Қавлаи таъолӣ :у алсобқўни алأўлўн . . . Алоиаҳи худованди Карими меҳрбони тавоноу донои поки дони ягонау якто дар ному нишони ҷли ҷалолау тақаддусати асмоؤаҳу тъолти сифотау тувалети олоؤаҳу нъмоؤаҳи дарин ояти уммати Муҳамадро бар се қисми ниҳод бар андозаи дараҷоти имони эшону тафовут дар аъмолу табюн дар ахлоқи эшон ҳамон тақсим ки ҷое дигар кард ва тафсил дод : Фмнҳми золими лнФсаҳ ва манеҳам муқтасид ва манеҳам собиқи болхироти онҷо пайваста гуфту ӣнҷои гусаста : аммо тақсим ҳамонасту тафсили ҳамон : аввалу алсобқўни алأўлўн , собиқонанд . Дигар :у охрўни аътрФўои бзнўбҳм , мқтсдоннд . Дигар :у охрўни мрҷўн золимонанд , ва он гуҳи дарин ояти ибтидо бсобқон кард . Аишонрост дар азали сабақи аноят ва аз худои мари эшонро фазлу ҳидоят . Садр авваланду салафи ин уммат . Хиёри халқу масобиҳи ҳудоу эъломи дайн , сёрФаҳи ҳақу арқони ислому содоти дунёу шФъоءи охират , сФўти башару мафохири валади одам , саҳоба Мустафоанд ва гузида худоанд , пешвоёни ислому суннату пешинён дар дайну маърифат , пайғоми ҳақи аввал эшон шуниданду пайғоми расони аввал эшон пазируфтанду ҳақро эшон истиқбол карданд . Қавмӣ муҳоҷиронанд , хону мони худ бгзоштаҳу асбобу ватани ҷумла аз баҳри худо дар бохта , қавмӣ ансоранд ки Мустафоро бҷон ва дил пазируфтанду ёрони вайро мأўӣ доданд ва чунон ки мурғи бачаро пурвирд , исломро парварданаду дайни исломро тану ҷони худ сипар карданд , дунё хор гирифтанду меҳр бар дайн ниҳоданд .

Қавмӣ тобеъонанд ки аз пас дар омаданду аллазӣнаи атбъўҳми бإҳсон . . . Аз эшон дайн омухтанду ахлоқ эшон гирифтанду шмоӣлу Фтоўӣу сайри эшон бомати расониданд .

Разии аллоҳи анҳуаму рзўои анҳу худоӣ аз эшон хушнӯд ва эшонро аз хештан хушнӯд хоҳад кард . Ин як қавм собиқонанд . Дигари қисм , мқтсдоннд , иқтисоди роҳи миёна рафтанаст на ҳунари собиқон ва на ифроти золимони бал ки роҳи миёнаи рафтанду тоъату маъсият баҳам омехтанд ҳам чун асҳоби аъроф ки некӣҳои эшон ва бадӣҳои эшон баробар омад аз дӯзахи даври монданд ва низ ббҳшт нарасиданд . Муқтасидон эшонанд ки раби алъзаҳи эшонро мегуяду охрўни аътрФўои бзнўбҳм . . Эшон ки бгноаҳи хеш мақар омаданд ва ба бдхўиии худ мӯътариф ,у бъиби хеши бино ва аз кард худ хаҷал . Эътироф дуаст : яке эътирофи бегонагони фардо дар қиёмат ки авоили азоби бенанду осори схту нқмти ҳақу сиёсату зФири дӯзах , эшон мӯътариф шаванд бгноаҳи хеш ва чаҳ суд дорад он рӯзи эътироф ва чаҳ бакор ояд дар он вақти иқрор , иқўли аллоҳ : ФоътрФўои бзнбҳми Фсҳқои лأсҳоби алсъир , ФоътрФнои бзнўбнои Фҳли إлии хурӯҷи ман сиблат , дигари эътироф муъминонаст дар дунё , бгноаҳи хеш мӯътариф шаванду бъиби хеш иқрор диҳанд , пушаймонӣ дар дилу узр бар забону сӯзу ҳасрат дар миёни ҷон , инаст аътзори биҷои хешу эътирофи буқати хеш ки мегуяд ҷли ҷалола :у охрўни аътрФўои бзнўбҳми он гуҳ гуфт : хлтўо амалан солҳоу охири сиӣо дар омехтанд кирдори хеши яке нек « 2 » яке бад , лухтии поки лухтии палид , лухтии ҳалоли лухтии ҳаром , лухтии ростии лухтии кажӣ , лухтии айби лухтии ҳунар ,у қил : ҳўи ани иҷмъи байни алостғФору алзнб гуноҳ мекунад ва бо гуноҳ истиғфор мекунад ва дар хабараст мо асри ман астғФри раб алъзаҳ мегуяд : ва ман иъмли сўءои أўи излм нафса сами истғФри аллоҳи иҷди аллоҳи ғФўрои рҳимо

Ва гуфтанд зулати бандау амали солеҳи баҳами ҷамъ кардан далеласт ки гуноҳони бандаи савоби тоъат ботил накунад ки агар ботил кардӣ амал солеҳ нагуфтӣ , он гуҳ гуфт : ъсии аллоҳи أни итўби алайҳим воҷиб кард худоӣ ки эшонро вои пазирад бо ҳамаи айбҳо ва бар гирад бо ҳамаи ҷурмҳо إни аллоҳи ғафури раҳим ки худои айб пӯшасту омрзгори меҳрбон . Усмон наҳрӣ мегуфт дар қуръони оятии умедвортар аз ин оят нест ин умматроу хабар дурустаст аз Мустафои си брўоиаҳи смраҳи бен ҷндби қоли қоли расӯли аллоҳи с « ?утонеи аллили отӣони абтъсонии Фонтҳинои илои Мадинаи мабнӣаи блбни зҳбу лбни Фзаҳи Фслсонои риҷол штр манеҳам хлқҳми коҳсни мо анати роءу штри коқбҳи мо анати роءи қолои ?лаами азҳбўои Фқъўои злки алнҳри Фўқъўои фӣаи сами рҷъўои алинои қади зҳби злки алсўءи анҳуам Фсорўои фии аҳсани сувараи қолои лӣ , ҳзаҳи ҷинаи адан ваҳо зоки мнзлк ва аммо алқўми алзии кон штр манеҳам ҳасан ва штр манеҳам қабеҳи Фонҳми хлтўо амалан солҳоу охири сиӣои таҷовузи аллоҳи анҳуам .

Сдигри қисму охрўни мрҷўни лأмри аллоҳ . Мегуяд дигаронанд қавмӣ бо айбҳои бузург ва ҷурмҳои фоҳиши феъли бад ва гуфт кажи хасмони анбӯҳу хўрдно рӯй ҷавонӣ дар далерӣу перӣ дар сустии дарвешӣ дар носипосӣ ва тавонгарӣ дар нопокӣ . Дар рӯзи давлати ситамкорӣ ва дар айёми қӯти шухии моя на магар дар дил , ошноӣу иқрори бегонагӣ , эшонро мегуяд : мрҷўни лأмри аллоҳи эшонроу амшит ман гузоред ва бо аўмид фурӯ гузоред ва эшонро бнўмидӣ Маяфканед , إмои иъзбҳму إмои итўби алайҳим ё азоб кунад эшонро бъдл ё узри пазирад аз эшон бФзл , агар адл кунад ӯро равост ва агар фазл кунад аз вай сазост ва на ҳар чаҳ дар адл равост аз фазл сазоаст ки ҳар чаҳ аз фазл сазоаст дар адл равост . Фазл бар адл солорасту адл дар дасти фазл гирифтораст . Адли пеши фазли хомӯшу фазлро ҳалқаи висол дар гӯш . На бинӣ ки адл ниҳонасту фазли пайдо то душман мағрурасту дӯсти шайдо . Он гуҳ гуфт :у аллоҳи алӣами ҳакими худо доноӣаст бълми рост беғалат ҳакимаст бесаҳв ва бехалал на дар илми ваии чизеи Фоӣт на аз қудрати ваии чизеи хориҷ ва на бар ҳукми ваии чизеи ғолиб . Халқ медорад бҳкми хеш , миёни фазлу адли хеш , бълми хеш , дар халқи хеш танҳо бе ғайри хеши олами бълми азалӣ , пеш аз ҳамаи маълумҳо зотш ҳамеша пеш аз ҳамаи махлуқҳо , рости илму поки дониш , ҳамвори кору бсзои бахш , қавл ӯ росту илм ӯ пок , сунъ ӯ нағзу фазли тамому меҳри қадим , ҷли ҷалолау ъзи кбрёؤаҳу азми шаънау ҷлти аҳдитаҳу тақаддусати смдитаҳ .