Қавлаи таъолӣу тақаддус : ё أиҳои анноси худованди бузургвор , ҷаббори кирдигор , мегуяд : ҷли ҷалолае мардумони Нидоӣ омаст воҳимагон мегуяд , то худ ки ниўшд , хитоб ҷомеъаст то ки пазирад , ҳамаро мехонд то кро хоҳад , Нидоӣ омасту бор додани хоси даъват омасту ҳидояти хоси фармон омасту тавфиқи хоси эълом омасту қабули хос , на ҳар кро хонд ӯро хоҳад набинӣ ки онҷо гуфт :у аллоҳи идъўои إлии дори ассалому иҳдии ман ишоءи إлии сироти мустақӣми нохостаро хонд ҳуҷҷатро ,у хостаро хонд қурбатро , зоҳири Нидои якеу ботини Нидои мухталиф .

ё أиҳои аннос эй мардумони қади ҷоءткми мавъизаи ман рбкм онк омад бшмои мавъизатӣ аз худованди шумо яъне қуръон ки ёдгор муъминонаст , ҷое дигар гуфт :у зикрии ллмؤмнини ёдгор муъминонасту мӯниси орифон ,у селоаи муҳибону осоиши муштоқону шФоءи лмои фии алсдўри шифои бемори дилон ,у осоиши андўҳгнон , ҷое дигар гуфт :у ннзли ман алқуръони мо ҳўи шФоءи қуръони шФоء дардҳоаст ,у доруии иллатҳо ва шустан ғамҳоу чароғи дилҳо , чароғ тавҳидаст ки аз дилҳои кофарони торикии куфри бабрад , чароғ ихлосаст ки аз дилҳои мунофиқони торикии шаки бабрад , чароғ иршодаст ки аз дилҳои мбтдъони торикии ҳайрати бабрад , чароғ ҳудоаст ки аз дилҳои мутаҳайирони торикии ҷаҳли бабрад , чароғ ризоаст ки аз дилҳои бахилони торикии шҳи бабрад , чароғ аноятаст ки аз дилҳои мутаъаллиқони торикии асбоби бабрад .

Ва шФоءи лмои фии алсдўри шифо дар қуръон бар се ваҷҳаст : шифоӣ омаст ,у шифои хос ,у шифои хоси алхос , шифоӣ ом онаст ки гуфт : фӣаи шФоءи ллносу шифоӣ хос онаст ки гуфт : мо ҳўи шФоءу раҳмаи ллмؤмнину шФоءи лмои фии алсдўру шифои хоси алхосу إзои маразати Фҳўи ишФини шифои ом неъмат ӯст , шифои хос калом ӯст , шифои хоси алхос худ ӯст , ва гуфтаанд : дарин ояти қуръонро чаҳор сифат гуфт : мавъизату шФоءу ҳудоу раҳмат , мавъизати авоми рост , шифои хавоси рост , ҳудои хоси алхоси рост , раҳмати ҳамгинони рост , Фбрҳмтаҳу слўои илои злк . Ва бидон ки шифоӣ ҳар кас бар андоза дард ӯст , шифои гунаҳкорон дар раҳмат ӯст , шифои мутӣъони бёФт неъмат ӯст , шифои орифони бзёдт қурбат ӯст , шифои воҷидон дар шуҳуд ҳақиқат ӯст , шифои муҳибон дар қурб ва муноҷот ӯст .

Қул бФзли аллоҳу брҳмтаҳ ё Муҳамади муъминонро бишорати даҳ эшонро бигӯ бФзлу раҳмати ман шод бошед , боямону қуръону ислому Муҳамади шуморо гиромӣ кардам бинозед , биёади ман инс гиред , бар въди ман чашм доред , бар даргоҳи ман хуй кунед , бо зикри ман ором гиред , аҳди ман бҷон пазиред , бмҳр ман бинозед , абдӣ шод онаст ки шодаст бмн , шодӣ нест магари шодии бмн , шоди мабодо ки на шодаст бмн , бандаро ду шодӣ аз ман , имрӯзи шоди бмн ,у фардои шод бо ман .

Ва қили фазли аллоҳу раҳматаи алзӣ лак манеҳ фии собиқи алқсмаҳи хайри ммои тклФтаҳи ман сунуфи алтоъаҳу анвоъи алхдмаҳ . Аз рӯй ишорат мегуяд : бандаи ман бар фазлу раҳмати ман эътимод кун на бар тоъату хизмати хеш , ки эътимод на ҷуз бар фазли ман ,у осоиш на ҷуз бо раҳмати ман , ҳар касро моя эйу мояи муъминони фазли ман , ҳар касро хазинаеу хазинаи даравишони раҳмати ман , ҳар касро такя гоҳеу такяи гоҳи орифони сабақи ман , ҳар касро ганҷӣу ганҷи мутаваккилони змони ман , ҳар касро айшӣу айши зокирони биёади ман , ҳар касро умедӣу умеди дӯстони бадӣдори ман .

Дар банӣ Исроили зоҳидӣ буд ҳафтод сол дар савмиъа нишаста ,у худоиро ибодат карда , баъд аз ҳафтод сол ба пайғомбари он рӯзгор ваҳй омад ки зоҳидро гӯии некӯи рӯзгор басар оварадӣ ва умр гузоштӣ дар ибодати ман , ваъда додам туро ки бФзлу раҳмат хеш биёмурзам туро . Зоҳид гуфт : марои бФзли хеш ббҳшт мерасонад , пас он ҳафтод солаи ибодати ман куҷо водӣад ояд , ва аз он чаҳ ояд ? раби алъзаҳи ҳамон соъат бар як дандони ваии дардии азими ниҳод ки аз он бФрёд омад бар пайғомбар шуд ва зорӣ карду шифои хост , ваҳй омад ба пайғомбар ки зоҳидро гӯии ибодати ҳафтод сола хоҳам , то турои шифои даҳум , зоҳид гуфт : ризо додаму нақдӣ шифо хоҳам фардои ту донеи хоҳ бдўзх фирист хоҳи ббҳшт , фармон омад аз ҷаббори коинот ки он ибодати ту ҷумла дар муқобили он як дард дандон афтод чаҳ монад ӣнҷои магари фазлу раҳмати ман , Фбзлки ФлиФрҳўои ҳўи хайри ммои иҷмъўни тؤмлўни ман алсўоби алии алоФъол .

أлои إни أўлёءи аллоҳи лои хавфи алайҳиму лои ҳам иҳзнўни авлиёӣ худо эшонанд ки дар баҳори улӯми ҳақиқати ғаввосони гавҳар ҳикматанд , ва дар осмони фитрати хуршеди иродату мустақари аҳд давлатанд , мақбули ҳазрати илоҳяту садафи асрор рубубиятанд , унвони шариъату бурҳон ҳақиқатанд , насаби Мустафо дар олами ҳақоиқ боишон зинда ,у мнҳҷи сидқи бсботи қадами эшон маъмур , зоҳирашони боҳуккоми шаръи ороста , ботинашони бгўҳри фақри афрӯхта , осори назари ин азизони баҳри хорстони хизлон ки расад ъбҳр дайн барояд , баракоти анфоси эшон баҳри шўрстони идбор ки тобади анбари ишқ буи диҳад , агар бъосӣ назар кунанд мутӣъ гардад агар бзнори дории дида боз кунанд мақбулу маҳфӯзи даргоҳ иззат шавад , чунон ки аз он азизи рӯзгору Сайиди асри хеши шблӣ боз гӯйанд ки вақте бемори гашту Халифаи рӯзгор ӯро дӯст доштӣ , буи расед ки шблӣ бемораст табибии тарсо буд сахти ҳозиқ ӯро бшблӣ фиристод то мудовоа кунад табиб омаду шблиро гуфт : эй шайх агар туро аз пӯсту гӯшти худ дору бояд кард дареғ надорам ва алоҷ кунам шблӣ гуфт : доруии ман кам аз инаст , гуфт : доруӣ ту чист ? гуфт : ақтъи знорку қади Авфӣат .

Табиб гуфт : шарт ҷавонмардӣ набошад ки даъвӣ кардам ва басар набарам агар шифои ту дар қатъи зуннор моаст осон корӣаст . Табиб зуннор мебуриду шблӣ аз беморӣ бар мехост , хабар бхлиФаҳ расед ки ҳол чунин рафт Халифаро хуш омад гуфт : ман пиндоштам ки табибӣ бар бемор мефиристам надонистам ки худ бемориро бар табиб мефиристам أлои إни أўлёء аллоҳ гуфтаанд : аломат вале онаст ки сар то пои ваии айн ҳурмат шавад , чашмаши бҳрмти бёроинд то бҳич ношоист нанигарад , забонаши бодб банд кунанд то беҳуда нагӯяд , қадами вайро банди ҳақиқат бар ниҳанд то баҳри кӯй фурӯ нашавад , халқи вайро банди шариъат бар ниҳанд то ҷузи ҳалоли бахуди роҳи надиҳад , ҷавориҳи вайро дар банди бандагии кашанд то ҷузи камари бандагии ҳақ бар миён набандад , дар дунё чунин доранд ва дар уқбои лои хавфи алайҳиму лои ҳам иҳзнўн дар дунёи бхдмту ҳурмати ороста , ва дар уқбои бнъмту руяти расида , дар дунёи шинохту муҳаббат , ва дар уқбо навохту мшоҳдт , дар дунёи сафоу вафои дида , ва , дар уқбои блқоу ризои расида , инаст ки раб Алъоламин гуфт ҳам албшрии фии алҳёҳи алднёу фии алохраҳ

Эшонро ду бишоратаст яке имрӯзи яке фардо , имрӯзу башари аллазӣнаи омнўои أни ?лаами қадам сидқ ъанд рбҳми фардои ибшрҳми рбҳм брҳмаҳ манеҳу ризвону ҷинот инат навохт бекарон ,у Наими ҷовдон ,у шоди дӯстон , малики хушнӯду бандаи нозон , бандагони ман ҳар чаҳ ҷӯйед ма аз хушнӯдии ман нҷўӣид , бҳрчаҳ расед ба аз фазл ман нарасед , ҳар кро гузинед бдўстӣ чун ман нагузинед , ва ҳар кро байнед ҳаргиз чун ман набинед , ?илдори доркму анои ҷоркм .

Бузургвори он рӯзгор ки саранҷомаш инаст , азизи он бандае ки сазоаш инаст , некӯи он тухмӣ ки буриш инаст , мубораки он шабӣ ки бомдодаш инаст , сарой аз нур , ҷовиди сарвар ,у мавлои ғафур .