Қавлаи таъолӣ : ҳўи алзии хлқкми ман нафаси воҳида бузургасту бузургвор , худованди меҳрбон , некӯи ном , раҳеи дор , офаринандаи ҷаҳонён ,у дорандаи ҳамагон . Пок ва беайб дар ному нишон . Пок аз зода ва худ нзоӣидаҳ , пок аз анбозу ёридиҳанда , пок аз ҷуфт ва ҳам монандаи . Халқ ки офарид , ҷуфти офариди қарини якдигар , наринау модинаҳ ҳар ду дарҳами сохта ,у шакл дар шакли баста ,у ҷинс бо ҷинс орамида , чунон ки гуфт :у ҷаъли минҳои завҷҳо лискни إлиҳо . Худост ки яктост , ва дар сифот бе ҳамтост , ва аз айбҳо ҷудост . Офаринандау дорандау прўронндаҳ . Чун хоҳад ки дар офариниши қудрати намояд , аз як қатраи оби маин сад ҳазор лтоӣФу ъҷоӣби беруни орад . Аввали хокӣ , он гуҳи обӣ , он гуҳи ълқаҳ эй , пас мзғаҳ эй , пас устихонӣу пӯстӣ , пас ҷонварӣ . Чун чаҳор моҳа шавад зинда шавад дар он қарори макин фии зулмоти сулси дарин шахси се ҳавзи офарӣдаи яке димоғ , яке ҷигар , яке дил . Аз димоғи ҷӯйҳои аъсоб бар ҳамаи тани кушода , то қудрати ҳису ҳаракат дар вай меравад . Аз ҷигар рагҳо орамида , бар ҳамаи тани кушода , то ғизо дар вай меравад .

Аз дили рагҳо ҷаҳанда , бар ҳамаи тани кушода , то рӯҳ дар вай меравад . Димоғ бар се табақаи офарӣда : дар аввали фаҳми ниҳода , дар дувуми ақли ниҳода , дар сеюм ҳифз . Чашм бар ҳафт табақаи офарӣда . Равшаноӣу бенаӣ дар он ниҳода . Аҷабтар азин ҳадақааст бар андозаи адаси донае , ва он гуҳи сӯрати осмону замини бад-ӣни фарохӣ дар вай пайдо гашта . Турфатар пешонӣ ки сахти офарид бо салобат , то мӯии нрўёнд ки он гуҳи ҷамоли бабрад . Пӯсти абрӯи миёнаи офарид то мӯӣ барояд андакӣ , ва дароз нагардад .

Гӯши бёФрид , обии талх дар ваии ниҳода , то ҳеҷ ҳайвони буи фурӯ нашавад , ва дар ваии печу таҳриф бисёр офарӣда , то агар хуфта бошӣу ҳашароти замини қасд он кунад роҳ бар вай дароз шавад , то ту огоҳи шӯй . Забон дар маҳали луоби ниҳод то равон бошад , ва аз сухани гуфтан боз наМонӣ . Чашмаи оби хуш аз зери забон равон кард , то бодрор об медиҳад ,у таоми буи тар мешавад , ва агар на таоми бҳлқ фурӯ нашавад . Бар сари ҳулқуми ҳиҷобии офарид то чун таоми фурӯи барӣ , сари ҳулқум баста шавад , то таоми бмҷрии нафас фурӯ нашавад . Ҷигари бёФрид то таомҳои рангорангро ҳамаи як сифат гирданд брнги хӯн , то ғизои ҳафт андом шавад .

Покаст ва бе айби худовандӣ ки аз як қатраи оби маин ин ҳамаи сунъ пайдо кард ,у чандини ъҷоӣбу бдоӣъ қудрат бинмуд , чун андеша кунӣ бигӯӣ : Фтборки аллоҳи أҳсни алхолқин ! зиҳии некӯкори зебонигор офаридагор ! тани нигошту дили нигошт . Чун тани нигошти худро ситуд , гуфт : Фтборки аллоҳи أҳсни алхолқин . Чун дили нигошт туро ситуд , гуфт : أўлӣки ҳам алрошдўн . Дар илми азалӣу қзоءи абадӣу рафта қаламаст ки рӯйҳое бихоҳад гардонид , чун бнгоштн рӯй расед гуфт : некӯ нигоред , нигоргар ситуд нанигор , ки агар нигор ситудӣ на раво будӣ ки бздўдӣ , ки Карими сутӯдаи хеш маҳв накунад , бардошта хеш рад накунад . Чун бадал расед нигор ситуд нанигоргар , то бадоне кинигор дилро ҳаргиз нахоҳад задуд .

Ва лои исттиъўни ?лаами нсроу лои أнФсҳми инсрўни бики қавли муроди бойен мушриконанд ки парастанда асном буданд . Ҷой дигар гуфт :у конўои лои исттиъўни смъо , мо конўои исттиъўни алсмъ . Ҳуҷҷатаст бар аҳли қадар ки бандаро иститоат ниҳоданд ,у қудрат бар мубоширати феъли пеш аз феъл , ва азин оят бе хабаранд ва бенасиб ки малик мегуяд ҷли ҷалола : на иститоат доранд ва на қудрат . На худро бакор оянд на дигаронро . На ҷалб манфиат тавонанд на дафъи музират , магари ончӣ аллоҳ хоҳад ки тавонанд . Ки хости хост аллоҳаст , ва тавон тавон ӯ . Бандаи бахуди ҳеҷ натавонад , ҳамаи бтқдир аллоҳаст . Некӣу бадӣ , суду зиён , атоу манъ , Ганау фақри ҳамаи бтқдиру хост аллоҳаст . Хайри бтқдир ӯу рзоء ӯ , шари бтқдир ӯ , на брзоء ӯ . Дар олам чист магари бхўост ӯ ? мӯӣ наҷунбад бар тани ҳеҷ каси магари бмшит ӯ . Хатарат ноед дар дили ҳеҷ халқи магари бълм ӯ . Одамӣ аз хоки офарӣда ӯ ,у асир дар қабза ӯ . Ҳеҷ чиз бар вай наравад магари бҳкм ӯу бмшит ӯ . Ҳар чаҳ хоҳад кунад бар банда ӯ . Агар сӯзад ё навозад хонд ё ронад , ӯро расад ,у касро нест эътироз бар ӯ : лои исӣли ъмои иФъл ва ҳам исӣлўн . Чунон ки дар бдоити офариниши халқи бмшити вай буд , ва дар ҳукми вай , имрӯзи ҳукми бмшиту ихтиёри ҳам ӯ рост : мо кони ?лаами алхираҳи халқ ки бошанд ки эшонро ҳукму ихтиёр буд ? ҷабалати ҳдсону ихтиёри инсон чаҳ мурғи ҳазрат иззатаст ? ! субҳонау таъолии ъмо ишркўн покасту мутаъолӣ аз онки дайгариро бо ваии ҳукму ихтиёр буд , ки худоӣ ширкат напазирад .

Ва троҳми инзрўни إлик ва ҳам лои ибсрўни он захми хӯрдагони адли азал ,у нобоистгони ҳазрати иззат аз Мустафо ( с ) инсонияти диданд , набувват надиданд . Одамияти диданд убудийят надиданд . Ло ҷурм мегуфтанд : إни ҳозои лсоҳри мубин , أи إнои лторкўои олҳтнои лшоъри маҷнӯн ? он дидаҳои шӯхи эшон бар мси куфри олӯда буд ,у сазоӣ дидани ҷамол набувват набӯд , аз он надиданд . Мӯсои алайҳи ассалом аз Хизр бандагӣ дид одамият надид , лои ҷурми миёни бхдмти дарбаст , ва бар даргоҳи шогирдӣу мурӣдии ваии муҷовири гашт . Дерӣ бибояд то ту аз халқу одамии берун аз тани зоҳири чизеи бинӣ . Ту Лайлӣ май бинии маъшӯқӣ наме бинӣ . Маҷнӯн майдонӣ ошиқӣ намайдонӣ . Лои ҷурм аз кӯии ҳқоӣқу роҳи мардон давр афтодӣ . эй ҳафтод сол дар манзил хок бимонада !у ҳаргизи қадам дар вилоят ишқ наниҳода ! пои банд сӯрат гашта ,у ҳаргизи олами сифати надида :