Қавлаи таъолӣ :у аллазӣнаи омнўоу ъмлўои алсолҳот алоиаҳ гуфтаанд ки : имон бар чаҳор қисмаст : ӣмонӣ ки дар дунё бакор ояд ва дар уқбо на , чун имони мунофиқон . Дигари ӣмонӣ ки дар уқбо бакор ояд ва дар дунё на , чун имони саҳараи фиръавн . Сеюм ӣмонӣ ки на дар дунё бакор ояд на дар уқбо , чун имони фиръавн дар вақти муъоинаи азобу ҳалок .

Чаҳоруми ӣмонӣ ки ҳам дар дунё бакор ояд ҳам дар уқбо , ва он имон муваҳҳидонасту мухлисон , ки эшонро хизматаст бар суннат , ва маърифатаст бар мшоҳдт , ва ёдгораст дар ҳақиқат .

Дар мъомлти сидқ биҷой овараданд , ва дар ибодати суннат , ва дар суҳбати амонат . Эшонанд ки раб Алъоламин гуфт :у аллазӣнаи омнўоу ъмлўои алсолҳоти ло нклФ наФасо إло вусъҳо мегуяд ҷли ҷалола : мо муъминонроу неки мардонро бор гарон нанаҳем ,у биҳишти боқӣу Наими ҷовдонӣ аз эшон дареғ надорем . Ҳам дар дунёи эшонро биҳишт ирфонаст , ҳам дар уқбои эшонро биҳишти ризвон . Имрӯз дар ҳадоъиқи муноҷоту риёз зикр менозанад ,у фардо дар ҳқоӣқи мўослот бар бисоти мшоҳдт май осоинд .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ ! насимӣ дамид аз боғи дӯстӣ , дилро фидо кардем .

Бӯе ёфтем аз хазинаи дӯстии бподшоҳӣ бар сари олам Нидо кардем . Барқӣ тофт аз машриқи ҳақиқати оби гул кам ингоштем . Илоҳӣ ! ҳар шодӣ ки бетуаст андӯҳ онаст . Ҳар манзил ки на дар роҳ туаст зиндонаст . Ҳар дил ки на дар талаб туаст вайронаст . Як нафас бо ту бадви гетӣ арзонаст . Як дидор аз он ту бсди ҳазор ҷон ройгонаст : сад ҷон накунад ончӣ кунад буии висолат .

Ва нзънои мо фии сдўрҳми ман ғули сифати ҷавонмардони тариқату соликони роҳ ҳақиқатаст ки раби алъзаҳи аввали дилҳои эшон аз ҳавоҳо ва бидъатҳо пок кард , то қадам бар ҷода суннат ниҳоданд ,у бнсўси китоби худоу суннати Мустафо ( с ) паии бурданд . Ва ҳаму фаҳми худ дар оёти сифот гум карданд , ва савоб дид хиради худ маъзул карданд ,у бозъон гардан ниҳоданд ,у бсмъ қабул карданд ,у роҳи таслим пеш гирифтанд , то аз таътилу ташбеҳи брстнд .

Бози дилҳои эшон аз дунёу олоиши дунё пок кард , то нури маърифат дар дил эшон тофт , ва чашмҳои ҳикмат дар дилҳошон падед омад . Бози назари худ эшонро гиромӣ кард ,у дӯстии хлоӣқ аз дилҳошон берун кашид , то бҳмгӣ бо ваии гаштанд , ва дар ҳақиқати афрод равон шуданд , ва аз асбоби во мусаббиб омаданд . Яке диданд , ва яке шуниданд ,у бикии расиданд .

Забон бо зикр ,у дил бо фикр ,у ҷон бо меҳр , забон дар ёд ,у дил дар роз ,у ҷон дар ноз :

То дилами фитна бар ҷамол ту шуд

Бандаи ҳасани зўи алҷлол ту шуд

эй азизи он касе ки рӯй ту дид

Вои шигарфи онкӣ дар ҷувол ту шуд

Аммо май дон то аҳди азалии доман ту нагирад , дили ту ин кори бнпзирд , ва то ҳақ ба ту нпиўндди ин тариқ бо ту бнсозд , ва то ҳақ бтў нанигарад дили ту ӯро нахоҳад .

Ва нўдўои أни тлкми алҷнаҳи أўрстмўҳои бмои кантами тъмлўни ин ки гуфт бмои кантами тъмлўни таскини дили бандаро гуфт , ва зиёдат навохт ки бар вай май наад , ва агар на банда донад ки амал бо тақсири ваии сазои он даргоҳ нест , ва он манозил ва он дараҷоти ҷзоءи ин амал нест , аммо бФзли худ ношоиста мешоиста кунад , ва нописандида меороед ,у неки худоӣу меҳрбонии худ дар он бо банда менамояд .

Ва алии алأъроФи риҷол чаҳ мардонанд эшон ки раби алъзаҳи эшонро мардон хонд , мардоне ки боди анояту насими риоят аз ҷониби қурбат ногоҳ бар эшон гузар кард :

Шимолии бод чун бар гул гузар кард

Насими гули ббоғи андар асар кард .

Чун боди аноят бар эшон гузар кард дилҳошони бнўри муъарриф зинда кард . Ҷонҳошони бътри висоли худ хушбӯӣ кард . Сарҳошони бсиқли аноят равшан кард . Бҷмъи ҳиммату ҳасани сирати эшонро бархӯрдор кард , то ҳиммат аз халқ якборагӣ бардоштанд , ва бо меҳр ҳақ пардохтанд :

Муштоқи ту дар Кувайт аз шавқи ту саргардон

Аз халқ ҷудо гашта хурсанд бхлқонҳо

Аз сӯзи ҷигари чашмӣ чун ҳалқаи гавҳарҳо

Вази оташи дили оҳӣ чун риштаи марҷонҳо .

Лои ҷурми раби алъзаҳ дар дунёи эшонро бар асрору аҳволи бандагон ашроф дод , ва дар уқбо бар манозилу дараҷоти муъминон ашроф дод ,у мақоми эшон зибр хлоӣқ кард , то ҳамаро донанд ,у каси эшонро надонад . Ҳамаро шиносад ,у каси эшонро нашносад . Инаст ки гуфт : иърФўн куллан бсимоҳм . Ҳар касеро нишонеаст , ва бе нишонеи эшонро нишонаст .

Ҳар касе бсФтӣ дар худ бимонада ,у бихўдии эшонро сифатаст . Дӯзахён дар қайди мухолифат аз ҳақи бози монда ,у биҳиштён дар биҳишти бҳзўз худ орамида , ва эшонро аз ҳар ду бар карон дошта , ва бар ҳама мушарраф карда . Пер тариқат гуфт : илоҳӣ ! чаҳ зебоаст айёми дӯстони ту бо ту ! чаҳ некӯаст мъомлти эшон дар орзӯии дидори ту ! чаҳ хуш аст гуфту гӯии эшон дар роҳи ҷусту ҷӯии ту ! чаҳ бузургвораст рӯзгори эшон дар сари кори ту !у нодаии أсҳоби алнори أсҳоби алҷнаҳи أни أФизўои ълинои ман алмоءи алоиаҳи Фкмои лами ирзқҳми алиўми ман урфонаи зарраи лои исбқҳми ғдои фии тлки алаҳволи қатра ,у аншдўои фии маъноа :

Ва أқсмни лои исқиннои алдҳри қатра

Ва луи зхрти ман арзҳни бҳўр .

Ва иқол : анмои итлбўни алмоءи либкўо ба , лأнаҳи нФдти дмўъҳм ,у фии маъноаи аншдўо :

НзФи албкоءи дмўъи айнаки Фостър

Айнан . Лғирки дмъҳои мдрор

Ман зои иъирки айнаи тбкии баҳо

أи раъйат айнан ллбкоءи тъор