Қавлаи таъолӣ :у аълмўои أнмои ғнмтми ман шайъи ء . . . Алоиаҳ , ғанимати мол кофаронаст ки мусулмонон барон зафар ёбанд буқати қаттолу ҷиҳод , ва гуфтаанд ҷиҳоди ду қисмаст : ҷиҳоди зоҳир ,у ҷиҳоди ботин , ҷиҳоди зоҳир бо кофараст ба теғ ,у ҷиҳоди ботин бо нафасаст бқҳр .

Муҷоҳидон ба теғ се марданд : кӯшндаи мأҷўру хастаи мғФўру куштаи шаҳид . Ҳамчунин муҷоҳидон бо нафас се марданд , яке микўшди вай аз Аброраст , яке метозад вай аз аўтодаст яке бози рустаи вай аз абдоласт . ӯ ки дар ҷиҳод куффор аст бимол ғанимат тавонгар шавад , ӯ ки дар ҷиҳод нафасаст бадал тавонгар шавад , тавонгар бимол он моли вай ё ҳалоласту меҳнат , ё ҳаромасту лаънат ,у тавонгари бадал ҳимматӣ дорад ма аз дунёу Муродии ма аз уқбо . Мустафои си ҷиҳоди нафасро азим тар хонд ,у бузург тар гуфт : рҷънои ман алҷҳоди алосғри илои алҷҳоди алокбр

Аз баҳри он ки аз душмани ҳазар тавон кард ва аз нафаси ҳазар кардан натавон . Ва бо ҳар душманӣ агар бисозӣ аз шари ваии эмини гардӣ , ва бо нафас агар бисозӣ ҳалоки худ дар он бинӣ . Ва озоди бор нафас онаст ки Мустафо с гуфт : ани аллоҳи лои инзри илои сўркму лои илои аъмолкму локини инзри илои қлўбкм , гуфт : худоӣ бадал нигарад ва бнФс нанигарад , ва маълумаст ки нгрстни таъсир муҳаббатаст ,у нонгрстни таъсири буғз , агар нафас душман дошта ҳақ набӯдӣ буи назар кардӣ , чунон ки бадал кунад .

Пас воҷиб кунад нафасро душмани доштан ,у мувофиқати ҳақро баназари меҳру муҳаббати буии ннгрстн , ва дар маъракаи муҷоҳидат ба теғи риёзати қаҳри вай кардан ,у дидаи муроди ваии бноўки тФриду таҷред бар духтан азинҷо гуфт Мустафои с : « ман мқт нафса фии зоти аллоҳи оманаи аллоҳи ман азоби явми алқимаҳ » , ва дар ин маънии ҳикояти Аҳмади бен хзрўиаҳ маърӯфаст . Гуфто : рӯзгорӣ дар қаҳри нафаси хеш басар оварадам то ӯро аз муроду коми хеши боздоштами рӯзии нишот ғзў кард , бо ман бар овехт ки ғзо кардани шарт дайнасту имоди мусулмонӣу нишони тоъати дорӣ . Ва ман аз нишоти ваии аҷаби доштам ки аз нафаси нишот тоъат наёяд ,у бихир камтар гароед , гуфтам : ночор дар зери ин макрӣаст пайваста , ӯро рӯзаи миФрмоими магари тоқат гуруснагӣ надорад хоҳад ки дар сафар аз он халос ёбад ва хоҳад ки дар сафари рӯзаи кушояди рухсати сафар бар кор гирад ! гуфтам : бо нафас назрӣ кардам ки то дар сафар бошам рӯзаи нгшоим , балки бифзоем , гуфт : раво дораму рӯзаи нгшоим , гуфтам : магар аз онаст ки тоқати қиём шаб надорад мехоҳад ки дар сафар аз он халос ёбад дар дил кардам ки аз қиём ҳеҷ накоҳам ва аз шом то боми нафасро бар пой дорам , гуфт : раво дорам ва азон нанолам . Андеша кардам ки магар аз онаст ки бо халқ менаёмизаду ваҳшати хилват ӯро барин доштааст ва мехоҳад ки бо халқ суҳбат кунад , ҳиммат кардам ки дар сафари ҷузи бмнзлҳои хароб фурӯ ниёем , ва аз халқи гӯшаи гирам . Он низ аз ман раво дошт ва бипасандед . Пас аз рӯй аҷзу тазаррӯъ дар ҳақи зоридм ки илоҳии бФзли худ маро аз макри нафас огоҳ куну блтФи худ маро шод кун ! охир дарёфтам ки нафас мегуяд ки ҳар рӯзи маро ба теғи муҷоҳидати ҳазор зарбати занӣ ва ҳазор бор бикашӣу халқро аз он огоҳӣ на , бории бғзои рӯм то якбора кушта шавам ва шаҳид бошаму ҷаҳонён боз гӯйанд ки Аҳмади хзрўиаҳ дар ғзо шаҳодат ёфт , гуфтам : саъби хасмӣ ки нафасаст ки на дар дунёи мувофиқати намояд , на дар уқбо саодат хоҳад , камӣни риёи хост ки бар ман кушояд , ва дар зумраи ҳолкони орад , то раби алъзаҳи маро аз макри вай огоҳӣ дод , ва дар ҷаноби караму лутфи маро ҷой дод , он гуҳ дар вирдҳо биФзўдму алтофи карам басӣ дидам .

Пер тариқат гуфт : « илоҳӣ ! аз бим тавонад буд , бҷони расидам , ҳеҷ надонам ки бо чунин нафас бо чунин кор чун афтодам , ҳеҷ ғайрат нагирифтаму халқии бъбрт хеш надидам , ҳар чанд кушедам ки як нафас аз он худ шоистаи ту байнам надидам . Малико , доне ки на бе ту худро ин рӯз гузидам ! илоҳии марон касеро ки худ хондӣ зоҳир макун , ҷурмӣ ки худ пӯшедӣ ! кримо , миёни мо бо ту довари туе , он кун ки сазои онӣ ! қавла : Фأни ллаҳи хумсау ллрсўли чунон ки аз моли ғанимат берун кунанд ва дар он саҳмӣаст худоироу расӯлро , ҳам чунин дар муомилоти ҳақиқат ки дилро ғаниматаст саҳмӣаст худоиро , ки банда дар он озод буд аз ҳаззи худу рқи куни ҳама ҳақ бошад ва баҳақ бошад аз худ безор ва аз олами озод .

Пер тариқат гуфт : « бандаро вақте бияёд ки аз тан забон монаду бас , ва аз дил нишон монаду бас , ва аз ҷон аён монаду бас , дил баравад намӯда монаду бас , ҷон баравад рабӯда монаду бас , ин ҷавонмард бмнзл расед ва пурсед аз сайл чаҳ нишон диҳанд , чун бдрё расед дар дарё афтод , ва сахтӣ бипурсед , дар худ барисед ӯ ки бмўлӣ расед :

إзи أнтми болъдўаҳи алднёи азинҷо то охири вирди қисса бадарёнаст ,у васфи улҳоли ҷавонмардон , ки дар маъракаи ибтол ва дар сафи қаттол муборизат намуданду бъҳду вФоءи ҳақи боистоднд , то аз боргоҳи ҳақиқати бўсФи рҷўлити мавсуфи гаштанд ,у аълоъи калимаи ҳақроу нашри бисоти исломро тани сиблату ҷони базлу дил фидо карданд .

Раб Алъоламин гуфт : он корӣаст ки дар азали ман хостам , қазоӣ ки ман кардам , ҳукмӣ ки ман ронадам , лиқзии аллоҳи أмрои кони мФъўлои Фриштгонро фиристодам ороми дилҳороу бишорати мؤмнонро , аммо нусрат додани кори илоҳят моасту хасоиси рубубияти мо , ва мо алнсри إло ман ъанд аллоҳ . Ҳамчунин расӯлонро аз баҳр даъват фиристодаму ҳидояти бъноити мост , إнки лои тҳдии ман أҳббт ! касби банда тақдир кардаму сабаби сохтам аммо рӯзӣ додану расонӣдан бар мост ва мо ман добаҳи фии алأрзи إлои алии аллоҳи ризқҳо .

Ҷуфт додану тухми рехтан сабаб кардам локини вуҷӯди фарзанд бақадрат мости иҳби лмни ишоءи إносоу иҳби лмни ишоءи алзкўр .

Ва أтиъўои аллоҳу расӯлау лои тнозъўои ФтФшлўо аз рӯй ишорати мусулмононро дарин ояти мувофиқати миФрмоид ки мувофиқати асл дайнаст ,у мухолифати мояи залолат , чунон ки дар дайну ъқидти мувофиқат воҷибаст , дар ройу азимати ҳам воҷибаст , аз ӣнҷост ки раби алъзаҳи тоъати худоу расӯлу аввалии аламри ҳама дар ҳам баст ,у хурӯҷу холоват ҳаром кард . Мустафо гуфт : « амрткми бхмси болҷмоъаҳу алсмъу алтоъаҳу алҳҷраҳу алҷҳоди фии сиблати аллоҳ . Ва анаи ман харҷи ман алҷмоъаҳи қайди шбри Фқди халъи рбқаҳи алисломи ман ънқаҳи алои ани ироҷъ ,у қоли с : « ман атоънии Фқди атоъи аллоҳ , ва ман ъсонии Фқди Асои аллоҳ , ва ман итъи аломини Фқди атоънӣ , ва ман иъси аломири Фқди ъсонӣ ,у анмои аломоми ҷинаи иқотли ман вроӣаҳ ,у итқӣ ба ?фони амри бтқўии аллоҳу адли ?фони ?лаи бзлки иҷро ,у ани қоли бғираҳи ?фон алайҳ манеҳ ,у ани амри алайкуми абди мҷдъи иқўдкми бктоби аллоҳ , Фосмъўои ?лау атиъўо .

Сами қоли таъолӣ :у асбрўои إни аллоҳи маъаи алсобрини итўлии алкФоиаҳи азо ҳсл манеҳам алсботу ҳасани алтФўиз . Ҳасани басарии раҳмаи аллоҳ ҳар гуҳ ки қиссаи асҳоб бадар хондӣ гуфтӣ : тӯбои сипоҳиро ки амири эшон расӯли худо , ҷосуси эшон Ҷабраили амини худо , муборизи эшон Ҳамзау алии шери худо , мадади эшон Фриштгони худо , мақсӯди эшон изҳори дайни худо , ҳосили эшон ризои худо .