Қавлаи таъолӣ : «у лақади ҳиммат ба ва ҳам баҳо » бидон ки ақволи уламои дарин оят мухталифаст , қавмӣ гуфтанд Юсуф ( ъ ) бони зан ҳиммат кард чунон ки он зани буи ҳиммат кард ҳатто ҳали алҳмёну ҷлси минҳои маҷлиси алрҷли ман алмрأаҳ , қавмӣ гуфтанд ҳиммати он зани дигар буду ҳиммати Юсуфи дигар , зани ҳиммат фоҳиша дошт ва дар дил кард ки коми худ аз вай бар дораду Юсуфи ҳиммат фирор дошт бо мухосима , яъне дар дил кард ки аз вай бигурезад ё бо ваии броўизду фармони ваии набард . Қавмӣ гуфтанд маънии ҳиммати орзӯӣ буд ки дар дил ояд бтбъи башарӣ беихтиёр ва бе касби бандау бандаи бойен махӯз набошад ки ин дар таҳт таклиф наёяд , пас ин ҳиммат на аз Юсуфи зулат буд на аз он зан , балии зулат зан бидон буд ки ақд ва ният бидон пайваст ва азм кард бар таҳқиқи он ҳиммату хатарат ва ин азми касб буд ло ҷурм бидон махӯз буд . Қоли ибни алмборки қиллати лсФён : аи иؤхзи алъбди болҳмаҳ ? қоли азои кони ъзмои أхзи баҳо . Ва фии алхбр : ман ҳам бсиӣаҳу лами иъмлҳои лами тктби алайҳ .

Ин аз он хтртҳост ки бекасб ва беихтиёр дар дил одамӣ ояду вайро дар он маломат наёяд , ҳамчун гуруснае ки таом бинад дар тбъўии таҳаррукӣу орзӯе падед ояд фарои он таом ва агар чаҳ аз он мумтанеъ бошад ки табъи башарӣу ҷабалати аслӣ бар он офарӣдаанд . Ҳасани басарии раҳмаи аллоҳи алайҳ аз ӣнҷо гуфт : аммо ҳам Юсуфи Фмои табъи алайҳи алрҷоли ман шҳўаҳи алнсоءи ман ғайри азми алии алФоҳшаҳ .

Ва қоли алҷнид : таҳарруки табъи албшриаҳи ман Юсуфу лами иъоўнаҳи табъи улодау алъбди фии таҳрики алхалқаи фӣаи ғайри мазмуму фии мқорбаҳи алмъсиаҳи мазмуму зикри аллоҳи субҳонаи ани Юсуфи ҳамаи алии тариқи алмҳмдаҳи лои алии тариқи алмзмаҳ . Ҷунайд гуфт : зикри ҳиммати Юсуф дар ин оят бар тариқ Муҳамадатаст на бар тариқи мазаммат , яъне ки писандидау некӯи банда Эй бошад ки табъи башарӣ бе касби ваии фарои ҳаракату хатарати оранди вонгаҳи қасду азм ки касбу ихтиёр вайаст фарои он на пайвандад ва онро мадади надиҳад , он гуҳ гуфт : « луи лои أни раъии бурҳони раба » агар на бурҳону ҳуҷҷати аллоҳи таъолӣ будӣ аз Юсуфи қасду азм будӣ , чунонк аз Зулайхо .

Қавмӣ гуфтаанду лақади ҳиммат ба ӣнҷои сухан тамом шуд . Бар сиблати ибтидо : гӯйӣ « ва ҳам баҳои луи лои أни раъии бурҳони раба » . Ва дар ояти тақдим ва таъхираст , тақдираи лӯлои ани рои бурҳони рабаи ?лаами баҳоу локинаи рои албрҳони Флми иҳм , ва ин қавл агар чаҳ дар аъроб заъифаст аз рӯй маънӣ некӯасту писандида , аз баҳри онки бтъзими анбиёи наздик тарасту баҳоли эшон сазотар ва бар халқи худо фарзаст боишон занни некӯи бурдану маҳосини эшон бози гуфтану зулоти сғоир агар чаҳ бҳкми башарият бар эшон равост бар ваҷҳи некӯтарин таъвили он падед кардану бъбортӣ ки бҳрмти исмати наздик тар бошад адо кардан .

Ва дар хабараст ки мардӣ гуфт : ё расӯли аллоҳи ани амрأтии лои тдъи анҳо яди ломс эҳтимол кунад ки ламси ӣнҷои кноитст аз ҷимоъ чунонк дар он оят гуфт « أўи ломстми алнсоء » бқўли баъзе Фқҳоء ,у муҳтамил буд ки ламси бмънӣ талабаст чунонк дар ин оят гуфт : «у أнои лмснои алсмоء » эй тлбнои алсмоء . Ва маънии алҳдиси ани амрأтии лотарад яди толиби ҳоҷаи сафрои ишкўи тазйиъи мола , бештарини уламо бар онанд ки ин таъвили дуруст тараст ва некӯтару писандида , аз баҳри онк дар ҳақи саҳобаи расӯли занни некӯи бурдану нафии ору тӯҳмат азишон кардан фаризааст , чун дар ҳақи саҳоба чунинаст дар ҳақи анбёءи аввалитар ва сазотар ки занн некӯ баранду бъсмту покии эшон гувоҳӣ диҳанд баъди мо ки раби алъзаҳи ҷли ҷалолаи эшонро аз миёни халқи баргузӣдау сФўти худ гардонидау рақами астФоӣит бар эшон кашида ки « إни аллоҳи астФии одаму нўҳоу оли إброҳиму оли умрони алии Алъоламин » .

Қавла « луи лои أни раъии бурҳони раба » ибн аббос гуфт : бурҳони ҳақи он буд ки брнгрсти мулкӣ бар сӯрат ёқӯб дид ки ангушт бар вай мегузид ва мегуфт : ё Юсуф ё Юсуф ! ва гуфтаанд Ҷабраилро дид ки мегуфт : анати мактуби фии алонбёءу тъмли амали алсФҳоءу Юсуфи Ҷабраилро бишнохт аз онки вайро дар чоҳи дида буд , ва гӯйанд Ҷабраили пари хеш бар пушт Юсуф зад то ҳамаи шаҳват аз вай бирафт , ва гуфтаанд бар девори хона набишта дид ки : « лои тқрбўои алзнии إнаҳи кони фоҳишау соءи сбило » .

Садӣ гуфт : аз ҳаво Нидо шунид ки ё Юсуфи тўоқъҳои Фткўн мисли алтири вақъи решаи Фзҳби итиру лои риши ?лае Юсуфи феъл сФҳо мекунӣ ! то чун мурғии шӯии боли канда ки ҳаргизи парвоз натавонад кард , бмҷрди ин Нидо аз мақоми брнхост то бурҳон ҳақ бидид , он гуҳ бархесту оҳанг берун кард . Инаст ки раб Алъоламин гуфт : « кзлки лнсрФ » эй кзлки ариноаҳи албрҳон « лнсрФи анҳу алсўءу алФҳшоء » Фолсўءи хёнаҳи соҳибау алФҳшоءи ркўби алФоҳшаҳ , « إнаҳи ман ъбоднои алмхлсин » қроءти маданӣу кӯфии бФтҳ лоамаст , яъне алмстФини алмхторини аллазӣнаи астФоҳми аллоҳи лдинаҳу ахлсҳми лъбодтаҳ , ман қавла « إнои أхлсноҳми бхолсаҳ » . Боқии бкср лоам хонанд яъне аллазӣнаи ахлсўои алтўҳиду алъбодаҳи ллаҳ , ман қавла «у أхлсўои динҳми ллаҳ » Юсуф чун бурҳон ҳақ бидид бархесту оҳанг дар кард то бигурезад , Зулайхо аз пай ӯ бирафт то буи дар овезад , инаст ки аллоҳ таъолӣ гуфт : «у астбқои албоб » эй тсобқои илои боби албит , ФҳзФи ило чун бадар хона расед то берун шавад Зулайхои буи дар расида буд дасташи бдомн қафо расед бигирифт ва фурӯ дарид , «у қадати қмисаҳи ман дбр » алқди алқтъи тўлоу алқдди алқтъ ва манеҳ саммии алқдид , «у أлФёи Сайидҳо лдии албоб » эй вҷдои завҷҳо воқФо ъанд албобу кони маъааи ибни ъмҳои Фҳзрҳои фии злк алўқт кед лмои Фоҷоти Сайидҳо , « қолати мо ҷзоءи ман أроди бأҳлки сўءо » чун бар дар расиданд : Юсуфи гурезону Зулайхо аз пас ваии давон , он яке бурҳони ҳақи дида ва аз бими худои таъолӣ мағлуб гашта ! ва ин якеро ғлботи ишқ бсўдо оварда ! Зулайхо чун шӯии худро дид бшўриди хост то тӯҳмати худ бар Юсуфи афканд ,кед сохт он соъат ва гуфт : « мо ҷзоءи ман أроди бأҳлки сўءо » гуноҳи худ бар Юсуфи афканд то худро мтбро гирданд , гуфт : ман дар хона хуфта будам ки ин ғуломи басар ман омад то даст беадабӣ бар ман дароз кунаду ҳурмати ту бхёнт табоҳ гирданд ! ман бедор шудам , вай аз ман бигурехт , ман хостам ки ӯро бигирам то адаб кунам , ин овозу шағаб ва давидан ман бар паии вай аз он буд .

Гуфтаанд ки агар дӯстии ваии ҳақиқат будӣу ишқи ваии дуруст , чунин накардӣ ва худро биўсФи брнгзидӣ , локини шаҳватӣ буд ғолибу андешае фосид , Зулайхо чун бар Юсуф ғмз карду гуноҳи сӯии вай ниҳод битарсед аз онки Юсуфро зӣоне расад , ҳамеи шӯии худро талқин уқубат кард , гуфт : ҷазоӣ вай онаст ки ӯро бзндон кунанд ва бизананд .

Қол « ҳаии роўдтнии ани нафасӣ » эй толбтнии болмўоқъаҳ , чун Зулайхои он сухан бигуфт Юсуф гуфт бар ман дурӯғ мегуяд ки ин феъл карда ӯсту шармсории ману дилтангӣ ту азуаст . Ва Юсуф бар он набӯд ки кашфи он ҳол кунаду Фзиҳт вай хоҳад агар на бар вай дурӯғ наҳодӣу гуноҳ бар ваии бастӣ , азиз чун эшонро чунон дид бшк афтод ки аз эшон гуноҳ кор кадомаст , ибн ъам Зулайхо ки бо азизи он соъат нишаста буд мардии ҳаким буд гуфт : « إни кони қмисаҳи қади ман қабл » , ва гуфтаанд на ки шоҳиди тифлӣ буд ҳафт рӯза дар гаҳвора , хоҳари зодаи Зулайхо , номи он Тифл : имлихо , забон бикшод ва гуфт : ё азизи роҳ донистан ин кор ва бар расӣдан аз сари ин ҳол онаст ки пероҳани Юсуфро бингаред то куҷо даридааст , агар сӯии пеш даридааст сидқ қавл Зулайхосту дурӯғи қавли Юсуф , зеро ки Юсуф қасд карда бошаду ваии бомтноъи даст дар Юсуф зада ва агар пероҳани Юсуф аз пас даридааст ҳуҷҷати Юсуф роҷҳаст ва рӯй ваии равшан ва гуфт ваии рост .

Рӯй ан алнабӣ ( с ) қоли такаллуми арбаъаи фии алмҳд : ибни моштаҳи бинти фиръавну шоҳиди Юсуфу соҳиби ҷриҳу исои бен Марям .

Ва гуфтаанд шоҳид қатъӣ донист ки Зулайхоро гуноҳаст на Юсуфро аммо наме хост сариҳ бигӯед ва бтъриз бигуфт .

« Флмои раъии қмисаҳ » эй рои алшоҳди қмисаҳ ,у қили рои алзўҷ . Чун шӯии Зулайхои пероҳан Юсуф дид аз пас даридау хиёнати зан хеш бидонасту бароъати Юсуф , рӯй бизан хеш ниҳод гуфт : « إнаҳи ман кидкн » он сухан ки бо ман гуфтӣ : « мо ҷзоءи ман أроди бأҳлки сўءо » аз кед шумоаст ки занонед , « إни кидкни азим » сози бади шумоу ҳиялати шумо азимаст , ҳам бсолҳ мерасад ҳам бтолҳ , ҳам ба бигноаҳи ҳам бгноаҳи кор ва кед шайтон заъифаст лонаи васвасау ғайб ва кед ҳни мувоҷиҳау айн . Яке аз бузургон дайн гуфта : анои ахоФи ман алнсоءи аксари ммои ахоФи ман алшитони лони аллоҳи иқўл « إн кед алшитони кони зъиФо »у қоли фии алнсоء ан кед кун азим . Ва қол алнабӣ ( с ) : « мо таркати баъдии фитнаи азри алии алрҷоли ман алнсоء » .

Он гуҳ рӯй бо Юсуф кард гуфт : « Юсуфи أързи ани ҳозо » ин эъроз Скоттаст чунонк онҷо гуфт : «у أързи ани алҷоҳлин » яъне лои тшоФҳҳму лои тҷбҳм , эй Юсуф бигзор сухани гуфтани дарин бобу пинҳони дор ва бо кас магӯӣ .

Ҳасани басарии раҳмаи аллоҳи алайҳ ҳар гуҳ ки ин оят хондӣ гуфтӣ : ҳоказо ғайраи ман лои имони ?ла . Қили кони ъниноу кони қалили алғираҳу алҳмиаҳ . Абди аллоҳ аббос гуфт : осони фаро гирифтани азизи ин корро на аз беғайритӣ буд балки амонати Юсуфро муътақид буд ва бар диёнати вай эътимод дошт , донист ки ҳеҷ сабаб ки мӯҷиб ор бошад аз ҷиҳати Юсуф ҳодис гашта нест , он гуҳи зани хешро гуфт : « астғФрии лзнбк » эй тўбии илои аллоҳи василаи ани иғФри лак , « إнки канти ман алхотӣин » алмзнбин . Ва қили ҳўи ман қавли алшоҳди лиўсФу лроъилу ании бқўлаҳу астғФрии лзнбк яъне силии зўҷки ани лои иъоқбки алии знбки ҳозо . Ва дар шўоз хондаанд « Юсуфи أързи ани ҳозо » бар феъли мозии занро мегуяд Юсуфи азин кор рӯй гардониду озод ва бе гуноҳи гашт , ту гуноҳи хешро омурзиши хоҳ ки гуноҳ аз ту буд « إнки канти ман алхотӣин » . Ин ҳамчунонаст ки Марямро гуфт : «у канти ман алқонтин » лонҳои канти ман қавми кони Фиҳми қонтўни Фиҳми риҷолу нсоءу канти роъили ман қавми хотӣини Фиҳми риҷолу нсоء . Комаи қоли ломрأаҳи лут « إнҳои лмни алғобрин » яъне ман қавми Фиҳми риҷолу нсоءу алрҷолу алнсоءи азои аҷтмъўои зкрўо . Ва фии алоиаҳи далели алии анаи лами икни фии шръҳми алии алзнои ҳаду ани кони мҳрмои ҳайси иддаи знбо .

«у қоли нсўаҳ » иқоли нсоءу нсўаҳу нисвони лои воҳиди лҳои ман лафзҳоу алмдинаҳҳо ҳнои Мадинаи Миср , чун ҳадиси Зулайхо дар шаҳри Миср пароканда шуд , ҷамоатии занони Мисри Зулайхоро маломат карданд гуфтаанд дувоздаҳ зан буданд аз акобри мамлакат ва гуфтаанд панҷ буданд : амрأаҳи алсоқӣу амрأаҳи алхбозу амрأаҳи соҳиби алдўобу амрأаҳи соҳиби алсҷну амрأаҳи алҳоҷб . Ин занон гуфтанд : « амрأт алъзиз таровад фатоҳо » эй абдҳо алкнъонӣ , « ан нафса қади шғФҳои ҳбо » эй аҳбҳо ҳатто дахли ҳубаи шғоФи қалбҳоу ҳўи ҳиҷобау ғилофа . Зани азизи фитнаи ғулом ъбронӣ гаштау дӯстӣу меҳри ғуломи бшғоФи ваии расида ! гуфтаанд ки шғоФ пӯст диласт ва гуфтаанд ки хӯн бастааст дар миёни дил ва гуфтаанд дардӣ ки дар устихони сина падед ояд онро шғоФ хонанд ,у ҳбои насби алии алтмииз , « إнои лнроҳои фии залоли мубин » ман вақъи фии амри аъёҳ алмхрҷ манеҳ Фҳўи золи фӣа . Ва дар шўоз хондаанд қади шаафҳо болъини ғайри алмнқўтаҳ , муштақи ман шъоФи алҷбол эй рؤси алҷбол маънӣ онаст ки ишқ дар тани ваии баҳри роҳӣ фурӯ рафту вилояти тани ҳама фурӯ гирифт ва касе ки бар чизеи ошиқ буд гӯйанд машъуфаст бар вай .

« Флмои самъати бмкрҳн » яъне бсўءи мқолҳн , он гуҳ ки зани азизи макр эшон бишунид ва бад гуфт эшон , саммии мқолҳни мкрои лонаи кони алайҳоу шиӣоу тшниъо ва гуфтаанд ки сухани эшон макр хонд аз баҳри онки эшон сифати ҷамолу ҳасан Юсуф шунида буданд ин маломат дар гирифтанд то магари Зулайхо , Юсуфро боишон намояд ва ин монандаи макрӣ буд ки бар сохта буданд . Ва гуфтаанд Зулайхои сари худ бо ҷамоатӣ занон гуфта буд ва азишон дар хоста ки пинҳон доранд , эшон ошкоро карданд , макри эшон ин буд , « أрслти إлиҳн » тдъўҳни илои модбаҳи атхзтҳо , «у أътдт » аФълти ман алътоду кули мо атхзтаҳи иддаи лшии ءи Фҳўи ътоду алмънии ҳиأти лҳни мҷлсои фӣаи мо иткини алайҳи ман алўсоиду алнморқу фӣаи алтъому алшроб ,у иқоли лҷлсаҳи алноъми иттикоъи лони алоткоءи ҷаласаи алмтмӣн ва ман ҳозои албоби кули мо ҷоءи фии алқуръони ман калимаи мткӣин . Ва рӯй ан алнабӣ ( с ) анаи қол наят ани окли мткӣо , лмои ахтори аллоҳи ?лаи ман алтўозъ .

Қавла «у отти кули воҳидаи мнҳни скино » қоли алмбрди конўои лои иأклўни фии злк алзмон алои болскокину алмлоъқи кФъли алоъоҷм , қолу алъараби тнҳси нҳсои лои тбтғии скино .

Чун маломати занони Миср бзлихо расед , Зулайхо гуфт ман эшонро ҳозир кунам ва ин дӯсти худро бар эшон ҷилва кунам то бидонанд ки мо дар ишқ маъзӯрему бойени дил додан аз тариқи айб ва маломат даврем ! даъватии сохт ва чиҳил занро ихтиёр кард аз занони Миср ва эшонро бар хонду бмҳмони хона фурӯ овараду Юсуфро пеш худ хонд ва гуфт : фармони ман бару ҳоҷати ман раво кун . Гуфт ҳар чаҳ на маъсият фармое фармон бурдораму амри турои мнқодм , Юсуфро пеш худ бинишонаду гесуӣ вай битофт бмрўориду қабоӣ сабз пӯшонед ва хазӣ сиёҳ бар сараши ниҳоду пероҳани рӯйиш аз ғолия хаттӣ кашиду ташту абриқи бадаст вай доду мндили шароб ва ӯро гуфт чун ман ишорат кунам аз пас пардаи беруни ой , он гуҳ занон бинишастанду пеш ҳар яке тибқии туранҷу кордӣ бар он ниҳода , замонӣ бар омад ва ҳадис мекарданд ва он гуҳи дасти бикораду туранҷи бурданду Зулайхо бар тахт нишастау канизакон бар пои истода , рӯй бизанон кард ва гуфт шумо маро айб кардеду мустуҷиби маломат ва таън дидед дар кори Юсуф ? ! эшон гуфтанд балӣ чунинаст , Зулайхо гуфт : ё Юсуфи бадари ой , Юсуфи парда бар гирифт ва берун омад , чун назари занон бар Юсуф афтод даҳшат бар эшон пайдо шуд , аз худ ғофил шуданд корд бар даст ниҳоданд ва дастҳоро биҷой туранҷ буриданд , инаст ки раб Алъоламин гуфт : « Флмои рأинаҳи أкбрнаҳу қтъни أидиҳн » ва дар шўоз хондаанд муттакои баскон то . Ва ҳўи алтъоми алзии иқтъи болскин мисли алأтрҷу албтиху алмўз . Ва қили алзмоўрду ҳўи алрқоқи алмлФўФи боллҳму ғайра , иқоли бткти алшии ءу мтктаҳи азои қтътаҳ «у отти кули воҳидаи мнҳни скино » қоли ибн зайд фикан иқтъни алأтрҷу иأклаҳи болъсл , «у қолати ахрҷи ълиҳн » гуфтаанд он блоءи даст баридан аз он падед омад ки ълиҳн гуфт , агар биҷои ълиҳн лҳн гуфтӣ он бало падед наомадӣ ва ҳеҷ фитна набӯдӣ . Ва қоли ибни аббос : « Флмои рأинаҳи أкбрнаҳ » эй ҳзн . Ва манеҳ қавли алшоър :

Ва алҳоءи фии қавлаи акбрнаҳи алии ҳозои алқўли тъўди илои алмсдр , эй акбрни акборо .

Ва қили акбрни ?лаи ФҳзФи аллом . Ва қили ани алмрأаҳи азои аштдти ғлмтҳои ҳозт , ва манеҳ қавли алшоър :

Ва қоли муҷоҳиди акбрнаҳ эй аъзмнаҳу аҷллнаҳ . Ва қили алокбор : алтъҷб , «у қтъни أидиҳн » хдшнҳои болскокин ҳатто солати дмоؤҳн . Қоли вҳб : блғнии ани сбъои ман алорбъини матни фии злки алмҷлсу ҷудои биўсФ , «у қлни ҳошои ллаҳ » қироати абӯи Амр болФасту боқӣ беалиф хонанд ва « ҳоши ллаҳ » яъне маози аллоҳи мо ҳозои бшро . Ва қили ҳоши ллаҳ эй тнзҳои ллаҳи ани ани иҷъл мисли ҳозои одмё .

Қоли алзҷоҷ : ҳошои муштақи ман қўлки анои фии ҳошои фалон эй фии ноҳитаҳ , Фозои қиллати ҳошои лзиди Фмъноаҳи қади тнҳии зайди ман ҳозо ва тбоъд манеҳу ҳзаҳи лафзаи тстъмли фии алтбъидўи алнФӣ ,у алтҳошии ҳўи алтҷнбу алтўқӣу исмии фӣаи аллоҳи комаи исмии фии қўлҳми ллаҳи дарра , ллаҳи анат , Фидхли фӣаи исми аллоҳи ъзу ҷли ллтъзиму таҳқиқи алтбъиди комаи адхлўои фии хилоли алтъҷбу алтбъиду алтъзими калимаи алтсбиҳу алтҳлил , Фқолўои субҳони аллоҳи мо аҳсани ҳозо , лои илоҳи алои аллоҳи мо аъзами ҳозо . Ва иқоли ҳоши аллоҳу ҳоши аллоҳи бҳзФи аллому исбота , « мо ҳозои бшро » эй мисли ҳозои алҷмоли лӣси бмъҳўди фии албшр , анмои ҳў малик назул ман алсмоءи Карими алии раба .

« қолати Фзлкни алзии лмтннии фӣа » ин маломат ҳамон макраст ки дар аввал оят гуфт , чун занонро бадӣдори Юсуф даҳшат афтод , Зулайхо гуфт ин он ғуломаст ки шумо марои бъшқи вай маломат кардед ! эшон ҳама бикбор гуфтанд : лои луами алейк , туро бар ишқи вай маломат несту маломати ту кардани ҷуз зулм нест , он гуҳи Зулайхо эътироф оварад бФъли худ ва ошкор кард бар эшон ишқи худ , донист ки эшон ӯро маъзӯр доранд , гуфт ман тан ӯ худро хостам , « Фостъсм » вай аз худоӣ нигаҳ дошт хост аз ман ,у қили маъноаи Фомтнъу астъсӣ . Пас занони ҳама рӯй буи ниҳоданд гуфтанд : атъи мўлотк . Ва Зулайхо ӯро бҳбс таҳдид кард гуфт : « лӣни лами иФъли мо омираи лисҷнн » эй лисҷнну ҳўи ҷавоби алқсм , тақдирау аллоҳи лисҷнн «у ликўнои ман алсоғрин » алأзлоءу алсоғри фии аллғаҳи алзлил ва алФъл манеҳ сғри болксри исғри сғроу сғорои Фҳўи соғру фии алдқаҳу алсни сғри сғрои Фҳўи сағир .