Қавлаи таъолӣ : إни аллоҳи уштурии ман алмؤмнин худоӣ бихаред аз гиравидагон , أнФсҳму أмўолҳми танҳои эшон ва молҳои эшон , бأни ?лаами алҷнаҳ то биҳишт , эшонро буд , иқотлўни фии сиблати аллоҳ то бо душмани худо куштан кунанд аз баҳри худо , Фиқтлўни эшон кашанду иқтлўни эшонро кашанд , въдои алайҳи ҳқои въдист бар худои баростӣу дурустӣ , фии алтўроаҳу алإнҷилу алқуръон дар тавроту Инҷилу қуръон боз намӯда ва гуфта , ва ман أўФии бъҳдаҳи ман аллоҳ ва кист бози омадатар бпимони худ аз худоӣ , Фостбшрўои шодбид , ббиъкми алзии боиътм ба бойени харид ва фурухт ки кардеду злки ҳўи алФўзи алъзим . ( 111 ) онаст он пирӯзии бузургвор .
Алтоӣбўн бо худоӣ грўндгонанд , алъобдўн худоӣ прессатонанд , алҳомдўни худоӣ стоиндгонанд , алсоӣҳўни рӯза доронанд , алрокъўни алсоҷдўни намоз гузоронанд , аломрўни болмърўФи некӯкорӣ Фрмоиндгонанд ,у алноҳўни ани алмнкр ва аз нописанди боз занандагонанд ,у алҳоФзўни лҳдўди аллоҳу андозаҳои худоиро кӯшндагонанд ,у башари алмؤмнин . ( 112 ) ва шод кун гиравидагонро .
Мо кони ллнбӣ раво набӯд ва сазо набӯд , пайғомбарро ,у аллазӣнаи омнўо ва эшон ки гиравидагонанд , أни истғФрўои ллмшркин ки омурзиш хоҳанд мушриконро ,у луи конўои أўлии қурбӣ ва ҳар чанд хуишон ва наздикон бошанд , ман баъди мо табин ?лаами пас онкии пайдои гашти мؤмнонро , أнҳми أсҳоби алҷҳим . ( 113 ) ки он хешовандон дӯзахёнанд .
Ва мо кони истиғфори إброҳими лأбиаҳ ва набӯд он омурзиш хостани иброҳӣми падари хешро , إлои ани мавъидаи въдҳои إёҳи магар аз баҳри ваъдае ки вайро дода буд , Флмои табин ?ла чун иброҳӣмро пайдо шуд , أнаҳи адуи ллаҳ ки падар ӯ душманаст худоиро , тбрأ манеҳ безории ҷусти азуи إни إброҳими лأўоаҳи ҳалим . ( 114 ) ки иброҳӣми аўоаҳ буд , бо худованди худ , гроиндаҳу гардандау бурдбор .
Ва мо кони аллоҳи лизли қўмои баъди إзи ҳдоҳм ва нест худои ъзу ҷл ки қавмиро зойеъ кунаду табоҳи пас онкии эшонро ақл доду фаҳм , ҳатто ибини ?лаами мо итқўн то он гуҳ ки эшонро пайдо кунад , чун бояд кушед то расанд , إни аллоҳи бакули шайъи ءи алӣам . ( 115 ) ки худои баҳама чиз доност .
إни аллоҳи ?лаи малики алсмоўоту алأрзи худоироаст подшоҳии ҳафт осмон ва ҳафт замин , яҳёу имити мурда зинда мекунад ва зинда мемеронад , ва мо лаками ман дуни аллоҳи ман валеу лои насир . ( 116 ) ва нест шуморо ҷузи худои корисозӣ ва на ёрии диҳӣ .
Лақади тоби аллоҳи тавбаи пазируфти худоӣ ва бо худ оварад , алӣ алнабӣу алмҳоҷрину алأнсори пайғомбарроу муҳоҷирону ансорро , аллазӣнаи атбъўаҳ ва эшон ки вайро паии бурданд , фии соъаҳи алъсраҳ дар ҳангоми ъусра , ман баъди мо коди пас он ки наздик буд , изиғи қулӯб Фриқ манеҳам ки аз ҷои бгштиди дилҳои гуруҳе аз муъминон , сами тоби алайҳими пас он гуҳ тавба дод эшонроу тавбаи пазируфт аз эшон , إнаҳи баҳами рؤФи раҳим . ( 117 ) ӯ бар эшон меҳрбонӣаст бахшоянда .
Ва алии алслосаҳи аллазӣнаи хлФўо . Он се танро ки эшонро бо пас карданд эшон , ҳатто إзои зоқти алайҳими алأрз то ҷаҳон бар эшон танги гашт , бмои рҳбт ба фарохӣ ки буд ,у зоқти алайҳими أнФсҳм ва дилҳои эшон танги гашт ,у знўоу дурусти бдонстнду яқин , أни лои млҷأи ман аллоҳ ки боз гашт нест аз худо , إлои إлиаҳи магари ҳам бо худои сами тоби алайҳими пас эшонро тавба дод ва бо худ оварад , литўбўо то боз омаданд , إни аллоҳи ҳўи алтўоби арраҳим . ( 118 ) ки худои бози орандау боз пазирасту меҳрбон .