Қавлаи таъолӣ :у إни нксўои أимонҳми ман баъди ӯҳдаам . . . Алоиаҳ . Як қавл онаст ки ӣнони аҳли бидъату аҳўоءонд ки китоби худоу суннати Мустафо вопас доштанд ва онро сусти диданд , ва савоб дид раъии хешу мстҳсноти уқули фаро пеш доштанд ва бичишам таъзим дар он ннгрстнд то асири тӯҳмату шабаҳати гаштанд , на эътиқод бар басират доранд на сухан бар байнат на тариқи китобу суннат , рост чун дарахтӣ ки бехаши бидъат , соқаши залолат , шохаши лаънат , баргаши уқубат , шукуфааш надомат , мивааш ҳасрат .

Фармонаст аз даргоҳи иззати бҳкми ин оят : Фқотлўои أӣмаҳи алкФр . Ин дарахт аз бех бар ореду асли ин шохҳо бибаред , имомони куфру бидъатро зинҳор мдҳид ва аз эшон ҳаргиз эмин мабошед ки эшон дуздонанд ва шумо посбон . Дузди посбонро кӣ дӯст дорад ва аз вай кӣ эмин бошад ? ! аъиммаи алкФри бойени қавл ки гуфтеми башар алмрисӣаст бо дайни талбисӣу тариқи Иблисӣ , шайтони алтоқи он зроқи ботФоқи басар буд ва ӯ ки қуръонро махлуқ , гуфт , бароиу муроди ҷаъди дарҳам ки фардо дар дӯзах бо фиръавн хоҳад буд баҳами ғелон қадре ки вай зинда кардааст дайни гӯрии ҷҳми Сафавон ки дар дайни буии иқтидо кардан натавон . Ин мбтдъону пешравони куфру залолат дар охири аҳди саҳоба падед омаданду Фтнҳо дар дайн ошкоро карданд ва рӯй аз мнҳҷи ростӣ бар тофтанд то раби алъзаҳи қавмиро аз пеши равони аҳли суннат бар эшон мусаллат кард . Чун абди аллоҳи бен умру абди аллоҳи бен аббос ва монанди эшон то он бидъатҳо нафй карданду бтиғи китобу суннати бехи ҷидол ва бидъат бибареданду мутуни аҳодӣси пайғомбар ( с ) бслосли аснод муқайяд доштанду ҳақ аз ботил ҷудо карданду фарзандони худро васият карданд ки бар эшон салом макунед ва чун бимиранд бар эшон намоз макунед . Перон тариқат гуфтаанд : гуноҳи аҳли суннати бъФў . Наздиктараст аз тоъати мбтдъи бқбўл .

Қотлўҳми иъзбҳми аллоҳи бأидикму ихзҳму инсркми алайҳим . Самоъи нусрати бори қаттол бар эшон сабк карду ваъдаи зафари кори хатарнок бар эшон хуш кард . Инаст суннати худованди ҷли ҷалола ки бар ҳар таклифӣ тахфифӣ дошта ва бо ҳар ъусрии исрӣ равон кард .

Ва ишФи судӯри қавми муъминин ҳар касеро бондозаҳи бемории вай шифо дод , яке бемор аз кед шайтон , шФоءи вай дар қаҳр душманаст яке бемор аз шаҳвати нафас , шФоءи вай дар қаҳри нафаси яке бемор аз торикии дил , шФоءи вай дар нур маърифатаст яке бемор аз муҳаббат , шФоءи вай дар мушоҳидааст . Ҷаъфари бен Муҳамад аз ӣнҷо гуфтааст : лбъзҳми шФоءи алмърФаҳу алсФо ,у лбъзҳми шФоءи алтслиму алрзо ,у лбъзҳми шФоءи алтўбаҳу алўФоу лбъзҳми шФоءи алмшоҳдаҳу аллқоء .

أми ҳсбтми أни ттркўо . . . Алоиаҳ , ман занни ана иқнъ манеҳ болдъўии дуни алтҳқиқи болмънии Фҳўи алии ғалати ман ҳисоба . Кори ҳақиқат маънӣ дорад на сӯрати даъвӣ , ҳамвори моли андари даст мункир бошаду боди андари дасти муддаӣ ,у бҳкми шаръи мункирро қавл қавласту муддаӣ агар байнат надорад қавлаши ҳазён , дунёии хасис бдъўӣ натавон ёфт , ҳақиқати ҳақи бдъўӣ кӣ тавон ёфт , ончии зери ҳукми махлуқ дар ояд бдъўӣ ҳосил наёяд , пас ончии худ дар ҳукм махлуқ наёяд бдъўӣ кӣ ҳосил ояд .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ ! агар ин оҳ аз мо даъвӣаст сазои онӣ , вар лофаст биҷои онӣ , вар сидқаст вафои онии илоҳӣ ! агар даъвӣаст сухан ростаст , вар лофаст ноз ростаст , вар сидқаст кор ростаст , ар даъвӣаст на бедодаст вар лофаст аз онаст ки дил шодаст , вар сидқаст аз товон озодаст илоҳӣ ! ту доне ки кадомаст , агар даъвӣ бар карам арз кунӣ нози маро заруратаст .

Қавла : мо кони ллмшркини أни иъмрўои масоҷиди аллоҳи иморати масҷид дар ибодат мутааббидонасту ихлоси мухлисон ,у мушрик на дар шумор мутааббидонаст на дар ғмори мухлисон , иморати масҷиди кори мؤмнонсту одати эшон . Худоӣ мегуяд : إнмои иъмри масоҷиди аллоҳи ман омни биллоҳу алиўми алохр . Ва гуфтаанд масоҷиди аъзоъ бандааст ки буқати суҷуд бар замини ниҳод , ва имораташ онаст ки онро бодб шаръ доранду бзиўри ҳурмати бёроинд ,у ҳаргизи пеши махлуқ аз баҳри дунё бар замин наниҳанду ҷузи худоиро ҷли ҷалолаи истеҳқоқ суҷуд ндонанд .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ ! аз се чиз ки дорам дар яке нигоҳ кун : аввали суҷудӣ ки ҷузи туро аз дили брнхости дигари тасдиқӣ ки ҳар чаҳ гуфтӣ гуфтам ки рости се дигар чун бо зикрам хост дилу ҷони ҷуз туро нахост .

Он гуҳ аз саранҷоми кори муъминону дараҷоти савоби мухлисон хабар дод , гуфт : ибшрҳми рбҳм брҳмаҳ манеҳу ризвону ҷинот

. Бишорат бар ду қисмаст : яке бавоситаи малик дар охири аҳди дунё ки банда рӯй бохрт наад бишорат диҳад ки : أлои тхоФўоу лои тҳзнўоу أбшрўои болҷнаҳи алтии кантами тўъдўни яке биўостаҳи қавли малики ҷли ҷалола дар анҷумани қиёмати буқати муҳосибати ибшрҳми рбҳм брҳмаҳ манеҳ якеро бишорат буд бнъмти ҷинати якеро бишорат буд бдўоми мшоҳдту роз вале неъмату шатони мо ҳумо ,у иқол : ибшри алъосии болзкри лои лтқдими алъсоаҳи алии алмтиъини локини лзъФҳму алзъиФи аввалии болрФқи ман алқўӣ ,у иқол : ибшрҳми рбҳм брҳмаҳ манеҳ , арафаами анҳми лами ислўои илои моу слўои ман алдрҷоти бсъиҳму тоътҳму локини брҳмаҳу слўои илои тоътҳми лои бтоътҳму слўои илои нъмтҳм .

Қоли расӯли аллоҳ ( с ) мо мнкми ман аҳади инҷиаҳи амалаи қолўо :у лои анат ё расӯли аллоҳ ?

Қол :у лои анои алои ани итғмднии аллоҳи брҳмтаҳ ,у аллоҳи ҳўи алғФўри арраҳим .