Қавлаи таъолӣ : « ва мо أбрии нафасӣ » ман хештанро бегуноҳ надорам ва надонам , « إни алнФси лأмораҳи болсўء » ки тани одамии нҳмори бдФрмоисту бдомўз , « إлои мо раҳми рабӣ » магари ончи худованд ман бибахшоед ва нигоҳ дорад , « إни рабии ғафури раҳим ( 53 ) » худованди ман айб пӯшасту омрзгор , бахшояндау меҳрбон .
«у қоли алмалик » малик гуфт : « аӣтўнӣ ба » бмн оред ӯро , « أстхлсаҳи лнФсӣ » то ӯро хоссаи нафаси хеши гирам , « Флмои калима » чун сухан гуфт ӯ бо вай , « қоли إнки алиўми лдино » гуфт ту имрӯзи наздики мо , « макин أмин ( 54 ) » пойгоҳи дории устуворӣу писандида
« қоли аҷълнии алии хзоӣни алأрз » Юсуф гуфт маро бар хазонҳои ин замини гумор , « إнии Ҳафизи алӣам ( 55 ) » ки ман онро нигоҳи дорандае доноом .
«у кзлки мкнои лиўсФи фии алأрз » ва ҳам чунон ҷой сохтему пойгоҳи додеми Юсуфро ва тавон дар он замин , « итбўأи минҳои ҳайси ишоء » то ҷой мегирад ҳар ҷой ки хоҳад , « насиби брҳмтнои ман ншоء » расонеми бахшоиши хеш бова ки хоҳем , «у лои нзиъи أҷри алмҳснин ( 56 ) » ва мо зойеъ накунем музди некӯкорон
«у лأҷри алохраҳи хайр »у баростӣ ки музди он ҷаҳон бааст , « ллзини омнўо » эшонро ки бгрўиднд , «у конўои итқўн ( 57 ) » ва аз бади бпрҳизиднд .