Қавлаи таъолӣ :у явми иҳшрҳми ҷмиъо ё мъшри алҷн алоиаҳ ишоратаст бозҳори сиёсату иззат ,у хитоби ҳайбат бо аҳли шақоват , дар он рӯзи растохезу рӯзи азимат , рӯзӣ ки оташи навмидӣ дар хирманҳои хилоиқ зананд ,у аъмолу аҳволи эшон ббод бениёзӣ бар диҳанд ки : «у қдмнои إлии мо ъмлўои ман амали Фҷълноаҳи ҳбоءи мнсўро » . Золимону ситамкорони хаймаи андӯҳ ва надомат бизананд ки : «у явми иъзи алзолми алии идиаҳ » . Гардани ҳамаи ҷабборону мутамарридон фурӯ шикананд , ва он амалҳои хабис ҳамчун ғулии созанд , ва бар гарданҳошон ниҳанд : إнои ҷълнои фии أъноқҳми أғлоло , ва он ъўонони нопоку золимон бераҳматро биоранд , ва дар саропарда оташин бидоранд : إнои أътднои ллзолмин норо أҳоти баҳами сродқҳо . Офтобу моҳу сайёротро бадвади ҳайбат рӯй сиёҳ гардонанд , ва ин кӯс завол бикӯбанд ки : إзои алшмси кӯрат . Ва إзои алнҷўми анкдрт . Бар қадари моя ҳар касе бо вай мъомлт кунанд . Қавмиро ндоءи брдобрд аз пеши мизннд ,у қавмиро овози гирои гир дар қафо мениҳанд . Қавмӣ чун дар аз миён садаф меафрӯзанд . Қавмиро бойени хитоб каромат менавозанд ки : « лои тхоФўоу лои тҳзнўо » . Қавмиро бойени тозӣона идбор зананд ки : « ахсؤои фӣҳоу лои тклмўн » қавмиро ин хитоби ҳайбати шнўоннди бнъти иззату изҳори сиёсат ки : аи мъшри алҷну алإнси أи лами иأткми русули мнкми иқсўни алайкуми оётӣ ? ! қавмиро ин ндоءи каромати шнўоннди бнъти лутфу изҳори раҳмат ки : « ё ибоди лои хавфи алайкуми алиўму лои أнтми тҳзнўн » .

Ва рбки алғнии зўи алрҳмаҳи ишорати баҳри ду тараф дорад ҳамон иззату сиёсат бо бегонагон , ҳамин лутфу раҳмат бо дӯстон . Алғнии ишири илои ъзаҳ ,у зўи алрҳмаҳи ишири илои лутфа . Алғнии ахбори ани ҷалола ,у зўи алрҳмаҳи ахбори ани аФзолаҳ . Фаҳми фии самоъи ҳзаҳи алоиаҳи мтрддўни байни сҳўу маҳв ,у байни икрому астлом ,у байни тақрйву тзўиб , воситӣ гуфт : алғнии бзотаҳ , зўи алрҳмаҳи бсФотаҳ , алғнии ани тоъаҳи алмтиъин , зўи алрҳмаҳи алии алмзнбин .

إни мо тўъдўни лот омадании омадаи гир , ва рафтанӣ шудаи гир , ва ин рӯзи равшани торик шудаи гир ,у ғурури дунёи рӯзии басари омадаи гир . Ҷавонмардиро диданд ки беиллатӣ мелангед , гуфтанд : чаро май лангӣ ? гуфт : фардо бхорстон хоҳам рафт . Гуфтанд : то фардо ! гуфт : фардои омадаи гир , ва ин пардаи даридаи гир ,у расво шудаи гир ? !

эй ҷавонмард ! ин ҳаёти дунё бодаст , то бенгарӣ аз даст рафтааст . Ин дунё ҳамчун ханда девонагонаст ,у гиряи мисатон ! девона бешодӣ хандад ,у маст беандӯҳ гиряд . Дунёи мисол яхаст дар офтоби ниҳода , ва бнҳиб мегузорад , ё шукр ки дар даҳани ниҳода ва май резад , оре ! бас ширинаст бтъм , локини гдозндаҳи бҷрм , то дар даҳан наҳодӣ гудохт . Дунёи назора гоҳе хушаст , ҳлўаҳи Хизра , локин то бенгарӣ гузашт , ва то дили дарав бастӣ рафт . Луи лои аламути лои дъии кули анноси алрбўбиаҳ . Агар зли марги нестӣ , аз атрофи олами овоз « أнои рбкми алأълӣ » баромадӣ . Ин чандини садрҳо бинӣ аз хоҷагони холӣ шуда , ва пас аз онкӣ чун гул бар бор бишкуфта буданд , аз бор бирехта , ва дар гули хуфта .

Чун ки ибрат нагирӣ ва дар саранҷоми кори худ андеша накунӣ ? ! раб Алъоламин мегуяд : ФсўФи тълмўни ман ткўни ?лаи оқибаи ?илдор . Оре ! бидонед ки ин дунё то куҷо расад ,у сарои пирӯзӣу ҷовидӣ кро расад ! ба байнед ки даравишони шикастаро бар мураккаби каромат чун оранд ! ?у хоҷагон бемаъниро ба тозӣонаи қаҳр чун ронанд ? !