфт ъзи зикра : тридўни арзи алднё , ман кони ириди алъоҷлаҳ , ман кони ириди ҳрси алднё ,у إни кнтни трдни алҳёҳи алднё ва зинатҳо ,у нишони иродати дунёи ду чизаст , дар зиёдати дунёи бнқсони дайни розӣ бӯдан , ва аз даравишони мусулмонони эъроз кардан ,у иродат охират онаст ки гуфт таъолӣу тақаддус : ва ман أроди алохраҳ , ман кони ириди ҳрси алохраҳ назд ?лаи фии ҳрсаҳ ,у нишони он ду чизаст дар саломати дайни бнқсони дунёи розӣ бӯдан ,у мؤонст бо даравишони доштан . Ва иродат ҳақ онаст ки аллоҳ гуфт ҷли ҷалола : иридўни виҷҳа ,у إни кнтни трдни аллоҳу расӯла ,у нишони он пои бадви гетии фаро ниҳоданаст , ва аз халқи озоди гаштан , ва аз худ брстн .

Ин худ баён илмасту таҳқиқи иборат , аммо баёни фаҳми бзбон ишорат онаст ки пер тариқат гуфт чун ӯро аз иродат пурседанд , гуфто : « нафасӣаст миёни илму вақт , дар ноҳияи ноз , дар маҳаллаи дӯстӣ , дар сарои нестӣ , чаҳор ҳад дорад он сарой : яке бо ошуфтагон шавад , яке бо ғарибон , сдигр бо бедилон , чаҳорум бо муштоқон . Он гуҳ гуфт : эй меҳрбони фарёдрас ! азизи он каси каш бо ту як нафас . Эй ёфта ва ёфтанӣ ! аз мурӣд чаҳ нишон диҳанд ҷуз бехештанӣ ! ҳамаи халқро меҳнат аз дўрист ,у мурӣдро аз наздикӣ ! ҳамаро тишнагӣ аз ноёфт об ,у мурӣдро аз серобӣ ! илоҳӣ ! ёфта меҷӯям ! бо дида вар мегӯям ! ки дорам чаҳ ҷӯям ки байнами чгўим ! шефтаи ин ҷуст ва ҷӯям ! гирифтор ин гуфт ва гӯям :

Ва إзои ҷоءки аллазӣнаи иؤмнўни боётно муъминон дигаранду орифони дигар .

Муъминони нахуст дар саноеъ ва оёт нигаранд , он гуҳ аз оёт бмо расанд . Орифони нахуст бмо расанд , он гуҳ аз мо боёт бозгарданд . ё Муҳамад ! онон ки бавоситаи оёти бмои имони оранд , бавоситаи худ саломи мо бар эшон расон , ва он кас ки бе воситаи моро шинохт , ва бе саноеъи моро ёфт , бе воситаи мо худ саломи бадви расонем ,у злки фии қавла : саломи қўлои ман раби раҳим .

Пер тариқат гуфт : « илоҳӣ ! ӯ ки турои бсноиъи шинохт , бар сабаб мавқуфаст , ва ӯ ки турои бсФоти шинохт , дар хабар маҳбӯсаст . ӯ ки бошорти шинохт , суҳбатро матлӯбаст . ӯ ки рабӯда ӯст аз худ маъсӯмаст » . Кутуби рбкми алӣ нафса алрҳмаҳи ану кули бки ман кутуби алейк алзлаҳ , Фқди тўлии бнФсаҳи лаки китоби алрҳмаҳ . Китобатаи лаки азлиаҳ ,у алкитобаи алейк вақтеа ,у алўқтиаҳи лои тбтли алозлиаҳ . Қоли алўостӣ : брҳмтаҳу слўои илои ибодата , лои бъбодтҳму слўои илои раҳмата ,у брҳмтаҳи ноливои мо ъндаҳи лои бأФъолҳм , лأнаҳ ( с ) иқўл : «у лои анои алои ани итғмднӣ аллоҳ манеҳ брҳмаҳ » .

أнаҳи ман амали мнкми сўءои бҷҳолаҳи сами тоби ман баъдау أслҳи Фأнаҳи ғафури раҳим

Рӯй фии баъзи алохбори нодитмўнии Флбиткм , сأлтмўнии Фأътиткм , борзтмўнии Фأмҳлткм , трктмўнии Фръиткм , ъситмўнии Фстрткм . ?фони раҷъатами илои қблткм ,у ани адбртми ании антзрткм .

Мегуяд : бандагони ман ! рҳигони ман ! маро боўоз хондед блбики тон ҷавоб додам , аз ман неъмат хостед атоатон бахшедам . Ба беҳуда берун омадед , муҳлат тон додам .

Фармони ман бгзоштиди риоят аз шумо барнадоштам . Маъсият кардед , ситам бар шумо нигаҳи доштам .

Бо ин ҳамагар бозоӣидтон бипазирам , вар баргардед боз омаданро интизор кунам : анои аҷўди алоҷўдину акрами алокрмину арҳми алроҳмин .