Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои ттхзўои обоءкму إхўонкм . . . Алоиаҳи алломаи алсдқи фии алтўҳиди қатъи алълоқоту мФорқаҳи алъодоту ҳиҷрони алмаъорифу алоктФоءи биллоҳи алии давоми улҳолот . Ҳар ки ҳалқаи инқиёди шаръ дар гӯш фармон кунад ба биҳишт расад ҳар ки дидаи ҳирси бноўки фақр ва фоқа бидӯзад аз дӯзахи барраад , ҳар ки сифоти худ қурбони меҳр азал кунад асрори улӯми ҳақиқат аз дили ваии сари барзанад , ҳар ки ёқӯби вор дар байти алоҳзон ишқ нишинад . Ва аз алойиқу хилоиқи бабради бсҳбт мавло расад . Аз худовандони ҳиммати яке халил буд , иброҳӣм дар бдоити кори дунёро бар мисоли ситораи пеши дидаи вай дар овараданд , пас уқбои бинии андари сӯрати моҳи ҷамоли худ бар дидаи хулати вай ҷилва кард пас нафаси амморау меҳри Исмоили бҳкми баъзят бар сифати офтоби худро бадв намӯд . Халил дар нигараст бар ҳеҷ чиз аз мавҷӯдоти осори ъзи фақру нишон азал надид гуфт : нахоҳам лои أҳби алоФлини ҳамеи бикбор аз кули кун эъроз кард дунё бидоду дил аз фарзанди бардошту нафаси худро ботши намруд супурд гуфт : Фإнҳми адуи лии إлои раби Алъоламин . Ҳар ки хоҳад ки дар кӯии мувофиқат бар бисоти муҳаббат манзил кунад мураккаби ълоқтро якборагӣ пай кунад .

Пери тариқат аз ӣнҷо гуфта : кӯии дасти ълоқт аз домани ҳақиқат кӣ Раҳон шавад то хуршеди висол аз машриқ ёфт тобон шаваду зиёдат бекарон шаваду дилу ҷон ҳар се бадваст нигарон шавад . Аҳмади яҳёи димишқии рӯзии пеши падар ва модар нишаста буд , гуфтанд , ё Аҳмад ! аз пеши мо бар хез ва ҳар куҷои хоҳии рӯ ва мо туро дар кор худо кардем . Аҳмади оби ҳасрат дар дидаи бгрдонид бар пой хост рӯй сӯй қибла кард , гуфт : илоҳӣ то кунун падарӣу модарии доштам акнӯн ҷуз ту надорам аз шаҳри димишқ бадар омад , рӯй бҷонби каъбаи ниҳоду онҷо муқӣм шуд то бист ва чаҳор мавқиф дарёфт , баъд аз он хост то қасди зиёрати падар ва модар кунад бшҳри димишқ боз омад бадар сарой расед ҳалқа дар бҷнбониди мо дар овоз дод ки : ман алии албоб ? қоли анои Аҳмад . Модар гуфт : моро фарзандӣ буд ӯро дар кор худо кардем , Аҳмаду Муҳамадро бо мо чаҳ кор . Ва ҳикояти иброҳӣм адҳам маърӯфаст ки он фарзанди ваии орзӯии дидор падар кард , аз Балх бархест ва бҳҷ шуд чун бмўсм расед иброҳӣм ӯро дид азуи баргашту бгўшаҳ боз шуд бисёр бигирист ва он гуҳ гуфт :

Қул إни кони обоؤкму أбноؤкму إхўонкми илои қавлаи أҳби إликми ман аллоҳу расӯла .

Мустафо гуфт : лои иؤмни аҳдкм ҳатто акўни аҳби илайҳи ман волидау валадау анноси аҷмъин ,у қоли с : сулс ман кун фӣаи ваҷди ҳлоўаҳи алоямони ман кони аллоҳу расӯлаи аҳби илайҳи ман сўоҳмо ва ман аҳби абди алои лҳбаҳи алои ллаҳ ва ман икраҳи ани иъўди илои алкФри баъди азои нқзаҳ аллоҳ манеҳ комаи икраҳи ани илқии фии алнор .

Ҳар ки аёлу фарзанди хешу пайванду молу зёъу асбоб аз худоӣу расӯли дӯст тар дорад баҳраи вай аз мусулмонии ҷуз номӣ нест ва аз ҳақиқати имон ӯро бӯе нест , мискини он кас ки умрӣ басар оварад ва ӯро азин ҳадиси бӯе на .

Туро аз дарё гумон чист ки турои ҷӯӣ на . Абди арраҳмони бен абии бикри рӯзи аҳзоб берун омад дар сафи кофарони боситод ва ҳануз дар ислом наёмада буд муборизи хости абӯи бикр берун омад бар азми он ки бо вай ҷнк кунад , абди арраҳмон чун рӯй падар дид баргашт ва рӯй баргардонед . Ва аз баҳри ҳишмати абӯи бикри кас аз ёрони вай берун нашуд . Абӯи бикрро гуфтанд агар писарат ҳарб кардӣ ту чаҳ хостӣ кард . Гуфт : бони худоӣ ки Муҳамадро баростӣ бхлқ фиристод ки бар нгштмӣ то ӯ маро бикуштӣ ё ман ӯро бкштмӣ .

Лақади нсркми аллоҳи фии мўотни касӣрау явми ҳнини إзи أъҷбткми ксрткм . Аҷаб ғӯл роҳасту офати дайну сабаби заволи неъмату калиди фурқату мояи ғифлат . Аҷаб онаст ки тоъати худ , бузург донаду хизмат аз худ шиносад ва бичишам писанд , дрўнгрди бҳкми хабар , бФтўии набуввати тоъати ин чунин каси ҳаргиз бар фарқи вай барнагзарад . Пер тариқат гуфт : илоҳӣ аз ду даъвии бзинҳорму заҳри ду бФзли ту фарёд хоҳам аз онкии пиндорам ки бахуд чизе дорам ё пиндорам ки бар ту ҳақӣ дорам . Илоҳӣ аз онҷо ки будем бархестем локин бонҷо нараседем ки михўостим . Илоҳӣ ҳар ки на кушта бехудӣаст мурдораст мағбун ӯст ки насиб ӯ аз дӯстӣ гуфтораст . ӯро ки дайни роҳи ҷону дил бакораст ӯро бо дӯст чаҳ кораст . Мустафо с гуфт луи лами тзнбўо , лхшити алайкуми мо ҳўашад ман алзнби алъҷби алъҷб ,у қоли си бӣси алъбди абди тахайюлу ахтол ва насӣ алкбири алмтъоли бӣси алъбди абди тҷбру аътдӣ ва насӣ алҷбори алоълӣ . Бӣси алъбди абди сеӣу ?лаӣ ва насӣ алмқобру алблӣ .

Бӣси алъбди абди ғноءу тғо ва насӣ алмбтдоу алмнтҳӣ .

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои إнмои алмшркўни наҷис . Кофарон хабисанд дилҳошони бнҷости куфри олӯдау бадвади ширк сиёҳ гашта ҳаргизи оби тавҳид бон нарасида ки анояти азали эшонро дар наёфта бойени хбсу наҷосати сзоءи масҷид кӣ бошад ки Машҳади қурб ҳақасту мхими алтофи карам . Ҷои поки ҷузи поконро бахуди роҳи надиҳад . Ани аллоҳи таъолии таййиби лои иқбли алои алтиб . Биҳишти ҷой поконаст , чунон ки гуфт :у мсокни тайибаи фии ҷиноти адан : ҷузи покону муъминонро бахуди роҳи надиҳад . Нўрси ман ъбоднои ман кони тқё ва дилҳои муъминон ки боби тавҳиди шастау бҷорўби ҳасрати рафтау бисоти меҳри азал дар он густарда ва аз ълоӣқу ағёр дар ҳақиқати афрод холӣ гашта лои ҷурми мухилли харгоҳи қудс иззат гаштау майдони мўослти ҳақ шуда ки ано ъанд алмнксраҳи қлўбҳми ман аҷалӣ .

Пер тариқат гуфт : илоҳии наздики нФсҳоءи дӯстонеи ҳозири дили зокироне аз наздик нишонат медиҳанду бартар аз онӣ , ва аз даврат меҷӯянд ва наздиктар аз ҷонӣ , надонам ки дар ҷонӣ ё ҷонро ҷонӣ на инӣ ва на онии ҷонро зиндагӣ май бояд ту онӣ . Некӯ гуфт он ҷавони мард ки гуфт :

Ва қолати алиҳўди ъзири ибни аллоҳи алоиаҳ . Агар хитоб аз махлуқ рафтӣ айни ?шкевӣ будӣу гилаи бдўстон кардан аз душманони таҳқиқи васлату ташрифи дӯстон буд . Факами байни ман ишкўи илайҳу байни ман ишкўи анҳу . Мегуяд бегонагону душманони моро бсзои мо сифат накарданду ҳақи худовандӣ мо нашнохтанд ва ҳурмат надоштанд . Ҳамонаст ки Мустафо с гуфт : ҳикоят аз кирдигори қадими ҷли ҷалола : кзбнии ибни одаму лами икни ?лаи злку штмнӣу лами икни ?лаи злки Фомои такзиба Аёӣ Фқўлаҳи лни иъиднӣу лӣси аввали алхлқи боҳўни алии ман аъодтаҳ ва аммо шатма Аёӣ Фқўлаҳи атхзи аллоҳи влдоу анои алоҳди алсмди лами ?иладу лами авваладу лами икни лии кФўои аҳад . Гуфт : фарзанди одами марои дурӯғ зан гирифт ва нарасад ӯро ки марои дурӯғ зан гирад , ва носазо гуфт ва нарасад ӯро ки маро носазо гуяд аммо ончии дурӯғ зан гирифт онаст ки гуфт : пас аз онкӣ мардем моро нёФринди боз ва ман ҳамонам ки аввал будам дар аввал набӯд бёФридм ва аз оғози нави сохтам бохри бози офаринами чунон ки аввали офаридам ки на аввал бар ман осонтар аз охир , ман ҳамонам ки будам қодир бар камоли муқаддари зўи алҷлоли лами излу лои изол .

Ва аммо носазо ки фарзанд одам гуфт : онаст ки гуфт : атхзи аллоҳи влдо . Худоӣ фарзанд гирифт ва на чунонаст ки вай гуфт , ки ман ягонау иктоом безан ва бефарзанд бехеш ва бепайванд беназир ва бе монанди , он гуҳи сифати худ , худ кард гуфт : анои алоҳди алсмд . Манам худованди якто дар зоти якто дар сифот беҳамто . Қуддус ва беайб . Пок аз всФҳоءи носазо . Самадам на хӯранда ва на хоби гир . Худ беайбу маъюбпазир . Ҷаббори ҳакиму доноу қадири лами яладу лами иўлду лами икни ?лаи кФўои أҳд .