Қавлаи таъолӣ :у أўҳинои إлии Мӯсоу أхиаҳи أни тбўءои лқўмкмои бмсри биўтоу аҷълўои биўткми қибла аз рӯй зоҳири бзбони тафсири муъминонро байти алхдмаҳи масҷид ва миҳроб аст мегуяд : онро сохта доред , ибодату хизмати моро , ва дар он мӯътакиф нишинед талаби қурбати моро ,у суди худ дар он ҷӯйед ки он бозор охиратаст ва шумо бозаргонону тавҳиди раъси алмолу асли бизоъат ва ҳар касро суд бар андоза бизоъат бошад , чунон ки дар хабар ме ояд

« алои ани алмсоҷди асўоқи алохраҳ ва сукконҳо туҷҷорҳоу кули тоҷири ирбҳи алии қадари бизоъата »

Шарт онаст ки чун рӯй ба байт алхдмаҳ наҳйу қасди масҷид ва миҳроб кунӣ то бҳзрти намози шӯии нахусти ботини худ боб тавба башуе чунон ки зоҳирро ба оби мутлақ таҳорат додӣ он гуҳи хоҷагӣу раъноеу такаббур бар дар масҷид аз худ фурӯ наҳй , бандаи вори басони бандагони шикастау кӯфтаи қадами аҷзу ниёз дар масҷид наҳй сар дар пеши афканда ,у забони тазаррӯъи бигушода , бо дилии пари дарду ҷонии пари ҳасрату чашмии пари об бо тшўир ва бо хиҷлати такбири бандӣ дар ҳоли такбири кбрёء ҳақ бидида сар бидида ,у буқати қиём дар хиҷлати гуноҳ худ бимонада ва чун ному калом ӯ бар забони вои неи ниҳоди ту бакулят бояд ки айн огоҳӣ гардад , дар рукӯъи ҳамаи айн тавозуъ шавад , дар суҷуди адаби ҳазрати биҷои орад , ва чунон донад ки дар ҷавор қурб ӯст , ва дар айн ва назар ӯст , ки мегуяд ҷли ҷалола :у асҷду ақтрб чун салом боз диҳад ҳамаи бишорат ва шодӣ бинад , чун тавфиқи ин тоъат ёфту бҳкми фармони ин хизмати басар барад инаст ки аллоҳ бо Мӯсо гуфт :у أқимўои алслоаҳу башари алмؤмнин эй Мӯсои қавми худро гӯии намоз бпоӣ дореду шарти бандагӣ ва фармон бурдорӣ дар он биҷой оред чун тавфиқ ёфтеду ҳақи хизмати гзордид шодӣ кунед брҳмти ман , бинозед бФзли ман , гӯш доред бикрами ман , фахр кунед бФрмони ман , инс гиред биёади ман , пуштӣ доред бо номи ман , такя кунед бар змони ман , чашм доред бар въди ман . Ва башари алмؤмнин эй Мӯсои бишорати даҳ эшонро бъзи ршоду рости роҳӣу накӯномӣ дар дунё ,у Наими боқӣу малики ҷовдонӣ дар уқбо , аз рӯй зоҳири бзбон тафсир инаст маънии оят ва бар забони ишорат бар завқи аҳли маърифати байти алхдмаҳи нафас обидонаст , байти алҳрмаҳи дил орифонаст , байти алсҳбаҳ ҷон ошиқонаст . Хизматёнро « ҷинот »у наҳр сохтаанд , ҳурматёнро фии мақъади сидқ ниҳодаанд , суҳбатёнро ъанд млик муқтадир ёфтаанд .

Қавла : рбнои атмси алии أмўолҳму ашдди алии қлўбҳми алоиаҳ . Мӯсо кулем дар бдоити кори шабоне буд дар климии аллоҳи таъолии бмқоми мколмтши расониди брзоъи астноъши бпрўрди тоҷи астФо бар сараши ниҳоди ҳазорон муъҷиза дар яди Байзоу Асои вай ошкоро кард аммо аҳди ваии аҳди адл буд ,у рӯзгори ваии рӯзгори қаҳр буд , чун даъват кард қавми хешро ва аз имони эшон навмеди гашти бтклми бадаргоҳи раб алъзаҳ шуд аз эшон баҳақ нолид ва бар эшон дуоӣ бад кард ки рбнои атмси алии أмўолҳму ашдди алии қлўбҳми алоиаҳ .

Раби алъзаҳи дуои вай иҷобат кард адли худ боишон намӯд ҳукми қаҳр бар эшон баранд бар вифқи дуои Мӯсои эшонро фаро имон нагузошт то буқати муъоинаи азоб , ва он гуҳ имон оварад фиръавн дар он Фўрти локин суд надошт ӯро гуфтанд олону қади ъсит қабл боз ки навбати бмстФӣ арабӣ расед аҳди ваии аҳди фазл буду рӯзгори раҳмат буд он ҳамаи ранҷ аз куффори Қурайш буи расед дандонаш мешикастанд , тир дар комаш менишонданд наҷосат бар меҳр набувват меандохтанд ,у Сайид ( с ) дасти шафқату рأФт бар сари эшон ниҳодау дасти тараҳҳуму шафоати бигушода , ки « аллоҳами аҳади қавмии Фонҳми лои иълмўн » худовандо роҳашон намой ки мендонанд , узр эшон мехоҳам ки маро намешиносанд , раби алъзаҳ худ донист ки дили вай тангаст ,у ранҷи дилу андӯҳи ваии бғоити расида , аз даргоҳи иззати хеши бкмоли лутфи хеш ӯро марҳами ниҳоду тасаллии дили вайро оят фиристод Фإни канти фии шаки ммои أнзлнои إлики Фсӣли аллазӣнаи иқрؤни алкитоби ман қблк бар таъвили эшон ки гуфтанд : ани зқт ба зръои Фосбр . Фсӣли аллазӣнаи иқрؤни алкитоби ман қблки Киеви сабри алонбёءи алии азии алоъдоء . Назираи қавла : ва лақад наилм أнки изиқи сдрки бмои иқўлўну қавла : қад наилм إнаҳи лиҳзнки алзии иқўлўни алоиаҳ .