Қавлаи таъолӣ : лақади أрслнои нўҳои إлии қавма алоиаҳ мегуяд : Нӯҳро бқўм вай фиристодему уммати вай ҳамон буданд , ва дар зери илми рисолати вай беш аз он наомаданд , ва он гуҳ дар ҳазор , кам панҷоҳ сол , ки эшонро даъват кард , аз ҳаштод кам як мард ки муъмин буданд ақди ҳаштод тамом нашуд ,у Нӯҳи ҳам чунон даъват ҳаме кард ,у умед ҳаме дошт , то оят омад ки : лни иؤмни ман қўмки إлои ман қади омн . Нӯҳ чун аз эшон навмеди гашт , гуфт : раби лои тзри алии алأрзи ман алкоФрини дёро .

Бози Мустафои арабии расӯли қршӣ ( с ) ки фиристоданд , бкоФаҳ халқ фиристоданд ,у ҷаҳонёнро ҳама аз рӯй даъвати зери илми набуввату рисолат вай дароварданд , ва фармон омад ки : ё Муҳамад ! навмед машав ки ту раҳмати ҷаҳонӣоне ,у амони бандагонӣ , то на баси рӯзгори бинии гуруҳи гуруҳ аз оламён рӯй бъзти исломи ниҳода ,у бисоти имон дар олами густарда ,у хуршеди шаръи муқаддас аз уфуқи давлати набуввати ту баромада , ва бимикон ъзи туу ҷоҳу манзалати ту ин дайни ислом қавӣ гашта ,у риштаи давлати он бо домани абади пайваста :у раъйати анноси идхлўни фии дайни аллоҳи أФўоҷо . Нӯҳ ҳаме гуфт : бори худоё ! аз кофарон диёр магузор ,у Мустафои қршӣ ( с ) ҳаме гуфт : бори худоё ! дар олам куфр магузор . Чун Сайид ( с ) ин дуо кард , аз ҳазрати иззат Нидо омад ки : ё Муҳамад ! дили хуши дор , ки агар аз даври фалаки як рӯз беш намонад , ва он рӯзи буқати намози дигар расида бошад , Ҷабраилро фармоем , то шохи офтоби дарин майдон алӣ бигирад , ва нагузорад ки шаб ояд , то дар он боқии рӯзи шодравони шаръи турои бшрқу ғарби бози кашам , на дар ҳинду снии гузорам , на дар рӯми чилипое , на дар ҳеҷ синаи зулмати ширкӣ , на дар ҳеҷ дили заҳмати шаккӣ , на дар панҷаи ширии қаҳрӣ , на дар неши Марии заҳрӣ , ва ин кор дар нима охир хоҳад буд ки Мустафо ( с ) гуфта : « хайри ҳзаҳи аломаҳи аввалҳо ва охирҳо » .

Нӯҳро бқўм худ фиристоданд , гуфтанд : أнзри қўмки ман қабл أни иأтиҳми азоби أлими Мустафоро бхлқ фиристоданд , гуфтанд : башари алмؤмнини бأни ?лаами ман аллоҳи фузалои кбиро . Аз баҳри онкии Нӯҳро бъқўбт фиристоданд ,у Мустафоро брҳмт . На бинӣ ки дар ҳақи Нӯҳи бими фаро пеш дошт ,у мағфират бо пас дошт , гуфт : أни иأтиҳми азоби أлим , пас бохр гуфт : лиғФри лаками ман знўбкм , ва дар ҳақи Мустафои бишорату раҳмати фаро пеш дошту бим вопас дошт : إнои أрслноки шоҳдоу мбшроу нзиро . Чун Нӯҳ дуо кард ки : « раби лои тзри алии алأрзи ман алкоФрини дёро » , Ҷабраил омад , гуфт : ё Нӯҳ ! бар душманон дуо кардӣ ! дӯстонро дуо кун . Гуфт : аз худ бадӣгарии напардозам : раби ағФри лӣ . Гуфт : ё Нӯҳ ! султони раҳмати даст . Карами фурӯ кушода беафзой . Нӯҳ гуфт : «у лўолдӣ » Ҷабраил гуфт : уқубат бидон фаровонии хостӣ ,у раҳмати бад-ӣни андакӣ ! гуфт :у лмни дахли байтии мؤмно . Ҷабраил гуфт : беафзой ки ҳануз андакаст , гуфт :у ллмؤмнину алмؤмнот . Сайидро гуфтанд .

ё Муҳамад ! ту чаҳ май гӯйӣ ? гуфт моро дар бдоити ин кори ин адаби дромўхтнд ки :у ахФзи ҷноҳки лмни атбъки ман алмؤмнин , ҳаме гӯям : « аллоҳами ағФри ллмؤмнину алмؤмнот » , лои ҷурм чун буд Мустафо ( с ) ҳамаи насиби халқ буду ҳамаи бомати машғӯл буд . Раби Алъоламин вайро ниёбат дошт , ва бе ваии кори вай рост кард ,у хасми вайро ҷавоб дод .

Чун душманон гуфтанд : маҷнӯнасту зол , раб алъзаҳ гуфт : мо أнти бнъмаҳи рбки бмҷнўн , мо зли соҳбкм ва мо ғўӣ ,у Нӯҳ ки бахуди машғӯл буд , чун ӯро гуфтанд : إнои лнроки фии залоли мубин , ҷавоби ҳам худ дод ки : ё қавми лӣс безалолау локинии расӯли ман раби Алъоламин . Фштони байни ман дафъи ан нафса ,у байни ман дафъи анҳу раба .

Ва ҳамчунин фарқаст миён касе ки гуяд : локинии расӯли ман раби Алъоламин , ва касе ки ҳақи ҷли ҷалола аз баҳр вай гуяд : ису алқуръони алҳким . إнки лмни алмрслин , он тафарруқатаст ва ин ҷамъ . Он сифат мурӣдаст , ва ин наъти мурод ,у бинҳмои бӯни баъӣд . .

أблғкми рисолоти рабӣ ҳар чанд пайғоми мирсонм , ва насиҳат мекунам , локин медонам ки хастаи қаҳри ради азалиро лутфи нсҳи мо бакор наёяд , ва гуфт мо дар вай асар накунад : ман асқттаҳи алқсмаҳи лами тнъшаҳи алнсиҳаҳ .

Қавла : أу ъҷбтми أни ҷоءкми зикри ман рбкм аҷаб онаст ки шахси расӯлро брсўлӣ шигифт медоштанд ,у дасти тарошидаи худро бхдоиӣ меписандиданд , ва шигифт намедоштанд . Инаст камоли ҷаҳолату ғояти залолат ! ва аз ин аҷаб тар онаст ки раби алъзаҳи ҷли ҷалола бо он тмодӣу туғёни эшон , ва он гуфт носазои эшон неъмати ин ҷаҳон боишон равон медорад , ва ҳеҷ боз нагирад ,у неки худои худ бо ёд эшон медиҳад ки :у азкрўои إзи ҷълкми хлФоءи ман баъди қавми Нӯҳу зодкми фии алхлқ бстаҳ мегуяд : миннатҳои ман бар хештан ёд кунед , ки шуморо сокинон замин кардам , ва пас аз гуруҳе ки гузаштанд шуморо ҷҳондорон кардам , ва шуморо неъмату дастрас тамом додам , ва он гуҳ бар хилқату қӯти шуморо бар ҷаҳонён афзӯнӣ додам . Аз ҳақи неъмати бад-ӣни тамомӣ ! ва аз эшон куфр бидон саъбӣ ! Мустафо ( с ) гуфт : « мо аҳади асбри алии азии исмъаҳи ман аллоҳи ъзу ҷл . Идъўни ?лаи влдоу ҳўи ирзқҳму иъоФиҳм » .

Он гуҳи дигари бора бар сиблат таъкӣд гуфт : Фозкрўои олоءи аллоҳ , локин чаҳ суд ки дидаи ҳақи байну самъи савоб шинав надоштанд : إнҳми ани алсмъи лмъзўлўн , أми тҳсби أни أксрҳми исмъўни أўи иъқлўн ? ! чун пазиради панди дилӣ ки меҳри шақоват дар он задаанд ? ! ва чаҳ бинад дидае каш аз бенаӣ маҳрӯм кардаанд ? !