Қавлаи таъолӣ : إнмои алсдқоти ллФқроء . . . Алоиаҳ . эй ҳаргизи рӯзии дилати ҳамроҳи дард фақрӣ нобӯда ва дар ҳамаи умри як соъати ёқӯби вор дар байти алоҳзон фақр нонишаста . эй ҳаргизи рӯзии сифоти худро бнъти фақр дар манҷаниқи муҷоҳидати нониҳодау ҳаргизи як лаҳза дар ғори ғурбату ҳоли масканат дар мтобъти ҳабибу садиқ , ҷони фидои нокарда , гумони барадӣ ки бе онкии имрӯзи шарбати фақри чшӣу либоси риёзати пӯшӣ , фардо бо Фқроءи саҳобау мардони роҳи фақри манозили алӣин барӣ , гумонат хатосту тадбирати норост . Эшон бар он фақри хеши ҳазор бори ошиқтар аз он буданд ки ту бар хоҷагии хеш . Абди арраҳмони ъўФи меҳтарӣ буд аз меҳтарони саҳоба аммо ҷамоли фақр аз вай рӯй пӯшида буд . Рӯзии бҳзрти Мустафо дар омаду саъди маози дарвеши саҳобаи онҷои ҳозир буд , аз абди арраҳмон суханӣ биёмад ки он дарвеши дилтанги гашт ва ранҷур шуд . Пас аз он абди арраҳмони як нимаи моли хеши фидои он ранҷи дил вай мекард ва вай менапазируфт . Расӯл худо гуфт : ё саъд чаро нмипзирӣ ? гуфт : ё расӯли аллоҳи гавҳари фақри азизтар аз онаст ки бакулӣ дунё битавон фурухт . Сад соли офтоб аз машриқ бар ояду бмғрб фурӯ шавад то орифиро бҳкми анояти азалии дида он диҳанд ки ҷамол фақр бибинаду ъз фақр бишносад , дардӣ бояд ки он дард ӯро бо талаб ошно гирданд ва ин талаб на чун талаби дигари чизҳост ва ин дард на чун дигари дардҳо ки аз бухори луқмаи ҳаром аз сари меъда падед ояд , дарди дайну дидори ин талаб аз табақаи ҷигари озоди мардони хезаду ъзи фақр ки дар дилҳои толибон падед ояд бақадр дард падед ояд , ҳар он дилӣ ки он пари дардтару сӯхтатар буд ъзи фақр дар он бештари намояд . Мустафо дунё бирав арза карданд на писандид гуфт : мо лӣу ллднё , уқбо бирав арза карданд дарав нанигаред , ӯро гуфтанд : мо зоғи албср ва мо тғӣ , фуқароро пеши дидау дили вай дар овараданд хост то азишон бар гардад ва нанигарад , раби алъзаҳ ӯро во он нагузошт ва фармуд ӯро то назар боишон дошт гуфт :у лои тъди ъиноки анҳуам ё Сайиди чашм аз эшон бар мадору бдўоми назари эшонро гиромии дор , ё Сайиди ман ки худовандам дар дил эшон менагарм нанигарӣ бадв ки ман пайваста бадв менагарм .

Гуфтаанд ки фақр бар се ртбтаст : аввали ҳоҷат , дувуми фақр , сеюм масканат .

Худованди ҳоҷати сари бадунё фурӯ оварад то дунёи сади фақр вай кунад ,у худованди фақри дили бадунёи надиҳад аммо бъқбӣ гароед ва бо Наим биҳишт биёсоеду худованди масканати ҷуз мавло нахоҳад , на ноз хоҳад на неъмат балки роз вале неъмат . Мустафои си масканат хост гуфт : аллоҳами аҳинии мскиноу амтнии мскиноу аҳшрнии фии зумраи алмсокин

Ва аз фақри астъозт хост гуфт : аъўзи бки ман алФқр яъне ки соҳиби фақр ҳануз аз ҳзўз дар ваии бақиятаии мондаи Фҳўи ббқитаҳи ани рабаи маҳҷӯб .

Пер тариқат гуфт : ӣнҷои се мақомаст : аввал барқӣ тофт аз осмони фақр то туро огоҳ кард , пас насимӣ дамид аз ҳавои масканат то туро ошно кард , пас дарии кушод аз маърифат то туро дӯст кард ва хлътӣ пӯшонед то бстох кард . Илоҳӣ ! оташ ёфт бо нур шинохт омехтӣ ва аз боғи висоли насим қурб ангехтӣ борони Фрдонит бар гирди башарияти рехтӣ , ботши дӯстии обу гули сӯхтӣ то дидаи орифро дидори худ омухтӣ . Он гуҳ дар охири ояти арбоби саҳҳомро хатм кард бобен алсбилу ибни алсбил бар лисон илм ӯст ки аз ватани хеш мФорқт ҷӯяд ва дар зли ғурбату ранҷи сафар , рӯзи басари орад ва бар завқи ҷавонмардон , ӯст ки аз одоту мأлўФоти ҳавои хеш бурӣда гардад ва аз хешу пайванду ҷумлаи хилоиқи якборагии дил бар гирад , бо дилии пари дарду ҷонии пари ҳасрати ғариби вор кунҷӣ гирад ва бар навой тҳсру таҳайюр пайваста мезанад ки : илоҳӣ ! ҳамаи бетон ғарибанд ва ман бҷону дили ғарибами ҳама дар сафар ғарибанд ва ман дар ҳзри ғарибам , илоҳӣ ! ҳар бемориро шифо аз табиб ва ман бемор аз табибам ҳар ксро аз қисмати баҳрае ва ман бенасибам ҳар дил шудаеро ёрӣ ва ғмгсорӣаст ва ман беёр ва беқарибам .

Ва манеҳам аллазӣнаи иؤзўн алнабӣу иқўлўни ҳўи أзн . . . Алоиаҳ . Мунофиқони забони адоват дароз карданд хостанд ки дар шмоӣли Мустафои айби ҷӯянди ончии айни карам буду аморати фазлу нишони ҷавонмардӣ буд бтън берун доданд гуфтанд : анаи лҳсни халқаи исмъи мо иқоли ?ла . Мустафои си эшонро бар Фўр ҷавоб дод гуфт : ( алмؤмни ғури Кариму алФоҷри хуби лӣим ) қоли аллоҳи таъолӣ : қул أзни хайри лаками қил : ман алъоқли қолўо : алФтни алмтғоФл . Қоли алшоър :