Қавлаи таъолӣ :у қоли алмлأи ман қавми фиръавни алоиаҳи он маҳҷӯри мамлакат ,у матруди даргоҳи иззат ,у захми хӯрдаи адли азал , фиръавн беАвн , чун худро бар мақом аҷз бидид , ва дар кори малики худ ваҳн дид ,у қибтӣони зиёдаи тамкин аз вай талаб мекарданд то бар Мӯсоу қавми ваии татовули ҷӯянд ва қаҳр кунанд ҳаме гуфтанд : أи тзри Мӯсоу қавмаи лиФсдўои фии алأрзу изрку олҳтк ? ! он мудаббирро нанг омад ки қусӯри қудрати худ боишон намояд ё бзъФу аҷзи худ мӯътариф ояд , ҳамеи забон таҳдид бикшод ки : снқтли أбноءҳму нстҳиии нсоءҳм . Ваии тадбирии ҳамеи сохт бботл ,у аллоҳи тақдирӣ ҳаме кард бботн . Тадбири ваии ин буд ки : снқтли أбноءҳму нстҳиӣ , нсоءҳму тақдири аллоҳи ин буд ки : Фонтқмно манеҳам Фأғрқноҳм фӣ ?илем овараданд ки рӯзӣ Ҷабраил омад бар сӯрати мардӣ , ва пурсед аз вай ки : чаҳ гӯйӣ бамурдӣ ки банда Эй дорад , ва ӯро молу ҷоҳ ва неъмат диҳад , он гуҳ бар хоҷаи хеши исёни орад , ва хоҳад ки бар вай меҳтар шавад ? фиръавн гуфт : ҷзоء вай онаст ки ӯро боби кашанд . Аз ҳазрати иззат фармон омад : эй Ҷабраили ин фатвои гӯши дор то он рӯз ки гӯйӣ : олону қади ъсит қабл ? ! қоли Мӯсои лқўмаҳи астъинўои биллоҳу асбрўои Мӯсои қавми худро иршод кард ки : шумо даст дар ҳабли исмати аллоҳи занед , ва аз нусрату неъмати вай навмед мабошед , ва бар змони вай такя кунед , ки вай гуфта : кони ҳқои ълинои насри алмؤмнин , ва дар ҳамаи ҳоли ёрӣ диҳанда ӯст ёрӣ аз вай хоҳед , ва ғамҳоро фараҷи оранда ва дарҳоро гушоянда ӯст , ва бар блоءи фиръавн сабр кунед то рӯзӣ басар ояду давлати шумо дар расад , моҳи вай дар хусуф уфтад ,у офтоби ъзи шумо аз бурҷи шараф шумо битобад .

Ъсии рбкми أни иҳлки ъдўкму истхлФкми фии алأрзи Финзри Киеви тъмлўн бар завқи аҳли маърифати адуи ӣнҷо ишоратаст бнФси аммора ки Мустафо ( с ) гуфт : « аъдии ъдўки нФски алтии байни ҷнбик » ,у замин ишоратаст бҷўорҳ ки асли он хокасту марҷаъи он бо хок ,у истхлФкм ишоратаст бадал , ки то нафас намирад дил зинда нагардад .

Мегуяд : аз лутфи илоҳӣу карам бениҳоят гӯш доред , ки шуморо бар нафаси аммора нусрат диҳад то онро мақҳур кунед ,у роҳи шаҳвату ҳўоءи ботили буи фурӯ бандед . Мстбаҳи нафас хароб доред ,у каъбаи дили ободони нафас асир гардад ,у дил бар ҷавориҳ амир шавад . Нафас дар худ бимираду дили баҳақ зинда шавад . Душман баравад ва дӯст бинозад . Ҳаргиз ки дид ки ошно бо бегона бисозад ? ин чунонаст ки гӯйанд :у аллоҳи мътии алмсӣўлот :

Сами қол : Финзри Киеви тъмлўн эй : Киеви мърФтки бшкри мо анъми алейк ?у лақади أхзнои оли фиръавни болснини уқубаташон рангоранг омад , ки мухолифаташони лўнолўн буд . Уқубат бақадр хиёнат бошаду мؤохзти бондозаҳи мухолифат . Он чандон балӣоту нкбот аз он оёти муфассалот бар завоҳир эшон кушоданд , ва эшонро дар он меҳнату шиддати бгрдониднду саъбтар уқубатии он буд ки дида ботин надоштанд то дрёФтндӣ ки аз ки боз мондаанд ? ва чаҳ гум кардаанд ?

Агар эшонро басиратӣ будӣ ё аз ҳақиқати шамае ошноӣ доштандӣ биҷой онкӣ гуфтанд : адъи лнои рбки адъи лно рбно гуфтандӣ , ва бидида ибрати нгрстндӣ , то он ъқўботи сабаби таҳорати эшон будӣ , локин чаҳ суд ки рақами ошноӣ дар азал бар эшон накашиданд ,у ҷузи доғи маҳҷӯрӣ бар эшон наниҳоданд ! ҳар чанд ки оёти қудрат беш диданд аз ҷодаи ҳақиқати давртар афтоданд . Аҳдӣ ки карданд басар набурданд , ва аз худ биўФоиӣ ва бегонагӣ намуданд .

Раб Алъоламин гуфт : Флмои кшФнои анҳуам алрҷзи إлии أҷли ҳам болғўаҳи إзои ҳам инксўни абрмўои алъҳди сами нқзўаҳ ,у қдмўои алъҳди сами рФзўаҳ , комаи қил :