Қавлаи таъолӣ : броءаҳи ман аллоҳу расӯла . Ва ид кофаронасту таҳдиди бегонагон ,у саранҷоми куфри эшон фироқи ҷовидону ҳасрати бекарон , дарахти навмидии бабри омадау ашхоси безории бадари омада , чаҳ суд дорад акнӯн зорӣ , ки худоӣ ҳукм кард ба безорӣ , инаст Фзиҳту расвоӣ , мотами бегонагӣу мусӣбати ҷудоӣ , имрӯзи хастаи захми қтиът , фардои сӯхтаи оташи уқубат , имрӯзи азоб ва хазӣ ,у أни аллоҳи мхзии алкоФрину фардои ҳасрат , ахсؤои фӣҳоу лои тклмўн , имрӯзи сиёсат , Фоқтлўои алмшркин ,у фардои зақуму ҳмим ва ғуслин . Мискини одамӣ ки пайваста дар ғифлатаст ё дар тоъат ё фатратаст , надонад ки саранҷоми кор вай чист . Ошноӣаст ё бегонагӣ дар ғифлату маъсият май зайд , ва ин нишон бадбахтӣаст , ҳаром мехӯрду бхсрони дайн ризо медиҳад , ва ин нишон безорӣаст , дар фармони шаръи сустӣ ва бо наҳй ҳақи нопокӣ , ва ин нишон шухӣаст . Бечораи одамии бедори он гуҳ шавад ки набӯд ҳар чаҳ бӯданӣаст , панди он гуҳи пазирад ки бова расад ҳар чаҳ расӣданӣаст , нмидонд ки ҳар чаҳ кишт растанӣаст , ва ҳар чаҳ раст дрўднӣаст , имўти алрҷли алии мо ъоши алайҳу иҳшри алии мо моти алайҳ .

Қавла : Фإзои анслхи алأшҳри алҳрми Фоқтлўои алмшркини ҳайси вҷдтмўҳму хзўҳму аҳсрўҳм . Дарин ояти асбоби қаҳри душману анвоъи муолиҷаи қаттол бар шимурд , яке ақтлўҳм , дувуми хзўҳм , сеюм аҳсрўҳми чаҳоруму ақъдўои ?лаами кули мрсд .

Дар ҷанги киин бо каминаи душмани муъолиҷат бояд то мағлуб ва мақҳур шавад . Аз рӯй ишорат мегуяд : дар ҷиҳоди маин бо мҳинаҳи душману ҳаии алнФси аломораҳ , анвоъи риёзоту фунуни муҷоҳидот бояд то мақҳур гардад , ва дарин боби ҳеҷ муҷоҳида бон нарасад ки нафасро аз шаҳавот ва мأлўФот боздорад ,у брхсҳоу таъвилоти сари Фрўнёрду ончӣ бар ваии дшхўортр ва саъбтар бар даст гирад то мақҳур шавад . Абӯи Саид хроз гуфт : мо дар қаҳри нафаси хеш чандон бирафтем ки ҳар муҷоҳидату риёзат ки дар вусъ одамӣ ояд , ва шунидам ки касе кард , ман он кардам ва биҷой оварадам то он ҳад ки шунидам ки худоиро Фриштгонанд ки ибодати эшон бар даргоҳ иззат онаст ки сарҳои хеш бзир кунанд ва пойҳо бболо , рӯзгорӣ он кардем , ин чунин муҷоҳидоту риёзот бо нафаси худ бар дасти гирифтем ва ҳануз аз шари вай эмин нашудем . Ҳасан басарӣ гуфт : исо ъ пилос дурушти пӯшедӣу баргу пӯсти дарахтону гиёҳ замин хӯрдӣ ва ҳар куҷои шаб дар омадӣ ҳам онҷо бихуфтӣ ки худро ватании насохта буд , то меояд ки шабӣ борон меомаду раъду барқу сўоъқу боди сарду сармои сахт буд ,у вай дар миёни биёбон дар он сўоъқ бимонад , аз давр ғорӣ бидид , қасди он ғор кард то онро паноҳи худсозад , чун бадар ғор расед , дад биёбоне дар он ғори хуфта буду вайро дар он ҷой набӯд , аз онҷои баргашт ва гуфт : ани лобни оўии моўӣ ,у лӣси лобни Марями мأўӣ , дад биёбонеро мأўӣасту писари Марямро мأўӣ нест . Аз ҳазрати иззат Нидо омад ки : анои мأўии ман лои мأўии ?ла .

Дар ҳамаи ҷаҳони вайро худ қсъаҳ эй маълум буд ки аз он об хӯрдӣ рӯзии якеро дид ки бадасти об ҳаме хӯрд , зон пас қсъаҳи бгзошт , ва низ бар надошт ва гуфт : худои марои худ қсъаҳ дод ки буи об хӯрам ва ман надониста будам . Дар хабар меояд ки рӯзи қиёмати даравишонро биоранду ҳақи худо аз эшон талаб кунанд , эшон гӯйанд : моро дарвешу бимоли офаридӣ ва аз дарвешии баҳақи ту нпрдохтим , исоро биоранд ва бар эшон ҳуҷҷат кунанд ки вай дар дунё омад ва берун шуд ва дар дунёи вайро малик ва мол набӯд ва дар гузоради ҳақи худоӣ тақсир накард . Ҳамчунин луқмонро бар бардагон ҳуҷҷат кунанд ,у Юсуфи садиқро бар некӯи рӯйон ҳуҷҷат кунанд ,у сулаймони бен Довӯдро бар мулӯк ва тавонгарон ҳуҷҷат кунанд .

Фإни тобўоу أқомўои алслоаҳ . . . Алоиаҳ . Ҳақиқати тавба пушаймонӣаст ки дар дил падед ояд , дардӣ ки аз даруни синаи сари барзанад , оташи хаҷал дар дил вай уфтад , оби ҳасрат аз дидаи фурӯи резад , на бинии шохӣ ки дар як сари он оташи занӣ , аз он дигари сар , оби қатра қатра мечакад . Мустафо с гуфт : ман азнби знбои Фндми алайҳи Фҳўи тавба .

Фзили ъёзи броҳзнии маърӯф буд , пайваста бо сад мард дар камӣн мкобраҳ нишаста буд , шабӣ бар сари сангӣ намоз мекард , ногоҳ аз камӣни гоҳи ғайби ин тири қаҳр ки أи лами иълми бأни аллоҳи ирӣ ? бар ҷону дил ӯ заданд . Фзилро чунон асир кард ки дар намози наъраи бузаду биФтод , кораш баҷое расед ки пери олимии гашт .

эй ҷавонмард , сад ҳазорон моҳрӯёни фирдавс аз роҳи назора дар бозори карами мунтазир истодаанд магари осӣӣ аз пардаи исён берун ояду қадам бар бисоти тавба наад то эшон ҷонҳо ва дилҳоро дар сидқи қадами вай бар афшонанду бишорати бсмъ вай расонанд , ки :у башари аллазӣнаи омнўои أни ?лаами қадам сидқ ъанд рбҳм .

Ва إни أҳди ман алмшркини астҷорк . . . Алоиаҳ , азои астҷорки алмшрки алиўми лотарад ҳатто исмъи каломи аллоҳи Фозои астъози алмؤмни тӯли умраи ман алФроқи маттии имнъи ман самоъи каломи аллоҳу Киеви икўни фии зумраи ман иқўли ?лаам : ахсؤои фӣҳоу лои тклмўн ,у азои қоли алиўми лоъдоӣаҳи Фأҷраҳ ҳатто исмъи каломи аллоҳи ?фони лами иؤмни баъди самоъ калома наҳй ани таъарруза .

Фқол : сами أблғаҳи мأмнаҳтарӣ анаи лои иؤмни аўлёӣаҳи ғдои ман фироқау қади ъошўои алиўм алӣемонау вифоқа куллан ани имтҳнҳми бзлк , қоли аллоҳи таъолӣ : лои иҳзнҳми алФзъи алأкбр .

Сами қол : злки бأнҳми қавми лои иълмўни Фозои кони ҳозои амраи Фимни лои иълми ФкиФи барраи маъаи ман иълм .