Қавлаи таъолӣ : إни аллазӣнаи омнўоу ъмлўои алсолҳоти иҳдиҳми рбҳм . . . Алоиаҳ . Аз рӯй ишорат бар завқи аҳли маърифат , ин ояти рамзӣ дигар дорад . Мегуяд муъминону неки мардони бҳқиқт эшонанд ки аҳадяти эшонро бнъмти карам дар қбоб ғайрат бидорад ,у бҳсни анояти пурвирд , бмърФти худашон роҳ диҳад ,у бсҳбти худ наздик гирданд , то ӯро ягона шаванд ва аз ғайр ӯ бегона шаванд . Пер тариқат гуфт тавҳид на ҳама онаст ки ӯро ягонаи донеи тавҳид ҳақиқӣ онаст ки ӯро ягона бошӣ вази ғайр ӯ бегона бошӣ , бдоит аноят онаст ки эшонро қасдӣ диҳад ғайбӣ то эшонро аз ҷаҳони бози барад чун фард шавад он гуҳи висоли фардро бшоид .

Он марди ғаввос то дил аз малик ҷон барнадорад раво набӯд ки дасти талаб ӯ ба марворид мурод расад пас чаҳ гӯйӣ касе ки дар талаби ҷалолу ҷамол ӯ қасди наҷот аъзам кунад то даст аз меҳр ҷон нашавед , бўсоли қурби ҷонон чун расад ? дарвешӣ дар маҷлис Мӯсо кулем ( ъ ) наъра бар кашид Мӯсо аз сари тундии бонг бар вай зад , дар ҳол , Ҷабраил омад ки ё Мӯсо аллоҳ мегуяд дар маҷлиси ту соҳиби дарду худованди дили ҳамон як мард буд ки аз баҳри мо бмҷлси ту ҳозир омад , ту бонг бар вай задӣ ҳар чанд азизӣу климӣ аммо сиррӣ ки мо дар зери гилӣми сиёҳ ниҳодаем ту набинӣ , он иштиёқи ҷамол мо бошад ки дӯстонро дар тўоҷди орад , тақозои ҷамоли мо буд ки дилҳошон дар олами хавфу раҷоу қабз ва баст кашад . Ва аллоҳи иқбзу ибст . Ҳар дида ки аз дунё пар шуд , сифати уқбо дар вай нагунҷад .

Ва ҳар дида ки сифоти уқбо дар вай қарор гирифт , аз ҷалоли қурби моу ъзи висоли мо бихбр буд , на дунё ва на уқбо балки висоли мавло . Оҳ куҷост ҳимматӣ ки аз дунё куҷост Муродии ма аз уқбои иштиёқии бадӣдор мавло куҷост соҳиби давлатӣ то аз ҷоҳи башарияти худ броӣиму даст дар фитроки он соҳиб давлат занем бӯ ки рӯзӣ бмрод расем .

Иҳдиҳми рбҳм бإимонҳм бош то фардои қиёмат ки дӯстони бнўри маърифат бар мураккаби тоъати фарои бисоти инбисоти раванд ва дар мақом шуҳуд бинозанд , гуруҳи гуруҳу ҷўқи ҷўқ , чунон ки аллоҳ гуфт : наҳашар аламтқин إлии арраҳмони вФдо ва дар ҳар манзил ки пеш ояд ҷўқии Фриштгони бҳкми фармон , бслом меоянд ва бинозу Наими ҷовдон бишорат медиҳанд . Инаст ки гуфт :у тҳитҳми фӣҳо салому осӣони уммати Аҳмад дар он сҳроءи маҳшару мақоми растохез , бързи гоҳи ҳисоби боздошта , собиқони бнўри тоъат аз пеши рафтау осӣон бгарон бории маъсият танҳо монда , охири раҳмати аллоҳи эшонро даст гирад , ва бар танҳоӣу дармондагӣ эшон бибахшоед , бндоӣ каромат гуяд : ибодӣ чун ин хитоби иззату Нидои каромати бнът раҳмат бигӯаш эшон расад , ҷон эшон биёсоеду рӯҳу райҳон дар дили эшон кушояд , гуяд : ибодӣ , إни أсҳоби алҷнаҳи алиўми фии шуғли Фокҳўни лои итФрғўни аликму асҳоби алнори ман шудаи алъқоби лои ирқўни лакам , муошири алмсокини саломи алайкуми Киеви антми ани кони ашколкму асҳобкми сбқўкм воҳид манеҳам лои иҳдикми Фонои аҳдикм . Ани ъомлнокми бмои тстўҷбўни Фоини алкрм .

Чун рأФту раҳмати ҳақ боишон расад ваҳшату маъсияти боби раҳмат аз эшон фурӯ шаведу офтоби риоят аз бурҷ аноят битобад , эшон бнъти ифтихор дар ҳолати инкисор бар даргоҳи зўи алҷлоли хуши бзорнд , ва аз шодии бгринд , то раби алъзаҳи он гиристану зоридн аз эшон бипасандаду дарди дили эшонро амрҳм нааду забони эшон бсноӣ худ бигушоед , ва бақадр тоқати бандагии худоиро сано гӯйанд ,у ҳамд ва ситоиш кунанд , инаст ки раб Алъоламин гуфт :у охири дъўоҳми أни алҳмди ллаҳи раби Алъоламин охири сухани эшон ин буд ки алҳмди ллаҳи раби Алъоламин ки шамотати душманону кофарон бмо нарасед ,у фазлу раҳмати худои бмо дар расед .

Ва إзои миси алإнсони алзри дъоно . . . Алоиаҳ . Дъоءи калид раҳматасту гувоҳи убудийяту пайвастанро всилт . Ҳар кас ки дар дъоء бар вай кушоданд дар иҷобати ҳам бар вай кушоданд ки мегуяд ҷли ҷалола : адъўнии أстҷби лаками дъоءи перояи пиўстгонсту мояи дасти гирифтагону ҳалқа дар ҳақи бадасти ҷуиндагон , Мустафо с гуфт : алдъоءи силаҳи алмؤмну имоди аддӣну нури алсмоўоту аларз .

Ҳар ки бакории дармонд ё ӯро накбатӣ расад даст дар дуо ва тазаррӯъ занад , дасти эътимоди бзмон аллоҳ заду дасти ниёзи бабр вай зад , иқўли аллоҳи таъолӣ : Флўи лои إзи ҷоءҳми бأснои тзръўо ва шарт онаст ки буқати дъоءи овоз нарм диҳаду хотир аз ҳурмату истаконат пар кунаду боҷобт , яқин бошад ки Мустафо с гуфт : « адъўои аллоҳу антми мўқнўни болоҷобаҳу аълмўои ани аллоҳи лои истҷиби дъоءи ман ?лаи қалби ғофили лоа »

Ва бдонкаҳи дуо кардану ҳоҷату ниёзи бадаргоҳ бениёз бардоштан аҳли шариъатро мақомӣ ҷалиласт , айн ибодатаст ва расӣданро ббҳшти нек всилтаст . Аммо ҳоли орифони ҳоле дигарасту тариқи эшон тариқии дигар . Ҷунайди рӯзӣ дар асноء муноҷот гуфт : « аллоҳами асқнӣ » наДоӣ шунид ки : тдхли бинӣу бинк . ё ҷунайди миёни ман ва ту май дарое яъне ки мо худ донем сазоӣ ҳар бандае , ва шиносем қасд ҳар ҷӯяндае , ҷунайд гуфт : баъд аз он рӯзгорӣ тҳср хӯрдам ва зон гуфт , истиғфор кардам .

Қавла :у лақади أҳлкнои алқрўни ман қблкми лмои злмўо эй ткбрўоу тҷбрўоу лами ихзъўои бқўл алҳақ . эй басои хоҷагон хештан прессатон азин ҷаҳони дорону ситамкорон ки бо ком ва ном буданд бо хонҳои пари нақш ва пурнигор буданд , ва бар пушти мураккабҳои раҳвор савор буданд , радои такаббур бар дӯши гирифтау фиръавни вори Нидои ҷабборӣ бар хештан зада , чун шаръро мкобр шуданд ва аз ҳақи сари возднду набуввати анбиёу оёту мӯъҷизоти ҳама бозӣ шимурданд , дамор аз эшон бар овараданд ,у тахту кулоҳи эшон нигунсор карданд ,у бисоти кибри эшон дар навиштанд , на худ зинда на ному нишони эшон дар диёру ақтори монда , ҳилл тҳс манеҳам ман أҳди أўи тсмъи ?лаами ркзои ореи саранҷоми зулм ҳаминаст ,у хабари Мустафои с гувоҳ инаст : « луи кони алзлми битои фии алҷнаҳи лслти аллоҳи алайҳи алхроб » .

Қавлаи сами ҷълнокми хлоӣФи фии алأрзи ман бъдҳми ани аътбртми баҳами нҷўтму ани лами тътбрўои аҳллнои бкми ман алъқўбаҳи мо иътбри бкми ?фони ман лами иътбри бмни сабақаи аътбр ба ман лҳқаҳ ва ман лами иътбри бмои самъаи аътбр ба ман табаъа .